Silifke (het oude Seleucia) De naam Silifke komt voor het eerst voor

Silifke (het oude Seleucia)
De naam Silifke komt voor het eerst voor onder de naam Seleucia ad Calycadnum (de huidige
Göksu rivier) tussen de jaren 296 en 280 v Chr. Wanner Seleucus I Nikator (dezelfde die ook
de Zeus tempel in Uzuncaburç oprichtte) het gebied aan het reorganiseren was. Maar er zijn
aanwijzingen van nederzettingen aan de mond van de Calycadnum vanuit de bronstijd.
Tot hiertoe zijn nog geen archeologische ruines gevonden vanuit de Hellinistische periode
maar wel munten uit die tijd. Waarschijnlijk bevond de Griekse acropolis zich op het
natuurlijk terras aan de voet van het huidige middeleeuwse kasteel van Silifke. Iets dieper
bevindt zich trouwens ook een grote cisterne (waterreservoir) die uiteraard ook later dienst
deed voor de versterkte burcht. Na de dood van Alexander de Grote kwam Silifke in handen
van verschillende van zijn generaals, Rome kreeg belangstelling voor de Cilicische kust
vanaf 102 v Chr. In 67 v Chr. slaagde Pompey de Grote – Romeins generaal (stichter van
Pompeiopolis (zie verder)) er eindelijk in de Middellandse zeekust te verlossen van de
Piraterij. In 72 n Chr werd Seleucia een belangrijke vrije stad, een cultureel en
handelscentrum. De meeste archeologische ruines in Silifke dateren vanuit deze periode van
Pax Romana. Tempels, basilieken, badhuizen, theaters, gymnasia, stadia, wegen, bruggen,
kanalen, aquaducten en waterreservoirs verschenen aan de voet van de vroegere Hellinistische
stad.
De christelijke leer werd geïntroduceerd en gelegaliseerd in 312 door de Romeinse keizer
Constantijn met het verdrag van Milaan waarbij Byzantium de nieuwe naam Constantinopel
kreeg. (het huidige Istanbul). Maar er bleef veel strijd tussen het heidense veelgodendom en
de christelijke leer tot Theodosius in 392 van de christelijke leer de staatsreligie maakte. De
heidense cultus van Athena Kanetis, sterk gepraktiseerd in Seleucia, werd definitief
vervangen door de christelijke met de verering van St Teckla en Seleucia werd een
fascinerende aantrekkingspool voor pelgrims.
De Arabische moslims vielen Cilicia binnen gedurende de tweede helft van de 7de eeuw. Ze
hielden er stand tot het terug veroverd werd door het Byzantijnse rijk in 965. In het begin
van de 12 de eeuw werd Seleucia definitief een moslim stad met verschillende moskeeën.
Gedurende het voorbijtrekken in Seleucia van de derde kruistocht, onder leiding van Frederik
Barbarossa, Duitse keizer van het Heilig Romeinse Rijk, verdronk deze in de Calycadnum
(Göksu) een paar km stroomopwaarts boven Seleucia. Er staat trouwens een
herdenkingsmonument hiervoor op de parking, rechts van de snelweg die leid naar Karaman
en Konya, 9 km boven Silifke. De inscriptie luidt “not far from this place, on the 10th June
1190, the Roman-German emperor Frederick Barbarossa drowned in the Göksu, at the head of
his army on the way to Palastine, after he had obtained permission to march freely through his
land from the Seljuk Sultan Kiliç Arslan II”. Van hier kan men de vallei van de Göksu-rivier,
de oude Saleph/Calycadnus bekijken. Ik heb geen idee of het leger van Barbarossa de tocht
naar Palestina voortgezet heeft maar ik vermoed dat zijn leger niet verder trok na zijn dood.
De derde kruistocht werd echter niet alleen door hem ondernomen. Vanuit Frankrijk
(Philippe Augustus) en Engeland (Richard Leeuwenhart) waren ook kruisvaarders over zee
onderweg. Deze hebben Silifke echter niet aangedaan op hun weg naar Antiochië en het
heilige land.
Jul 4, 1187: Saladin wins the Battle of Hattin, and takes most of the Latin Kingdom of Jerusalem
May, 1189: Emperor Frederick I (Barbarossa) leaves Europe on the Third Crusade
Jun 10, 1190: Frederick I drowns in Anatolia
Jul 1190: King Philip of France and King Richard of England set out on the Third Crusade
Winter 1190-1: The French and English make camp in Sicily
Jul 12, 1191: Acre surrendered to King Philip, King Richard and King Guy; King Philip departs
the Holy Land for France shortly afterward
Sep 7, 1191: King Richard meets Saladin at the Battle of Arsuf
Nov-Dec 1191: Richard's Crusaders march toward Jerusalem but turn back to the coast
Jun 1192: Richard's Crusaders march again toward Jerusalem but turn back again
Oct 9, 1192: King Richard the Lionhearted departs the Holy Land for home
In 1471 wordt Seleucia veroverd door de Ottomaanse Pasha : Gedik Ahmet. Op het einde van
de 19de eeuw was Silifke geslonken tot een paar huizen en een handvol inwoners maar het is
eeuwen een doorgangspoort geweest tot Syrië en Egypte en Babylonië.
Ikzelf heb de oude sites van Silifke nog niet verkend, ik heb er weinig voeling mee.
Wat het kasteel betreft, dat van op een hoogte van 184 m boven de zeespiegel de stad
domineert en heel robuust aanvoelt, daar ben ik al een paar keer geweest. Het is het
grootste in de omgeving. Toch krijg ik ook daar weinig voeling met de energie van de
plaats behalve met de veiligheid binnen de muren. Het is ook een mannelijke energie
van kameraadschap, binding, weinig privacy. Binnen de vestigingsmuren blijft er
ontgoochelend weinig van het kasteel over, het is één grote puinhoop van stenen.
In oude tijden was de plaats bekend als Kokysionoros met een tempelheiligdom gewijd
aan de godin Athena Kanetis op de heuvel. Van deze vrouwelijke krijgers energie voel
ik niks daarboven. Zou de mannelijke energie er in geslaagd zijn Athene volledig te
verdrijven?
Het huidige kasteel dateert van de 7de eeuw toen de Byzantijnen de kusten versterkten tegen
de aanval van de Arabieren. Het kasteel werd achtereenvolgens bezet door de Byzantijnen, de
Armeniers, de Franken, de Selsjoeken, de Karamanids en de Ottomanen.
Misschien interessant om weten is dat de ridders van St John, vanaf 1210 gedurende een
twintigtal jaren het kasteel bezetten. Het kasteel werd toen uitgebreid, de wallen werden
versterkt met 23 torens. De echte basis van de Knights lag op Rhodos, waar zij als schild
tegen de Turken dienst deden tot Sultan Suleyman de prachtige ze in 1522 ook hier verdrong.
Hun nieuwe thuisland werd Malta.
De energie van deze kruisridders is de enige die ik vaag voel binnen de muren. Maar
misschien heeft dat te maken met mijn vroegere reis naar Malta waar ze wel manifest
aanwezig zijn.