Ik zou slechts weinig van je houden als ik zeggen kon hoeveel

Het huwelijk is…
Uit: Reformatorisch Dagblad 30-6-2005
Uit: Reformatorisch Dagblad 01-03-02
Uit: Reisgids Travel Trend
Uit:Nederlands Dagblad 26-8-2004

Uit: Reisgids
Wat maakt een Travel
huwelijk, afgezien
Trend
van de bruiloft, nu anders dan
samenwonen?
 Wat gebeurt er op de huwelijksdag?
Wat is een ‘christelijk’ huwelijk?
We beginnen te zoeken wat we
daarover in het burgerlijk wetboek en in
de bijbel kunnen vinden.
Bij de onderdelen ‘inzetting en
verder…’ en ‘man/vrouw verhouding’
diepen we dat dan wat verder uit.
Uit: Reformatorisch Dagblad
Het huwelijk is…
Het huwelijk is een langzaam proces
waarin een man langzaam ontdekt
wat voor man zijn vrouw eigenlijk
zou willen hebben.
Het huwelijk lijkt op een schaar,
waarvan de beide delen zo aaneengevoegd zijn dat ze niet kunnen
worden gescheiden; die dikwijls in
tegenovergestelde richtingen
bewegen, maar altijd iedereen
straffen die tussen hen in komt.
Sidney Smith
Het huwelijk is:
Niet ik
Niet jij
Maar wij.
Zowel in het huwelijk als in de wiskunde kan men een verhouding voorstellen als een breuk.
Alexander Pola
Zonder mijn vrouw was het huwelijk niet te harden.
Don Herold
In de liefde schenken man en vrouw elkaar wat de ander mist.
Sigmund Graff
Het is niet de bedoeling van het huwelijk dat je over alles hetzelfde denkt, maar wel dat je samen
over alles denkt.
Onvolwassen liefde zegt: ‘Ik houd van je, want ik heb je nodig’.
Volwassen liefde zegt; ‘Ik heb je nodig want ik hou van je’.
Van alle huismiddeltjes helpt een goede vrouw het beste!
In geen enkel huwelijk schijnt de zon altijd, maar als je dicht bij elkaar kruipt, kun je wel met z’n
tweeën onder één paraplu.
Het huwelijk is een prachtig instituut waarbinnen twee mensen samen de problemen dragen, die
ze nooit gehad zouden hebben als ze niet getrouwd waren.
Niets is kostbaarder dan het gevoel voor altijd bij iemand te horen.
Als je ten strijde trekt, bid dan eenmaal;
als je je op zee begeeft, bid dan tweemaal;
als je trouwt, bid dan driemaal.
Pools spreekwoord
De hoeksteen van het huwelijk is een persoonlijke relatie met Jezus Christus.
Een geslaagd huwelijk wordt gekenmerkt door wederzijdse verantwoordelijkheid.
Een gelukkig huwelijk is de verbintenis tussen twee mensen die vergevingsgezind zijn
Het huwelijk is de helft van je rechten verliezen en de plichten verdubbelen.
A. Schopenhauer
Het huwelijk is…
Gespreksvragen
1. Wat beloven jullie elkaar op de trouwdag?
2.a. Wat is een huwelijk?
2.b. Wat is een christelijk huwelijk?
3. We gaven al aan dat we in ieder geval het volgende willen behandelen:
o Gods bedoeling met het huwelijk
o rolverdeling
o communicatie en conflicthantering
o seksualiteit en gezinsvorming
o huisgodsdienst
a. Welke specifieke aandachtspunten of vragen met betrekking tot deze onderwerpen
zouden jullie graag behandeld zien?
b. Welke andere onderwerpen of vragen zouden jullie graag behandeld zien?
