Cimicifuga - Natura Foundation

het doSsier
Rhyu MR, Lu J, Webster DE, et al. Black
Cohosh (Actaea racemosa, Cimicifuga
racemosa) behaves as a mixed competitive
ligand and partial agonist at the human
mu opiate receptor. J Agric Food Chem.
2006;54(26):9852-9857.
Cimicifuga
4
beïnvloedt endogeen opiaatsysteem
Borrelli F, Izzo AA, Ernst E. Pharmacological effects of Cimicifuga racemosa. Life Sci.
Vrouwen in de overgang hebben baat bij zilverkaarswortel (Cimicifuga
het serotonine- en dopaminesysteem. Het vermoeden dat zilverkaars
racemosa); het fytotherapeuticum vermindert significant neurovege-
een werking heeft op het centrale zenuwstelsel, wordt versterkt door
tatieve symptomen zoals opvliegers, hartkloppingen, nachtelijk trans-
een laboratoriumstudie waaruit blijkt dat bestanddelen in zilverkaars-
pireren, angst en stemmingswisselingen. Mede vanwege de nadelige
wortelextract humane opiaatreceptoren activeren. Het endogene
effecten van hormonale suppletietherapie (verhoogt het risico van hart-
opiaatsysteem in de hersenen is van grote invloed op de stemming,
en vaatziekten, borstkanker en beroerte) zijn meer vrouwen zilverkaars
lichaamstemperatuur en hormoonhuishouding van geslachtshormo-
gaan gebruiken. De werkzaamheid van zilverkaars bij overgangsver-
nen en catecholamines. Daling van het bèta-endorfineniveau wordt
schijnselen is in verschillende klinische studies aangetoond; over het
beschouwd als een hormonale marker voor de menopauze. Dat zilver-
precieze werkingsmechanisme van het kruid bestaat echter nog veel
kaars invloed heeft op overgangsverschijnselen zoals opvliegers, lijkt
onduidelijkheid. Aanvankelijk werd aangenomen dat bestanddelen in
mede verklaard te kunnen worden door beïnvloeding van het endogene
zilverkaarswortel een (fyto)oestrogene werking hebben, maar dat wordt
opiaatsysteem. Welke bestanddelen in zilverkaars hiervoor verantwoor-
de laatste jaren betwijfeld.
delijk zijn, is nog niet duidelijk. <<
Beweging
2003;73(10):1215-29.
Onlangs is in in-vitro onderzoek vastgesteld dat zilverkaarsextract het opiaatsysteem in de
hersenen activeert. Deze bevinding helpt de medicinale effecten van zilverkaarsextract beter
te verklaren.
Wetenschappers vermoeden dat zilverkaars een rechtstreeks effect
heeft op het centrale zenuwstelsel en onder meer van invloed is op
Acne gepaard met lage bloedspiegels vitamine A en E
Het is al tientallen jaren bekend dat acne verbetert door suppletie met de combinatie van vitamine A en vitamine E. Of
mensen met acne lagere bloedspiegels hebben van deze vitamines dan mensen zonder de huidaandoening, was echter nog
niet goed onderzocht. De resultaten van een studie uit Jordanië suggereren dat lage plasmaspiegels van retinol en d-alfatocoferol een belangrijke rol spelen bij het ontstaan en de verergering van acneklachten.
Honderd nieuw gediagnosticeerde patiënten met acne en 100 gezonde controlepatiënten namen aan de studie deel. De ernst van acne werd vastgesteld met de Global Acne Grading System. De retinolplasmaspiegel was in de gehele acnegroep significant lager dan in de controlegroep (336,5
resp. 418,1 microgram/L, P=0,007); hetzelfde, zij het in mindere mate, gold voor de d-alfatocoferolplasmaspiegel (5,4 resp. 5,9 mg/L, P=0,05).
Binnen de acnegroep werd een trend gevonden en tussen de retinolspiegel en de ernst van de huidklachten (omgekeerd verband). De lage plasmaspiegels van retinol en alfa-tocoferol bij acne kunnen het gevolg zijn van een te lage inname van de vitamines met de voeding of een verhoogd
het Dossier
verbruik door de acne. In ieder geval bevestigt de studie eerder onderzoek waarin is aangetoond dat suppletie met vitamine A en vitamine E zinvol
is bij acne.
Een ongezond voedingspatroon heeft vermoedelijk bijgedragen aan het
Parameters
Controles
(n = 100)
Milde acne
(n = 30)
Matige acne
(n = 45)
Ernstige acne
(n = 25)
P
rijk was aan groenten en fruit en dat ze veel koolhydraten en fastfood
Vitamine A (mcg/L)
418,1 ± 100,4
398,8 ± 100,9
355,2 ± 81,8
202,8 ± 53,5
<0,05
consumeerden. <<
Vitamine E (mg/L)
5,9 ± 1,4
5,9 ± 1,7
5,7 ± 2,3
4,1 ± 1,4
<0,05
ontstaan van acne bij deze patiënten: ze gaven aan dat hun dieet niet
Tabel 1. Plasmaspiegels van vitamine A en E bij controlepatiënten en patiënten met
milde tot ernstige acne (n=aantal proefpersonen, p=statische kans; p <0,05 dan is de
El-Akawi Z, Abdel-Latif N, Abdul-Razzak
gevonden associatie tussen determinant en ziekte statistisch significant; de hypothese
K. Does the plasma level of vitamins A and
dat er een associatie is tussen determinant en ziekte wordt daarmee aanvaard).
E affect acne condition? Clin Exp Dermatol. 2006;31(3):430-4.
Van Nature nr. 4 - 2007
Van Nature nr. 4 - 2007