University of Groningen Competing interactions in multiferroics and low-dimensional systems van der Vegte, Marcus Antonius IMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite from it. Please check the document version below. Document Version Publisher's PDF, also known as Version of record Publication date: 2010 Link to publication in University of Groningen/UMCG research database Citation for published version (APA): van der Vegte, M. A. (2010). Competing interactions in multiferroics and low-dimensional systems Groningen: s.n. Copyright Other than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the author(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons). Take-down policy If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately and investigate your claim. Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons the number of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum. Download date: 18-07-2017 Samenvatting Vele oxiden van overgangsmetalen zijn ferro-elektrisch en talloze zijn magnetisch. Ferro-elektrische magneten die beide eigenschappen verenigen, komen echter sporadisch voor. Het onderzoek naar dergelijke materialen die een kruiselingse koppeling vertonen tussen magnetisatie en elektrische polarisatie is heden ten dage één van de populairste onderzoeksvelden binnen de vaste stof fysica geworden. In dit proefschrift bestudeer ik verschillende microscopische mechanismen voor ferro-elektrische magneten en de elementaire excitaties van deze nieuwe materiaalklasse. Elektrische en magnetische materialen zijn niet meer weg te denken uit de hedendaagse technologie. Magnetische materialen worden volop toegepast in hightech opslagmedia zoals harde schijven van computers en creditcards. In feite is een harde schijf een verzameling van miljarden kleine nanomagneetjes. De orintatie van de magnetische gebiedjes - naar boven of naar beneden - correspondeert met een binaire ’0’ of ’1’. Op microscopisch niveau wordt magnetisme meestal veroorzaakt doordat elektronspins in een stof zich ordenen. Een elektronspin is te vergelijken met een kompasnaaldje met een noorden zuidpool. In een staafmagneet wijzen alle spins vast in één richting. In de natuurkunde noemen we deze materialen ferromagneten. Ze worden veelvuldig toegepast omdat het magnetisme zich richt naar een extern magnetisch veld bijvoorbeeld gegenereerd door een schrijfkop. Als naburige spins in het kristalrooster tegengesteld gericht zijn spreken we van antiferromagnetisme. Daarnaast bestaan er ook hoogst complexe magnetische structuren. Het spectrum reikt van lang uitgedijde spiraal- of helixstructuren tot magne-tische vortices. De sensorindustrie maakt volop gebruik van een groep gerelateerde stoffen bekend onder de naam ferro-elektrische materialen. Zij hebben een spontane elektrische plus- en minpool, die gestuurd kan worden door een extern elektrisch veld. De meeste ferro-elektrische materialen zijn ook piëzoelektrisch, dat wil zeggen een verandering in de elektrische polarisatie resulteert in een vervorming van het materiaal. Vanwege deze eigenschap worden 124 Samenvatting ferro-elektrische condensatoren bijvoorbeeld gebruikt in medische ultrasone machines. De condensatoren genereren allereerst ultrasone golven en luisteren vervolgens naar de echo die gebruikt wordt om een driedimensionaal beeld van de interne organen te maken. Materialen waarin twee of meer ferroı̈sche eigenschappen gecombineerd voorkomen worden multiferroı̈sch genoemd. De interesse in dergelijke slimme materialen die meer dan een taak kunnen verrichten past binnen de hedendaagse trend naar steeds compactere elektronica. Ferro-elektrische magneten komen bijvoorbeeld in aanmerking als hybride geheugenelement: informatieopslag in zowel het interne magnetische veld als in het interne elektrische veld van het materiaal. Daarnaast bestaat er in dergelijke materialen een koppeling tussen de elektrische en magnetische vrijheidsgraden. Een voorbeeld daarvan is het magneto-elektrische effect - de inductie van elektrische polarisatie door een extern magneetveld of vice versa de inductie van magnetisatie door een elektrisch veld. Technologisch gezien is het magneto-elektrische effect buitengewoon interessant. Daarbij moet bijvoorbeeld worden gedacht aan een magnetisch opslag medium dat zich met geringe elektrische velden laten beschrijven en bestand zijn tegen magnetische strooivelden. De grootste magneto-elektrische effecten zijn gemeten in composietmaterialen. Magneto-elektrische composieten maken gebruik van het feit dat bij