Klik hier voor het visdagverslag Heycop-Breukelen 08-12-2012

Op zoek naar zacht water (... en een nieuwe fiets voor Mark)
Door Nico, 08-12-2012
Iets later dan gepland kom ik met Berend
aan bij de Mac in Nieuwegein
(dichtgevroren auto).
Daar staan al 10 andere lichtgestoorde
vissersmensen te wachten, zo mag ik het
toch wel noemen als je met min zes graden
buiten staat te wachten om je hobby uit te
voeren.
Petje af voor jullie.
Maar goed, het plan was de Meijepolder .
Ik denk dat we er met zijn allen al snel uit
waren dat het water aldaar veel te hard zou
zijn om lekker te vissen, deze gedachte werd
gesterkt door de mededeling dat de
Schalkwijkse Wetering ook dichtgevroren
lag. We hadden dat op de heenweg naar de
Mac even gecontroleerd .
Dit was trouwens ook meteen de tweede optie die we aan de kant konden zetten, de bedoeling was
namelijk om een deel van de dag op de Schalkwijkse Wetering door te brengen.
Uiteindelijk wordt na het afwerken van de financiële verplichtingen besloten om de dag te beginnen
op de Bijleveld / Heycop in de buurt van Breukelen. Daar aangekomen blijkt dat het overgrote deel
van het water bedekt is met een mooi laagje ijs, om precies te zijn het gedeelte richting Kockengen.
Er blijft een strook water over
die loopt van Ter Aa, onder de
A2 door naar het station van
Breukelen en dan nog een
klein stukje waar het eindigt of
begint, het is maar hoe je het
wil zien, in het Amsterdam
Rijnkanaal.
Hier moet het toch maar gaan
gebeuren. Met zijn achten zal
er op dit stuk gevist gaan
worden.
Leon, Henk, Bert en Arie besluiten iets door te rijden naar Portengense Brug, daar ligt ook nog een
stukje water open. Na het parkeren van de auto’s, wat door sommige bewoners aldaar met
gemengde gevoelens wordt bekeken, kan er dan toch eindelijk gevist worden.
Zes mensen starten voor de brug, Berend en ik beginnen een stukje verder.
Het water is dik (hier vaker het geval) dit door de sterke invloed van het Amsterdam Rijnkanaal. Maar
er is doorzicht genoeg om een kansje te maken met ons kunstaas.
In deze tijd van het jaar kan je hier altijd wel vis verwachten, ondanks dat het er erg kaal uitziet op
het water. Op dit soort plekken zit in de winterdag veel witvis. Na een klein half uurtje hoor ik dan
ook na wat heen en weer geroep onder een tunnel door dat Mark een mooie snoek heeft gevangen.
Ik geloof dat hij 89 cm was. Deze vis had zich vergist in een middelgrote swimmbait van SPRO. Je kan
dit kunstaas mooi langzaam aanbieden, zeker in de winter de manier om ze over de streep te
trekken. De rest had nog geen avontuur gehad, wij ook niet en na een telefoontje met Leon verneem
ik dat er bij hen ook nog geen actie is geweest.
Is ook niet erg vreemd, op dit
tijdstip wijst de thermometer
nog steeds min drie aan. Je
hoeft dan ook niet te
verwachten dat ze dan massaal
op de kant springen. Het zal
sprokkelen worden, en dat zal
ook blijken de rest van de dag.
Op dit water kan je ook altijd
wel snoekbaars verwachten.
Berend maakt dit dan ook
direct waar door op het stuk
richting het station een mooie
snoekbaars uit zijn tent te
lokken. De uitbundig schijnende zon die, ondanks de kou, er een prachtige dag van maakte, hielp er
goed aan mee om een mooi plaatje te schieten van deze snoekbaars.
Het “als er één zit, zitten er meer verhaal”, ging ook hier weer op, een meter of dertig verder loste
Mark een grote snoekbaars (op het zelfde aasje).
We lopen weer een
stukje
op
en
aangekomen bij het
laatste stukje bij de
doorgang naar het
kanaal hoor ik van de
anderen dat Ed een
dikke 80er (snoek)
heeft gescoord.
Toch
het
goeie
kunstaasje gekocht
Ed!!
Inmiddels vissen we
hier nu met de hele
groep en er wordt,
zoals dan gewoon is,
heel
wat
slap
geouwejeweetweld.