Het huwelijk is…
Het huwelijk is…
Volgens ‘de dikke van Dale’
Het christelijk huwelijk is…
een verbond van liefde en trouw
tussen man en vrouw
verankerd in Gods verbondstrouw
Uit de Bijbel…
Maleachi 2:8-16
8 Maar gij zijt van den weg afgeweken, gij hebt er velen doen struikelen in de wet, gij hebt het verbond met Levi
verdorven, zegt de HEERE der heirscharen.
9 Daarom heb Ik ook u verachtelijk en onwaard gemaakt voor het ganse volk, dewijl gij Mijn wegen niet houdt, maar het
aangezicht aanneemt in de wet.
10 Hebben wij niet allen een Vader? Heeft niet een God ons geschapen? Waarom handelen wij [dan] trouwelooslijk de
een tegen den ander, ontheiligende het verbond onzer vaderen?
11 Juda handelt trouwelooslijk, en er wordt een gruwel gedaan in Israel, en in Jeruzalem; want Juda ontheiligt de
heiligheid des HEEREN, welke Hij liefheeft; want hij heeft de dochters eens vreemden gods getrouwd.
12 De HEERE zal den man, die zulks doet, uitroeien uit de hutten van Jakob, dien, die waakt, en dien, die antwoordt, en
die den HEERE der heirscharen spijsoffer brengt.
13 Dit tweede doet gijlieden ook, dat gij het altaar des HEEREN bedekt met tranen, met weinig en
met zuchting; zodat Hij niet meer het spijsoffer aanschouwen, noch met welgevallen van uw hand
ontvangen wil.
14 Gij nu zegt: Waarom? Daarom dat de HEERE een Getuige geweest is, tussen u en tussen de
huisvrouw uwer jeugd, met dewelke gij trouwelooslijk handelt; daar zij toch uw gezellin, en
de huisvrouw uws verbonds is.
15 Heeft Hij niet maar een gemaakt, hoewel Hij des geestes overig had? En waarom maar dien
enen? Hij zocht een zaad Gods. Daarom, wacht u met uw geest, en dat niemand trouwelooslijk
handele tegen de huisvrouw zijner jeugd.
16 Want de HEERE, de God Israels, zegt, dat Hij het verlaten haat, alhoewel hij den wrevel
bedekt met Zijn kleed, zegt de HEERE der heirscharen; daarom wacht u met uw geest, dat gij niet
trouwelooslijk handelt.
Het huwelijk is…
* Verbond God – mens
Genesis 15:7-18
7 Voorts zeide Hij tot hem: Ik ben de HEERE, Die u uitgeleid heb uit Ur der Chaldeeën, om u dit
land te geven, om dat erfelijk te bezitten.
8 En hij zeide: Heere, HEERE! waarbij zal ik weten, dat ik het erfelijk bezitten zal?
9 En Hij zeide tot hem: Neem Mij een driejarige vaars, en een driejarige geit, en een
driejarige ram, en een tortelduif en een jonge duif.
10 En hij bracht Hem deze alle, en hij deelde ze middendoor, en hij legde elks deel tegen
het andere over; maar het gevogelte deelde hij niet.
11 En het wild gevogelte kwam neder op het aas; maar Abram joeg het weg.
12 En het geschiedde, als de zon was aan het ondergaan, zo viel een diepe slaap op Abram; en ziet, een schrik, [en]
grote duisternis viel op hem.
13 Toen zeide Hij tot Abram: Weet voorzeker, dat uw zaad vreemd zal zijn in een land, dat het hunne niet is, en zij
zullen hen dienen, en zij zullen hen verdrukken vierhonderd jaren.
14 Doch Ik zal het volk ook rechten, hetwelk zij zullen dienen; en daarna zullen zij uittrekken met grote have.
15 En gij zult tot uw vaderen gaan met vrede; gij zult in goeden ouderdom begraven worden.
16 En het vierde geslacht zal herwaarts wederkeren; want de ongerechtigheid der Amorieten is tot nog toe niet
volkomen.