vele ferroı̈sche materialen het ferroı̈sche effect gepaard gaat met een macroscopische vervorming. Omgekeerd, kan mechanisch druk de magnetische of elektrische ordening veranderen. In magneto-elektrische composieten worden folies van piëzo-magnetisch materiaal op folies van een piëzo-elektrisch materiaal gekleefd. Hoe werkt in dit geval de koppeling tussen de verschillende materialen? Het verbluffende eenvoudige antwoord luidt: mechanisch. Want een extern magneetveld verandert de grootte van het piëzomagnetische materiaal. Daardoor drukt of trekt deze aan het piëzo-elektrische materiaal, hetgeen in een elektrische spanning resulteert. Dergelijke composietmaterialen worden reeds toegepast als magnetische veld sensoren. Uit wetenschappelijk oogpunt is het zeer uitdagend om mechanismen te ontdekken die ferro-elektriciteit en magnetisme combineren in één en hetzelfde materiaal. In de afgelopen jaren zijn er verschillende nieuwe ideeën en concepten ontwikkeld. Het fascinerendste idee is waarschijnlijk dat magnetisme zelf elektrische polarisatie kan induceren. In 2003 is experimenteel aangetoond dat bepaalde schikkingen van spins kunnen leiden tot magneto-elektrische effecten. Bij zogenaamde cycloidisch geordende spins, wijzen de spins in het kristalrooster als de wijzers van een klok in verschillende richtingen van de wijzerplaat. Spiraalvormige schikkingen van de magnetisch momenten kunnen de geladen ionen in het kristal doen verschuiven. Door deze verschuiving Samenvatting 125 ontstaat dan elektrische polarisatie. In dit proefschrift bestudeer ik ondermeer de magnetische en optische eigenschappen van multiferroı̈sch terbium mangaanoxide in de spin-spiraal fase. De magneto-elektrische koppeling is verbonden met het bestaan van nieuwe excitaties, elektro-magnonen genaamd. Elektro-magnonen zijn excitaties van de magnetische structuur, die in tegenstelling tot conventionele magnonen (elementaire magnetische excitaties) door elektrische velden kunnen worden aangeslagen. Hoewel het bestaan van elektro-magnonen meer dan 40 jaar geleden is voorspelt, zijn deze excitaties pas recentelijk waargenomen in twee groepen van mangaanoxiden. Opvallend is dat ze alleen zijn waargenomen in multiferroı̈sche fasen. Een van de belangrijkste conclusies van dit proefschrift is dat elektro-magnonen ook kunnen voorkomen in magneto-elektrische stoffen met niet-collineaire spin ordening. In YMn2 O5 , een oxide van yttrium en mangaan, verschijnen electro-magnonen in het optische absorptiespectrum in de vorm van sterke absorptiepieken voor infrarood licht met een specifieke polarisatie. Theoretische studies in dit proefschrift beschrijven de oorsprong van de absorptie pieken en laten zien dat ze een afspiegelingen zijn van het magneto-elektrische effect. De absorptie is echter alleen waargenomen in de multiferroı̈sche fase die gekenmerkt wordt door een niet-collineare spin structuur. In een extern magnetisch veld vervalt de multiferroı̈sche fase en verdwijnen de electro-magnonen uit het spectrum. Anders gezegd, een klein magnetisch veld heeft grote invloed op de optische kenmerken. Deze eigenschap maakt multiferroı̈sche materialen ondermeer geschikt als optische schakelaar. Een veelbesproken alternatief om ferro-elektriciteit en magnetisme te combineren is gebaseerd op het samenspel tussen ladingsdichtheidgolven. In mangaanoxides die gedoopt zijn met lanthaan en calcium of praseodymium atomen, blijkt ladingsordening op verschillende manieren mogelijk afhankelijk van de temperatuur en dopingconcentratie. Allereerst kunnen de ladingen zich verdelen over de atomen. Ieder mangaan atoom heeft in dat geval meer positieve of meer negatieve lading. Daarnaast kan de lading zich verdelen over de bindingen. Bindingen met meer negatieve lading worden versterkt en de mangaanatomen die een versterkte binding toebehoren bewegen naar elkaar toe. In de afgelopen jaren is er veel gespeculeerd over het bestaan een ferroelektrische fase met een derde type ladingsverdeling die een combinatie is van de eerste twee. Uit onze berekeningen wordt echter duidelijk dat een dergelijke ferro-elektrische fase instabiel is ten opzichte van een toestand met een incommensurabele modulatie van de ladingsdichtheid. Het vakgebied van de magneto-elektrische en multiferroı̈sche materialen is nog erg jong. Het valt nog te bezien hoe het zich ontwikkelt. Een ding is 126 Samenvatting zeker: hoewel technologische toepassingen van multiferroı̈sche stoffen nog even op zich laten wachten, zit de natuurkunde van deze materialen vol verassingen.