Reisinfo Shanghai en omgeving

Shanghai - Geschiedenis
Er is zelfs nog een Chinatown in Shanghai
Oost China. Shanghai: 'Stad boven de Zee'. Grootste stad met 15
miljoen inwoners, 10 miljoen fietsen en 10.000 bedrijven. Gelegen
langs de Huangpu (Whangpoo) rivier waar die samenvloeit met de
Yangzi. Shanghai is het commerciële en industriële hart van het
land en heeft meer weg van een westerse dan van een Chinese
stad. Shanghai groeit enorm snel. In enkele jaren tijd rezen er
2.500 torengebouwen van meer dan 22 verdiepingen de lucht in.
Jinmao huisvest het hoogste hotel, een Hyatt en een nieuw WTC
(World Trade Center) verrijst in Pudong . De televisiemast Oriental
Pearl is de vierde hoogste ter wereld en nog altijd worden hele
wijken van de oude stad platgelegd om nieuwbouw toe te laten.
Jiang Zemin was hier in 1985 burgemeester. Nu is het Xu Kuangdi.
Per vierkante kilometer wonen er 18.000 mensen en in het stadscentrum zelve zijn er dat 100.000. De
stadsoppervlakte bedraagt 6.185 vierkante kilometer of één vijfde van… België. Om de bevolkingsaanwas tegen
te gaan mag in Shanghai een man pas huwen op 25 en een vrouw op 23 (nationaal is dit 20 tot 22 en 18 tot 20).
In deze stad rijden nu 300.000 bussen, vrachtwagens en auto's en in 1996 waren er al 5.500 voertuigen in privébezit. Het stadscentrum wordt doorkruist door 48 kilometer viaductwegen die soms tientallen meters hoog liggen.
Een derde hangbrug over de rivier, waaronder zeeschepen een doorvaart hebben, was in 1996 in aanbouw naast
de Nanpu en de Yangpu.
Tot vorige eeuw, en de komst van de Europese handelslui, was deze plek in feite een klein vissersdorp. Nu is
Shanghai de 5de grootste haven ter wereld. Niet-Chinezen investeerden de voorbije jaren al meer dan € 1,5
miljard in deze stad.
De SEZ , speciale economische zone, is de linkeroever, de Pudong New Area (523 vierkante kilometer), naar
waar ook Bell-Shanghai verhuisde. De stad, die haar derde metrolijn uitbouwt besloot meteen er nog negen
verbindingen aan toe te voegen. Shanghai telt 140 geclassificeerde hotels met 35.000 bedden. In de jaren tachtig
werd Shanghai al het Bordeel of het Parijs van het Oosten genoemd, nu lijkt het meer op Manhattan en Times
Square en heeft het tussen zijn torengebouwen nog een heus... Chinatown liggen.
Enkele jaren geleden betoogden bewoners van de Huaihai Road (de vroegere Avenue Maréchal Joffre) in de
Franse wijk nog tegen de alles verpletterende bulldozers.
Vergeefs, de werken gaan nog altijd verder.
Shanghai blijft een bouwwerf. Op amper vijftien jaar tijd verrezen in
de stad ruim 2.500 torengebouwen en begin van de jaren negentig
werd in 'duizend dagen' bijna vijf miljoen vierkante meter
kantoorruimte aan het bestaande aanbod toegevoegd. Nog eens
1.500 skyscrapers zijn in aanbouw! En de Jinmao toren is met 420
meter en 88 verdiepingen voorlopig het hoogste complex van
Shanghai.
Jaren onder een internationaal beheer
De stad is mede dank zij haar uitstekende verbindingen (Yangzi,
haven, spoorweg) een economisch centrum. Verschillende
kanalen verbinden ook de omliggende landbouwgebieden.
Shanghai was ook lang het textielcentrum. Andere activiteiten: automontage, scheepsbouw, staal chemie, papier,
elektrische goederen, raffinage.
Shanghai ligt weliswaar op 108 kilometer van de zee, maar haar voorsteden reiken al tot aan de kust. De
metropool Shanghai is een beetje de culturele hoofdstad, met eigen orkesten, balletgroep, operagezelschappen,
circus, acrobatietheater (in hotel Portman Shangri-La) en filmstudio's. Het ultramoderne sportstadion in volle
centrum biedt 85.000 zitjes.
Vlakbij prijken de fonkelnieuwe, door een Frans architect ontworpen, opera en het piekfijne historisch museum.
Met het oog op het millennium en de viering van 50 jaar 'Nieuw China' op 1 oktober 1999 werd de 3de metrolijn
gebouwd. Een sneltramlijn in de hoogte wordt overwogen en bij de kilometerlange wandel - winkelstraat Nanjing
Lu werd is een heuse kopie van de Parijse Champs-Elysées aangelegd. Onder de Huangpu rivier kwam intussen
een roltapijt dat 500 meter lang is en dat 5000 mensen per uur kan vervoeren. Haventochten (3 uur) met de
salonboot Pujiang zijn een attractie. Na de stichting in de 11de eeuw bleef de stad eeuwenlang een klein
vissersdorp. Shanghai heette tot de 13de eeuw Hudu . Dat dorp werd in de 18de eeuw welvarend dank zij de
katoenverbouwing.
De echte groei volgde na 1842 toen de stad ingevolge het Verdrag van Nanjing (einde van de Opiumoorlog)
geopend werd voor de buitenlandse handel. Voordien waren hier echter al Japanners en Koreanen actief en in de
15de eeuw zou Shanghai gedurende drie eeuwen een piratennest worden. Pas in 1554 werd een stadsmuur
gebouwd. De kapers waren zowel Koreanen, Japanners als Chinezen en waren zowat 20.000 man sterk in de
16de eeuw.
Na de eerste Opiumoorlog in 1842 verwierven de Britten vijf
vrijhavens: Kanton (Guangzhou), Ningbo, Fuzhou, Xiamen en
Shanghai. Zij beheerden samen met Fransen en Amerikanen
deze concessies. De Britten namen zelfs het bestuur van de
stad in handen, terwijl de Fransen gewoon hun concessie
controleerden. Het 'International Settlement' werd toen beheerd
door Britten, Amerikanen, Japanners en… drie Chinezen. Voor
het politiekorps hadden de Britten sikhs uit het Indische Punjab
ingeschakeld.
Eén van de Chinezen, die de buitenlanders steun verleende,
was Charles Jones Soong , die nadien schoonvader zou
worden van dr. Sun Yat-sen en Chiang Kai-shek.
Op 14 november 1843 werd Shanghai officieel vrijgegeven
voor de handel met buitenlandse mogendheden. Nadien
zorgden ook de Verenigde
Staten ervoor dat zij in de vijf
vrijhavens dezelfde
(voor)rechten als Britten en Fransen verwierven. Een jaar later begonnen steeds
meer ondernemingen hun maatschappelijke zetel van Guangzhou naar Shanghai
te verhuizen.
Langs de oevers van de Huangpu verrees het Cathay Hotel , dat later werd
omgedoopt tot Peace Hotel . De promenade ging de Bund heten, een AngloIndische benaming voor kade. In 1895 kwam er ook een Japanse nederzetting.
De buitenlandse concessies zouden blijven bestaan tot tijdens Wereldoorlog II.
Genootschap van de Witte Lotus en sekte van de Hemelse Ordening
In de 19de eeuw werd Shanghai ook het bordeel van het Oosten. De
communisten zouden de stad ook betitelen als "de Hoer van het Imperialisme" .
Zij zouden de stad, die bij hun machtsovername inzake welvaart ver voor lag op
de rest van China, ook een tijd als dusdanig gaan behandelen en het geld dat in
de metropool zat in beslag nemen ten gunste van andere gebieden. Tot in de
jaren tachtig zou de tijd gaan stilstaan in een stad die begin deze eeuw een
enorme bloei had gekend.
Die buitenlandse heerschappij ergerde de bewoners van Shanghai verschrikkelijk. Temeer omdat zij ook tot een
vorm van apartheid leidde en er, volgens de overlevering, borden kwamen "Verboden voor Chinezen en honden" .
Revoltes tegen de Duivels van het Westen bleven niet achterwege. De Genootschap van de Witte Lotus en de
Sekte van de Hemelse Ordening leidden het verzet. Ook boeren kwamen in opstand.
Vele Chinezen vaarden echter goed met de kapitaalstromen naar Shanghai. Tot de beurskrach van 1910.
Shanghai was toen uitgegroeid tot de 5de grootste stad van China en in de arme Chinese sector woonden toen al
anderhalf miljoen mensen. De buitenlandse concessies waren bevolkt door 70.000 vreemdelingen. Omstreeks
1920 was de hele Chinese economie afhankelijk van buitenlandse banken en grote bedrijven.
Na 1911 groeide het verzet opnieuw. Ditmaal werd het geleid door Sun Yat-sen en zijn Kuo min-tang of Nationale
Volkspartij. Op 1 juli 1921 hielden dertien mannen een geheime vergadering in de Franse concessie en richtten zij
de Chinese Communistische Partij op. In 1925 kwam het tot massale stakingen en betogingen toen Japanse
textielbedrijven in Shanghai Chinese arbeiders wilden afdanken.
Chiang Kai-shek, brein achter het bloedbad van Shanghai
In maart 1927 bezette Chiang Kai-shek, die de inmiddels overleden Sun Yat-sen was opgevolgd, de delta van de
Yangzi. Hij werd gesteund door binnenlandse en buitenlandse kapitalisten en sloeg op 12 april 1927 een
volksopstand neer, die de geschiedenis inging als "Het Bloedbad van Shanghai" .
Uiteraard zakten begin deze eeuw ook de gangs en de Aziatische en andere Al
Capone's af. Eén onder hen 'Grote Oren' Du Yuesheng steunde Chiang Kaishek in 1927 in zijn oorlog tegen de communisten. Deze gangster was ook
actief in de weerstand tegen de Japanners.
Chiang Kai-shek bleef aan de macht tot op 18 januari 1932 het Japanse leger
Shanghai binnenviel. Toen Japan op 7 december 1941 de Amerikaanse
vlootbasis op Hawaii, Pearl Harbour, aanviel bezette het tegelijk de
buitenlandse concessies.
In Shanghai woonden toen 4 miljoen Chinezen, 50.000 buitenlanders en 15.000
joden die de Nazi-vervolging in Europa ontvlucht waren. Shanghai werd
opnieuw Chinees in 1945, maar nu woedde volop de burgeroorlog, de strijd
tussen nationalisten en communisten. Omstreeks 1950, toen de communisten
de troepen van Chiang Kai-shek naar Taiwan hadden verjaagd, werden in
decentralisatiepogingen industriële kernen
buiten de stad verplaatst, maar deze politiek
werd nog hetzelfde jaar herzien.
Het bestuur van de stad werd door militairen
vervangen tijdens de Culturele Revolutie
(1966-69). Shanghai zou zelfs een centrum voor de Culturele Revolutie worden.
Pas in 1979, dertien jaar na het begin van Mao's wanhopige machtsstrijd, kregen
burgers er opnieuw de macht.
De "Bende van Vier" , die geleid werd door Mao's weduwe Jiang Qing en Maogetrouwen uit Shanghai (Zhang Chunqiao en Wang Hongwen), probeerde in de
stad haar slag te staan. Hoewel zij massaal wapens hadden uitgedeeld, bleef de
steun van de bevolking achterwege en kon het viertal spoedig worden
aangehouden.
Aanvankelijk kreeg ook Shanghai de rekening voorgeschoteld voor de activiteiten
van de bende. De stad werd achteruitgeschoven ten gunste van de provincie
Guangdong en de Parel Delta (Kanton) , die onder meer kon rekenen op Zhao
Ziyang . Shanghai bezat toen geen enkele politicus met een voldoende grote
invloed.
Begin van de tachtiger jaren volgde echter een economische boom, mede dank
zij forse buitenlandse investeringen. Ook Hu Yaobang en Zhao Ziyang gingen zich nu met de stedelijke welvaart
bemoeien. Bruggen, metro, snelwegen, residentiële buildings werden aangelegd.
Het was Deng Xiaoping die, begin van de jaren negentig, het licht op groen zette voor de definitieve explosie van
de stad. Pudong werd de 520 vierkante kilometer grote SEZ. Zij werd het zwaartepunt van Shanghai's
economische boom.
Shanghai herbergt nu ook een effectenbeurs (zij was de eerste van China!) en zowat honderdvijftig
bankinstellingen en verzekeringsmaatschappijen. Velen liggen bij de Bund, langs de Huangpu, maar aan de
overkant van de stroom groeit in Pudong de Lujiazui Finance and Trade Zone. Zij is voorbestemd om het nieuwe
Wall Street te worden in het Verre Oosten.