17 En het geschiedde, dat de zon onderging en het duister werd, en ziet, daar was een
rokende oven en een vurige fakkel, die tussen die stukken doorging.
18 Ten zelfden dage maakte de HEERE een verbond met Abram, zeggende: Aan uw zaad
heb Ik dit land gegeven, van de rivier van Egypte af, tot aan die grote rivier, de rivier Frath:
* Verbond mensen onderling
1 Samuel 18:1-5
1 Het geschiedde nu, als hij geëindigd had tot Saul te spreken, dat de ziel van Jonathan verbonden werd aan de ziel
van David; en Jonathan beminde hem als zijn ziel.
2 En Saul nam hem te dien dage, en liet hem niet wederkeren tot zijns vaders huis.
3 Jonathan nu en David maakten een verbond, dewijl hij hem liefhad als zijn ziel.
4 En Jonathan deed zijn mantel af, dien hij aan had, en gaf hem aan David, ook zijn klederen, ja, tot zijn zwaard toe,
en tot zijn boog toe, en tot zijn gordel toe.
5 En David toog uit …
* Drievoudig snoer
Prediker 4:9-12
9 Twee zijn beter dan een; want zij hebben een goede beloning van hun arbeid;
10 Want indien zij vallen, de een richt zijn metgezel op; maar wee den ene, die gevallen is, want er is geen tweede
om hem op te helpen.
11 Ook, indien twee te zamen liggen, zo hebben zij warmte; maar hoe zou een alleen warm worden?
12 En indien iemand den een mocht overweldigen, zo zullen de twee tegen hem bestaan;
en een drievoudig snoer wordt niet haast gebroken.
Het huwelijk is…
Het berith (verbond) tussen menselijke partners
1 Samuel 18:1-5
1 Het geschiedde nu, als hij geëindigd had tot Saul te spreken, dat de ziel van
Jonathan verbonden werd aan de ziel van David; en Jonathan beminde hem als
zijn ziel.
2 En Saul nam hem te dien dage, en liet hem niet wederkeren tot zijns vaders huis.
3 Jonathan nu en David maakten een verbond, dewijl hij hem liefhad als zijn
ziel.
4 En Jonathan deed zijn mantel af, dien hij aan had, en gaf hem aan David, ook zijn
klederen, ja, tot zijn zwaard toe, en tot zijn boog toe, en tot zijn gordel toe.
5 En David toog uit…
(…) Hèt voorbeeld in 1 Sam. 18:1 v.v. (David en Jonathan). Wij moeten vooral letten op vers 3:
‘Jonathan sloot een berith met David, omdat hij hem liefhad als zichzelf’. Deze liefde ging dus aan
het berith vooraf en dreef ertoe; zij is de grond en de bron van het berith, zoals zij de grond en de
bron van de huwelijkssluiting is. Men kan vragen: Heeft Jonathan er dan niet genoeg aan, dat hij
en David elkaar liefhebben? Antwoord: Neen, want het berith is méér. In het berith wordt immers
de liefde ópgeheven tot in een rechtsverhouding, die onder sacrale waarborgen staat. Jonathan
heeft niet het gevoel, dat het een belediging van zijn liefde is als deze in de sfeer van het recht
gebracht wordt, want daardoor komt zij juist op hoger plan te staan. Zij wordt daardoor onttrokken
aan het tijdelijke en vrijblijvende, en gezet in het gebied van het eeuwig-geldende. Dit alles heeft
onder ons nog zijn parallel in het huwelijk.
De houding, die na de sluiting van het berith van elk der partners verwacht wordt en bij het berith
past, is die van loyaliteit. Daarop doet David later dan ook een beroep onder aanvoering van het
argument ‘want gij hebt Uw knecht in een berith des Heren met U gebracht’ (1 Sam. 20:8; N.B.G.:
want gij hebt met uw knecht bij de Here een verbond gesloten). Het Hebreeuwse woord voor deze
loyaliteit is chèsèd (goedheid). David doet in 1 Sam. 20:8 geen beroep op Jonathans liefde (die
kan op een ogenblik zwak worden), maar op de verplichtingen, die hij bij het berith op zich nam.
