Pijnbestrijding tijdens de bevalling

Pijnbestrijding tijdens
de bevalling
Afdeling Verloskunde/Gynaecologie
Inleiding
Bevallen doet pijn. Weinig vrouwen zullen opkijken van deze uitspraak. Zij weten dat pijn bij een bevalling hoort en
een normaal verschijnsel is. Bijna alle
vrouwen ervaren de ontsluitingsweeën
(samentrekkingen van de baarmoeder
die ervoor zorgen dat de baarmoedermond zich opent) als pijnlijk. Datzelfde
geldt voor de uitdrijvingsweeën, die
samen met het persen ervoor zorgen
dat het kind geboren wordt.
De duur en de ernst van de pijn tijdens
een bevalling wisselen. Meestal neemt
de pijn toe naarmate de ontsluiting
vordert. De pijn is voornamelijk onder
in de buik aanwezig en kan ook als
rugpijn worden gevoeld. Ook de pijn
tijdens het persen verschilt: soms is
het een opluchting om mee te mogen
persen, soms doet persen juist het
meeste pijn.
Ademhalings- en ontspanningsoefeningen kunnen helpen de weeën op te
vangen. Dit kunt u al tijdens de zwangerschap in verschillende cursussen
leren. Door geconcentreerd weeën
‘weg te zuchten’, komt u in een ritme
waarbij het lichaam zelf stoffen aanmaakt die een pijnstillend effect hebben:
endorfinen. Deze endorfinen zorgen ervoor dat de pijn te verdragen is.
Toch komt het regelmatig voor dat
vrouwen de pijn ondraaglijk vinden.
Uitputting, angst of spanning kunnen
een rol spelen. Een warme douche of
een warm bad, massage of een andere
houding kunnen dan vaak helpen, maar
toch kan de pijn soms ondraaglijk zijn.
Om de vicieuze cirkel van pijn en
niet kunnen ontspannen te onderbreken, kan de pijn met medicijnen worden onderdrukt.
In deze folder bespreken wij de middelen die in Nederland het meest gebruikt
worden om de pijn te bestrijden. Dit
zijn medicijnen met een morfine-achtig
effect (pethidine) door middel van een
injectie, de ruggenprik (epidurale anesthesie) en de nieuwste methode is pijnstilling via een infuus die door de barende vrouw zelf bediend wordt (remifentanil). Dit is ook een morfine-achtige stof.
Waarom geen pijnstilling bij
iedere bevalling?
Waarom krijgt niet elke barende vrouw
pijnstilling aangeboden? Dit komt omdat pijnstilling ook nadelige effecten/bijwerkingen kan hebben en dat daarom
deze medicijnen niet onnodig moeten
worden gegeven.
Pijnbestrijding met morfineachtige medicijnen
Pethidine is een medicijn dat gedurende de hele dag gegeven kan worden.
Omdat er bij gebruik van deze middelen bijwerkingen kunnen optreden, moet
u altijd worden opgenomen. Hier wordt
dan in eerste instantie een “hartfilmpje”
(CTG of Cardiotocogram) van de baby
gemaakt om de conditie van de baby te
bepalen. Pethidine wordt gegeven via
een injectie in de bil of het bovenbeen.
Na ongeveer een kwartier tot half uur
gaat u het effect voelen. De ergste pijn
wordt minder en vaak kunt u zich daardoor ontspannen tussen de weeën
door. Sommige vrouwen soezen weg
of slapen zelfs. Het middel werkt gedurende 2-4 uur. Wanneer de 4 uur
voorbij zijn gaat u weer terug naar uw
verloskundige of huisarts. Als er een
andere reden was om in het ziekenhuis
te bevallen, blijft u daar.
Pethidine wordt alleen gegeven bij pijn
tijdens de ontsluitingsfase. Het kan ook
worden gecombineerd met een slaapmiddel promethazine (phenergan).
Voordelen van pethidine
Pethidine heeft een sterk pijnstillend effect. U kunt hierdoor beter ontspannen
en de pijn beter opvangen. Daardoor
schiet de ontsluiting vaak sneller op.
Nadelen van pethidine
Voor de moeder
Een injectie met pethidine werkt niet
langer dan 2-4 uur. Soms is dit te kort;
dan kunt u eventueel een nieuwe injectie krijgen. Er kan misselijkheid, hoofdpijn of duizeligheid optreden. Pethidine
maakt dat u slaperig wordt en u zich
wat van de wereld afsluit; dat kan ervoor zorgen dat sommige vrouwen de
bevalling niet bewust ervaren en soms
zelfs akelig vinden. Achteraf kunnen zij
het gevoel hebben dat zij een deel van
de bevalling ‘kwijt’ zijn.