Shanghai wil - in concurrentie met Hong Kong - ook een belangrijk Aziatisch centrum voor de diamanthandel
worden en zocht hiervoor al een samenwerking met die sector te Antwerpen . De haven van Shanghai is nu al iets
groter geworden dan die van Antwerpen en 108 kilometer stroomopwaarts, bij de monding van de Yangzi,
ontwikkelt zich als een joint-venture met de Port Authority van Singapore, het nieuwe havengebied van Changshu
. Het Belgisch bedrijf Westerlund is hier al actief.
De nieuwe stad zelf telt overigens al één miljoen ingezetenen.
De Oriental Pearl, de 468 meter hoge televisietoren, toont al
duidelijk aan waar de toekomst van Shanghai gelegen is. Op
wereldvlak is hij overigens al de 4de hoogste.
De schitterende toekomst van de stad lijkt nu wel verzekerd.
Temeer omdat een toenmalige nationale nummer één, Jiang
Zemin , gewezen burgemeester van Shanghai, in 1997 zijn
machtsbasis in het politburo gevoelig versterkte met
'Shanghainezen'.
Grapjes begonnen snel te circuleren. Shanghainezen werden altijd
al door de overige Chinezen bestempeld als chauvinisten. Zij
zouden ook geen Mandarijn spreken, maar 'Shanghainees'
(officieel het Wu', een beetje zoals het Algemeen Beschaafd Antwerps in België. Smalend worden de bewoners
van de Chinese metropool wel eens de jia yang-guizi genoemd, de namaak-buitenlanders.
De Nederlandse journalist Willem van Kemenade citeert in dit verband Wu Bangguo, voorheen partijsecretaris van
de stad en nu lid van het politburo van de communistische partij.
De politicus grapjaste eens over de smalende bemerkingen ten overstaan van de Shanghainezen door te
verklaren:
"Ik spreek het dialect van Beijing, maar begrijp Shanghainees" .
De huidige burgemeester van de stad zag het anders en zei:
"Je moet goed Mandarijn spreken, maar je mag het Shanghainees
niet vergeten".
Toren met een groot gat
Half november 2005 werd in Shanghai de bouw aangevat van het
nieuwe World Trade Center (WTC). Het zal voltooid zijn in 2008.
Het gebouw zal 101 verdiepingen tellen en een hoogte bereiken
van 192 meter; Inzake dakhoogte wordt dit nu het hoogste gebouw
ter wereld.
De investering vergt ongeveer 1 miljard Euro.
Het merkwaardige van dit gebouw zal zijn 'gat' zijn: een open
ronde ruimte van 50 meter doormeter aan de top.
Volgens deskundigen wordt die ingebouwd om de winddruk op het gebouw te verminderen en het meteen een
makkelijk herkenbare stijl aan te meten. De architecten verwijzen voor hun inspiratie naar de maangaten in
Chinese tuinen.
Anderen zien eerder twee zwaarden die de zon optillen en vinden het geheel afschuwelijk.
Directeur Akio Yoshimura, president van Shanghai World Financial Center Co. Ltd, is echter in zijn nopjes. De
open ruimte, onderstreept hij, kan men beschouwen als een venster waardoor men toekomst en hoop kan lezen.
Kwatongen verwijzen naar New York en wijlen zijn WTC. Zij noemen het 'een praktische oplossing om vliegtuigen
door te laten'...
Welvaart in Shanghai
De lonen liggen in deze stad hoger dan elders. Ook werklozen genieten hier al steun al moeten ze de eindjes aan
elkaar knopen met 200 yuan per maand.
Een taxichauffeur verdient hier 1500 tot 2000 yuan, met werkdagen van… 10 tot 12 uur.
Een winkeljuf moet rondkomen met 350 yuan, maar een lokale manager kan maandelijks gemakkelijk 10.000 tot
15.000 yuan verdienen.
Om een eigen woning te verwerven is echter een maandinkomen van 5000 yuan een absoluut minimum.
Met een gemiddeld inkomen van 987 usd per jaar is Shanghai ontegensprekelijk de rijkste stad van de
volksrepubliek.
Op deze basis is Guangzhou de tweede rijkste stad van China en Beijing de derde (info 1996).
Shanghai - Blikvangers
Shanghaipu is een rivier waarvan de naam Shanghai werd
afgeleid. De rivier vloeit nu doorheen de Shiliupu werf, waar de
passagiers van de oceaanstomers voet aan wal zetten. De stad
leeft stilaan met een traditie dat hier de vernieuwingen altijd eerst
toestromen:
In Shanghai werd de Chinese communistische partij opgericht,
maar nu is zij "de Poort naar het Westen".
In Shanghai werd de eerste computer 'made in China' gemaakt.
In Shanghai opende de eerste disco van China zijn deuren.
In Shanghai werd de eerste loterij van China gelanceerd, om… de
woningnood te bestrijden
Het grootste reclamebord,
natuurlijk staat dit in Shanghai.
Het is van Coca Cola en heeft een oppervlakte van 8.800 vierkante meter. Het
prijkt op 'People's Square', het Plein van het Volk.
Blikvangers
Bund en het Peace Hotel
Alle gidsen zullen je in Shanghai een wandeling op de Bund aanbevelen, de
kade langs de Huangpu, de stroom die de Metropool bevloeit. De Bund werd
volledig gerenoveerd en biedt nu een wandelterras boven de stroom, dat
tevens als dijk is bedoeld, want Shanghai zakt een beetje weg, zoals Venetië.
De Bund loont een wandeling, maar tevens een bezoek aan Peace Hotel. Het
gebouw dateert van 1929 en ligt vlak naast de Nationale Bank.
Peace Hotel is helemaal in art deco stijl binnenin. Prachtig.
Verrassend is echter de bar. Vooral 's avonds. Dan brengt de echte New
Orleans jazz je in stemming. Het orkest zit hier al decennia. Het overleefde de
Culturele Revolutie en andere
rampen die China teisterden. Eigenlijk is het orkest is hier
vastgeroest. Het is een vast onderdeel van Peace Hotel. Ook de
muzikanten veranderden niet. De jongste moet nu zeker tachtig
zijn! Maar wat een zwier, wat een ritme, wat een enthousiasme!
Satchmo zou hier spontaan zijn beginnen zingen en meespelen.
Een aanrader.
Het loont de moeite om tevens de bar op het dakterras te
bezoeken: hij biedt een verfrissend uitzicht over de Huangpu en de
nieuwe wijken van Pudong. Peace Hotel is het symbool van een
schitterend
verleden. Op het
gelijkvloers is, langs de zijde van de Bund, nu een Nederlands
bankkantoor geopend. Andere art-deco hotels zijn op Nanjing Lu
Park Hotel en Pacific Hotel.
Bouwheer van het Peace Hotel was Victor Sassoon, één van de
eerste miljardairs van China. Peace Hotel heette aanvankelijk
(1929) Cathay Hotel en werd gebouwd door de Britse - in Bagdad
geboren - jood sir Victor Sassoon. In de stad leefde toen een
30.000 zielen tellende joodse gemeenschap. Na een FransChinese oorlog in 1883, die leidde tot de nederlaag van de
Europeanen, kocht hij tegen spotprijzen alle Franse bezittingen op.
Toen de Fransen begin deze eeuw opnieuw voet aan wal kregen,
stegen de grondprijzen in het centrum van Shanghai enorm.
Sassoon bleef verder speculeren en handelde ook in opium. Hij
kreeg zelfs toegang tot het keizerlijk hof en speelde het klaar dat
zijn vrouw, een ex-hoer uit Fujian, door de keizerin-weduwe Cixi werd geadopteerd. Sassoon stierf in 1931 als
buddhist en liet 812 markthallen, 4 hotels, 544 woonhuizen, 3 pakhuizen, 24 kantoorgebouwen en enorme
oppervlakten aan bouwgrond na. Het Peace Hotel was sedert de jaren twintig het hoogste gebouw van Shanghai
tot de bouwwoede losbarstte in de jaren tachtig.
Children's Palaces
In Shi Shaonian Ging kunnen (geselecteerde) kinderen kunst,
elektronica, informatica, ballet en muziek aanleren. Er zijn er ook
een in andere wijken. De leerlingen zijn tussen zeven en twaalf jaar
oud.
Huangpu-Park
Ontmoetingsoord bij uitstek van de verliefde paartjes. Hier
beoefenen de bewoners 's ochtends de taiji quan.
Dit park was vroeger verboden voor Chinezen en hier stond een door sommige historici betwiste - bordje:
"Verboden voor Chinezen en honden". In 1869 liep een met zand
geladen Brits schip aan de grond bij de monding van het Suzhou
kanaal. Vier jaar later was hier zoveel aarde aangespoeld dat men
de oeverpromenade (Bund) kon verbreden. Een groot aantal
koelies werd aangeworven om op dit nieuwe land een park aan te
leggen.
Renmin Lu
Dit is de oude stad, vlak achter het commerciële centrum. Een
labyrint van kleine en nauwe steegjes met eetstalletjes en
theehuizen.
Het beroemde theehuis Hu Xin Ting is hier gevestigd alsmede de
Tuin van de mandarijn, de Yu Yuan.
Yu Yuan
De Yu is een privé-tuin van ambtenaar Pan Yunduan uit de Mingperiode (1559), die twee hectare groot is en dertig paviljoenen
bevat, alsmede het befaamde theehuis Hu Xing Ting. Hij wordt ook
de Tuin van de Mandarijn genoemd.
De toegang loopt over een vijver met goudvissen via een kronkelbrug. De Jiu Qu Qiao of Brug met de Negen
Bochten werd zo gebouwd omdat men in China dacht dat geesten en demonen zich alleen in een rechte lijn
kunnen voortbewegen.
In de Binnentuin, de Nei Yuan, staat een kunstmatige heuvel. Vroeger hadden alleen vrouwen er toegang. Verder
is er nog de Hal van het Voorjaar. Deze Dian Chun Tang was tijdens de opstand van de Taiping eveneens hun
hoofdkwartier in Shanghai.
Vlakbij de tuin, richting busparking, komt men voorbij een typische en grote Chinese apotheek. Even
binnenstappen loont alleszins de moeite.
Xingye Lu 76
Hier werd op 2 juli de Chinese communistische partij opgericht. Ze waren met
dertien.
Begin van de jaren negentig waren er met 45 miljoen leden. Het aantal
aanhangers en toegelatenen in de partij blijft vrij stabiel. Leden krijgen immers
nog altijd bepaalde gunsten en prioriteiten.
Sun Yat-sen Museum
Sun Zhongshan Guju, het geboortehuis van de nationalistische en
republikeinse leider, dr. Sun Yat-sen, die ook heel even de eerste president
zou worden, bevindt zich in de Xi'angshan Lu 7.
Het is ingericht met origineel meubilair uit de jaren twintig. De stichter van de
republiek leefde en werkte hier van 1918 tot 1924.
Yu Fo Si
De Jadetempel van Buddha. Twee Buddha's gebeeldhouwd uit één stuk witte
jade. Beneden prijkt de liggende Buddha die het Nirvana bereikt en boven
troont de zittende Buddha, een 1000 kilogram wegend beeld met edelstenen.
De beelden komen uit Birma (Myanmar). Ze werden in 1881 meegebracht
door monnik Hui-gen. Het complex bestaat uit drie grote hallen.
De Tianwang Dian (Hal van de Hemelkoningen) bevat beelden van vier hemelkoningen, een vergulde Maitreya en
een met goud overtrokken beeld van Wei Tuo, beschermer van het buddhisme.
In de Da Xiong Bao, Kostbare Hal van de Grote Held, beelden drie Buddha's verlossing en verlichting in het
verleden, het heden en in de toekomst uit.
In de Wen Tang (Wen Hal) prijkt een 190 centimeter hoog jade beeld van de zittende Buddha. In het westelijke
deel van het tempelcomplex staat de Hal van de Slapende Buddha, de Wo Fo Tang. Monniken baten in het
complex een antiekwinkel uit.
Shanghai Museum
Het begin 1996 geopende Shanghai museum ligt op het Plein van het Volk (Renmin of People's Square), niet ver
van het stadhuis en een ondergronds winkelcentrum.
Het is één van de vier belangrijkste kunstpaleizen van het land met een collectie van 12.300 stuks. In het gebouw
vindt men niet alleen het bronstijdperk terug, maar ook rijkdommen aan ivoor en jade. Het museum bevat ook een
enige verzameling aan porselein, oude Chinese meubels, schitterende kalligrafische kunstwerken en verwelkomt
de bezoeker tevens in een zaal die alleen aan de 55 minderheden van het land is gewijd.
Aanpalend is een mooie winkel met bijzonder mooie koopjes. Er is ook een ruime keuze aan boeken en muziek.
Een bezoek aan dit museum is alleszins aanbevolen. Een toegangsbiljet kost 20 yuan en men kan het bezoek
afleggen met een draagbare telefoon: het volstaat de nummers bij een voorwerp in te drukken om toelichting te
krijgen in de taal naar keuze. Adres winkel: Renmin Da Dao 201.