Zij sluiten het verbond voor Jhvh’s aangezicht (1 Sam. 23:18). D.w.z. Jhvh is de beschermer er
van, de garant. Daarom spreekt David ook van een Jhvh-berith (1 Sam. 20:8 ). Als een van beiden
de overeenkomst zou breken, staat de ander daar machteloos tegenover, maar Jhvh zal dan diens
partij kiezen en voor hem opkomen. (…)
Uit: F.J.Pop, Bijbelse woorden en hun geheim
Uitgeverij Boekencentrum, Zoetermeer
Het huwelijk is…
Een verbond voor het leven
(…) Het huwelijk is door God bedoeld als een verbond
voor het leven, een verbond van liefde en trouw. We
zagen dat het huwelijk reeds in het Oude Testament
een beeld is voor de verbondsrelatie tussen de Here en
zijn volk Israël (Jesaja 54:5; 62:5; Jeremia 2:2; Ezechiël
16; Hosea 2:18). Ook in het Nieuwe Testament
beschrijft Paulus het huwelijk als een afspiegeling van
de verhouding tussen Christus en de gemeente
(Efeziërs 5:22-33). Van daaruit kunnen we de weg
teruggaan en ons afvragen wat dit nu betekent voor het
huwelijk. Wat kunnen we van Gods verbond met Israël
leren over het huwelijksverbond tussen man en vrouw?
Deze vraag brengt ons bij Genesis 15, waar we horen
over het verbond dat God sloot met Abraham en in hem
met het latere volk Israël:
‘En Hij zei tot hem: Ik ben de HERE, die u uit Ur
der Chaldeeën heb geleid om u dit land in bezit te
geven. En hij zei: Here HERE, waaraan zal ik
weten dat ik het bezitten zal? En Hij zei tot hem:
Haal mij een driejarige jonge koe, een driejarige
geit, een driejarige ram, een tortelduif en een jonge
duif. Hij haalde die alle voor Hem, deelde ze
middendoor en legde de stukken tegenover
elkander, maar het gevogelte deelde hij niet. (…)
Toen de zon was ondergegaan, en er dikke
duisternis was, zie, een rokende oven en een
vurige fakkel, welke tussen die stukken doorging.
Te dien dage sloot de HERE een verbond met
Abram…’ Genesis 15:7-11, 17-18
In het Hebreeuws sprak men niet van ‘een verbond
sluiten’ maar van ‘een verbond snijden’, omdat het
gepaard ging met een offer. We zagen hoe dat
plaatsvond: Abraham slachtte enkele offerdieren,
deelde ze in twee helften en legde die tegenover elkaar
met een bepaalde ruimte ertussen. Beide partners van
het verbond gingen dan plechtig tussen de stukken van
het offer door.’ De betekenis hiervan was drieërlei:
In de eerste plaats zeiden de verbondspartners
hierdoor tegen elkaar: zoals deze stukken van het
offerdier bij elkaar horen en een eenheid vormen, zo
horen wij vanaf heden bij elkaar en vormen ook wij een
eenheid.
In de tweede plaats symboliseerde de dood van het
offerdier het feit dat de verbondspartners zich met inzet
van hun eigen leven aan elkaar verbonden. Door het
offer heen kwamen zij tot elkaar en zeiden daarmee: Ik
sta met mijn leven voor je in!
Ten slotte is er de waarschuwing dat wie het verbond
breekt, moge worden als het in tweeën gedeelde
offerdier: dood (vgl. Jeremia 34:18). In het houden van
het verbond ligt het leven, het breken ervan brengt de
dood.
Abraham bereid hem op
het altaar te leggen.
