Bermudadriehoek van de ruimte

'Bermudadriehoek van de ruimte' geeft
stilaan geheimen prijs



Stefan Grommen
27/05/14 - 10u45
http://www.hln.be/hln/nl/961/Wetenschap/article/detail/1900220/2014/05/27/Bermuda
driehoek-van-de-ruimte-geeft-stilaan-geheimen-prijs.dhtml
© thinkstock.
Van crashende computers tot falende satellieten: er is plek in de ruimte, een paar honderden
kilometers boven de Braziliaanse kustlijn, die astronauten hoofdbrekens bezorgt.
Wetenschappers proberen nu die 'Bermudadriehoek van de ruimte' in kaart te brengen.
Mocht u niet genoeg hebben met de mysterieuze Bermudadriehoek op aarde - een mythe die
enkele maanden geleden overigens volledig onderuit gehaald werd door het Amerikaanse
agentschap National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) - dan kunt u uw
fantasie botvieren op een andere plek die vraagtekens oproept. Het gaat dan wel om een
locatie in de ruimte, honderden kilometers boven de kust van Brazilië, zo bericht New
Scientist.
Het gaat om een deel van de Van Allen-gordels, twee gordels van geladen deeltjes rond de
aarde. Het gebied waar de binnenste van de Van Allen-gordels het aardoppervlak het dichtst
nadert, wordt de Zuid-Atlantische Anomalie genoemd (ook wel South Atlantic Anomaly of
SAA). De concentratie van hoogenergetische geladen deeltjes is daar op een bepaalde plaats
hoger dan elders.
© Steve
Snowden (US ROSAT Science Data Center).
Gevarenzone
Astronauten in spaceshuttles merkten eerder dat hun laptops soms crashten wanneer ze langs
die plek reisden. Het internationaal ruimtestation ISS is om die reden extra beschermd tegen
de straling in de SAA. De Hubble-ruimtetelescoop is zelfs zo voorgeprogrammeerd dat
delicate instrumenten op die plek even worden uitgeschakeld om schade te vermijden.
Nu wetenschappers van het Nationale Instituut voor Astrofysica in Bologna een
ruimtetelescoop aan het ontwikkelen zijn die geregeld langs die gevarenzone zal passeren,
wordt het stilaan tijd om meer zicht te krijgen op het hoe en het waarom van de
'Bermudadriehoek van de ruimte'. Dat doen ze door data van een oude satelliet die er vaak
passeerde, BeppoSAX, opnieuw onder de loep te nemen.
In kaart
Uit de gegevens blijkt dat het stralingsniveau in het lagere gedeelte van de SAA veel
beperkter is dan in de bovenste lagen. Dat komt overeen met de data van een andere satelliet
die vijf jaar geleden geanalyseerd werden, maar zorgt wel voor een veel gedetailleerder beeld
van de plek. Met de extra informatie wordt de SAA langzaam maar zeker in kaart gebracht,
waardoor 's werelds ruimteagentschappen en onderzoekscentra hun missies en apparatuur
effectiever kunnen uitrusten als ze door de SAA moeten reizen.