Historisch Museum
Dit museum bezit ongeveer 20.000 historische vondsten. Het biedt
ook een gedetailleerd overzicht van de stedelijke geschiedenis
sedert de Opiumoorlogen van 1840 en later.
Shanghai Volksmuseum
Dit museum van volkenkunde is een van de belangrijkste van het
land. De collectie bevat meer dan tweehonderd stuks.
Nanpu en Yangpu bridges
De Nanpu verbindt de SEZ van Pudong met de westelijke
Huangpu-oever. Zij is 8.346 meter lang. De spanwijdte is 423
meter. Ze is de vierde langste in haar soort ter wereld. Bezoekers
kunnen per lift op de brug. De Yangpu is de 'zusterbrug'.
Long Hua Ta en Long Hua Si
Gelegen langs de westoever in het zuiden van de stad. De Long Hua Ta of Pagode van de Drakenbloem heeft op
de zeven verdiepingen houten balkons. Dit complex dateert van 274. De in 977 herbouwde pagode staat een
beetje schuin. Het park is gekend voor zijn perzikbloesems en lokt duizenden Chinese wandelaars in de lente.
Het Long Hua Si of Klooster van de Drakenbloem biedt in één van zijn hallen een drie meter hoog Buddhabeeld.
De bronzen klok uit de Ming-periode werd in 1382 aan het klooster geschonken.
Jingan Si
Deze tempel in de Nanjing Xi Lu werd pas in de 19de eeuw gebouwd. De bouwheer was een massale kale man
die met een fabelachtig rijke dame was gehuwd, tientallen concubines bezat en een… blanke Russische lijfwacht.
De Chinezen noemen dit nu de Tempel van de Rust.
Xu Guangqi Mu
Het graf van de westers georiënteerde wetenschapper Xu Guangqi bevindt zich in het Nandanpark. Hij was bezig
met astronomie, het kalenderwezen, agronomie en rekenkunde. De man was tevens keizerlijk minister van
protocol. Onder invloed van de Italiaanse jezuïet Matteo Ricci, zijn leraar, bekeerde hij zich tot het katholicisme.
Moskee
Dit islamheiligdom ligt in de Small Peach Garden. Het getuigt van een Westaziatische architectuur. De moskee
werd opgericht onder de Mongoolse Yuan-dynastie en uitgebreid onder de Ming-keizers.
Katholieke kathedraal
Zuidwestelijk bevindt zich Xujiahui Dajiaotang, het katholiek gebedsoord dat gebouwd werd in de jaren veertig. De
katholieke kathedraal, "Grote kathedraal van de Heilige Moeder" of ook "St.-Ignatius" genoemd, ligt in Xu Jia Hui.
Hij werd in 1910 opgetrokken in Frans gotische stijl en biedt plaats aan 2500 gelovigen. Tijdens de Taiping
Opstand was het heiligdom het hoofdkwartier van de rebellen. De twee torenpieken (vijftig meter) van het rode
gebouw werden tijdens de Culturele Revolutie verwoest door de rode gardisten. Ze werden in de jaren tachtig
gerestaureerd.
Soong Ching-Ling Mausoleum
Het mausoleum ter ere van de deze Soong-dochter die mede een rol speelde tijdens de republikeinse revolutie en
die ook een vooraanstaande rol behield tijdens de maoïstische revolutie, werd opgericht in 1984.
Het bevat een beeld in wit marmer ter ere van Soong Ching-ling, die haar echtgenoot Sun Yat-sen jarenlang
overleefde. Soong werd in Shanghai geboren uit een bankiersfamilie.
Lu Xun
Bij het museum in Hongkou Park staat het standbeeld van Lu Xun (1881-1936) één van Shanghai's gekendste
schrijvers.
De man hekelde de politieke fraude en corruptie in zijn werken. "Dagboek van een gek" en "De waarheid over Ah
Q" behoren tot zijn beste werken.
Zijn woonhuis staat in 9 Dalu Xincun, bij Shangyin Lu.
Hongkou
Hongkou, waar het park ligt, is ook een meridionaal uitziende volkse straat tussen het nieuwe station van
Shanghai (geopend in 1988) en Shashi Lu, de straat waar men noedels kan eten onder alle mogelijke vormen en
in alle soorten bereidingen.
In de straten van Hongkou hangt de was nog te drogen op bamboestokken en verzamelen de jongeren zich 's
avonds in de kleine cafeetjes.
Voor Wereldoorlog II woonden hier ook alle Japanners die in de stad vertoefden en men noemde de wijk toen
'Klein Tokio'.
Na 1936 en de Nazi-vervolgingen zochten ook vele joden hier hun heil. <
The Great World en het Bordeel van het Oosten
The Great World, Dashijie in het Chinees, is nu het Jeugdpaleis.
Voor de wereldoorlog was dit gebouw ten zuiden van het Renminplein (bij Nanjing Lu) echter het symbool van de
verdorvenheid en decadentie, het grote bordeel van de stad. Over de prostitutie in Shanghai verscheen in de 19de
eeuw een verhaal van Han Bangqing: "The Singsong Girls of Shanghai" . Deze bordelen of singsong houses
werden vrijwel allemaal afgebroken. Toch bleven er enkele overeind in Shantou Lu en Fuzhou Lu. Ze droegen
voor de Wereldoorlog namen als "Huis van de Pure Voldoening" of "Hal van de Schoonheden" . De meisjes van
plezier kenden verschillende categorieën.
De meest gewaardeerde waren de shuyu of verhalenvertelsters. Meestal waren dat dametjes die eerder in
theehuizen optraden. De duurste vrouwtjes waren de qing guanren of nog niet-ontbloemde gezelschapsdames.
Het verlies van hun maagdelijkheid schonken zij alleen aan een heel rijke in de hoop dat hij haar als concubine
zou huwen. Een droom die ook de meeste andere meisjes overigens - meestal vergeefs - koesterden.
Het Sexmuseum
De waterstad Tongli in de provincie Jiangsu huisvest het enige
seksmuseum van puriteins China. Aanvankelijk kreeg stichter Liu
Dalin toestemming om het in Shanghai uit te bouwen, maar hij
werd er gewoon weggepest, hoewel de metropool ooit de weinig
benijdenswaardige naam had "het Bordeel van het Oosten".
Omdat de Chinese overheid 'seks' nog altijd met een schuin oog
bekijkt, beperkt het museum zich overigens tot de sexcultuur in
oude tijden. Het museum huisvest 3.700 erotische stukken uit
5.000 jaar seksuele beschaving.
Eerst werd het Liu verboden om het begrip "seks" in de benaming
te gebruiken, maar dan zou natuurlijk niemand het gevonden
hebben op Nanjing Lu. Nadien werd dan de best geschikte locatie
verboden.
Het museum won hierdoor in Shanghai ook niet de populariteit die Liu had verhoopt. Amper 20 tot 3 bezoekers
per dag kwamen over de vloer en zodoende kon hij met een toegangprijs van 30 yuan (3,70 Euro) zijn investering,
ruim 100.000 US dollar nooit recupereren.
Het aanbod van Tongli was dan ook een hemels geschenk voor
Liu, die als onderzoeker en historicus als 60 boeken over het
onderwerp publiceerde, en die goed weet dat de jonge generatie
het onderwerp anders benadert dan de overheid. Het volstaat om
naar karaokébars te gaan of zelfs gewoon naar nachtclubs en
discotheken.
Tongli bood Liu 6.000 vierkante meter ruimte aan in de site van
de… vrouwenschool uit de Qing-dynastie en investeerde zelf 3
miljoen yuan in het museum, dat nu vlakbij de Tuisi tuin ligt.
Nanjing Lu
Dit is de grootste en drukste winkel- en wandelstraat, een beetje én bijna echt de Champs Elysées van China.
Zij wordt nog verder uitgebouwd met een heuse kopie overigens van de Parijse Champs-Elysées.
De handelszaken zijn tot 22.00 u open. Bij het kruispunt met de Xizang Lu ('Tibetstraat') ligt "Department Store nr.
1", het grootste en drukbezochte warenhuis.
Daarnaast ligt de meer moderne en meer elitaire verdiepingen hoge 'store' New World.
Eén van de nieuwste shopping centra is Manhattan Plaza. Het is gevestigd bij de Sofitel Hyland en telt acht
verdiepingen en opent tot 22.00 u. In Nanjing Xi Lu vindt men de Sincere Department Store en meer westelijk in
de straat is de Wings Department Store, die vooral ingevoerde producten aanbiedt.
Men kan natuurlijk ook elders terecht. In de straat Landmark Lu is de Landmark Shanghai en in Huaihai Zhong Lu
kan men terecht in Maison Mode en de Japanse Isetan Department Store. Een grote keuze aan elektrische
producten heeft men in de Shui Hing Department Store.
Een belangrijk winkeldistrict in uitbouw is Xujiahui. Er is al de Tai Ping Yang en het Shanghai Oriental Shopping
Centre. Deze handelszaken kunnen makkelijk worden bereikt met de metro. Zij liggen bij het station Xuhuihui.
Voor ingevoerde westerse merkkledij is het Jinjiang Dickson Center aangewezen. Het bevindt zich op 400
Changle Lu, niet ver van het Shanghai Hilton Hotel.
Beijing Lu
Vlakbij de busparking in Beijing Lu, een straat die parallel loopt met Nanjing Lu, is ook een grote Friendship Store
gevestigd, die onder meer een goed aanbod heeft aan boeken over China en de eeuwenoude kunst. Er is ook
een grote keuze aan kleding.
Fuzhou Lu
Wie in Shanghai Engelstalige boeken zoekt, kan terecht in de Friendship Store (Beijing Lu) of in Fuzhou Lu.
Vroeger waren in Fuzhou Lu vooral de opiumkits gevestigd.
Zij begint aan de Bund, een vijfhonderd meter voorbij Nanjing Lu. De verschillende boekhandels liggen op een
kleine kilometer wandelen van de Bund. Enkele zaken hebben ook verdiepingen waar nog mooie of oude uitgaven
kunnen worden gevonden, want in uitstallen en aanprijzen zijn de handelaars nog niet zo sterk. Men moet dus
echt zoeken. De grootste en meest interessante boekhandel is Shanghai Foreign Languages Bookstore. Hij
bevindt zich om nummer 390 van Fuzhou Lu. Op de 4de verdieping vindt men een uitgebreide keuze aan
Engelstalige werken, gaande van pockets en bestsellers tot prachtige boeken over Chinese kunst en tradities.
Men vindt er tevens muziek, zowel cassettes als CD's.
De allergrootste winkel is Book City op nummer 465. Hij telt zes verdiepingen, men kan er iets drinken, maar de
keuze is beperkter en de boeken? Duurder.
Wie Fuzhou Lu te ver uit de buurt oordeelt, kan eventueel naar nummer 50 wandelen op Hongqiao Lu. Hier is, in
de omgeving van een Kentucky Fried Chicken en het Orient Shopping Center, de nieuwe Shanghai Book Traders
Store gevestigd.
Shengze Lu is een rustig straatje tussen Yanan Lu en Huaihai Lu. Op nummer 89 is een kleine boekhandel die
Engelstalige tweedehands uitgaven verkoopt. De winkel is amper twintig vierkante meter groot, maar heeft
gemiddeld vijfduizend titels in voorraad. Ideaal voor iemand die oude boeken zoekt. Naar verluidt zou ook Soong
Ching-ling, de weduwe van dr. Sun Yat-sen, hier een vaste klant geweest zijn.
Huaihai Lu
In de koloniale periode heette deze straat avenue Maréchal Joffre. Ze is omzoomd door platanen. De laan maakte
deel van de Franse concessie, maar er woonden ook veel Russen. Vermits deze wijk hierdoor een diplomatieke
onschendbaarheid bezat, herbergde ze tijdens diverse woelige dagen van de geschiedenis enkele gekende
Chinezen, zoals dr. Sun Yat-sen, Mao Zedong en Zhou Enlai.
Velen woonden in de rue Molière, die nu Xi'angshan Lu heet. Het huis van Zhou staat in 73 Sinan Lu, de vroegere
rue Masenet. Het is in deze wijk dat de communistische partij werd opgericht in 76 Xingye Lu, vroeger de rue
Wantz. Ook Du Yuesheng, de gangster en opiumtrafikant die Chiang Kai-shek hielp, woonde in deze wijk. Hij had
de rue Wagner uitgekozen als pleisterplek. Zij heet nu Ninghai Lu. Du stierf in 1951 in Hong Kong.
In de oude Franse enclave bevindt zich Fuxing Park, een groene oogstreling voor liefhebbers van bloemen en
vooral rozen. Vroeger was dit een kazerne voor Franse militairen, nu is het een geliefkoosd oord voor grootouders
die met 'hun kleine keizer' uit wandelen gaan.