Daarin gaf Abraham het
liefste wat hij had, zijn
leven en toekomst. In
Isaak gaf hij in feite
zichzelf geheel over aan
God. Tot zijn onuitsprekelijke blijdschap hoefde hij niet
tot het uiterste te gaan. De Here had zichzelf een lam
ten brandoffer voorzien (Genesis 22:8, 13).
De geschiedenis van het verbond gaat verder. Eeuwen
later is het niet meer Abraham die alles op het spel zet,
maar de Here zelf. Dan geeft Hij zelf wat nodig is om
zijn verbondsbeloften waar te kunnen maken. Abraham
gaf Isaak bijna tot in de dood, maar in Jezus Christus
geeft de Here zichzelf helemaal. Dit offer van de Here
Jezus Christus vormt het fundament van het nieuwe
verbond (Lucas 22:20), dat wil zeggen van de
vernieuwing van Gods verbond met Abraham. En
ditzelfde offer, dat Jezus bracht op Golgota, is nu ook
het fundament waarop een christelijk huwelijk is
gebaseerd. Derek Prince schreef hierover:
‘Zoals God en Abram tussen de stukken van de
gedode dieren doorgingen, zo gaan in een huwelijk
een man en een vrouw door de dood van Christus
voor hen heen, een volledig nieuw leven binnen en
een volkomen nieuwe relatie, die zonder de dood
van Jezus Christus onmogelijk zou zijn geweest.
Het verbond van een christelijk huwelijk wordt aan
de voet van het kruis gesloten. (…) Elk van beiden
legt zijn leven voor de ander neer. De echtgenoot
kijkt terug naar de dood van Christus aan het kruis
en zegt: ‘Die dood was mijn dood. Toen ik via het
kruis kwam, stierf ik. Nu leef ik niet langer voor
mijzelf.’
De vrouw kijkt eveneens naar het kruis en zegt
hetzelfde: ‘Die dood was mijn dood. Toen ik via het
kruis kwam, stierf ik. Nu leef ik niet langer voor mijzelf.’
Zo komen in een christelijk huwelijk man en vrouw tot
elkaar. Door het kruis heen kun je tegen elkaar zeggen:
Ik ben er voor jou! In het Oude Testament luidt de
Naam van de HERE God: ‘Ik ben, die Ik ben’, hetgeen
betekent: ‘Ik ben er voor u, en hoe dat zult u merken!’
In het Nieuwe Testament komt de Here Jezus door het
kruis heen tot zijn discipelen en Hij zegt: ‘Ik ben met u,
alle dagen...’ Zo zijn ook man en vrouw in het
huwelijksverbond aan elkaar gegeven om er met en
voor elkaar te zijn. Zo zeg je tegen elkaar: ‘Ik ben er
voor jou! Ik sta met mijn leven voor je in!’ Een verbond
met elkaar op basis van het kruis van Jezus Christus.
Dat alleen maakt een huwelijk tot een christelijk
huwelijk.
We zien deze dingen functioneren in de geschiedenis
van Gods verbond met Abraham en Israël. Toen God
van Abraham zijn zoon Isaak ten offer vroeg, was
Het huwelijk is…
Uit: L.M. Vreugdenhil, Ik beloof je trouw!
‘Bouwstenen voor een gelukkig huwelijk’
Uitgeverij Boekencentrum, Zoetermeer
Een drievoudig snoer
(…) Onder het Judaïsme werd de verbonds-relatie
beschouwd als zijnde louter horizontaal — tussen een
man en een vrouw. Maar de verbondsrelatie die bij de
schepping werd vastgesteld, had twee dimensies —
horizontaal en verticaal. Horizontaal verbond met Adam
en Eva aan elkaar; maar verticaal verbond het hen
samen aan God.