Net als je begint te denken dat
de sjeu er wel van af is gooit
Marco zijn mooie belly-up
jerkbaitje in de strijd.
Vrijwel meteen mag ook hij
een
mooie
tachtiger
begroeten.
Nu is het echt wel over
denken we maar Mark besluit
toch even te laten zien dat hij
niet alleen vis kan vangen.
Hij haalt dan op overtuigende
wijze een pracht van een
mountainbike omhoog uit de
diepte, en zou als hij het had
gewild er zo op naar huis zijn
gefietst.
Na deze demonstratie is het
toch echt wel klaar hier en
besluiten we om via de
toeristische route naar de
Oude Rijn bij Harmelen te
rijden.
In de auto bel ik even met Leon en hoor dat zij in De Zwaan terecht zijn gekomen. Dit is een put die
ontstaan is door zandwinning voor de A2; er is een recreatieterrein bij en het is een gekend
karperwater.
Vele grote vissen kwamen hier vanaf, sommige zelfs met eigen naam; trok zelfs vissers van over de
grote plas aan. Mede door de diepte van deze plas was er volgens Leon geen ijskristalletje te
ontdekken, naar later bleek echter ook geen visje… De hele plas rond gevist, schitterend weer en
uitzicht, maar géén avontuur! Dat hoort er óók bij.
Ik leg uit dat wij naar de Oude Rijn gaan, Leon besluit dat zij het in de loop van de middag nog even
gaan proberen op de stek waar wij net zijn vertrokken. Vaak wil er nog wel weer wat uitkomen als de
rust er is weergekeerd.
Na onze toeristische rit blijkt ook de Oude Rijn te HARD. Rijdende richting Utrecht krijgt de
bebouwing invloed op de temperatuur en is er steeds meer water open. Na het zien van een aantal
Aalscholvers die ook aan het vissen zijn besluiten we om hier een half uurtje te proberen. Het water
is hier een stuk dikker dan op de vorige stek, er straalt dan ook weinig vertrouwen af van deze
poging. Nadat ik dan ook nog even een mooie shad op lang parkeren heb gezet zijn we al snel weer
op weg naar de volgende halte.
We doen op voorstel van Mark de Nedereindse plas aan. Voor velen de eerste kennismaking, zo ook
voor mij. Drijvend in een bellyboot zie ik er op dit water wel brood in, maar vanaf de kant voelt het
voor mij niet echt vertrouwd. En ik was niet de enige volgens mij. Mooie vis zal er zeker liggen, maar
wat is het er helder en wat een plons water staat er. Vijf meter uit de kant loopt het stijl weg naar
duistere diepten. Dood aas scoort hier misschien wel erg goed.
Bij de meesten van ons was het
vertrouwen om deze dag nog een vissie
te vangen niet in hele grote mate meer
aanwezig, maar zoals het echte vissers
betaamt peuren we toch nog ergens
een restje aan.
We gaan na overleg de dag sluiten op
de Utrechtse Nieuwegracht. Na een
parkeerkaartje armer en een paar
takkenbossen rijker krijgen we het hier
ook niet voor elkaar om er nog een
paar te foppen.
Wel een mooie entourage om de dag te
eindigen.
Mooi is het om van Leon te vernemen dat zij op onze eerder beviste stek toch ook nog vis hebben
gevangen. Bert, die de hele dag met de vliegenlat heeft gevist wordt beloond met een fraaie
moddervette 90-er. En Leon pakt ook nog een 70-er en verspeelt er nog één net voor zijn netje.
Vis genoeg dus op dat kleine stukje.
De visdag zit er weer op, anders dan gepland. Voor een aantal zou het de eerste kennismaking
worden met de mooie Meijepolder. Jammer, maar er komt zeker nog weer een dag op de Meije.
Ondanks de kou, toch blij dat we de dag door hebben laten gaan, het was prachtig weer, er zijn toch
nog een aantal mooie vissen gevangen en we hebben weer een stukje Nederland gezien.
En …. Mark heeft natuurlijk wel z’n nieuwe fiets !
Het kostte effe wat moeite ….. maar dan heb je ook wat !
Iedereen bedankt voor zijn aanwezigheid en graag weer tot een volgende keer.
Met vriendelijke groet,
Nico