Impressieverslag van de ontmoetings

Impressieverslag van de ontmoetings- en gespreksbijeenkomst in het
Nelson Mandela Centrum te Gouda-Oost, vrijdag 23 januari 2015.
Op 23 januari was er op initiatief van de Raad van Kerken in samenwerking met de moslim
gemeenschap, wijkteam Oost en andere organisaties een ontmoeting- en gespreksavond
tussen allochtone en autochtone Nederlanders. De avond werd gehouden in het Nelson
Mandela Centrum in Gouda-Oost. Met 120 aanwezigen, waaronder zo’n 25 Gouwenaars van
Marokkaanse afkomst, was de opkomst groot. Aanleiding voor deze avond waren onder
andere de recente gebeurtenissen in Frankrijk en België. Ook in Gouda is sprake van
toenemende spanning, onbegrip en onverdraagzaamheid tussen de verschillende
bevolkingsgroepen.
Welkom
In zijn welkomstwoord riep diaken Dick Vrijburg, vz. van de Goudse Raad
van Kerken, de aanwezigen op tot dialoog en samenspraak in de verwachting
meer begrip voor elkaar te krijgen, zodat de samenhang in de
samenleving sterker zou worden.
Inleidingen
Ruud Broekhuizen, stadsdichter
"Het gaat vanavond over de wereld die wij onze kinderen willen
nalaten. Over de toekomst. Een toekomst die voor veel mensen na
2001 en de aanval op de Twin Towers in New York, een angstige
toekomst lijkt. En nu na Parijs en Verviers zijn mensen misschien nog
wel angstiger. Of dichterbij huis: sinds de plannen voor de bouw van
een Islamitisch Centrum, of de onlusten in Oosterwei.
Maar waar zijn we bang voor?
Mijn zoon is geboren in 2001. Die elfde september was ik met hem thuis. Het was rond half 4
’s middags toen ik het flesje melk voor hem warm maakte, hem uit zijn wiegje tilde en op de
bank ging zitten. Ik zette de speen aan zijn mond en klikte de tv aan. De beelden van
vliegtuigen in ramen , gillende inwoners van de stad en instortende gebouwen sloegen mij om
de oren. Ik weet nog dat ik naar twee blauwe baby-oogjes heb gekeken die lachend en voldaan
van de melk naar mij terugkeken. En dat ik dacht in wat voor wereld ga jij opgroeien jongen?
Niet in een wereld van angst!
Ik zal mijn kind geen angstig voedsel geven
Niet laten drinken uit een kraan met haat
Ik zal hem woorden geven
Zodat hij hallo kan zeggen op straat
Ik zal hem leren kijken
Naar alle doeken, sjawls en keppels
En zal hem leren luisteren
Door soms gewoon stil te vallen
Ik zal hem leren proeven
Aan alle kleuren en smaken
Omdat de interesse voor de ander
Zijn gedachten rijker maken.
Zouhair Saddiki, mede namens Rachid Karkache.
Vanuit de moslimgemeenschap werd het
woord gevoerd door Zouhair Saddiki (raadslid
D66). Hij sprak mede namens de door ziekte
verhinderde Rachid Karkache (raadslid
Gouda Positief).
Namens Rachid merkte hij onder meer op:
"We spreken onze oprechte solidariteit en medeleven uit naar
de slachtoffers en hun nabestaanden. Deze aanslag heeft niets te maken met de normen en
waarden van de Islam. Ons geloof staat juist voor meer respect en saamhorigheid. Lastering
van godsdiensten en hun symbolen hebben we altijd verworpen en blijven we verwerpen,
waaronder de bespottelijke prenten van de profeet Mohamed.
Zouhair koos voor een meer filosofische inbreng en citeerde Sartre: "Vrijheid en
verantwoordelijkheid gaan hand in hand. Je kunt niet volledig vrij zijn zonder volledig je
verantwoordelijkheid te nemen voor alles en iedereen om je heen."
