viering voor overledenen

Eucharistieviering ter nagedachtenis van overleden personeelsleden ,overleden oudleerlingen en overleden familieleden . november 2007
muziek door leerlingen
Achter de horizon
Vanaf het strand turen ze samen in de verte.
Hun ogen volgen een witte stip: de zeilen van een boot, die langzaam vooruit gaat.
De golven beuken het schip, maar ze krijgen het er niet onder, want aan het roer staat
de kapitein, die richting weet en koers bepaalt.
De wind stuwt het verder en verder en plotseling verdwijnt het schip achter de horizon.
"Is papa nu weg, mama?" vraagt haar zoontje, "Ik zie zijn boot niet meer."
Met ingehouden tranen vertelt zij haar zoontje dat een boot die achter de horizon
verdwijnt niet zomaar "weg" is, maar dat wij het alleen niet meer kunnen zien.
Welkomstwoord
Elke mens draagt in zich een diep geheim: zijn beste ogenblik, zijn pijnlijkste ervaring waarin
niemand inzage krijgt.
Wanneer een mens sterft, dan sterft met hem de eerste sneeuw, de eerste kus, de eerste ruzie.
Alles neemt hij met zich mee in de verborgenheid van de dood, maar de liefde blijft; over de
dood heen houdt zij onze geliefden levend.
Mensen komen en gaan.
Terugkeren is onmogelijk.
De geheimen van elke mens worden met de dood gesloten en deze onomkeerbaarheid vervult
mij met pijn in het hart.Maar toch.... Ik weet: de dood is slechts de horizon waarachter de
mens verdwijnt, net als een boot is hij niet weg, we zien hem alleen niet meer.
Schuldbelijdenis
(Bron: Huub Oosterhuis)
Wat
Wat
Wat
Wat
ik gewild heb
ik gedaan heb
mij gedaan werd
ik misdaan heb
Wat ongezegd bleef
Wat onverzoend bleef
Wat niet gekend werd
Wat ongebruikt bleef
Al het beschamende
Neem het van mij.
En dat ik dit was
En geen ander
Dit is mijn liefde.
Hier ben ik.
V.:
Mag de barmhartige God ons genadig blijven
onze zonden vergeven
en ons leiden tot het eeuwige leven.
A.:
Amen.
Openingsgebed
V:
Waar zijt Gij, God,
wanneer de dood
als een vuist
op het leven neerkomt?
Waar horen wij thuis
wanneer verdriet
de aarde onherbergzaam maakt?
Wees niet de verre, onbekende.
Laat ons niet achterblijven
in het leven
als in een leegstaand huis.
Kom naderbij, God.
Laat over ons
geen eindeloze schaduw vallen.
Maar keer ze om.
Bewaar het licht van onze ogen.
Gij, onze hoop.
Gij, onze verre, verre einder.
A.:Amen.
Instrumentale muziek
Lezing (Hl 8,6-7)
Draag mij
als een zegel op je hart,
als een zegel op je arm.
Sterk als de dood is de liefde,
beklemmend als het dodenrijk de hartstocht.
De liefde is een vlammend vuur,
een laaiende vlam.
Zeeën kunnen haar niet doven,
rivieren spoelen haar niet weg.
C' est mon bateau
(Bron: Jo Lemaire)
Ik moet varen
Op mijn eenzame boot
Zeven jaren
En de zee is zo groot
De wateren zijn
Zo blauw als de dood
Zeil en touwen
Stilte en eenzaamheid
Naar het blauwe
Naar de kim van de tijd
De wereld raakt ons
Eindelijk kwijt
Ze zeggen dat er
Geen Eden meer is
Dat ook het heden
Het heden maar is
Het de moeite niet loont
Wonen waar je niet woont
Wat moeten wij
Alleen met ons twee
In het diepblauw
Van die zevende zee
Waar ik ooit in verdwijn
Met mijn eenzame boot
Lief van niemand
En de wind om mijn hoofd
En mijn zout hart
Heb ik niemand beloofd
Alleen aan mijn boot
Mijn eenzame boot
Voel ons varen
Op de buik van de zee
Honderd havens
Honderd keer heimwee mee
We zijn samen nooit bang
Voor het blauw van haar schoot
Evangelie (Mc 4,35-41)
Tegen de avond van die dag zei Jezus tegen hen:"Laten we naar de overkant gaan." Ze
lieten de mensen achter en namen Hem mee met de boot waarin Hij zat; er waren nog
andere boten bij. En er stak een hevige storm op en de golven sloegen over de boot,
zodat die al volliep.