Antiek en markten
Shanghai kent één belangrijke markt waar dagelijks kan worden rond geslenterd. Zij bevindt zich in Dongtai Lu in
de omgeving van Xizang Nan Lu. De markt opent om 09.00 u en duurt tot 17.00 u.
Bij de Yu Yuan, de tuin van de mandarijn in de oude stad, kan men op zondag koopjes doen in Fuyou Lu. Vooral
antiekliefhebbers kunnen hier aan hun trekken komen. Ze begint al voor zonsopgang en dat is dan ook het
geschikte ogenblik voor een bezoek. Deze markt loopt leeg in de vroege namiddag.
Er staan nergens prijzen vermeld! Ook hier is het dus afpingelen geboden en, zoals overal, begint men best met
één kwart van de gevraagde prijs voor te stellen om uiteindelijk tot de helft te komen. Liefhebbers die antiek naar
huis willen nemen moeten hiervoor een officiële stempel krijgen. Het probleem op de markt van Fuyou Lu is dat er
geen aankoopbewijzen of getuigschriften worden afgeleverd. Bij het afhalen van de stempel vermeldt men dus
beter waar de goederen werden aangekocht. Meestal kan men dan op begrip rekenen.
Antiek kan men ook opspeuren in de Yu Yuan Antique Market in het Huabao gebouw. Hier staan ongeveer
tweehonderd verkopers.
Shaanxi Old Wares Store in 557 Yanan Zhong Lu is een staatswinkel met antiek.
Alles is geprijsd en zoals in de meeste staatswinkels is het hier moeilijk afdingen.
Andere adressen die de moeite lonen voor interessante koopjes, ook schilderijen en ambachtelijke kunst, zijn
Chuangxin Old Arts and Crafts Store (1297 Huaihai Lu), Yuhua Arts and Crafts (929 Huaihai Zhong Lu) en
Shanghai Arts and Crafts (190 Nanjing Xi Lu)
Jianjiang Hotel
Jianjiang ligt in Maoming Lu 59. In de koloniale periode was dit als privé-hotel alleen bestemd voor Fransen die in
Shanghai woonden. De noordelijke vleugel van het huidige gebouw is de oudste, maar de zuidvleugel herbergt
nog de originele art-décomeubelen. Het restaurant loont zeker een blik.
Het hotel werd gemoderniseerd en uitgebreid tot vier vleugels met 800 kamers.
Het is in de noordvleugel dat de toenmalige Chinese premier Zhou Enlai en de Amerikaanse president Richard
Nixon op 28 februari 1972 het eerste communiqué ondertekenden dat ingevolge de zogeheten pingpongpolitiek
de deur opende voor het westen.
Hun ontmoeting was in feite de inleiding tot de snelle en bijna verbijsterende veranderingen die bezoekers
vandaag ondergaan in het Rijk van het Midden.
Zij zou ook leiden tot de breuk tussen de Verenigde Staten en de nationalistische regering van Taiwan, de
'ongehoorzame provincie'.
Aan de overzijde van het hotel ligt het stijlvolle Grosvenor House waar de Amerikaanse president Richard Nixon
zijn 'Shanghai communiqué' opstelde.
Opera en stadion
Letterlijk blikvangers zijn in het moderne Shanghai ook het nieuwe en vooral stijlvolle operagebouw, vlakbij het
museum, en het elegante en mooi ogende voetbalstadion in volle centrum van de stad. Shanghai Hongkou
Football Stadion telt 85.000 zitjes en is 56.000 vierkante meter groot. De 47 voetballoges zijn allen al voor dertig (!)
jaar uitverkocht. Het stadion werd gebouwd door de stad. De lokale club is Shanghai Shenhua.
Garden Hotel
Het Garden Hotel ligt eveneens in Maoming Lu, op nummer 58. Het is de oude 'Cercle Sportif Français' die in zijn
vroegere glorie werd gerestaureerd. Blikvangers zijn de trappen en de art déco-balzaal. Op het dak is Ye Lai
Siang, de bar die uitzicht geeft op de prachtige tuinen, die het hotel uiteraard zijn naam schonken.
Museum van de medische geschiedenis
Dit in 1938 opgericht museum bevindt zich in het Shanghai College of Traditional Medicine. Het biedt een rijkelijk
overzicht van de gebruikte materialen en voorwerpen en bevat ook oude illustratie en documenten over de
traditionele Chinese geneeskunde.
Bezoekers krijgen hier ook een beeld van de evolutie van de Chinese geneeskunde en acupunctuur. Tot de
rijkdom van het museum behoort onder meer een farmacopee uit de 16de eeuw.
Inzake acupunctuur worden documenten en beschrijvingen tentoongesteld die dagtekenen uit de Noordelijke
Song-dynastie (960-1127).
In het gebouw staan ook dokters uit de vroegere tijden afgebeeld in hun speciale kleding en met bellen in de hand
om hun aanwezigheid aan dorpelingen te melden.
Chongming
Voor wie voldoende vrije tijd heeft, loont ook een uitstap naar het eiland Chongming. Het is honderd kilometer lang
en ligt temidden van de Yangzi. Sedert de katholieke missionarissen in Shanghai aankwamen, omstreeks 1850, is
het altijd een basis geweest van de katholieke Chinezen.
Op het eiland staat één van de oudste instrumenten om aardbevingen te voorspellen. Het is een gevaarte, dat de
vorm heeft van een draak… met metalen bollen in de muil. Vanop de honderd meter hoge She Shan geniet men
een mooi uitzicht op de omgeving.
Dongfang Mingzhu
Dit is de 468 meter hoge 'Oriental Pearl TV-Tower', het vierde hoogste tv-gebouw in de wereld. De tv-mast werd
voltooid in 1994. Hij bevindt zich vlak over Peace Hotel op de andere rivieroever. In de toren bevindt zich een
draaiend restaurant en de kleine bollen tussen de grote bevatten elk… vier hotelkamers.
Toegang 40 tot 50 yuan.
S.S. Oriana
Een attractie apart in Shanghai is de S.S. Oriana, een in 1960 te water gelaten schip van de Britse koninklijke
familie. Het werd in 1998 uit de vaart genomen en door een Chinees bedrijf overgenomen. Dat liet de Oriana
(41.290 ton) aanmeren naast Qichang Ferry in de Xinhua haven in Pudong. Het schip is 245 meter lang en 30
meter breed. Er zijn diverse attracties in ondergebracht, restaurants en en de eigenaar biedt nu ook
vijfsterrenovernachtingen aan in driehonderd cabines.
Het schip bevat vier zwembaden, een mini-golf, een bioscoop en vijftien zondekken. Voor een nachtje moet men
wel ten minste 24.000 BEF neertellen.
Pudong
Langs de andere oever van Shanghai is in enkele jaren tijd Pudong verrezen, de futuristische Speciale
Economische Zone, waar zich nu zowat de helft van de grote wereldmultinationals genesteld heeft. Zij is een van
de grootste investeringen in China.
Halverwege de jaren tachtig geleden was dit nog een pure landbouwzone, één brakke grond!
De Oriental Pearl is het symbool van dit nieuwe kapitalistische China. Wie er wil rondwandelen, neemt de Fuxing
Lu Ferry.
Shanghai Zoo
Het dierenpark van de metropool is 153 hectaren groot en telt ruim 10.000 dieren. In bepaalde delen leven de
dieren in een open ruimte en kunnen ze per wagen worden bezocht. Uiteraard wacht ook hier een grote panda de
bezoekers op. Er is ook een meer met 200 diersoorten.
Dolfijnenpark
Het dolphinarium van Shanghai ligt in Heping Park. Benevens dolfijnen vallen er ook zeeleeuwen te bewonderen.
Shanghai by Night
Shanghai is niet alleen een stad van acrobaten, circus en
Children's Palaces. Het conservatorium van Shanghai brengt,
benevens concerten, op bepaalde tijdstippen ook
kindermusicals.
Liefhebbers van jazzmuziek kunnen terecht in het Peace Hotel
op de Bund, of The Cotton Club in Huahai Road, terwijl grotere
orkesten hun opwachting maken in The Gap Salon in Maoming
Nanlu.
In Shanghai Sally's kan de bezoekers zelfs reggaenachten
beleven. Judy's Place in Changle Lu doet het wat rustiger aan.
Hier kan worden genoten van Duits bier en wacht een dansvloer de liefhebbers op.
Shanghai is inzake nachtleven een echt buitenbeentje in China.
Wie de hele nacht op zwier wil trekken, begeeft zich best naar Manhattan's. Deze bar in Tongren Lu opent 24 uur
per dag. Ze bevindt zich vlakbij de Hilton.
Zhengtong Lu is vooral onder de studenten populair. Deze straat telt vele cafeetjes en eethuisjes en wordt zowat
als het Quartier Latin van Shanghai beschouwd. Ze bevindt zich in het noordoosten van de stad bij de Fudan
universiteit.
Disco's
Reading Room (JC Mandarin Hotel), Passion Disco (Galaxy Hotel), Nicole's (Sheraton Hua Ting Hotel),
Casablanca (Hongqiao Hotel), Talk of the Town (Equatorial Hotel), Starlight (Yangzi New World Hotel) en de
grootste van de stad: JJ Disco, 1127 Yanan Zhong Lu, bij het Hilton Hotel.
Shanghai – Blikvangers omgeving
Jinshan
Jinshan is een merkwaardig district vanwege zijn vrouwelijke
bevolking. Het ligt op anderhalf uur rijden van de metropool en is
vooral gekend voor zijn "vrouwelijke schilders".
De geproduceerde werken, in een stijl die ietwat aan de westerse
naïeven doet denken, beelden dan ook hoofdzakelijk
huishoudelijke taferelen uit waarin, benevens de bijzonder frisse
kleuren, de aandacht voor het detail in het oog springt. De Jinshan
Academie van de Boerenschilderijen ligt in het stadje Zhujing in
318 Jiankang Lu. Er kan gekocht worden tegen zeer goedkope prijzen.
In Songwen staat de Huayan Pagoda die dateert uit de Yuan-dynastie. Ze bevatte ook een buddhistisch klooster.
De pagoda werd voltooid ten tijde van de Ming-vorsten.
Songjiang
Songjiang wordt ook Huating genoemd. Het is een oude stad op veertig kilometer ten westen van Shanghai.
Deze plek heeft een geschiedenis van tweeduizend jaar en zij werd gesticht ten tijde van de Sui-dynastie.
Songjiang huisvest vijf pagodes: de Vierkante Pagoda, de Xilin Pagoda, de Li Pagoda en de Xiudaozhe Pagoda.
De Vierkante Pagoda of Fang Ta is de belangrijkste en prijkt zuidoostelijk in het stadje. Ze werd met hout en steen
gebouwd en telt negen verdiepingen en dateert uit de Song-periode. Ze bleef behoorlijk goed bewaard en veel
oude materialen werden bij restauratiewerken herbruikt.
In 1788 werden houten gedeelten door het vuur verwoest. Tussen de stenen werd toen geld gevonden.
De lokale bevolking die natuurlijk hoopte nog grotere schatten te vinden, brak andere delen uit. Hierdoor ging de
pagode schuin hangen. Deze Chinese 'toren van Pisa' houdt echter nog altijd stand.
Sheshan
In de nabijheid van het oude Songjiang staat ook de Sheshan basiliek. Het is een katholiek heiligdom, één van de
grootste van China en Oost-Azië.
Franse missionarissen waren hier toegekomen in 1844. Zij kochten grond op en hun kapel werd uiteindelijk een
ware kathedraal toen het aantal gelovigen gestaag bleef groeien.
Hij kwam tot stand in 1871. Het huidige heiligdom ontstond later. De bouw ervan duurde van 1925 tot 1935.
In de omgeving van Sheshan vallen ook mooie bamboebossen te bewonderen. Sheshan is een honderd meter
hoge heuvel die op zeventien kilometer ligt van Songjiang.
Qingpu
In het district Qingpu ligt op een vijftigtal kilometer van Shanghai het Dianshan Hu. Het is twaalfmaal groter dan het
Xi Hu, het Westmeer van Hangzhou. Het gebied rondom werd als een vakantieoord uitgebouwd.
Qingpu herbergt ook het Daying Hu met de Qushui Yuan, een tuin die dagtekent van 1745 en die gebouwd werd
toen Qianlong keizer van China was. De tuin kreeg nadien de naam Zhongshan Yuan.
Jiading en Nanxiaang
In Jiading dat zowat negentien kilometer van Shanghai ligt staat een Confucius tempel. Zijn bouw begon in 1218
ten tijde van de Zuidelijke Song-dynastie. Hij werd sedertdien met de regelmaat van een klok verbouwd en
uitgebreid om in 1958 te worden gerestaureerd.
Er staan drie poorten voor de tempel en de balustrades zijn versierd met 72 leeuwen, die de leerlingen van
Confucius symboliseren.
