Medische verklaringen.

Medische verklaringen
Als huisarts worden wij vaak geconfronteerd met de vraag om een medische verklaring af te geven
aan patiënten om allerlei redenen.
Voorbeelden: Verklaring omdat niet gesport kan worden wegens medische klachten, om de vakantie
te annuleren, om aan te geven dat geen examen gedaan kan worden wegens ziekte, om urgentie te
vragen voor een nieuwe woning, voor een werkgever om aan te geven dat het verzuim legitiem was.
Op advies van de KNMG mogen wij deze verklaringen niet afgeven.
De KNMG heeft als standpunt dat een behandelend arts geen geneeskundige verklaringen over eigen
patiënten mag afgeven. Dit standpunt wordt gesteund door de rechter.
Ook is belangrijk dat zo wordt voorkomen dat de vertrouwensrelatie tussen de patiënt en ons als
huisartsen mogelijk wordt geschaad. Deze relatie kan immers worden aangetast als het oordeel van
de eigen arts niet gunstig is voor de patiënt.
Wat mag wel?Met gerichte toestemming van u als patiënt mogen wij feitelijke medische gegevens
verstrekken. Het is dus toegestaan om (voor zover u ons dat op het spreekuur heeft laten vaststellen)
aan te geven dat u bijv. rugklachten heeft. Het is vervolgens aan degene voor wie de verklaring is
bestemd te beslissen welk gewicht eraan gegeven wordt.
Hieronder leest u het standpunt van de KNMG
Toelichting bij de weigering van een behandelend arts
om een ‘geneeskundige verklaring’ af te geven
U heeft van uw behandelend arts gehoord dat hij/
zij geen ‘geneeskundige verklaring’ afgeeft. Uw arts heeft daarbij
gehandeld op grond van de regels die de KNMG, de beroepsorganisatie voor artsen, heeft opgesteld.
• U kunt navragen bij de instantie die een geneeskundige verklaring vraagt of u niet kunt volstaan met een
verklaring van uzelf over uw gezondheidstoestand, eventueel in de vorm van een in te vullen vragenlijst.
• U kunt uw arts vragen om een afschrift van uw medisch dossier waarin bepaalde belangrijke feiten over uw
gezondheidstoestand staan vermeld (bijvoorbeeld de uitslag van een looptest, de uitslag van een meting van
uw gezichtsvermogen etc) en die toesturen aan de instantie die een geneeskundige verklaring vraagt.
• U kunt zich voor de noodzakelijke beoordeling wenden tot een arts waarbij u niet onder behandeling staat.
Deze kan met uw toestemming ook feitelijke informatie over uw gezondheidstoestand bij de behandelend arts
opvragen en deze informatie bij zijn/haar beoordeling betrekken.
In het kort een toelichting op deze regels:
• De KNMG heeft als standpunt dat een behandelend arts geen verklaringen afgeeft over een eigen patiënt,
waarbij hij/zij een oordeel geeft over de (medische) geschiktheid of ongeschiktheid van een patiënt om
bepaalde dingen wel of niet te doen. Voorbeelden daarvan zijn: is iemand in staat te werken, een auto te
besturen, naar school te gaan, goed voor de kinderen te zorgen, is terecht een geboekte reis geannuleerd of
heeft iemand recht op een parkeervergunning of aangepaste woonruimte?
• Dergelijke verklaringen mogen alleen worden afgegeven door een onafhankelijke arts (dus niet de ‘eigen’
dokter). Zo’n arts kan een eigen beoordeling maken van uw situatie. Als dat nodig is, kan die arts, met uw
toestemming, ook nog extra informatie opvragen bij uw behandelend arts(-en).
Wat kunt u nu nog doen?
• De KNMG vindt het belangrijk dat de behandelend arts zich kan concentreren op uw behandeling en een
goede vertrouwensrelatie met u kan opbouwen. Uw arts moet dan niet in allerlei belangenconflicten raken.
Om dit te voorkomen moet er een scherpe grens zijn tussen de behandeling en het beoordelen of u voor
bepaalde voorzieningen in aanmerking kunt komen. Op deze manier staat niets u in de weg om uw arts alle
informatie te geven die noodzakelijk is voor uw behandeling.
• Daarnaast is uw behandelend arts vaak niet op de hoogte van de criteria die worden gehanteerd voor het al
dan niet toewijzen van bepaalde voorzieningen. Daardoor is het vaak niet mogelijk om een goed oordeel te
geven. Het is ook in uw belang dat de arts die de geneeskundige verklaring afgeeft goed weet welke punten wel
en niet van belang zijn bij de beoordeling.
De twee belangrijkste redenen