ménière Een ABC van de ziekte van Ménière In deze HOREN gaan we verder met de letter B van alle terminologie rondom de ziekte van Ménière. De ziekte van Ménière kenmerkt zich door aanvallen van draaidui­ zeligheid (tenminste tweemaal voorgekomen, langer dan 20 minuten), gecombineerd met oor­ suizen en slechthorendheid, waar­ voor geen oorzaak gevonden is. De diagnose wordt door een kno-arts gesteld. Kijk voor meer informatie op www.nvvs.nl/meniere. B BPPD (en Ménière) BPPD staat voor Benigne Paroxysmale Positionele Draaiduizeligheid. Benigne betekent ‘goedaardig’ en paroxysmaal staat voor ‘in aanvallen optredend’. Positioneel betekent dat deze draaiduizeligheid ontstaat bij bewegingsverandering, bijvoorbeeld als je je omdraait in bed, of vanuit een liggende houding overeind komt. Ook het vooroverbuigen van het hoofd of juist ver achterover, zoals bij het haar wassen bij de kapper, kan een aanval opwekken. De draaiduizeligheid bij BPPD kun je vergelijken met de draaiduizeligheid bij de ziekte van Meniere, maar duurt heel kort. Meestal maar enkele seconden tot een minuut. Soms gaat de duizeligheid gepaard met een mis- 22 selijk gevoel. BPPD-aanvallen verdwijnen vrijwel altijd spontaan na enkele weken of maanden. Zelden duurt BPPD langer. De oorzaak van BPPD is waarschijnlijk gelegen in plotselinge prikkeling van het evenwichtsorgaan door een neerslag van op drift geraakte “oorkristalletjes”, waardoor een draaisensatie ontstaat. BPPD kan het gevolg zijn van een trauma aan het hoofd, een operatie aan het oor of degeneratie van het evenwichtsysteem. Vaak is de onderliggende oorzaak niet duidelijk. Meniere patiënten krijgen niet zelden tijdens het verloop van hun ziekte te maken met aanvallen van BPPD! Meestal stelt de huisarts de diagnose BPPD op grond van het verhaal van de patiënt. Bij iemand met al bestaande oorproblematiek volgt vaak verwijzing naar diens kno-arts. Om een goede diagnose te kunnen stellen, doet de arts de “kiepproef ”. Hierbij worden het hoofd en het bovenlichaam vanuit zittende houding plotseling achterover geduwd waarbij de arts voorkomt dat de patiënt valt. Dit wekt bij BPPD een duizeligheidsaanval op. Net als bij een aanval van de ziekte van Meniere zijn dan ook de typische snelle oogbewegingen zichtbaar. Als u last hebt van BPPD kunnen vaak simpele aanpassingen in uw dagelijkse activiteiten er al voor zorgen dat de klachten zo min mogelijk aanwezig zijn. Slaap wat hoger, op een extra kussen. Slaap op uw “goede” kant. Kom bij het opstaan langzaam overeind en blijf even op de rand van het bed zitten voordat u gaat lopen. Voorkom vooroverbuigen, bijvoorbeeld om iets op te pakken, en naar achteren buigen van het hoofd. Bij iemand die erge last heeft van BPPD kan de kno-arts of een deskundige fysiotherapeut zogenaamde repositiemanoeuvres toepassen. Hierbij beweegt de arts het hoofd met de bedoeling de loszittende oorsteentjes te verplaatsen naar een ander deel van het evenwichtsorgaan. Ook thuis kan de patiënt oefeningen doen om ervoor te zorgen dat de steentjes blijven waar ze behoren te zijn. Hiermee kun je het genezingsproces vaak bevorderen. Draagt u ook een letter bij? U kunt ook uw letter bijdragen! Stuur de term waar u graag wat over wilt weten, of waar u zelf veel over weet (dan graag met uitleg!), naar de redactie: NVVS/HOREN, Postbus 129, 3990 DC Houten, of stuur een e-mail naar [email protected]. HOREN augustus / september 2010