Op de hoofdpoort staan een draak en een karper afgebeeld. Zij verwijzen naar de uitdrukking 'een karper loopt
over de drakenbrug', waarmee verwezen werd naar de Confuciaanse examens en de kandidaten die door over de
brug te wandelen de grote sprong waagden naar een ambitieuze toekomst. Deze symboliek dateert uit de Yuanperiode.
In de verdere omgeving van Shanghai ligt op zeventien kilometer
het stadje NanXi'ang met de Guyi Yuan, een Ming-tuin die bijna
zeven hectare groot is.
Zhouzhuang
Zhouzhuang, dertig kilometer van Suzhou verwijderd, loont een
daguitstap van Shanghai. Dit nog typische stadje 'op een
boogscheut van de skyline' bestaat al sedert de Song-dynastie.
Het ligt tachtig kilometer van Renmin Square en tweeënzestig
kilometer van Hongqiao Airport verwijderd.
De weg loopt voorbij het Dianshan Hu, het meer.
Zhouzhuang betekent 'het Kasteel van Zhou' en het stadje oogt
inderdaad als een prachtig koninkrijkje op het water, als een
fotografische parel uit het verleden.
In dit zesendertig vierkante kilometer grote woonoord leven de bewoners inderdaad nog boven hun winkel bij het
water. Het duizend jaar oude Zhouzhuang is net als Suzhou een kanalenstad, een Klein-Venetië. Hier staan in het
oude stadsdeel echter nog houten woningen.
Er zijn geen straten, geen auto's en vrachtwagens, maar alleen houten gondels die moeizaam hun weg vinden in
de smalle kanaaltjes.
De stenen bruggen dateren nog uit de Yuan-, Ming- en Qing-dynastieën. Zhouzhuang biedt ook een museum en
een tempel aan de rand van de oude stad.
Individuele toeristen kunnen in Shanghai een taxi huren voor een dag. Om de twee uren rijden er ook bussen, die
vertrekken in Gongxing Lu 80 bij Renmin Square.
Shanghai –
Modestad
"Shanghai Tang" werd al in 1994
gesticht door David Tang Wingcheung, een zakenman uit Hong
Kong die een opvoeding genoot in
het Verenigd Koninkrijk. Tang had
aanvankelijk niets te maken met
Shanghai. Met de naam
"Shanghai" werd gewoon
verwezen naar het "traditionele".
Hij opende zijn eerste winkel in
Hong Kong. Op 5.000 vierkante
meter oppervlakte wilde hij
betaalbare mode aanbieden, die
een mengeling was van het traditionele en
de moderne functionaliteit. De
boetiek was ingericht volgens het concept
van de vooroorlogse jaren, ook al
weer doorweven met een tikje
modernisme. In amper drie jaar tijd
trok die 2 miljoen bezoekers aan.
Een succesboetiek volgde in
Shanghai. Nadien veroverde Tang
NewYork. Hij vestigde zich op
Madison Avenue in New York met een
Shanghai Tang-boetiek van 1000
vierkante meter. Toen hij haar opende,
moest de politie de winkel… sluiten:
er was te veel volk opgedaagd! De
moderne qipao, van gewoon tot
sexy, de Maopakjes, Mongoolse kashmir,
zijden pijama's, zijn gaan nu vlot
van de hand. Tot het cliënteel behoorden
snel de Hertogin van York, Mick
Jagger, Kevin Costner en andere
gekenden. Tang opende nu
eveneens een zaak in de modestad Parijs,
uitdagend op slechts enkele meter
van Yves Saint-Laurent.
Wereldwijd zijn er al 15 'Shanghai
Tang's'. Tokyo, Las Vegas en Los
Angeles zittennin de
uitbreidingsplanning. Tang maakt intussen
tevens deel uit van het directiecomité van Tommy Hilfiger Inc.
Nostalgie inspireert ons, zei Tang, maar we openen een winkel voor de 21ste eeuw.
De qipao is voor Chinezen wat de kimono voor Japanners betekent en de kilt voor de Schotten. Cosmopolitisch
Shanghai koos tijdens het begin van de 20ste eeuw als eerste voor deze mode, die sexy is, maar die toch een
vleugje traditie en verleden inhoudt.
De nauwsluitende qipao (de maten worden op 20 verschillende plaatsen van het lichaam genomen!) met de lange
split werd de dagelijkse kleding voor alle vrouwen, van schoolmeisjes, tot showgirls en dames van de wereld. Dat
duurde tot de communisten zegevierden en zij de qipao als decadent afwimpelden. De qipao kwam op dezelfde
lijst terecht als pels en hoge hakken. De beste couturiers vluchtten naar Hong Kong waar ze de qipaomode in een
beperkte mate in leven konden houden.
De haute couture van Tang wordt ontworpen door Shanghainese couturiers, die al decennia gekend zijn voor hun
vakmanschap en nauwkeurigheid, maar die in China na Mao werkloos waren geworden. De qipao is nu tevens
buiten China populair en dat is wellicht mede aan de film te wijten. Tijdens een filmfestival van Cannes was 'In the
Mood for Love' een winnende prent. Actirce Maggie Cheung wisselde hierin twintigmaal van qipao en blonk
evenveel maal uit door elegantie en schoonheid.
Tang bepaalt ook in Shanghai mee de toon van de nieuwe mode. Samen met Zhao Yufeng, Chen Hong, Qian Xin
en Yang Qingqing.
Shanghai is altijd een buitenbeentje geweest.
In de koloniale periode was het ook inzake kleding een ontmoetingscentrum tussen oost en west. Tijdens de Maojaren onderging het - al dan niet gedwee - de dwingelandij van de gelijkvormige grauwe kleding.
Nu is Shanghai het modecentrum van China geworden en werken de lokale couturiers stilaan naar het
internationaal niveau en dito erkenning toe.
Eén van de meest vooraanstaande ontwerpers is Zhao Yufeng, die zelf zegt dat er voor kort alleen maar
textieltechniekers en kleermakers bestonden, maar geen couturiers. Hij voorspelt dat de Shanghanese mode
moderner wordt dan die van Tokio en cultuurvoller dan die van Hong Kong:
"Wij zullen de geest van de qipao (het lange gewaad met split van de Chinese, dat in het Mandarijn ook chee-pow
wordt genoemd) eerbiedigen. Kleur en vorm kunnen echter veel doen".
De qipao of cheongsam
Het lange gewaad met de split kom alsmaar meer in trek. 'Cheongsam' is de Kantonese benaming voor qipao en
betekent 'lang kleed'. Het algemeen gebruikte qipao is afkomstig uit de Manchu-taal. 'Qi' staat hierin voor
'spandoek'.
De Manchu's lieten hun mensen in zo'n qi lopen en zo werden ze de 'qiren' (spandoekmensen) om het
onderscheid te maken met de Han-Chinezen. De 'qipao' werd het 'spandoekkleed' voor de vrouwen. Het werd
uiteindelijk de traditionele kledij voor alle dames. De elegante en nauwsluitende qipao, het lange kleed met lange
split bezit een gesloten kol, de lengte van de mouwen wisselt naargelang het seizoen.
Een Shanghanees gezegde luidt als volgt:
"Beijingers zullen eender wat beweren, Kantonezen zullen eender wat dragen".
Hiermee verwijst de Shanghainees naar de Beijingers als politieke beesten, de Kantonezen als alleseters en naar
zichzelf als de superkosmopoliet.
Dat kosmopolitisme was taboe onder de strikt communistische regels. Het stond gelijk met een
bourgeoismentaliteit. Shanghai bloeide dus meteen open begin van de jaren negentig, na de eerste hervormingen
van Deng Xiaoping en evolueerde het snelst van alle Chinese steden.
Tot dan had de elegante Shanghanese alleen de keuze tussen en groen of een grijs Mao-pakje.
Een andere modeontwerper Qian Xin zegt:
"De maoïsten hebben alle esthetische zin gestolen van de Chinezen. Schoonheid moet opnieuw leren
gewaardeerd worden".
Chen Hong,één van zijn concurrenten, beaamt dit en beweert dat amper één vrouw op vijf al weet hoe zich te
kleden, maar dat ene procentje betekent in China ruwweg toch al een cliënteel van … 120 miljoen.
Mevrouw Yang Qingqing daarentegen werkt vooral aan het imago van de vrouw:
"Zij leerde het niet van haar moeder, dus moeten wij haar nu helpen".
En zoals goede Chinezen omschrijven de ontwerpers de geschiedenis van modieus Shanghai, voor, tijdens en na
het maoïsme, op een poëtische wijze:
"Wanneer je een boom van plaats verandert, zal hij gaan lijken op een dode boom. Het jaar daarop keert het leven
echter weer en zal hij bloesem schieten".
Batik en katoen
Een bezoek waard in Shanghai is alleszins de Nankeen Shop of Shanghai Lan Lan die zich bevindt op nummer
24 Lane 637 Changle Lu. Dit is het koopcentrum voor de typisch Shanghainese met de hand gemaakte
blauwwitte batik. De zaak werd in 1982 geopend door Zhu Rui Qing.
Men kan hier alle modieuze katoenen kleding of bijbehorigheden vinden, van de qipao tot de minirok en zelfs
batik-paraplu's of poppen.
De winkel is gehuisvest in een enig mooi gebouw in de vroegere Franse concessie.
Nankeen is afgeleid van Nankin, de vroegere hoofdstad, die nu Nanjing heet. De katoen die daar werd
geproduceerd, werd zo populair bij de Britten dat zij de verbasterde benaming gaven. In de winkel is ook een klein
museum.
Origineel is ook de 'White Art Original Pottery Bar and Theahouse' op nummer 137 in Tianping Road. Manager
Wang Wei-li leert er zijn gasten het potten bakken, het weven of het drukken van batik.
De verschillende ruimten zijn aangekleed in de woningstijl van de provincie Guizhou. Wang's echtgenote, een
meisje van het Miao minderheidsvolk is van daar afkomstig.
Men kan zelf zijn batik-kleed tekenen en kleuren. De staf zorgt voor de afwerking.
Intussen kan in deze - op zijn minst origineel te noemen - bar ook eender wat worden gedronken en kunnen zelfs
snacks worden besteld.
Nanjing
Nanjing ('Zuidelijke Hoofdstad") met zijn bijna vier miljoen
ingezetenen is de hoofdstad van Jiangsu en ligt zuidelijk van de
Yangzi en de Quinhuai He bij de Zijin Shan, de Purperen en
Gouden Heuvels. In de zomer is het hier heel warm en dat geeft
de stad - naast Chongqing en Wuhan - de bijnaam van "Eén van
de Drie Ovens van de Yangzi". In de zomer kan de temperatuur
hier de 40 graden overschrijden!
Dank zij de in 1949 geplante platanen en andere bomen (28
miljoen sedertdien!) is het nochtans een groene stad met een
subtropisch klimaat en regen in de lente, maar met hete zomers.
De gemiddelde temperatuur bedraagt 15 graden, maar dat kunnen
er veertig worden in de zomer, terwijl het in de winter kan vriezen
tot min vijftien. De gemiddelde regenval bedraagt 1000 millimeter.
De stad telt nu zowat vier miljoen ingezetenen. Archeologen stelden vast dat dhet gebied als 6000 jaar voor onze
tijdrekening bewoond werd. Koning Gou Jian van de Yue-staat bouwde al 2500 jaar voor onze tijdrekening een
stad bij de Qinhuai He. Hij noemde haar Yuecheng. Nadien volgde de benaming Jinling. Ook koning Sun Quan
van het Wu-rijk liet hier bij de Yangzi een versterkte vesting bouwen die hij Shitou (Steen) noemde. De huidige
stad begon te bloeien tijdens de periode van de Zes Dynastieën (3de tot 6de eeuw). In de 5de eeuw werd ze voor
het eerst ommuurd.
Nanjing, op 380 kilometer van de Gele Zee, was zesmaal een keizerlijke hoofdstad. Een eerste keer was dit het
geval in de periode van de Drie Koninkrijken.
De stad kende toen al een goed werkend irrigatiesysteem.
Onder de Tang's was zijn een culturele hoofdstad en leefde hier onder meer de dichter Li Bai. Ook ten tijde van de
Vijf Dynastieën was Nanjing de belangrijkste stad en Hongwu (Taizu), de eerste keizer van deMing-dynastie riep
haar van 1368 tot 1422 uit tot zijn hoofdstad. Yongle verkoos nadien Beijing, maar Nanjing kreeg letterlijk wel de
naam Zuidelijke Hoofdstad.
. Het was keizer Hongwu die zorgde voor de 34 kilometer lange ommuring van de stad. Eén van de restanten
hiervan is de Zhonghua poort.
Zowel onder de Ming als onder de Qing-keizers was de stad het centrum van de sterrenkunde.
