Los Cabronitos. Het betekent ‘de maatjes’, ‘de boefjes’, ‘de geiten’, of zelfs ‘de klootzakken’, afhankelijk van de versie Spaanse straattaal die je spreekt. Maar zelfs als je ‘klootzak’ zegt in het Spaans en er bij lacht, wordt het vriendelijk opgevat, zeker als je muziek van Carlos Santana speelt. Komt goed uit, want deze band speelt veel en lacht nog meer. De vrolijke groep vrienden is bij elkaar gekomen met als doel het live-gevoel van een optreden van Santana neer te zetten. Sinds het najaar 2012 spelen deze klootzakken kroegen en festivalpodia helemaal plat. Stilzitten is absoluut verboden bij de frisse en opzwepende latin-rock van Los Cabronitos, die de zon nog wat feller doet schijnen. Met één been in de rock, één been in de latin en alle ledematen in de groove drijft drummer Tobias de band vooruit. Samen met bassist en jeugdvriend Sep is hij het gewapend beton van de band. Deze twee heren bewaren altijd de koelte maar spelen voor het leven. Toetsenist Sjaak moet sinds Los Cabronitos zijn grommende Hammond drie keer per dag kippenbotten voeren. Tussendoor heeft hij gelukkig nog tijd om met zijn elektrische piano de band van een warm kleurtje te voorzien en zélfs een ‘synthy’ uitstapje te maken naar de hoogtijdagen van disco uit de jaren ’70 van de vorige eeuw. In haar vorige leven was ze drummer, maar nu is percussionist Babette niet meer weg te slaan van de conga’s. De handen van onze Cabronita protesteren tegen de hoeveelheid vel die ze er af mept, maar een ongekende dosis energie zorgt voor een constante drive op het podium. De blazerssectie van de band wordt gevormd door ‘Los Trompetitos’, zoals ze zichzelf graag noemen. Supertalent Niels speelt alles van funk tot freejazz en kan in deze band zijn talent voor het betere scheurwerk kwijt. Hij wordt daarin bijgestaan door Kevin, die met zijn zwoele toon en goede looks de aandacht van het publiek probeert af te leiden van de frontmannen. Vaak met succes… Vocaal talent Jarno kan naast zingen ook enorm de beatbox uithangen. Voor Los Cabronitos zet hij zijn soulvol stemgeluid in. Tijdens gitaarsolo’s en andere instrumentale avonturen verzoekt hij vriendelijk doch dwinged het publiek meer salsa te dansen en bloemen naar de band te gooien. Over gitaarsolo’s gesproken; autodidact Danny besloot na jaren funk, soul en pop dat het tijd werd voor iets anders. Hij heeft zich een half jaar in een kelder opgesloten en is er uit gekomen als ‘Mr. Santana’. Deze begenadigde rockgitarist laat zijn instrument janken en brullen, met de meest waanzinnige solo’s als resultaat. De Cabronitos achter hem gaan er nog beter van spelen.