Pethidine wordt alleen in het ziekenhuis
gegeven. Als u eenmaal de injectie
heeft gekregen, mag u niet meer rondlopen. Bijna alle zwangeren kunnen
pethidine krijgen, maar soms is het niet
verstandig als u zware astma heeft of
bepaalde medicijnen gebruikt.
Voor het kind
Omdat pethidine door de placenta
(moederkoek) heengaat, komt het ook
bij het kind terecht. Het kind wordt
hierdoor in de baarmoeder ook slaperig en minder beweeglijk. Dit is ook op
een CTG te zien; de harttonen worden
minder variabel. Als de verloskundige
of arts twijfelt aan de toestand van het
kind, kan dat een reden zijn om geen
pethidine te geven. Ook kan de pethidine de ademhaling van het kind remmen waardoor het na de geboorte
moeite kan hebben met ademen en
nog wat slaperig is. Zo nodig krijgt de
baby dan een injectie met “tegenstof”
(nalaxon).
De voor- en nadelen van
pethidine op een rij
• Gemakkelijke manier van pijnbestrijding, die op elk tijdstip gegeven
kan worden en waardoor de pijn
meestal weer draaglijk wordt.
• Vooral een rustigmakend effect.
• Tamelijk korte werkingsduur.
• Rondlopen is niet meer mogelijk, u
moet in bed blijven.
• Soms zijn er bijwerkingen.
• De harttonen van de baby kunnen
minder variabel worden, waardoor
het CTG moeilijker te beoordelen
wordt.
• Soms is uw kind na de bevalling
wat suf en heeft het problemen met
goed doorademen. Een ander medicijn kan dit effect verminderen.
Wat is epidurale pijnbestrijding (ruggenprik)?
Bij de ruggenprik spuit de anesthesioloog via een dun slangetje (catheter)
verdovingsvloeistof in de ruimte tussen
de ruggenwervels: de epidurale ruimte.
Hier lopen zenuwen die pijnprikkels van
de baarmoeder en de bekkenbodem
vervoeren. Als deze zenuwen worden
uitgeschakeld, voelt u de pijn van de
weeën niet meer of een stuk minder.
Behalve pijnzenuwen lopen in deze
ruimte ook zenuwen die de spieren in
het onderlichaam aansturen. Na een
ruggenprik kan dus ook de spierkracht
in de benen tijdelijk afnemen; bovendien krijgt u minder gevoel in benen en
onderbuik.
Hoe verloopt zo’n ruggenprik?
Voorbereiding en controles
U krijgt eerst extra vocht via een infuus.
Dit is nodig omdat uw bloeddruk niet
te veel mag dalen. Uw pols en bloeddruk worden regelmatig gecontroleerd
met behulp van automatische bewakingsapparatuur. De harttonen van het
kind worden gecontroleerd door middel van een CTG. Om de ruggenprik te
laten plaatsen wordt u naar de uitslaapkamer op het operatiecomplex gebracht.
Uw partner moet op de gang wachten.
Wie geeft de prik?
Epidurale pijnbestrijding wordt door een
anesthesioloog gegeven.
De prik zelf
De anesthesioloog prikt terwijl u op uw
zij ligt of voorovergebogen zit. U moet
uw rug zo bol mogelijk maken en uw
lichaam zo stil mogelijk houden; daardoor wordt de ruimte tussen de ruggenwervels beter bereikbaar. De huid
op de prikplaats wordt ontsmet en
plaatselijk verdoofd met een dunne
naald. Vervolgens schuift de arts op
deze plaats door een andere naald
een klein slangetje (catheter) tussen de
wervels in de epidurale ruimte. Door
inspuiting van verdovingsvloeistoffen
worden de zenuwen vervolgens tijdelijk
uitgeschakeld.
Wat voelt u ervan?
De prik van de epidurale naald duurt
kort en doet door de verdoving van de
huid meestal minder pijn.
Na de prik
Als de catheter eenmaal is aangebracht,
kunt u zich weer bewegen. De catheter wordt aangesloten op een pompje
waardoor continu een kleine hoeveelheid verdovingsvloeistof loopt. Gemiddeld duurt het 5 tot 15 minuten voordat u het effect merkt.
Verdere controles
Tijdens het verloop van de bevalling
worden uw bloeddruk, polsslag, urineproductie en ook het zuurstofgehalte in
uw bloed regelmatig gecontroleerd en
wordt ook in de gaten gehouden of de
pijnstilling voldoende is. Ook de conditie van uw kind wordt bewaakt.
Wat is het effect van epidurale pijnstilling?