Tijdens de Opiumoorlog werd ze gebombardeerd door de Britten.
Hier werd op een Engelse kanonneerboot het Verdrag van Nanjing ondertekend, dat een einde maakte aan
China's onafhankelijkheid en de keizer ertoe dwong diverse steden te openen voor de buitenlandse handel.
Hierdoor verhoogde ook de belastingdruk en ontstonden er boerenopstanden, die gretig werden aangegrepen
door de Taiping-rebellen, geleid door Hong Xiuquan. Deze opstandelingen van de hieruit voortvloeiende
moorddadige Taiping-Oorlog doopten Nanjing tijdelijk om tot Tianjing, of 'Hemelse Hoofdstad'.
Elf jaar zouden de opstandelingen van hieruit regeren over Zuid-China.
De keizerlijke legers heroverden de stad in 1864 en beschadigden
haar zwaar. Ruim 100.000 Taipings werden in amper drie dagen
tijd afgeslacht.
Begin deze eeuw herstelde de stad zich en speelde ze in 1911
meteen een belangrijke rol in de republikeinse revolutie van dr.
Sun Yat-sen, die hier tot president werd verkozen door
afgevaardigden uit zeventien provincies. Nanjing werd toen
opnieuw de hoofdstad van het land.
Honderdduizenden stierven in een 6 weken durende Japanse
slachtpartij
Chiang Kai-shek vestigde hier in 1927 de zetel van zijn
nationalistische Kuo min-tang regering. Toen de Japanners
dreigend kwamen opzetten, verhuisde hij op 20 november 1937
naar Chongqing.
De Japanse luchtmacht bombardeerde de stad honderd maal in 1937. Het bombardement van 25 september
duurde zelfs van 08.30 tot 06.30 uur.
Japan zou Nanjing bezetten tot in 1945. Toen de troepen van keizer Hirohito op 25 november de stad
binnenrukten onder leiding van generaal Tani Hisao (1882-1948), besloot nationalistengeneraal Tang Sheng-zhi,
die het commando voerde over 100.000 man, om geen weerstand te bieden! Hij ontvluchtte zelfs de stad toen zijn
officieren nog een uitbraakpoging wilden lanceren. Nanjing viel op 13 december 1937.
De indringers gingen als wilde dieren te keer. Zij wierpen granaten in de menigte en schoten een volle dag in het
wilde weg, op vluchtende soldaten en burgers, en sleurden mensen uit de woningen vooraleer hen te vermoorden.
Er vielen ook veel doden langs de oevers van de Yangzi waar mensen vergeefs uitkeken naar al wat drijven kon
om aldus hun hachje te redden. Sommigen vielen onder het vuur van de machinegeweren, anderen werden
gewoon het snel stromende water ingedreven.
Het vluchtend leger van Chiang Kai-shek was met de boten ontsnapt.
Op 16 december vielen de Japanners ook het 'Overseas Chinese Center' op Zhongshan Bei Dajie 81 binnen. Hier
hadden zich 5000 vluchtenden verscholen. Ze werden op vrachtwagens geladen en enkele uren later werden hun
lijken op een rijtje gelegd langs de oevers van de Yangzi.
De daaropvolgende dagen stuurde Tani Hisao zijn geüniformeerde moordenaars naar het platteland waar zowat
50.000 mensen hun toevlucht hadden gevonden. Opnieuw hadden massale slachtpartijen plaats.
Op 17 december besloot de Japanse bezetter tot een openbare plechtigheid om zijn 'blijde intrede' te vieren.
Tijdens deze officiële ceremonie zwaaide Matsui Iwane (1878-1948), commandant van de Japanse troepen in
Centraal-China, publiekelijk alle lof toe aan generaal Tani Hisao.
Tijdens de eerste vier dagen van de bezetting verkrachtten zij 40.000 vrouwen en werden 250.000 bewoners
vermoord of verminkt. Mensen werden hierbij gespiesd en soms sneden de Japanners zelfs de gezichten af.
De door Matsui Iwane georganiseerde plechtigheid was slechts het begin van een nieuwe slachtpartij, die werd
uitgevoerd tijdens de laatste tien dagen van december 1937. Tijdens de eerste vier bloedige dagen hadden alle
overlevenden zich thuis verscholen en hielden de handelaars hun winkels gesloten. De Japanse bezetter gaf hen
nu het beval om het 'dagelijkse leven' te hervatten.
Meteen werden honderden motorpatrouilles en groepjes soldaten de straten opgestuurd. Van zodra iemand zijn
deur opende toen de soldaten aanklopten, werd hij koelbloedig neergeschoten.
Een Duitse nazi werd de 'Buddha van Nanjing'
Van diegenen die ook aan deze slechting ontsnapten werden er nog 10.000 gevangen genomen en weggevoerd.
Pas veel later zou blijken dat de Japanners hen tot bij de buddhistische heilige berg Wutai Shan had gevoerd om
hen daar levend te verbranden.
De zes weken durende meedogenloze moorden die begonnen op 13 december 1937 gingen de geschiedenis in
als 'De Slachting van Nanking' of ook 'De Verkrachting van Nanking'.
De Japanse bezetting van China kostte in het totaal aan dertig miljoen mensen het leven en Japan heeft zich
hiervoor nooit echt verontschuldigd, ook nu nog niet!
Nanjing kende toen zijn "Schindler" in de figuur van een Duitse nazi, Johann Rabe, die het "Internationaal Comité
van de Nanking Veiligheidszone" voorzat. De stad bezat immers een internationale concessie.
Rabe liet in deze zone 250.000 vluchtelingen toe. Het leverde hem de bijnaam "Buddha van Nanking" op. In 1999
verfilmde regisseur Xie Jin zijn leven.
In 1938 keerde deze 'Buddha' weer naar Nazi-Duitsland en werd er gevangen gezet. Hij overleed in 1950. Zijn
woning in nr. 1 Xiaofengqiao is als monument geklasseerd. Hij liet hierin zeshonderd Chinezen schuilen.
Pas in 1949 heroverden de maoïsten de stad.
Nanjing is ook zowat de intellectuele hoofdstad van China. Zij bezit de belangrijkste universiteit en verschillende
instellingen voor hoger onderwijs, die in het land een grote faam genieten.
Begin van de 21ste eeuw zal ook Nanjing over een 16,8 kilometer lang metronet beschikken.
In de omgeving van Nanjing groeit het Singapore-Suzhou Nijverheidspark. Het maakt deel uit van grootste, door
ondernemingen uit Singapore geleide bouwplannen.
Hier moet omstreeks 2010 een stad verrijzen van zeventig vierkante kilometer die woonruimte biedt aan 600.000
bewoners. Met de investering is 20 miljard Euro gemoeid.
Stadsmuren en Zhonghuapoort
De overgebleven ommuring van keizer Hongwu (Taizu) is nog 33 kilometer lang, zeven meter dik en twaalf meter
hoog. Zowat 200.000 dwangarbeiders bouwden de langste stadsmuur uit de Ming-dynastie.
Oorspronkelijk waren er dertien stadspoorten en nadien kwamen er nog elf bij. De Zhonghua is de mooiste die
overbleef. Zij dateert van 1368 en staat nu temidden van een verkeerseiland. In de voormalige hoofdkwartieren 3000 bewakers deden hier dienst - zijn nu winkels en horecazaken.
Yuhuatai
Naast de Zhonghua rijst de heuvel Yuhuatai. Men noemt dit het Terras van de Bloemenregen. Volgens de
overlevering zouden hier tijdens een buddhistische plechtigheid plots duizenden bloemen naar beneden
gedwarreld zijn.
In het park staat het memorial voor de (communistische) slachtoffers van de Kuo min-tang en de Japanners.
Beiden bestreden de volgelingen van Mao Zedong, de eersten in 1927, de tweeden tussen 1937 en 1949.
De in het museum getoonde gruwelen zijn niet geschikt voor kinderen en gevoelige zielen.
Taipingmuseum
Binnen de ommuurde stad bevindt zich het museum van de Taiping Opstand. Het biedt een overzicht van deze
19de eeuwse opstand onder leiding van Hong Xiuquan, die zichzelf de jonge broer van Jezus noemde.
Over hem werd door Jonathan Spence een boek geschreven: "De Chinese zoon van God" .
Gu Lou
Dit is de Trommeltoren bij Beijing Lu. Hij dateert van 1382. Op de bovenste verdieping van dit Ming-bouwwerk is
nu een theehuis gevestigd met een stenen tafel op een bixi, de kruising tussen een schildpad en een draak.
Da Zhong Ting
Het Grote Klok Paviljoen uit 1889 bij de Trommeltoren prijkt nu in een mooie tuin. De klok weegt 23 ton.
Xuanwu Hu
Het meer van Xuanwu ligt in het Volkspark, net buiten de gelijknamige stadspoort. Het werd in de 5de eeuw
aangelegd en telt vijf eilanden die met elkaar verbonden zijn doorloopbruggen. Op één van de eilanden is de
dierentuin van Nanjing gevestigd. Het meer is 444 hectare groot. De promenade rondom het meer is vijftien
kilometer lang.
Provinciaal museum
In dit museum bij de Zhongshan Nanlu komt vooral de regionale geschiedenis aan bod van 3000 voor onze
jaartelling tot 1919. Het bijzonderste stuk van dit museum is een tweeduizend jaar oud jade-grafgewaad van de
Jadeprinses, die in 1970 werd ontdekt in het nabijgelegen Xuzhou. Het bevat 2600 stukken groene jade.
Er liggen ook voorwerpen die Hua Tuo tussen 141 en 203 gebruikte als chirurg in Xuzhou. Hij voerde de eerste
anesthesie uit. Het museum bevat ook een voorwerp dat beschouwd wordt als een eerste seismograaf, die in 132
werd uitgevonden door Zhang Heng.
Mausoleum van Hongwu
De tombe van Ming-keizer Hongwu Taizu ligt oostelijk in de stad. Hongwu (1327-1398) ontwierp zijn graf zelf en
nam de tomben van de Han en Tang tot voorbeeld. Naar zijn graf leidt, zoals bij de Mingvallei in Beijing een
Heilige Weg.
Men betreedt de tombe via de Grote Poort (Da Hong Men) en een stenen tafel van een bixi. Vijf parallelle bruggen
leiden na de Lingxing boogpoort naar het mausoleum, dat diverse binnenplaatsen bevat.
Met de keizer en zijn vrouw werden hier vijftig bedienden levend begraven. Het graf werd volledig geplunderd door
Taipingrebellen.
Slechts begin 1999 werden de stoffelijke resten van Hongwu, zijn gemalin en enkele concubines bij de oude
hoofdstad opgegraven.
Graf Koning van Borneo
Ten westen van de Huayutai rust bij deze heuvel een Koning uit Borneo. Hij stierf hier in 1408 toen hij op bezoek
was aan het hof van keizer Yongle. Hij werd begraven met een erewacht aan beelden, zoals een keizer.
Yangzibrug
Deze brug over de Chang Jiang (Yangzi) bezit twee verdiepingen en tien bogen. Zij werd in de jaren zestig door
de Chinezen zelf gebouwd nadat de sovjets hun deskundigen hadden teruggetrokken. Het treingedeelte is 6772
meter lang en veertien meter breed. Het bovenste deel voor gemotoriseerd verkeer is 4589 meter lang. De brug
zelf meet 1577 meter. Ze loont vooral 's avonds een blik wanneer ze belicht is door de driehonderd lantaarns in de
vorm van een magnolia.
Langs beide zijden staan zeventig meter hoge torens, die met een lift kunnen worden bezocht. Ruim
zevenduizend werkten acht jaar lang aan deze brug, die voltooid werd in 1968. In 1979 werd ter herdenking van
de 30ste verjaardag van de communistische overwinning een monument onthuld.
Binnenin staat een standbeeld van Mao Zedong met een inscriptie in het handschrift van Deng Xiaoping.
Sun Zhongshan Ling
Het 80.000 vierkante meter grote mausoleum van dr. Sun Yat-sen ligt ten oosten van de tombe van Hongwu.
De eerste poort bevat de inscriptie: Bo Ai (de wereld is van allen). Dan volgt een laan omzoomd door bomen naar
de hoofdpoort met de inscriptie: Tian Xia Wei Gong (de Wereld Behoort aan Iedereen).
Vervolgens is er het Stenen Tafelen-paviljoen en een 323 meter lange en 70 meter brede weg met een trap van
392 treden die naar het eigenlijke mausoleum leiden. Het gebouw is wit en heeft een blauw dak. Binnenin prijkt
een marmeren Sun Yat-sen, al zittend.
Zijin Sterrenwacht
Zij ligt op acht kilometer ten oosten van de stad in de Zijin Shan. Het observatorium is één van de grootste van het
land met zes torens en is gespreid over drie heuveltoppen.
Ook hier staan nog uitvindingen van Zhang Heng, zoals een sterrenglobe.