Ik hoop dat de keerzijde van deze aanslag ons dichterbij elkaar brengt en ons wakker schudt
om de vrijheid van meningsuiting te koesteren. Waar we middels dialoog de vrijheid van
meningsuiting gebruiken zodat de tolerantie kan zegevieren
Gespreksgroepen
Mirjam van Esschoten leidde vervolgens
gespreksgroepen met als algemene
we dat onze kinderen en kleinkinderen
zelf aan doen?" Ieder van de groepen
omgeving,
waar
verschillende
ontmoeten: In en tussen kerk en moskee;
werkvloer; In de buurt en op straat; Op de
sportveld;
In
huis
en
gezin.
vervolgens door de gespreksleiders plenair terug gemeld:
het
onderdeel
van
de
thema "In wat voor wereld willen
opgroeien en wat kunnen we daar
sprak over een specifieke
bevolkingsgroepen elkaar zo al
Rond school en opleiding; Op de
markt en in de supermarkt; Op het
De belangrijkste punten werden
1. Tussen kerk en moskee (gespreksleider: Fred van Ipenburg)
- Dialoog voortzetten
- Spotprenten gaan een grens over
- God en naastenliefde onderhouden en vasthouden
2. In en rondom school en opleiding (gespreksleider: Agnes Prins)
- Het is belangrijk, dat ouders thuis met hun kinderen praten over de gebeurtenissen van
de dag en proberen daar uitleg aan te geven. Met belangstelling en niet met angst als
drijfveer. Daarbij kan ook het geloof ter sprake komen.
- Beide ouders moeten contact onderhouden met de school, dus niet alleen de moeders.
- Niet allerlei verschillende scholen, maar één soort openbare school.
Tussenstap: gemeenschappelijke activiteiten tussen verschillende scholen.
- De school is een belangrijk instrument voor een betere samenleving.
3. Op de werkvloer (gespreksleider: Martijn van de Wind)
- Weg met de vooroordelen. Niet de houding van “de ander moet
zich eerst maar eens bewijzen”, maar de dialoog aangaan.
- We verdiepen ons te weinig in elkaar… onbekend maakt
onbemind. Geen parallelle werelden creëren.
- Hoe komen gelijke kansen voor iedereen tot stand? Destijds ,
kort na de Molukse treinkaping, is er een 1000 banenplan
opgezet, dat succesvol is verlopen. Werkeloosheid onder Molukse jongeren werd
daardoor teruggebracht van 50% naar 15%. Iets voor huidige minderheden?
4. In de buurt en op straat. (gespreksleider: Wim Weenink)
- Oog hebben voor de rijkdom van verschillende culturen.
- Sinds de aanslagen in Parijs voelen mensen zich onveilig op straat.
- We moeten meer contact hebben met elkaar. Begin met elkaar te groeten. Zeg eens
“Hallo” als je in de Rijkestraat een groepje hangjongeren passeert.
5. Markt en supermarkt (Gespreksleider: Marina Scheijgrond)
- Beetje aardig en beleefd zijn voor elkaar. Diversiteit heeft ook iets moois. Ga met elkaar
in gesprek.
- Je hoeft niet bang te zijn of je ongemakkelijk te voelen, als je een Marokkaanse winkel
binnen stapt.
De Marokkaanse bakker heeft vaak erg lekker brood. Ik ga er iedere dag naar toe.
- Omgangsvormen en etiquette: Nederlanders zijn niet meer gewend aan spugende
mannen op straat.
- “Ik ben geen Charlie”, er zijn grenzen aan spot. We hebben ook de verantwoordelijkheid
om elkaar niet nodeloos te kwetsen.
Maar kunst mag geen grenzen kennen. Uiteenlopende meningen over de film “The life of
Brian” en over de cabaret act van Theo Maassen over Jezus aan het kruis.
6. Op het sportveld (gespreksleider: Ruud Broekhuizen)
- Samen sporten helpt de integratie. Sport heeft ook een positieve invloed op de andere
aspecten van je leven, je prestaties.
- Hoe gaan we bij de sport om met sociale status en met de verschillen tussen jongens en
meisjes?
- Lang leve de sport! Maar dan wel samen, ook als meisjes hoofddoekjes gaan dragen.
7. In huis en gezin (gespreksleider: Zouhair Saddiki)
- Welke wereld voor onze kinderen en kleinkinderen?