In principe is het mogelijk dat u helemaal geen pijn heeft of veel minder pijn
tijdens de ontsluitingsfase. Soms kunnen uw benen slap worden of u krijgt
een tintelend doof gevoel in uw buikhuid en /of uw benen. Deze effecten
verdwijnen als met de medicijnen worden gestopt.
De epidurale pijnbestrijding heeft bij
ongeveer 5% van de vrouwen onvoldoende resultaat. Dan moet gekeken
worden of de catheter goed zit en of
de verdovingsvloeistof sterk genoeg is.
Soms is het nodig opnieuw te prikken.
De anesthesioloog zoekt altijd naar een
evenwicht in de dosering: de pijn moet
draaglijk zijn terwijl de bijwerkingen zo
klein mogelijk zijn. Op het hoogtepunt
van een wee kunt u dus toch nog wat
druk of pijn voelen. Door de ruggenprik
krijgt u echter rust en kunt u weer op
krachten komen; door vermindering
van pijn en angst kan de ontsluiting
sneller verlopen.
Hoe gaat de bevalling verder
bij epidurale pijnstilling?
Tegen de tijd dat u volkomen ontsluiting heeft kan de epiduraal door blijven
lopen of worden gestopt. Bij goede
persdrang kunt u gaan persen.
Net als bij elke bevalling kan een kunstverlossing nodig zijn: een geboorte met
de vacuüm, tang of keizersnede.
Mocht een keizersnede nodig zijn, dan
is het eventueel mogelijk de epidurale
catheter te gebruiken. Soms kiest de
anesthesioloog een ander soort pijnbestrijding: spinale anesthesie of algehele
narcose (zie hiervoor de folder ‘Keizersnede’).
Kan epidurale pijnstilling
altijd gegeven worden?
In het Waterlandziekenhuis is het 24 uur
per dag mogelijk om een epidurale
anesthesie te krijgen. Er wordt geen
epiduraal geplaatst wanneer de ontsluiting ver gevorderd is of wanneer de
anesthesioloog met een spoedoperatie
bezig is.
In bepaalde situaties is epidurale pijnstilling niet wenselijk, zoals bij stoornissen in de bloedstolling, bij infectie, bij
sommige neurologische aandoeningen
en bij afwijkingen of eerdere operaties
aan de wervelkolom.
Bijwerkingen van epidurale
anesthesie
Bloeddrukdaling
Door epidurale anesthesie worden de
bloedvaten in de onderste lichaamshelft wijder; daardoor kan de bloeddruk
dalen. Om dit te voorkomen krijgt u al
voor het inbrengen van de epidurale
catheter extra vocht via een infuus.
Bij een te lage bloeddruk kunt u zich
niet lekker voelen of duizelig worden;
door op uw zij te gaan liggen kunt u de
klachten verminderen en verdere daling
van de bloeddruk voorkomen.
Door de bloeddrukdaling kan eventueel
de hartslag van uw baby veranderen.
Dit wordt zichtbaar op het CTG.
Blaasfunctie
Door de verdoving van het onderlichaam
kunt u bij epidurale pijnbestrijding moeilijk voelen of uw blaas vol is. Ook plassen kan moeilijk zijn. Degenen die u op
de verloskamers begeleiden controleren nauwkeurig of uw blaas niet te vol
wordt. Wanneer u uw blaas niet zelf
kunt legen, zal de blaas geleegd worden met behulp van een catheter.
Jeuk
Een lichte jeuk is soms een reactie op
de gebruikte verdovingsvloeistof. Behandeling is zelden nodig.
Rillen
Het kan gebeuren dat u na het prikken
van de epiduraal gaat rillen zonder dat
u het koud hebt. Dit is onschuldig en
meestal van korte duur. Het rillen ontstaat door veranderingen in uw temperatuurgevoel.
Complicaties bij epidurale
anesthesie
Hoofdpijn
Bij 1% van alle patiënten met epidurale pijnbestrijding komt het voor dat de
ruimte rond het ruggenmerg (de spinale ruimte) wordt aangeprikt. Het gevolg
is hoofdpijn, die meestal pas de volgende dag optreedt. Het is een vervelende
maar onschuldige complicatie. In de
helft van de gevallen zijn eenvoudige
maatregelen als rust, medicijnen en
veel drinken voldoende om de klacht te
verhelpen. In het geval dat de hoofdpijn
blijft bestaan, zoekt de anesthesioloog
naar een andere oplossing.
Overige complicaties
De kans dat grote hoeveelheden verdovingsvloeistoffen ongewild in bloedbaan of hersenvocht terechtkomen is
bijzonder klein. In een dergelijk geval
wordt de ademhaling moeilijker; hiervoor kunt u behandeld worden. Om
deze en andere redenen wordt u tijdens
en na het prikken intensief gecontroleerd.