Er is een passage in Prediker 4:9-12, die in
allegorische bewoordingen het verschil tussen deze
twee niveau ‘s van het huwelijk uitdrukt:
Prediker 4
9 Twee zijn beter dan een; want zij hebben een
goede beloning van hun arbeid;
10 Want indien zij vallen, de een richt zijn
metgezel op; maar wee den ene, die gevallen is,
want er is geen tweede om hem op te helpen.
11 Ook, indien twee te zamen liggen, zo hebben zij
warmte; maar hoe zou een alleen warm worden?
12 En indien iemand den een mocht overweldigen,
zo zullen de twee tegen hem bestaan; en een
drievoudig snoer wordt niet haast gebroken
Het principe waar Salomo vanuit gaat, namelijk ‘Twee
zijn beter dan één,’ komt overeen met de reden die
God oorspronkelijk gaf voor het geven van een hulp
aan Adam. ‘Het is niet goed, dat de mens alleen zij.’
Salomo gaat verder met het geven van drie
voorbeelden, die dit principe duidelijk illustreren:
wanneer er twee samen zijn en één valt er, dan kan de
ander hem helpen opstaan; als er twee samen liggen,
dan houden zij elkaar warm; als er twee aangevallen
worden, dan kunnen ze samen de aanvaller verdrijven.
Maar het laatste voorbeeld, dat Salomo geeft, is
anders: ‘Een drievoudig snoer wordt niet spoedig
verbroken.’ In dit geval wordt de kracht niet louter
verschaft door twee samen, maar door drie samen.
We kunnen Salomo’s beelden gebruiken om het
verschil te illustreren, dat we hebben opgemerkt tussen
de opvatting over het huwelijk onder het Judaisme en
de opvatting over het huwelijk, die door God Zelf bij de
schepping werd ingesteld. Salomo’s eerste drie
voorbeelden van ‘twee samen’ illustreren de opvatting
van het huwelijk op het menselijk vlak, een horizontale
relatie, alleen tussen een man en een vrouw. Maar
Salomo’s vierde beeld, het ‘drievoudig snoer’, illustreert
het huwelijk zoals het werd opgevat bij de schepping,
een samenbinden van drie personen — een man, een
vrouw, en God. De relatie tussen de man en de vrouw
ligt nog steeds op het menselijk vlak; maar wanneer
God aan de relatie wordt toegevoegd, dan brengt het
daarin een nieuwe dimensie. Hij wordt een essentieel
deel van het huwelijk.
Een van de meest revolutionaire kenmerken van het
onderwijs van Jezus was zijn maatstaf voor het
huwelijk. Hij weigerde met minder genoegen te nemen
dan het oorspronkelijke doel van God. Om deze reden
illustreert Salomo’s beeld van een ‘drievoudig snoer’
niet alleen het huwelijkspatroon zoals vastgelegd bij de
schepping; het illustreert net zo nauwkeurig het
huwelijkspatroon voor gelovigen vandaag de dag, die
verbonden zijn door hun geloof in Christus. De drie
snoeren zijn de man, de vrouw en God. Het principe
dat ze onscheidbaar samenbindt, is het verbond. Wat
Salomo zegt van een dergelijk gevormd snoer is
vandaag nog steeds waar, het ‘wordt niet spoedig
verbroken’.
Enige tijd geleden sprak ik over dit beeld van het
christelijk huwelijk als een drievoudig snoer. Aan het
eind van mijn lezing kwam er een man naar me toe en
stelde zichzelf voor. ‘Ik ben touwslager van beroep,’ zei
hij. ‘In mijn bedrijf worden touwen gemaakt. Wat u
gezegd hebt, is absoluut waar. Het sterkste snoer is
een drievoudig snoer.’
Daarna gaf hij mij de volgende verklaring: Het grootste
aantal strengen die elkaar allemaal kunnen raken is
drie. Als je er een wegneemt en er maar twee overlaat,
dan maak je het snoer duidelijk zwakker. Maar als je
een extra streng toevoegt en er vier van maakt, dan
voeg je daarmee niet toe aan de sterkte van het snoer,
omdat al de strengen elkaar niet langer raken. Als je
een snoer van drie strengen hebt, dan kunnen één —of
zelfs twee — van de strengen onder spanning komen
te staan en beginnen te rafelen. Maar zolang als de
derde streng het houdt, zal het snoer niet breken.
