Bestand downloaden

Filmcyclus Andere Culturen 2016
donderdag 28-01-2016
Timbuktu
Regie: Abderrahmane Sissako
Productie : Mauritanië/Frankrijk 2014
Cast: Ibrahim Ahmed (Kidane), Abdel Jafri (Abdelkerim), Toulou Kiki (Satima), e.a.
Speelduur: 96 minuten
Tragisch genoeg wordt deze fraaie film met de dag actueler. Bijna alles is hier mooi, van de
locaties tot de traditionele kostuums, maar het verhaal is een van de drama's van onze tijd:
fanatieke vreemdelingen ontwrichten het leven van een nomadische gemeenschap aan de
rand van de woestijn. De woestijn wordt een ongewilde metafoor.
Even buiten Timboektoe leven Kidane, zijn vrouw Satima, hun dochter Toya en de jonge
herder Issan. De stad is in handen van religieuze fundamentalisten; muziek maken, lachen,
roken en voetbal zijn verboden. Vrouwen mogen er niks, iedere dag spreekt een
geïmproviseerd tribunaal even absurde als tragische veroordelingen uit. Dan doodt Kidane
per ongeluk de visser Amadou, die zijn geliefde koe willens en wetens heeft geslacht, en
komt zijn lot in handen van de jihadisten met hun nieuwe wetten.
De Frans-Mauritaanse regisseur Abderrahmane Sissako baseerde Timbuktu op een
waargebeurde geschiedenis uit 2012, toen Al Qaeda-strijders Aguelhok in trokken en de
ouders van twee jonge kinderen doodden door steniging omdat zij niet getrouwd waren. De
jihadisten filmden de steniging en zetten het op het internet. De media besteedden er
nauwelijks aandacht aan, tot onbegrip van Sissako.
Een woedende aanklacht is zijn film echter niet; Timbuktu is een fraai gefotografeerd,
poëtisch en ontroerend pleidooi voor begrip, met mooie muziek van de Malinese Fatoumata
Diawara, die ook een rolletje heeft. (IFFR, internationaal filmfestival Rotterdam)
César 2015: prijs voor beste film, beste regisseur, beste origineel script, beste cinematografie,
beste montage, beste geluid, beste muziek
Genomineerd voor het festival van Cannes en Beste niet-Engelstalige film
donderdag 04-02-2016
Taxi Teheran
Regie: Jafar Panahi
Productie: Iran 2015
Cast: Jafar Panahi, Hana Saeidi , Nasrin Sotoudeh.
Speelduur: 82 minuten
Jafar Panahi omzeilt voor de derde keer het filmverbod dat Iran hem oplegde. Het resultaat werd
Taxi Teheran, een kleurrijk portret van het alledaagse leven in de Iraanse hoofdstad. De film won dit
jaar de Gouden Beer op de Berlinale, een prijs die Panahi zelf niet in ontvangst kon nemen aangezien
de regisseur het land niet uit mag.
Voor Taxi Teheran kroop Panahi zelf achter het stuur van een taxi en doorkruiste hij de straten van
Teheran met een camera op z’n dashboard. Verschillende passagiers stappen in – oud, jong, arm, rijk
– en doen hun verhaal. Zo draagt elk van hen bij tot een grappige en aangrijpende schets van het
leven in de Iraanse hoofdstad. (Cartoons)
Je hebt geen reisgids nodig om wegwijs te geraken in deze intelligente roadmovie annex politieke
film: wat Panahi brengt is zowel een boeiende en ironische reflectie over zijn eigen penibele situatie
als een geanimeerde en inventieve docufictie over het huidige Iran (een land dat ook zelf in een soort
isolatie opgesloten zit), zijn cultuur, wetten en regels.
Door in te zoomen op een illegale dvd-verkoper of zijn nichtje, dat een kortfilm voor school moet
maken, krijg je ook een passionele en vaak tragikomische liefdesverklaring aan de cinema, de vrijheid
van de artistieke expressie of het statuut van het beeld. Een ritje in Panahi's meta-taxi? Boeken die
reis. (De Morgen)
"een hilarisch, zwierig en schrijnend zelfportret." (De Standaard)
"subtle, humorous and humane. It tells you more about modern Iran, I think, than you’ll
discover on the news." (The Guardian)
In samenwerking met Amnesty International Lokeren
woensdag 17-02-2016
Difret
Regie: Zeresenay Mehari
Productie: Ethiopië 2014
Scenario: Zeresenay Mehari
Cast: Meron Getnet, Tizita Hagere, Haregewine Assefa
Speelduur: 99 minuten
Het filmdebuut van Zeresenay Mehari (geproducet door Unicef-ambassadrice Angelina Jolie)
is gebaseerd op waargebeurde feiten en een aanklacht tegen de ‘telefa’, een wrede traditie
waarbij jonge meisjes ontvoerd en verkracht worden door hun toekomstige echtgenoot.
Op het platteland van Ethiopië, ver weg van de hoofdstad Addis Abeba, is Hirut op weg van
school naar huis wanneer ze ontvoerd wordt. Het 14-jarige meisje weet echter te
ontsnappen en jaagt uit pure paniek en overlevingsdrang een kogel door haar aanstaande.
De dorpsbevolking zweert wraak en vindt dat Hirut moet worden begraven naast haar
slachtoffer.
Het meisje krijgt de hulp van een jonge advocate Meaza Ashenafi die opkomt voor de
rechten van de vrouw in Ethiopië. Meaza argumenteert dat Hirut uit zelfverdediging
handelde en beroept zich daarbij op al bestaande wetgeving, die wel botst met de
diepgewortelde patriarchale tradities. Hun strijd tegen het onrecht begint. Maar kunnen ze
een van de meest gangbare gebruiken van Ethiopië wel bestrijden? (Sfinx cinema)
‘Difret’ is niet alleen een heel mooie, cinematografisch knap gemaakte en beklijvende film,
maar vooral ook een belangrijke film voor de rechten van vrouwen in Afrika.
Winnaar publieksprijs - World Cinema Amsterdam 2014, Sundance Filmfestival 2014 en
Filmfestival Berlijn 2014