Een wereld van waarden en normen, respect, elkaar ruimte gunnen en helpen, naast
elkaar leven, vrijheid en ontplooiingskansen, elkaar liefhebben en God/Allah.
Wat kunnen we daar zelf aan doen? Goed voorbeeld geven. Vrijheid en
verantwoordelijkheid, mogelijkheid voor een goede opvoeding en positieve begeleiding,
in gesprek/contact met de ander, vrijheid van informatie. Kortom werken aan vertrouwen!
Kinderen moeten de mogelijkheid hebben om te gaan doen (werk, studie) wat bij hen past.
8. Algemeen (gespreksleider: Jan Willem Fortuin)
- Vrijheid van meningsuiting, veiligheid, respect.
- Geen vooroordelen over “de vrije wereld”. Laten we vooral
goed luisteren naar elkaar. Niet over elkaar maar met elkaar.
- Jihad loket: “Wij (Marokkanen) weten niet waar we terecht
kunnen met onze zorgen.
Bommen gooien staat niet in de Koran.
- Geen discriminatie (ook niet bij tandartsen!?), niet met een grote boog om elkaar
heen lopen, we willen leven in vrede.
- Gelijke kansen op de arbeidsmarkt.
- Hoe kleiner de groep, hoe aardiger de mensen.
Andere organisaties
Avond voorzittter Kees Scheijgrond gaf vervolgens het woord aan
vertegenwoordigers van andere aanwezige Goudse stichtingen en
organisaties, die zich inzetten voor meer samenhang in de Goudse
multiculturele samenleving.
-
Josette Broekman. “Stichting Gouda voor Elkaar” gelooft in samen dingen
ondernemen om tot een goede kennismaking van mensen en culturen te komen, over
en weer. Samen wonen betekent samen leven en dat slaagt alleen wanneer er begrip is
voor elkaar. De stichting heeft het indringende toneelstuk “As I left my fathers house”,
naar Gouda uitgenodigd, vrijdag 6 maart , Ontmoetingskerk, Dunantsingel.
-
Chris Reitsma, Fonds ‘Dient elkaar met blijdschap’ steunt projecten die het
samenwerken en samenleven met moslims en christenen in Gouda stimuleren.
-
Wilma Neefjes, team Wijkeethuis Oost, over het starten van een wijkeethuis in het
Nelson Mandela Centrum. Een plek waar samen kan worden gekookt en gegeten.
-
Nettie de Bruijne, Stichting 21 maart. Voor tolerantie, tegen discriminatie,
vooroordelen en racisme.
Afsluiting met witte tulpen.
Ter afsluiting is het woord aan Dick Vrijburg, vz. van de Raad van Kerken – Gouda e.o.
Hij roemt de sfeer, waarin met elkaar is gesproken. Hij bedankt de mensen, die zich hebben
ingezet voor deze mooie avond.
Kees Scheijgrond maakt melding van een inloopavond op dinsdag 27 jan, waar mensen
opmerkingen, vragen of suggesties voor een vervolg activiteit ter sprake kunnen brengen.
Agnes Prins geeft tenslotte als blijk van waardering namens de Raad van Kerken
een potje met witte tulpen (bollen) aan enkele van de hoofdrolspelers van de
avond. Ze heeft daar een gedicht bij gemaakt, dat ze ter afsluiting voordraagt :
Witte tulpen
Een ieder van ons heeft roots, een afkomst
Dichtbij, veraf of verder weg
Een ieder van ons is hier neergestreken
Van oudsher, lang geleden of maar pas
Een ieder van ons heeft hier een plek gevonden
Een luxe, een doorsnee of een sobere
De roots van de tulp liggen in Turkije.
De tulp is sinds eind 16de eeuw in Nederland
En is nu onlosmakelijk met ons land verbonden.
Witte tulpen als bewijs dat roots veraf
ook kan betekenen dat je hier een plek kunt vinden.
Witte tulpen als teken van hoop
dat we de samenhang tussen mensen kunnen laten opbloeien
Witte tulpen als symbool van vrede;
Salaam Aleikum - Vrede met ons!