Hoofdkwartier Chiang Kai-Shek
Ten noorden van de Changjiang Lu staat de zetel van de nationalistenleider die in 1938 naar Chongqing moest
vluchten voor de Japanners. Hij keerde terug in 1945, maar moest vier jaar later opnieuw op hol, ditmaal voor
Mao's troepen.
Ling Gu En Wuliang Dian
In deze Vallei der Geesten, op 2 kilometer van het Mausoleum van dr. Sun Yat-sen, stond vroeger de Ling Gu die
was opgericht in de 15de eeuw. Van het klooster blijft alleen de bibliotheek over.
Zij is volledig in steen en wordt Wuliang Dian genoemd, het Paleis zonder Zuilen. De bibliotheek ligt in een bos
pijnbomen en dit oord is een geliefde zondagswandeling voor de bewoners van Nanjing.
Achter Wuliang Dian staat de Ling Gu pagode. Zij is 61 meter hoog en biedt een panorama vanop de Purperen en
Gouden Heuvel.
Zhenjiang
Zhenjiang ligt per spoor op 65 kilometer van Nanjing. De rit biedt een mooi spektakel van het landschap van de
provincie Jiangsu, 'Land van het Water'. Drie heuvels laten toe een blik op dit water te werpen. De mooiste onder
hen is de Jiao Shan, die op een eiland ligt dat begroeid is met dennen en bamboe.
Wuxi
Wuxi, in de provincie Jiangsu, telt iets meer dan een
miljoen bewoners. De stad ligt bij het visrijke Tai-meer
en het Grand Canal dat er dwars doorheen loopt. Wuxi
ligt ook naast de spoorweg Shanghai-Nanjing. De stad
met haar 3.100 jaar oude geschiedenis, heeft een
vruchtbare landbouwomgeving en is het centrum van
de kleipoppennijverheid. Per trein is het slechts veertig
minuten naar Suzhou, per schip langs het Grand Canal
duurt de tocht zes uur.
Aanvankelijk zou de stad Mei Li hebben geheten en
meer oostelijk hebben gelegen. Mei Li werd gesticht
door prins Tai Bo van de Zhou-dynastie. In de periode
van de Lente en Herfst rijken hadden bij het Tai Hu
vele veldslagen plaats tussen Yue en Wu legers. De
Yue wonnen de strijd tot ze ten tijde van de Strijdende
Koninkrijken door de Chu-vorsten werden verjaagd.
Toen in 206 voor onze jaartelling tin werd ontdekt, zou
de naam veranderd zijn geweest in Youxi, wat
betekent "met tin".
Onder de Han-dynastie geraakte de voorraad tin echter uitgeput en werd de stadsnaam
gewijzigd in Wuxi, wat zoveel is als "zonder tin".
Eeuwenlang bleef Wuxi een plattelandsstad. Pas in der jaren dertig van deze eeuw groeide
hier een nijverheid en nam ook de zijdeproductie toe. Wuxi kent de zijde al sedert de 4de
eeuw.
Per jaar wordt nu zowat drieduizend ton zijde geproduceerd en uiteraard kan de fabriek
worden bezocht. De stad telt ongeveer vijfhonderd fabrieken voor diverse activiteiten.
De jaarlijkse regenval bedraagt 1056 millimeter in Wuxi, dat hierdoor kan rekenen op liefst drie
rijstoogsten per jaar.
Blikvangers
Grand Canal
Hier kunnen rondvaarten op het eeuwenoude Grand Canal worden gemaakt, waar het drukke
scheepvaartverkeer geregeld wordt met witte vlaggen. Dat gebeurt met salonboten, die een
goed beeld bieden van de stedelijke activiteiten. In en rond Wuxi duurt zo'n tocht één uur, naar
Suzhou drie uur en naar Hangzhou zestien uur. Vooral de Qingming Qiao in het zuidoostelijk
stadsdeel is tijdens de tocht een oogopslag waard. De brug bezit een merkwaardige
architectuur.
Tai Hu
Het Tai meer is 2240 vierkante kilometer groot en ligt op zowat zes kilometer te westen van het
centrum. Het meer is maximaal drie meter diep en telt vele eilandjes. Hier groeien ook
lotusplanten. Langs de oevers wonen vooral regeringsambtenaren. De vissersboten bezitten
hier langwerpige zeilen. Zoetwaterkrab is de specialiteit van Tai Hu, dat er dikwijls mistig en
vochtig bij ligt.
Een boottocht vergt twee uren. Het schip ligt aan bij Yuan Tou Zhu, het Schildpadkopeiland, en
het Eiland van de Drie Heuvels.
Op het Schildpadkopeiland bevindt zich de Eeuwige Lentebrug. Zij heeft een boogvorm en
maakt van Yuan Tou Zhu een schiereiland. Er zijn diverse wandelpaden.
Xihui Park
Dit park van 44 hectaren troont tussen de Xi Shan en de Hui Shan, de stedelijke heuvels. Op
de Xi Shan, de 75 meter hoge Tin Heuvel, staat een pagode en op de 300 meter hoge Hui
Shan een tempel uit 420. De pagode heet Long Guang Ta, Licht van de Draak, en zij dateert
uit de Ming-periode.
In de Hui Shan ontspringt de Tianxia Di-erquan, de Tweede Bron van de Hemel, die geliefd is
voor de zuiverheid van haar water.
Jichang Yuan
Deze tuin is een onderdeel van het Xihuipark. Jichang betekent Tuin voor de Gemoedsrust. Hij
dateert uit de 16de eeuw en werd gerestaureerd en vergroot. Hij is een typische Chinese tuin
met alle elementen: water, rotsen en zogeheten ramen die de blik van de bezoeker naar de
natuur richten.
Mei Yuan
De Tuin der Pruimen dateert pas uit de vorige eeuw. Hij ligt ten zuidwesten in de stad. Tussen
de rotsen groeien honderden pruimenbomen.
Li Yuan
Deze tuin ligt bij Li Hu, een meer dat verbonden is met Tai Hu. Ook hij is een voorbeeld van de
typische Chinese tuin. De rotsen met gaten werden hier zorgvuldig geselecteerd. Zij komen uit
Tai Hu. Volgens de legende werd hij aangelegd door een plaatselijke koning die een prinses
het hof maakte. De huidige tuin dateert echter van 1929 en werd heraangelegd op de plaats
van de oude. In de tuin staat, in het water, onder meer het Paviljoen van de Vier Seizoenen.
Hui Shan
Dit is de kleipoppenfabriek, die vooral bevolkt wordt door vrouwen. De productie, die voor de
helft wordt uitgevoerd, overtreft de zes miljoen stuks per jaar. In Wuxi worden ook poppetjes
gemaakt van rijstdeeg.
In dit gebied worden al vierhonderd jaar kleipoppen Hui Shan Niren gemaakt.
Traditioneel waren dat kinderen met roze wangen, maar nu produceert men ook Panda's en
zelfs sinterklazen. Het commerciële China heeft ook deze heilige man al ontdekt.
De fabricatie gebeurt met de zwarte klei uit de Hui Shan, de heuvel bij het Xihui Park.
Herlevend verleden
In de omgeving van Wuxi kan men het (nagebootste) oude China binnenwandelen. Voor
filmopnamen werd er een Tang stad opgebouwd. De Tang Straat is honderd meter lang.
Vlakbij werd voor de televisieserie Romance uit de Drie Koninkrijken ook het Paleis van de
Koning van Wu opgetrokken, alsmede enkele namaaktempels.
Suhzou
Oost China. Jiangsu provincie. Andere schrijfwijzen: Su-chou,
Soochow. Suzhou betekent "Vol Water". De stad is gesticht in
de 15de eeuw voor onze jaartelling. De oorspronkelijke naam
was He Lu en Wuhsian tijdens de korte dynastie van de Wu's
(500 voor Christus). De stad van "tuinen, kanalen en zijde"
beleefde haar bloei onder de Tang-dynastie. Bijnamen voor
Suzhou zijn "Paradijs op aarde" en "Venetië van het Oosten".
Suzhou is zowat 1.000.000 inwoners rijk en 119 vierkante
kilometer groot. Volgens Chinese normen is het dus een
provinciestad. Suzhou ligt bij Tai Hu, het meer, en wordt
doormidden gesneden door het Grand Canal.
Het klimaat is er subtropisch, de gemiddelde temperatuur
bedraagt 16 graden en de regenval 200 millimeter.
De mensen (én meisjes) van Suzhou worden beschouwd als
sierlijk en subtiel, maar dat is vooral te danken aan de
melodieuze tonen van hun plaatselijk Wu-dialect. Een
gezegde luidt:
"Een ruzie in Suzhou is plezieriger voor het oor dan een
vleiende opmerking in Guangzhou".
Een ander gezegde over Suzhou luidt:
"Men moet eten in Guangzhou, sterven in Liuzhou, maar de
liefde bedrijven in Suzhou".
De eerste sporen van Suzhou dateren uit de 514 voor onze
tijdrekening. In die tijd werd in opdracht van heer He Lu,
koning van het Wu-rijk, door diens minister We Zixu de stad
He Lu gebouwd. De koning zou later onder de Tijgerheuvel zijn begraven, zo wil het althans de stedelijke
legende.
De stad kreeg een 23,5 kilometer lange omwalling en "acht poorten en acht waterwegen". De stad begon zich
echt te ontwikkelen van zodra het Grand Canal was gegraven. Zij werd tijdens de Sui-dynastie Gusu en
nadien Suzhou gedoopt wat "Vol(doende) Water" betekent.
Suzhou groeide uit tot een welvarend handelscentrum, van vooral textiel in goud en zijde en staat nog altijd
op dezelfde plek waar 2500 jaar geleden de eerste steen werd gelegd.
Haar kanalen, die als een spinnenweb de stad doorkruisen, waren er de
aanleiding toe om haar de bijnaam 'Venetië van het Oosten' te schenken.
Marco Polo, die in de 13de eeuw langskwam schreef over "een stad die
wel 6000 stenen bruggen beschikte" . Suzhou kreeg onder de Ming's een
zeventien kilometer lange beschermmuur.
Zolang de keizers in Hangzhou of Nanjing verbleven, kende Suzhou een
belangrijke uitstraling. De stadsmuur werd in de 17de eeuw uitgebreid.
Twee stadspoorten blijven over.
Een stad van tientallen oude tuinen, waaiers en zijde
Suzhou werd grotendeels verwoest door Taiping-rebellen in 1860 en
zeven jaar bezet door Japanners.
De stad, die op amper één uur trein van Shanghai ligt, dankt haar
beroemdheid eveneens aan haar tuinen, die tussen de 14de een 20ste
eeuw werden aangelegd.
Zij werden aangelegd in opdracht van kooplieden, kunstenaars,
mandarijnen en andere ambtenaren die er allen hun kapitaal in
investeerden.
Niet alleen de tuinen, maar ook hun soms barokke benamingen lonen de moeite.
Suzhou bezit meer dan 150 historische tuinen, waarvan er sommigen meer dan duizend jaar oud zijn.
Volgens gegevens van de stadsadministratie zouden het er ooit 271 geweest zijn ten tijde van de Mingdynastie. In de Qing-dynastie zouden het er nog 130 zijn geweest.
De tuinen van Suzhou zijn geen tuinen, zoals bijvoorbeeld in Versailles, maar tuinen die een
aantrekkingskracht kregen door de bouw van paviljoentjes, vijvers, heuvels, bomen, poorten,
zigzagbruggetjes en de plaatsing van stenen of rotsen.
Zij zijn meestal klein van omvang en moeten beschouwd worden als miniatuurlandschappen. Planten en
bloemen werden gekozen en geplaatst in functie van hun bloeiperiode.
De "Tuin van de Politiek der Simpelen" is de grootste met vijf hectaren. Hij werd aangelegd tijdens de Mingdynastie.
Een zestigtal tuinen overleefden geschiedenis en revoluties goed tot zeer goed en hiervan werden er een
tiental volledig gerestaureerd.
Genieten van de Kunqu
Suzhou werd al in de 16de eeuw een centrum van de kunqu, het eerste
genre opera dat de grondvesten legde voor die van Beijing. De kunqu
combineert dans, zang, acrobatiek en toneel met muziek. Toeschouwers
zitten aan lange stenen tafels met een kop thee voor hen. Lampions
verlichten de zaal. De teksten worden in het Engels geprojecteerd op een
muur. Uit de kunqu zou later de opera groeien.
Waaiers uit Suzhou
De huidige welvaart is toe te schrijven aan zijde en brokaatwerk. Er
worden ook waaiers geproduceerd, elektronische producten en
terracottabeeldjes.
Suzhou produceert de mooiste sandelhouten waaiers van China in een
klein fabriekje, vlakbij het stadscentrum.
De ontwerpen worden aangebracht met een pen, die in het hout brandt.