Maar Hij lag op het achterdek op een kussen te slapen.
Ze maakten Hem wakker en zeiden:"Meester, kan het U niet schelen dat wij vergaan?"
Hij stond op en bestrafte de wind en het water:"Zwijg, wees stil!" En de wind ging liggen
en het werd volkomen stil. Hij zei tegen hen:"Waarom zijn jullie bang? Hebben jullie nog
geen vertrouwen?" Ze werden door schrik bevangen, en zeiden tegen elkaar:"Wie is dat
toch, dat zelfs de wind en het water naar Hem luisteren?"
Homilie
Geloofsbelijdenis
Pr.
Wij geloven in een God die zielsveel van ons mensen houdt
Al.
Wij geloven in God die we niet kunnen zien
maar die zichtbaar wordt
als we ons liefdevol inzetten voor anderen.
Pr.
Wij geloven in God die het lijden en geweld niet verhindert
Al.
maar die wil dat wij mensen die lijden ondersteunen,
en dat wij blijvend zouden zoeken
naar vrede en gerechtigheid.
Pr.
Wij geloven in God die ruimhartig en mild is
maar streng voor ieder die mensen uitsluit,
wegstoot vanwege uiterlijkheden, afkomst of geslacht.
Al.
Wij geloven in God
die ons een eigen verantwoordelijkheid heeft gegeven
en die wil dat wij deze aarde leefbaar maken voor iedereen.
Een God die mensen aanmoedigt om het goede te doen.
Pr.
Wij geloven dat vanwege Jezus Christus
Al.
Hij heeft ons voorgedaan wat echte liefde is.
Zijn Geest en Zijn persoon leven tot op vandaag verder,
als wij hier samenkomen,
als wij troost zijn voor elkaar,
als wij durven geloven in een betere wereld
en trouw zijn aan Gods droom.
Dan is het leven sterker dan de dood,
veertig-, zestig-, hondervoud.
Voorbeden
Om in leegte en gemis wat hoop te brengen.
Om verdriet in dankbare herinnering om te buigen
willen wij eerst de zeven kaarsen ontsteken
We branden een eerste kaars voor alle overledenen
van onze school.
We branden een tweede kaars voor de overledenen
uit onze gezinnen en onze families.
Een derde kaars voor al onze vrienden en kennissen
die we verloren hebben.
Een vierde kaars branden we ter herinnering van
de mensen om wie niemand treurt,
bij wiens begrafenis niemand aanwezig was en zal zijn.
Een vijfde kaars laten we branden voor alle mensen
die omkwamen door honger, oorlog, terreur en geweld.
Een zesde kaars is voor al diegenen die vandaag
en op dit moment, waar ook ter wereld, sterven.
Een zevende kaars is bestemd voor ons allemaal,
opdat verdriet ons niet verstikt,
en dat we voor anderen een steun mogen zijn.
Aanbrengen van eigen kaarsje
Wij nodigen nu uit elke familie iemand uit om een lichtje te ontsteken aan de kandelaar;
dat lichtje zal de aanwezigheid van de overledenen hier voor ons zichtbaar maken
Wij denken vandaag speciaal aan al de overledenen in ons midden die we bij naam
kennen en die ons zo dierbaar zijn. ( muziek)
GEBED OVER DE GAVEN
Eucharistisch hooggebed
V. de Heer zal bij U zijn
S. de Heer zal U bewaren
V. Verheft Uw hart
S. We zijn met ons hart bij de Heer
V. Brengen wij dank aan de Heer onze God
S Hij is onze dankbaarheid waardig
V. God, wij danken U
Omdat Gij een God van liefde zijt,
een God die oog en hart heeft voor concrete mensen
S Wij danken U omdat Gij de naam van elk van ons
in uw handpalm geschreven hebt en in uw hart bewaard.
Wij danken U omdat Gij herkenbaar zijt
in elke goede mens,in zachte ogen ,in een teder gebaar.
Overduidelijk hebt Gij dat getoond in Jezus,
Uw mensgeworden Zoon.
Als geen ander gaf Hij uw goedheid
en uw mensenliefde gestalte.
V. Gij zijt aanwezig in de hand op onze schouder
in de stem die ons moed inspreekt
in alle mensen die om ons bekommmerd zijn
die ons vergeven en aanmoedigen.
