versie: 10/2008 Generalkonsulat der Bundesrepublik Deutschland Amsterdam Consulaat Generaal van de Bondsrepubliek Duitsland Informatie over het Duitse naamrecht Met de Wet op het recht inzake de familienamen, (Familiennamensrechtsgesetz, FamNamRG) die op 01-04-1994 van kracht geworden is, is het Duitse naamrecht herzien. Door deze wet werden regelingen over het naamrecht in het Burgerlijk Wetboek (Bürgerliches Gesetzbuch, BGB) en in andere wetten gewijzigd. Bovendien zijn door de Wet op de hervorming van het recht inzake kinderen (Gesetz zur Reform des Kindschaftsrechts, KindRG), die op 01-07-1998 van kracht geworden is, de familierechtelijke betrekkingen tussen kinderen en ouders herzien. Dit heeft gevolgen voor het recht van de ouders om over de familienaam van hun kinderen te beslissen. Navolgend vindt u de belangrijkste veranderingen. 1. Familienaam van de huwelijkspartners Volgens § 1355 BGB moeten huwelijkspartners beslissen of de geboortenaam van de man óf van de vrouw de gemeenschappelijke familienaam (huwelijksnaam) wordt. Indien zij dit niet doen, dan behoudt ieder de naam die hij/zij vóór het aangaan van het huwelijk droeg. De verklaring inzake de bepaling van de huwelijksnaam geschiedt in Duitsland in principe tijdens de sluiting van het huwelijk, maar kan eventueel ook op een later tijdstip worden gedaan. De huwelijkspartner wiens/wier geboortenaam niet de huwelijksnaam wordt kan per verklaring zijn/haar geboortenaam of de naam die hij/zij bij de huwelijkssluiting droeg aan de huwelijksnaam vooraf doen gaan of hieraan toevoegen. De weduwnaar/weduwe of gescheiden echtgeno(o)t(e) behoudt de huwelijksnaam. Hij/zij kan door een verklaring zijn/haar geboortenaam of de naam die hij/zij vóór de bepaling van de huwelijksnaam droeg weer aannemen of zijn/haar geboortenaam aan de huwelijksnaam vooraf doen gaan of hieraan toevoegen. 2. Naam gedragen door de kinderen 2.1. Kinderen wier ouders een gemeenschappelijke familienaam dragen Kinderen wier ouders een gemeenschappelijke huwelijksnaam dragen, krijgen volgens § 1616 BGB als geboortenaam de huwelijksnaam van de ouders. 2.2. Kinderen wier ouders geen gemeenschappelijke familienaam dragen Voor kinderen wier ouders geen gemeenschappelijke huwelijksnaam dragen, is de beslissing welke geboortenaam aan het kind gegeven zal worden afhankelijk van het voogdijschap. Het voogdijschap kan aan één ouder of aan beide ouders gezamenlijk worden toegekend. Hieruit vloeien twee mogelijke opties voort: 2.2.1. Optie 1: Eén ouder heeft het voogdijschap Volgens § 1617 a BGB, 1ste alinea, krijgt het kind in dit geval als geboortenaam de naam van de ouder die het voogdijschap heeft op het tijdstip van de geboorte van het kind. Door verklaring kan de ouder die het voogdijschap heeft volgens § 1617 a BGB, 2de lid, het kind ook de naam van de andere ouder geven. Hiervoor is evenwel de toestemming van de andere ouder vereist. 2.2.2. Optie 2: De ouders hebben gezamenlijk het voogdijschap Volgens § 1617 BGB kunnen de ouders per verklaring bepalen dat de naam van één van hen op het tijdstip van de verklaring de geboortenaam van het kind is. -1- 3. Vorm van de naamrechtelijke verklaringen Alle naamrechtelijke verklaringen dienen in Duitsland tegenover de ambtenaar van de burgerlijke stand afgelegd te worden. Voorzover deze verklaring niet bij de huwelijkssluiting wordt afgelegd, dient zij van overheidswege gelegaliseerd te worden. 