Les 39: de beeldende kunsten in het oude Griekenland

Les 39: de beeldende kunsten in
het oude Griekenland.
Vormgeving en inhoud.
De oude Grieken streefden bij de vormgeving van de kunstwerken
naar 2 dingen:
1) harmonie en schoonheid
2) de kunstwerken zo realistisch mogelijk proberen weergeven
Deze 2 dingen zijn niet echt blijven hangen. Tegenwoordig gaat het
meer om het gevoel dat kunstwerken uitdrukken.
Wat betreft de inhoud gaat het over historische gebeurtenissen,
mythologische verhalen en de dagelijkse bezigheden van de mens.
In de Griekse beeldhouwkunst zijn er 3 perioden.
In de archaïsche periode (7e – 6e eeuw) vervaardigt men kouros – en
korebeelden.
De archaïsche kenmerken zijn:
- het is duidelijk zichtbaar dat de beelden uit een rechthoekige blok
zijn gesneden
- de beelden hebben een stramme en frontale houding
- de haren zijn zeer gestileerd weergegeven
- de lichaamsvormen werden met lijnen aangegeven
- er is sprake van een archaïsche glimlach (= stijve, strakke glimlach)
De kouros – en korebeelden dienen als wijgeschenk of gedenkteken
bij een graf. Deze zijn levensgroot of nog groter, meestal van wit
marmer en oorspronkelijk waren ze beschilderd. Het mannelijke
beeld, de kouros (in het mv. kouroi) betekent jongen en wordt naakt
en atletisch afgebeeld. Het vrouwelijke beeld de kore dat meisje
betekent daarentegen wordt sierlijker en gekleed afgebeeld (korai in
het mv.)
In de klassieke periode (5e eeuw v.C.) beeldt men de mens in zijn
meest ideale vorm, mooi en perfect uit.
De klassieke kenmerken zijn:
- er is sprake van beheerste beweging
- er was sprake van harmonie tussen spanning en ontspanning
- perfecte anatomische weergave
- een lichte draaiing van de heup doordat een knie licht gebogen is
- een archaïsche glimlach werd vervangen door een natuurlijke
glimlach
In de hellenistische periode (einde 4e eeuw – 2e eeuw v.C.) beelden
de kunstenaars ook gevoelens uit.
De hellenistische kenmerken zijn:
- er was sprake van een zeer sterk individualisme, wat naar voren
kwam door ook levende personen weer te geven
- veel emotie en veel beweging van groot belang
- de frontale positie maakte plaats voor meerdere aanzichten binnen
een beeld
De Griekse schilderkunst vormt een belangrijke geschiedkundige
bron.
Vazen in allerlei soorten en maten waren dagelijkse
gebruiksvoorwerpen, de beschilderde vazen hadden meestal een
bijzondere functie. Ze sierden de vazen of werden geschonken aan
de winnaar van een wedstrijd. De schilderingen op de vazen hebben
zowel mythologische als dagelijkse taferelen als onderwerp. Vandaag
vormen zij voor de historicus een schat aan informatie over het doen
en laten van de Grieken. De twee belangrijkste stijlen zijn de rood –
en de zwartfigurige stijl.
Bij de zwartfigurige stijl die in 550 v.C. opduikt is de vaas rood en de
figuur zwart. Bij de roodfigurige stijl die in 430 v.C. opduikt, krijg je
het omgekeerde. De vaas is zwart en de figuur is rood.
De vazen worden beschilderd voor het bakken.
Van de schilderkunst is nauwelijks iets bewaard gebleven. De
kunstenaars hebben perspectief gebruikt en personen worden
realistisch en met emoties weergegeven.
----ooo000ooo----
Groep 12: Annelies Michiels en Yannick Van Belle
2c – lesvoorbereiding les 39