Rugklachten
Rugklachten tijdens zwangerschap en
rondom de bevalling komen bij 5-30%
van de vrouwen voor. Rugklachten na
een bevalling met epidurale pijnstilling
worden niet rechtstreeks door de epidurale catheter veroorzaakt, maar zijn
eerder te wijten aan een langdurige ongebruikelijke houding tijdens de bevalling met trekkrachten op zenuwen en
banden van bekken en wervelkolom.
Wel kan de epidurale catheter tijdelijk
een beurs gevoel geven op de plaats
van de prik.
De voor- en nadelen van epidurale pijnstilling op een rij
• De meest effectieve vorm van pijnbestrijding tijdens de bevalling.
• Er is uitgebreide bewaking van uzelf
en het kind nodig. U krijgt een infuus,
een bloeddrukband, een catheter
in de rug die op een infuuspomp is
aangesloten en CTG bewaking.
• De kans op complicaties is zeer gering. Soms kunnen vervelende bijwerkingen optreden die niet ernstig
zijn zoals: bloeddrukdaling, hoofdpijn, krachtverlies in de benen, jeuk,
verminderde blaasfunctie. Deze
klachten zijn goed behandelbaar en
van tijdelijke aard.
• U kunt niet meer rondlopen, u moet
in bed blijven.
• Epidurale pijnstilling is dag en nacht
mogelijk.
• Wanneer verwacht wordt dat het
persen binnen korte tijd plaats zal
vinden zal niet meer gekozen worden voor epidurale pijnstilling.
• Bij ongeveer 5% van de vrouwen is
het pijnstillende effect onvoldoende.
hier wordt dan alleen nog maar vocht
door toegediend.
Pijnbestrijding met een infuus
met remifentanil
Kan remifentanil altijd gegeven worden?
Remifentanil is een effectieve pijnstiller
die via een speciaal daarvoor bestemde pomp kan worden toegediend met
behulp van een infuus. Na het stopzetten van de pomp wordt de overgebleven pijnstiller snel afgebroken.
Bij deze techniek wordt de pijnstilling
continu toegediend om de pijn van de
baring te verzachten. Dit is de “basispijnstilling”. Naast deze “basis-pijnstilling” kunt u zichzelf extra doseringen
pijnstilling toedienen door middel van
een druk op de knop van het pompsysteem. Overdosering is daarbij niet
mogelijk door instelling van het pompsysteem. U kunt zich hierbij slaperig of
duizelig voelen.
Het is 24 uur per dag mogelijk om remifentanil te krijgen. Er wordt wel gekeken of de ontsluiting goed op gang
is gekomen en of er sprake is van een
goede conditie van de baby.
Wanneer u eerder al pethidine heeft
gehad, wordt er 4 uur gewacht voordat
er gestart kan worden met de remifentanil. Dit vanwege het versterkende
effect.
Hoe gaat de bevalling verder
met remifentanil?
De pomp wordt stop gezet bij volledige
ontsluiting om de persdrang op te laten
komen die nodig is om te kunnen persen. Na het stoppen van de medicatie
wordt de overgebleven pijnstilling door
moeder en kind snel afgebroken. Na
hooguit een half uur is er niets meer
van de pijnstilling in het lichaam over.
Het infuus wordt echter niet verwijderd,
Bijwerkingen van remifentanil
Vanwege meerdere bijwerkingen/complicaties wordt uw bloeddruk, ademhaling, pols, zuurstofgehalte en pijnscore
goed in de gaten gehouden. U kunt
ook last krijgen van misselijkheid/braken, rillingen, duizeligheid en/of jeuk.
De voor- en nadelen van remifentanil
• U heeft zelf controle over de pijnstilling doordat u zichzelf, naast de
basisdosering, extra pijnstilling kunt
geven.
• Het is een zeer effectief en kortwerkend medicijn.
• Overdosering is niet mogelijk.
• Er is een kans op bijwerkingen en
complicaties.
• Het krijgen van remifentanil is 24 uur
per dag mogelijk.
• Wanneer de ontsluiting nog niet
goed op gang is gekomen, dan is
toediening niet wenselijk.
Tot slot
Het is mogelijk dat er door omstandigheden op de afdeling niet direct aan
uw pijnstillingsverzoek kan worden
voldaan. Echter proberen wij zo snel
mogelijk uw wensen te vervullen of een
alternatief aan te bieden.
Heeft u nog vragen? Bespreek deze
met uw gynaecoloog, anesthesioloog,
verloskundige of huisarts: zij zijn te allen
tijde bereid al uw vragen te beantwoorden.
10
Colofon
Dit is een publicatie voor patiënten van
het Waterlandziekenhuis
Informatie
www.waterlandziekenhuis.nl
e-mailadres: [email protected]
10055 december 2015