Ook handbeschilderde waaiers worden hier vervaardigd.
De kunst van het waaiermaken is zowat tweeduizend jaar oud.
Waaiers werden in het Oude China niet alleen gebruikt om de warmte te
verdrijven, maar ook om ermee gebaren te maken.
Een mannenwaaier heeft 9 tot 24 vouwen, een vrouwenwaaier heeft er ten minste 30. Suzhou produceert
bijna 2,5 miljoen waaiers per jaar. Veel van het werk wordt door de arbeidsters nu helaas thuis verricht. Er is
alsmaar minder werk: de groeiende welvaart en de aankoop van airco-toestellen verdringen de waaiers.
Yi Yuan
Deze Tuin van de Harmonie ligt in volle stadscentrum. Hij werd pas in 1880 aangelegd. Voor de aanleg ervan
werden andere tuinen ten dele nagebootst. In de paviljoenen hangen waardevolle schilderijen.
Cang Lang Ting
De Tuin van het Paviljoen van de Azuurblauwe Bron is één van de oudste en bevindt zich in het zuiden van
de stad. Hij bestaat al 900 jaar. Hij meet één hectare en bevat een kanaaltje, waarlangs een wandelgalerij
loopt.
Een gedicht op de pilaren van één der paviljoenen prijst de schoonheid van de natuur.
Wangshi Yuan
De Tuin van de Meester van de Netten wordt terecht bestempeld als "klein, maar schoon". Een hoge
mandarijn uit de Songperiode legde hem aan in 1140. De tuin werd 600 jaar later gerestaureerd. Hij meet
slechts 5000 vierkante meter en 40 procent van de oppervlakte wordt ingenomen door paviljoenen,
wandelgalerijen en hallen. Centraal ligt een kunstmatig "meer". Het is symbolisch omringd door een drietal
cipressen en dennen.
Via de verschillende gebouwen geniet men voortdurend van een wisselende aanblik op het geheel en lijkt de
tuin groter, dan hij in werkelijkheid is.
Shizi Lin
Het Leeuwenwoud is een tuin in het noorden van Suzhou. Hij is aangelegd door een buddhistische
kloosterabt ter ere van zijn gestorven leraar. De tuin ligt op het terrein van een tempel. Steenformaties van Tai
Hu-blokken (poreuze kalkzandsteen uit het gelijknamige meer) nemen een groot deel van de tuin in.
De grootste formatie is de Shizi Feng, de Leeuwenpiek, die doorboord is met holen, zodat een verwarrend
labyrint wordt gevormd.
Van Fei Pu Ting, het Waterval Paviljoen, af geniet men een mooi uitzicht op het steenlandschap, dat tevens
een kunstmatige vijver en een stenen boot bevat.
Zhuo Zheng Yuan
De Tuin van de Politiek der Simpelen werd aangelegd in de
16de eeuw door... een corrupte gepensioneerde ambtenaar.
Zijn zoon verloor nadien het eigendomsrecht door het
dobbelspel. Water vormt het belangrijkste element van deze
tuin. Langs de oevers staan op de resterende twee vijfden van
de oppervlakte paviljoenen verspreid.
Vanuit het Yi Hong-paviljoen heeft men uitzicht op het grootste
gedeelte van de tuin en ziet men in het noorden de Bei Si Ta
op de Tijgerheuvel. Midden in de vijver prijkt Hehua Simian
Ting (het Paviljoen dat naar Vier Zijden Uitkijkt op
Lotusbloemen).
Westelijk ligt Sanshiliu Yuanyang (Hal van de 36 MandarijnenEenden) en ook Shiba Mantuohua Guan (Hal van de Achttien Camelia's).
De benaming van deze tuin verwijst naar de wijsheid dat "men zijn tuin moet aanwenden om te voorzien in de
dagelijkse behoeften en dat hoort bij de politiek der simpelen (eenvoudigen)".
Liu Yuan
De Tuin van het Toeven ligt westwaarts in de stad en hij dateert uit de 16de eeuw. Hij geldt als een typisch
voorbeeld uit de Qing-dynastie en werd tweemaal gerestaureerd. Deze tuin, met kunstmatige heuvels, is drie
hectare groot en bevat midden in een vijver en smalle bruggen.
Een gedeelte van de tuin is alleen aan bonsai's gewijd. Een galerij van zevenhonderd meter verbindt de
paviljoenen en rustkiosken. Met snijwerk versierde meubelen staan in de paviljoenen. Oostelijk in de tuin staat
de Guan Yun Feng, de door Wolk Gekroonde. Dit is een Tai
Hu-steen, die de verbinding symboliseert tussen het aardse
(de tuin) en de hemel, die zich in de vijver weerspiegelt. Deze
tuin, die ontsnapte aan de vernielzucht van de Taipingrebellen, geldt nog altijd als een voorbeeld van
landschapsarchitectuur.
Xi Yuan
De Westelijke Tuin was aanvankelijk verbonden met de Tuin van het Toeven. Begin van de 17de eeuw stond
hier de Jie Chuang Lu, een buddhistische tempel, die tijdens de Taiping - opstand is uitgebrand.
Hij werd echter wederopgebouwd en wordt nu Xi Yuan Si genoemd, Tempel van de Westelijke Tuin. Achter
aan de Xiong Bao Dian (Kostbare Hal van de Grote Held) prijkt een reliëf van Guanyin, godin van de
barmhartigheid. Zij staat op een schildpad en is omringd door hemelse wezens. Westelijk ligt Luohan Tang,
de Hal van de 500 Luohan. Zij telt 48 kamers en toont 500 beelden van buddhistische volgelingen, die elk een
eigen gezichtsuitdrukking bezitten.
Het zijn vergulde terracottabeelden en men zegt dat de aanmaak twintig jaar in beslag heeft genomen.
Ji Gong, een legendarische monnik, is een speciaal beeld. Naargelang de plek die men uitkiest om hem te
bewonderen, ziet men de gelaatsuitdrukking van deze Ji Gong telkenmale veranderen.
De tuin biedt een bijkomende attractie met enkele honderden bonsais, die er gekweekt en onderhouden
worden. Sommige exemplaren zijn meer dan driehonderd jaar oud.
Xuan Miao Guan
De Tempel van de Geheimzinnigheid is een daoïstisch heiligdom. Hij werd gebouwd in de 3de eeuw. De San
Qing Dian, Hal voor de Drie Zuiveren, moest meerdere malen worden gerestaureerd. Het dubbele dak wordt
gedragen door dertig zuilen buiten en door veertig zuilen binnenin.
De tempel is versierd met ingewikkelde motieven van mensen, bloemen, vogels en andere dieren. In de hal
staan uiteraard ook beelden van de Drie Zuiveren.
Shuang Ta
De tweelingpagodes staan ten oosten in de stad op dertig meter van elkaar. Ze werden gebouwd in de 10de
eeuw.
Hua Qiu Of Tijgerheuvel
Vooral de omgeving van de Tijgerheuvel is van geschiedkundig belang. Volgens de overlevering is hier, 500
jaar voor onze jaartelling, een vorst van het Wu-rijk met drieduizend zwaarden begraven. In de 3de eeuw
heeft men er vergeefs naar gezocht.
Ingevolge de opgravingwerken ontstond de Jian Chi, de Zwaardenvijver. Het gebied is dertien hectare groot
en telt benevens paviljoenen, poorten en hallen ook erg steile trappen.
Op de heuveltop staat de schuine Yun Yun Si, of Pagoda van de Wolkenrots. Zij dateert uit 961. De pagoda
wordt soms Hu Qiu Ta genoemd. Het klooster bij de pagode bestaat niet meer.
De Tijgerheuvel ligt noodwestelijk in de stad. Er zijn twee verklaringen voor zijn benaming. De heuvel heeft
wat weg van een tijgerkop en, volgens de legende, toen koning Wu hier begraven werd, zou een tijger op de
heuvel zijn verschenen.
Er Shan Men
De Tweede Poort aan de Voet van de Tijgerberg werd in de 13de eeuw, ten tijde van de Yuan-keizers,
gebouwd zonder één enkele spijker te gebruiken. De draagbalken bestaan uit twee gedeelten. Vandaar de
naam Duan Liang Dan, Hal van de Gebroken Dragers.
Bei Si Ta
De Pagode van de Noordelijke Tempel staat bij de drukke Renmin Lu, de Volksstraat met haar winkels. De
pagode dateert uit de 12de eeuw (Song-dynastie) is achthoekig en 76 meter hoog. Hij werd gebouwd in
baksteen en hout. Vanop de 9de verdieping kan men van een mooi stadspanorama genieten.
Vlakbij is een marktje waar boeren hun producten verkopen of eetstalletjes voor de hongerigen opzetten.
Stedelijk museum
Hierin prijkt een verzameling stenen inscripties uit de Songperiode en een stadsplattegrond van Pingjiang,
zoals Suzhou in de 13de eeuw genoemd werd.
Dit is de oudste in China gevonden plattegrond. Hij toont tempels, scholen, huizen, vijvers en bergen. Men
kan er zelfs nog een aantal overgebleven tempels op herkennen.
In het museum bevindt zich ook één van de oudste sterrenkaarten van het land. Zij is vervaardigd in steen en
komt uit dezelfde periode als de plattegrond. De kaart bevat ook een tekst, die de banen van de
hemellichamen beschrijft.
Dong Fang Hong
Dit is de zijdefabriek van Suzhou met ruim 2000 personeelsleden en 730 machines. Hier kan gekocht
worden. Geregeld zijn er modeshows.
Dong Fang Hong is als naam nog een verwijzing naar het verleden en betekent "Het Oosten is Rood". De
drukkerij produceert bijna duizend verschillende patronen van zijde.
Lakwerk en mahoniemeubelen
Suzhou produceert ook meubelen in mahoniehout. Het hout is afkomstig van het eiland Hainan en de
provincie Guangxi.
De stad is ook één van de weinige plekken in het land waar nog lakwerkartikelen worden vervaardigd. Het
zijn vooral lakwerkmeubelen met ingelegd ivoor of parelmoer.
Het gebruikte palissanderhout komt uit Thailand.
Songhelou Caiguan
Dit is het oudste restaurant van Suzhou. Het dateert uit de 18de eeuw en gezegd wordt dat Qing-keizer
Qianlong hier een vaste klant was.
De instelling, gelegen in de Guanqian Jie, is gekend voor haar visschotels.
Blikvangers omgeving
Han Shan Si
Dit is het Klooster van de Koude Berg. Het bevindt zich op één kilometer van Suzhou in het dorpje Fengqiao.
In dit klooster vertoefde een dichtende monnik, Han Shan, die hier ten tijde van de Tang-vorsten als een
kluizenaar leefde. Hij was buddhist, maar ook een heel groot liefhebber van wijn.
Het klooster dateert uit de 6de eeuw, maar werd verwoest door de Taiping-rebellen. De overheid liet het
nadien restaureren.
Bao Dai Qiao
Zeven kilometer voorbij de stad, in het zuidoosten, ligt de Brug van de Kostbare Gordel. Ze werd in 806 over
het Grand Canal gebouwd.
Ling Yan Si
Lingyan Shan, het Berglandschap van de Wonderlijke Rotsen, ligt ten westen van Suzhou. Langs steile
trappen, waaronder de Trap van de Honderd Treden, en vreemde rotsformaties, bereikt men het buddhistisch
klooster Ling Yan Si en verderop de Pagode van de Top uit de 12de eeuw.
Onderweg ligt de grot Xishi met een afbeelding van de Guanyin. Xishi was een legendarische schoonheid en
zou hier hebben geleefd als concubine van keizer Wu.
Achttien kilometer verder is er nog de Vooroudertempel van de Familie Fan. Fan Zhongyan was een hoge
ambtenaar onder de Song's.
Hij werd ontslagen en toen hij naar zijn geboorteplaats reisde, stierf hij onderweg. Zijn familie heeft hem hier
begraven.
Han-Themapark
Xuzhou in de provincie Jiangsu biedt een Han-themapark met een oppervlakte van 3400 vierkante meter.
Hierin vallen 21 taferelen te bewonderen die de geschiedenis en cultuur van deze dynastie uitbeelden.
De modernste technologie werd hierbij aangewend. Zo kunnen bezoekers een virtuele reis door de ruimte
maken in een strijdwagen van de Han-keizers. Ze komen ook op een slagveld terecht.
Huaian
Huaian, in de provincie Jiangsu, is de geboortestad van Zhou Enlai. De plek ligt op tweehonderd kilometer
van Suzhou. Het gemeentebestuur bouwde een Memorial voor de gewezen premier. Ze telt twee
verdiepingen en is 6000 vierkante meter groot en bevat diverse voorwerpen die Zhou gebruikte. In de 1300
vierkante meter grote tuin werden Zhou's geliefde fruitbomen geplant. Suzhou ligt niet ver van Tai Hu.