De uitleg van deze touwslager maakte het beeld van
het christelijk huwelijk als een drievoudig snoer zo
levend voor me, dat ik er dagenlang over bleef
nadenken. Voor mijn geestesoog kon ik het snoer
onder zulke geweldige spanning zien komen te staan,
dat twee van zijn strengen begonnen te rafelen. Maar
de derde streng bleef sterk en hield het uit, totdat de
spanning werd verminderd en de twee gerafelde
strengen weer vastgebonden konden worden.
‘Dat is precies zoals het is,’ zei ik tegen mezelf, ‘in een
echt christelijke huwelijk!’ Er komen tijden van spanning
wanneer zowel de man als de vrouw verslappen en
zich niet meer in staat voelen om het uit te houden.
Maar God Zelf is die derde streng, en Hij houdt, totdat
de spanning wordt verminderd en zowel de man als de
vrouw genezen en hersteld kunnen worden.
In onze vergelijking van het christelijk huwelijk met een
drievoudig snoer, hebben we gezegd dat het principe,
dat de strengen in elkaar draait en ze samen houdt,
een verbond is. Dit maakt het verbond duidelijk een
essentieel element van een geslaagd huwelijk. (…)
Uit: Derek Prince, Verbond en toewijding
Gideon, Hoornaar , 1982
Het huwelijk is…
Trouwbeloften
formulier om het huwelijk voor de gemeente van Christus te bevestigen
1566
Hertaling 2004
Daarna zullen zij elkaar de rechterhand
geven; en de Dienaar spreekt eerst tot de
Bruidegom:
Bruid en bruidegom geven elkaar de
rechterhand. Eerst spreekt de dienaar tot de
bruidegom:
Bekent gij hier voor God en deze zijn heilige
gemeente, dat gij genomen hebt en neemt,
tot uw wettige huisvrouw N. hier
tegenwoordig; haar belovende, dat gij haar
nimmermeer zult verlaten; dat gij haar zult
liefhebben, en trouwelijk onderhouden, gelijk
een getrouw en Godvrezend man aan zijn
wettige vrouw verschuldigd is; en dat gij ook
heiliglijk met haar leven wilt, haar trouw en
geloof houdende in alle dingen, naar
uitwijzen van het Heilig Evangelie?
N., verklaart u hier voor God en Zijn heilige
gemeente, dat u genomen hebt en neemt tot
uw wettige vrouw: N., hier tegenwoordig?
Belooft u haar dat u haar nooit zult
verlaten, haar lief zult hebben en trouw voor
haar zult zorgen zoals een trouw en
godvrezend man aan zijn wettige vrouw
verschuldigd is?
Belooft u dat u heilig met haar leven wilt,
haar trouw zult blijven en haar in alles zult
vertrouwen, overeenkomstig het heilig
evangelie?
Antwoord: Ja.
Antwoord: Ja.
(Daarna tot de Bruid:)
Vervolgens spreekt de dienaar tot de bruid:
N. Bekent gij hier voor God en deze Heilige
Gemeente, dat gij genomen hebt en neemt,
tot uw wettige man N. hier tegenwoordig, en
belooft gij, hem gehoorzaam te zijn, hem te
dienen en te helpen, hem nimmermeer te
verlaten, heiliglijk met hem te leven, hem
trouw en geloof in alle dingen te houden,
gelijkerwijs een vrome en getrouwe
huisvrouw haar wettige man schuldig is, naar
uitwijzen van het Heilig Evangelie?
N., verklaart u hier voor God en Zijn heilige
gemeente, dat u genomen hebt en neemt tot
uw wettige man: N., hier tegenwoordig?
