3: Warmtepomp met een horizontale collector

Geschiedenis
Een van de eerst ontwikkelde vormen van vloerverwarming is afkomstig van de Romeinen,
zij bouwden, in de vloer lopende kanalen waardoor de rookgassen van een vuur gingen,
hierdoor werd de vloer verwarmd. In Korea is ongeveer dezelfde vorm van vloerverwarming
uitgevonden, de werking is vrijwel gelijk aan die van de Romeinen.
Bij het systeem van de Romeinen werden kanalen van ongeveer 60 cm hoog in de vloer
gebouwd en bestreken het gehele vloeroppervlak. De vloer was zo één groot rookgaskanaal.
In de hoeken van de te verwarmen ruimten werden schoorstenen gemaakt, hierdoor werd de
rook verder afgevoerd. Het vuur werd in de ruimte onder de te verwarmen ruimte in een
centrale vuurplaats gestookt. Doordat warme lucht opstijgt werd de rook eerst door de vloer
aangezogen om daarna door de schoorstenen naar de buitenlucht te verdwijnen.
Het systeem van de Koreanen werd tot voor kort nog steeds toegepast in de luxere huizen in
Azië. Een verschil met het systeem van de Romeinen is dat hier de vuurplaats in de keuken
was en ook werd gebruikt voor koken, bij de Romeinen was de vuurplaats meestal buiten
gelokaliseerd.
Centrale verwarming
Centrale verwarming (afgekort tot cv) is een verwarmingssysteem, waarbij de warmte die
nodig is voor de verwarming van de vertrekken van een gebouw, centraal wordt opgewekt en
met behulp van een warmteoverbrengend medium (stoom, water of lucht) wordt overgebracht
naar deze vertrekken.
Het meest bekend is het systeem waarbij radiatoren staan opgesteld die warmte krijgen
toegevoerd via stoom- of warmwaterleidingen van een centraleverwarmingsketel. Warme
lucht, ook via een kanalenstelsel getransporteerd, wordt rechtstreeks in de vertrekken
geblazen.
De naam van het systeem verwijst naar het principe: één enkele warmtebron verzorgt de
verwarming in het gehele gebouw. Dit principe was bij de Romeinen reeds bekend, maar was
daarna vergeten en het duurde tot het begin van de industrialisering en de ontdekking van
nieuwe organische brandstoffen zoals steenkool, aardolie en aardgas voordat het principe
opnieuw werd toegepast.
Zonnehaardwoning
Energiezuinig woningconcept, gebaseerd op zeer goede isolatie van de buitenschil en zuidoriëntatie, waardoor het mogelijk is door middel van zonne-energie en een (moderne)
gashaard de woning te verwarmen, zonder al te hoge meerkosten.
Belangrijkste kenmerken:









zeer goede schil-isolatie
serre op het zuiden
zonnecollectoren + zonnegascombi voor warmtapwater + bijverwarming slaapkamers
voorverwarmen ventilatielucht in serre
laag elektriciteitsverbruik voor installaties
gashaard in woonkamer als hoofdverwarming (bewoners waarderen zichtbaar vuur)
op gashaard aangesloten rookgascondensor geeft warmte af aan de zonneboiler
WTW douchewater
EPC: 0,4 tot 0,5
Warmtepompen
Een warmtepomp is een apparaat dat uw huis verwarmt in de winter, koelt in de zomer.
Hierbij maakt de warmtepomp gebruik van energie uit natuurlijke bronnen. Door gebruikt te
maken van natuurlijke energiebronnen geeft een warmtepomp voor iedere verbruikte kWh
(kilowatt/uur) er minimaal vier terug.
Tweederde van het energieverbruik wordt ontrokken uit uw eigen grond (bodemwisselaar),
omgevingslucht of water en is daardoor gratis. Bovendien is het mogelijk om uw
warmtepomp via internet op afstand te besturen.
Voordelen van een warmtepomp:
- Tot 75% van uw energieverbruik is gratis
- Tot 50% besparing op uw energiekosten
- Milieuvriendelijke en duurzame energiebron
- Geen schadelijke uitstoot van verbrandingsgassen
- Geen gasaansluiting nodig
- Optioneel met beheer en aansturing via internet
- Onderhoudsvriendelijk
5 verschillende soorten energiebronnen
1: Warmtepomp op lucht
Met een warmtepomp op lucht zijn geen boringen of afgravingen nodig. Daarvoor in de plaats
wordt de warmte direct ontrokken uit de buitenlucht. Bij dit principe wordt er een buitenunit
geplaatst die wordt verbonden met een regelunit of binnenunit die ergens in uw woning wordt
opgesteld. Met deze warmtepomp is er geen mogelijkheid om te koelen. Als het buiten erg
koud is daalt het rendement enigszins.
2: Warmtepomp met een verticale collector
Dit systeem gebruikt in de bodem opgeslagen warmte als warmtebron. Een mengsel van water
en glycol (een antivries middel), ook wel brine genoemd, circuleert door de warmtepomp en
de collector van het bronsysteem en genereert zo bruikbare warmte uit de bodem. Leidingen
voor de collector worden door één of meerdere boringen in de grond geleid.
3: Warmtepomp met een horizontale collector
Als alternatief voor bronsystemen met een verticale collector is het ook mogelijk om met een
horizontale collector of een aardwarmtekorf te werken. De leidingen van de collector of een
complete warmtekorf worden onder het grondoppervlakte ingegraven. De warmte wordt op
dezelfde manier onttrokken als bij een bronsysteem met een verticale collector.
4: Warmtepomp met terugwinning uit oppervlaktewater
Dit systeem genereert de benodigde warmte uit diep gelegen water. Leidingen van de
collector die op de bodem liggen van bijvoorbeeld een meer, worden door hun gewicht op hun
plaats gehouden of verankerd. De warmte wordt op dezelfde manier onttrokken als bij een
bronsysteem met een verticale of horizontale collector.
5: Warmtebron met open bron
Een bronsysteem met een open bron genereert warmte uit het grondwater. Door een boorgat
in de grond wordt grondwater opgepompt en via een warmtewisselaar naar de warmtepomp
getransporteerd waar de warmte uit het grondwater wordt onttrokken. Vervolgens wordt het
gebruikte water via een ander boorgat terug in de grond gepompt. Dit principe wordt vaak
toegepast voor de energievoorziening in straten of wijken. Gezien de technisch complexe
uitvoering is dit principe minder geschikt voor individuele woningen.