De hulp van de Nederlandse militairen is fantastisch

Burgerij en genie strijden gezamenlijk tegen Hochwasser
‘De hulp van de Nederlandse militairen is fantastisch'
Döbern (DU) De uiterwaarden bij het dorpje Döbern zijn volledig ingenomen door de
rivier de Elbe, die op sommige plekken wel een kilometer breed is geworden. Alleen de
dijken scheiden het water van de mens. 101 Geniebataljon is toevallig in de buurt voor een
oefening en schiet de Duitse autoriteiten te hulp. De landmachtmilitairen bewijzen hun
grote meerwaarde bij het voorkomen van een overstroming en een dijkdoorbaak.
De oefening Engineer Victory in het Duitse Ohrdruf draait goed een week, wanneer het hoogwater vanuit Tsjechië in
aantocht is. Het bataljon aarzelt geen moment en biedt de Duitse autoriteiten meteen zijn hulp aan. Gretig zeggen de
Duitsers ‘jawohl’. De Nederlandse genisten pakken gauw hun spullen in en rijden in een indrukwekkende colonne naar
het dorpje Bödern waar het
waterpeil van de Elbe dan al tot ruim acht meter is gestegen. “Er doen zich twee problemen voor”, concludeert adjudant
Peter de Vogel. Hij is een van de deskundigen binnen het bataljon op het gebied van waterbouw. “Ten eerste het snel
stijgende waterpeil. De hoogte van het water kan oplopen tot negen meter veertig, zo hoog is de dijk aan deze kant van
de rivier niet.” De oplossing: ophogen.
Pionnen in ladder
De dijk moet over een afstand van 2,7 kilometer zo’n dertig centimeter worden opgehoogd. Om dat karwei zo snel
mogelijk te klaren, leggen de genisten een hoge mate van creativiteit aan de dag. Door afgesneden pionnen
ondersteboven in een horizontaal
liggende ladder te hangen, ontstaat er een soort trechter. Zandzak eronder, schep zand in de pion en vullen maar.
Op de ‘zandzakvullocatie’, gevestigd op het erf van een loonwerkbedrijf in Döbern, is het een drukte van jewelste.
Duizenden zakken zijn nodig om het niets ontziende water uit de buurt van huis en haard te houden. Nederlandse
militairen zetten daarvoor alles op alles en werken onverstoorbaar door. Maar ook de burgerij komt in het geweer.
Echtpaar Ralf en Ingrid besluiten niet achter te blijven. Vele handen maken licht werk en de ene zak na de andere wordt
gevuld. “In 2002 stroomde de rivier al eens over. Toen aan de andere kant”, vertelt Ralf. Wij wonen vlakbij de dijk. Als
het water komt, moeten wij zeker ons huis uit. De hulp van de Nederlandse militairen is fantastisch.”
Vijftien kilo
De Nederlanders geven in een ‘treintje’ de zandzakken door naar boven…. in de brandende zon… “Dat is best zwaar”
slaat soldaat-1 Thomas Lammerink de spijker op de kop. “Gemiddeld weegt zo’n zak vijftien kilo, maar bij sommige
schoot de vuller uit en weegt een zak al gauw zo’n 25 kilo. Lammerik: “Het is zwaar werk, maar je weet wel waar je het
voor het doet.”
Nadat de dijk succesvol is verhoogd, doemt probleem twee op. Door de hoge waterstand neemt de druk op de dijk toe
en kan verzadiging optreden. De wering moet dus worden versterkt. Grote rollen geotextiel (een soort tapijt) worden
van stal gehaald. Daarbovenop gaat grof zand. Als de avond valt, zijn de genisten nog steeds in touw. Op drie plekken
liggen er al behoorlijke plassen water naast de dijk. “Op zich is dat geen probleem”, stelt adjudant De Vogel gerust.
Door de druk komt er grondwater omhoog. Pas als er rivierwater door de dijk komt, moeten je aan evacuatie gaan
denken.”
Zweetlepels
Trucks deponeren het zand onder aan de dijk. Militairen werken het met hun schop, gekscherend ‘zweetlepels’
genoemd, omhoog. Later lossen graafmachines de genisten af. De hele nacht rijden zandtrucks af en aan en de volgende
middag is de dijk op alle kwetsbare plekken verstevigd.
Om weerstand te bieden tegen het opkomende water in de weilanden, plaatsen de mannen met zand gevulde big bags op
de kwetsbare plekken. Meer dan dat kunnen ze niet doen. De klus zit er voor de Nederlanders op, ook al is het gevaar
van een doorbraak nog niet geweken.
De hulp wordt door de Duitsers op zijn zachtst gezegd gewaardeerd. Overste Dalitz, verantwoordelijk voor de operatie
in het gebied: “Deze club heeft kennis en capaciteit in huis die wij niet hebben. De hulp van de Nederlanders is dan ook
van harte welkom.”
|| tekst: ELNT Joost Ploegmakers
|| foto: Sgt1 Dave de Vaal