4. Regelingen bij huwelijkssluiting in het buitenland 4.1. Duits-Duitse huwelijken Wat betreft de naam gedragen door Duitse huwelijkspartners die in het buitenland getrouwd zijn, zijn van Duits standpunt uit uitsluitend de bovenvermelde Duitse wettelijke bepalingen van kracht. Het afleggen van een verklaring omtrent de naam (Namenserklärung) volgens het Duitse recht is doorgaans niet mogelijk bij een ambtenaar van de burgerlijke stand in het buitenland ten overstaan waarvan het huwelijk aangegaan wordt. De huwelijkspartners dragen dus voor het Duitse rechtsgebied ook na de huwelijkssluiting in het buitenland afzonderlijke namen (dus ook in geval van huwelijkssluiting in Nederland). Het bepalen van een gemeenschappelijke familienaam kan echter voor het Duitse rechtsgebied alsnog geschieden door het afleggen van een verklaring ten overstaan van de bevoegde Duitse ambtenaar van de burgerlijke stand. Een dergelijke verklaring wordt door het consulaat-generaal in ontvangst genomen en doorgezonden aan Standesamt I (burgerlijke stand) in Berlijn dat voor Duitsers met woonplaats in het buitenland bevoegd is. De naamsbepaling treedt pas in werking bij ontvangst van de Namensbescheinigung, afgegeven door de Duitse burgerlijke stand. Voor zover niet van deze mogelijkheid gebruik wordt gemaakt, dient na de geboorte van het eerste kind in het buitenland de naam voor het Duitse rechtsgebied bepaald te worden bij het aanvragen van een Duitse geboorteakte of een Duits paspoort. Voor wat betreft de af te leggen naamsverklaring zie bovenvermelde procedure. 4.2. Gemengde (Duits-buitenlandse) huwelijken Aangezien de naam die de huwelijkspartners dragen wordt bepaald door het van toepassing zijnde recht in hun respectievelijke land van herkomst, komt een gemeenschappelijke familienaam (huwelijksnaam) niet zonder meer tot stand. De echtgenoten kunnen echter door een verklaring bij het Standesamt I in Berlijn gezamenlijk bepalen dat binnen hun huwelijk het naamregime geldt volgens het Duitse recht óf volgens het recht van het land van herkomst van de buitenlandse huwelijkspartner (Rechtswahl). Als de echtgenoten voor het Duitse naamrecht kiezen, dan zijn de bovenvermelde voorschriften van toepassing analoog met een Duits-Duits huwelijk. Er wordt met nadruk op gewezen dat de genoemde mogelijkheid tot „Rechtswahl“ en „Erklärung“ alleen gevolgen heeft voor het Duitse rechtsgebied. Het naamregime volgens het geldende recht in de buitenlandse verblijfstaat blijft hierdoor onverminderd van kracht. Indien een verklaring voor het bepalen van een huwelijksnaam achterwege blijft, dan dragen de echtgenoten afzonderlijke namen. Voorzover de echtgenoten geen verklaring voor het bepalen van een huwelijks-/familienaam afleggen, dient voor het Duitse rechtsgebied na de geboorte van het eerste kind in het buitenland de naam bepaald te worden, indien een Duitse geboorteakte of een Duits paspoort wordt aangevraagd. Het naamregime bij kinderen uit Duits-buitenlandse huwelijken is in principe onderhevig aan het Duitse recht. De ouders kunnen echter bepalen dat voor het Duitse rechtsgebied het kind de familienaam krijgt volgens het recht van het land van herkomst van de buitenlandse ouder. 5. Regelingen voor Duitse kinderen met een buitenlandse ouder Het naamregime bij een Duits kind waarvan de ouders niet met elkaar getrouwd zijn richt zich principieel naar het Duitse recht. Indien er sprake is van een gemeenschappelijk gezag van de ouders, bestemmen zij door gemeenschappelijke verklaring de naam die de vader of de moeder op het tijdstip van de verklaring draagt tot geboortenaam van het kind. De naam van het kind kan echter ook worden bepaald volgens het recht van het land van herkomst van de buitenlandse ouder. Voor verdere details kunt u terecht op het telefoonnummer 020- 574.77.07. -2-