Daarin vermoeden wij
de warmte van uw hart.
Alleen als liefde ook ons hart beroert,
onthullen wij een deel van Uw gelaat.
S. vooral danken wij U voor Jezus, de Christus,
de man uit Nazareth ,
de unieke mens die U zijn vader noemde.
Hij openbaarde Uw naam in deze wereld
gedreven door gerechtigheid en goedheid.
Hij openbaarde uw gelaat door zijn woorden van begrip en vergeving
en zijn attentie voor gekwetste mensen.
Hij toonde Uw menslievendheid
door moedelozen op te beuren,
hij was met mensen begaan ,
deelde hun vreugde , weende om hun verdriet.
Hij veroordeelde niet
maar gaf mensen nieuwe kansen omdat hij wist:
elke mens is kind van God.
V. Vooral in de nacht,die de laatste van zijn leven werd,
heeft hij een subliem gebaar van liefde gesteld.
Hij nam het brood in zijn handen en dankte U
hij brak het, en gaf het aan zijn vrienden en zei:
neem en eet hiervan
dit is mijn lichaam
dit ben ik zelf
gegeven en gebroken voor U.
Zo nam Hij ook de beker in zijn handen.
Hij sprak een dankgebed en zei:
deze beker is het nieuwe verbond
in mijn bloed,
dat voor U allen wordt vergoten
tot vergeving van de zonden .
Blijf dit doen
om mij te gedenken ,
om mij nooit te vergeten.
S Heer Jezus wij verkondigen Uw dood
en wij belijden tot Gij wederkeert
dat Gij verrezen zijt.
V. Vader, wij zijn dankbaar omdat wij rond deze tekenen van brood en beker
Jezus van Nazareth mogen gedenken .
Geef ons zijn geest opdat ook wij voor elkaar genade zijn,
hoe gebrekkig ook.
Genade van genegenheid,
van vergeving en vertrouwen
genade van solidariteit met mensen veraf en dichtbij.
S. Met eerbied staan wij nu stil bij de namen van onze overledenen.
Wij getuigen hier dat zij allen leven bij U.
Moge dit geloof ons sterk maken en troosten.
V. God, bewaar deze verbondenheid met allen die ons dierbaar zijn,
bewaar deze verbondenheid tussen U en ons
Wil ons verhoren als wij tot U bidden:
S Door Hem
en met Hem
en in Hem
zal Uw naam geprezen zijn Heer ,
onze God Almachtige Vader,
in de Eenheid van de H.Geest
hier en nu en tot in eeuwigheid
Onze Vader
Vredeswens
Communie
Fear a bhata
(Bron: uit de CD 'Fear a bhata' van Onoir)
We luisteren naar een oud Iers lied, dat verhaalt hoe men afscheid neemt van een
gestorven geliefde. De geliefde wordt op een bootje op de rivier gezet en toevertrouwd
aan de stroom. Zij die achterblijven, staan op de oever en vragen zich af waar het bootje
zal stranden. Wat is er aan de overkant? Uiteindelijk vertrouwen ze erop dat alles wel
goed komt en dat de geliefde op een veilige en mooie plek zal stranden. Vaarwel liefste,
waarheen je ook gaat...
Slotgebed
In het opgaan van de zon en in haar dalen
gedenken wij hen.
In het spelen van de wind en de kilte van de winter
gedenken wij hen.
In het openspringen van de knoppen en in de wedergeboorte van de lente
gedenken wij hen.
In het azuur van de lucht en in de warmte van de zomer
gedenken wij hen.
In het ruisen van de bomen en in de schoonheid van de herfst
gedenken wij hen.
Wanneer wij vermoeid zijn en behoefte hebben aan sterkte
gedenken wij hen.
Wanneer wij verlaten zijn en ziek van hart
gedenken wij hen.
Wanneer wij vreugde voelen die we willen delen
gedenken wij hen.
Zolang wij leven,
zullen ook zij leven.
Want zij zijn nu een stuk van onszelf,
als wij hen gedenken.
Zending en zegen
Pr.
Blijf nog even,
en waak rond deze allerliefste mensen,
niet om zachtjes in te slapen,
maar om klaarwakker deze viering te verlaten...
Gods zegen zal met je meegaan,
zal je begeleiden en je troosten,
Blijf nog even, om te waken,
en dan van hier weg te gaan,
met je allerliefste
en met de opdracht om mekaar liefdevol nabij te zijn.
Instrumentale muziek bij het buitengaan