Belooft u hem dat u hem gehoorzaam zult
zijn, hem zult dienen en helpen, hem nooit
zult verlaten, heilig met hem zult leven,
hem trouw zult blijven en hem in alles
vertrouwen, zoals een gelovige en trouwe
vrouw haar wettige man verschuldigd is
overeenkomstig het heilig evangelie?
Antwoord: Ja.
Antwoord: Ja
Het huwelijk is…
Burgerlijk Wetboek Boek 1,
Personen- en familierecht
Titel 5. Het huwelijk
(…)
Artikel 67
1. De aanstaande echtgenoten moeten ten overstaan van de ambtenaar van de burgerlijke stand
en in tegenwoordigheid van de getuigen verklaren, dat zij elkander aannemen tot echtgenoten en
dat zij getrouw alle plichten zullen vervullen, die door de wet aan de huwelijkse staat worden
verbonden.
2. Terstond nadat deze verklaring is afgelegd, verklaart de ambtenaar van de burgerlijke stand,
dat partijen door de echt aan elkander zijn verbonden, en maakt hij daarvan in het daartoe
bestemde register een akte op.
Artikel 68
Geen godsdienstige plechtigheden zullen mogen plaats hebben, voordat de partijen aan de
bedienaar van de eredienst zullen hebben doen blijken, dat het huwelijk ten overstaan van de
ambtenaar van de burgerlijke stand is voltrokken.
Titel 6. Rechten en verplichtingen van echtgenoten
Artikel 81
Echtgenoten zijn elkander getrouwheid, hulp en bijstand verschuldigd. Zij zijn verplicht elkander
het nodige te verschaffen.
Artikel 82
Echtgenoten zijn jegens elkaar verplicht de tot het gezin behorende minderjarige kinderen te
verzorgen en op te voeden en de kosten van die verzorging en opvoeding te dragen.
Artikel 83
(Verplichting tot samenwoning)[Vervallen.]
Artikel 84
1. De kosten der huishouding, daaronder begrepen de kosten van verzorging en opvoeding van de
kinderen, komen ten laste van het gemene inkomen van de echtgenoten en, voor zover dit ontoereikend
is, ten laste van hun eigen inkomens in evenredigheid daarvan; voor zover de inkomens ontoereikend zijn, komen deze
kosten ten laste van het gemene vermogen en, voor zover ook dit ontoereikend is, ten laste van de eigen vermogens
naar evenredigheid daarvan. Een en ander geldt niet voor zover bijzondere omstandigheden zich er tegen verzetten.
2. De echtgenoten zijn jegens elkaar verplicht dienovereenkomstig tot de bestrijding van de in het eerste lid bedoelde
uitgaven voldoende gelden ter beschikking te stellen uit de onder hun bestuur staande goederen, voor zover bijzondere
omstandigheden zich daartegen niet verzetten.
(enz. enz. enz.)
Het huwelijk is…
*Liefde en huwelijk*
Een bruidspaar heeft er recht op de dag van
het huwelijk tegemoet te treden en te beleven
met een onvergelijkelijk overwinningsgevoel.
Als alle moeilijkheden, weerstanden,
hindernissen, twijfels en bedenkingen niet in
de wind geslagen, maar eerlijk doorleefd en
overwonnen zijn, dan hebben zij inderdaad
alle twee de beslissende overwinning van
hun leven behaald. Met hun wederzijds jawoord hebben zij door een vrije beslissing
aan heel hun leven een nieuwe koers
gegeven.
Je liefde is van niemand dan van jullie alleen,
ze is persoonlijk, het huwelijk is iets
bovenpersoonlijks, het is een levensstaat,
een ambt. Pas de kroon maakt de koning en
niet de wil om te heersen; zo maakt pas het
huwelijk en niet je wederzijdse liefde jullie tot
een echtpaar voor God en de mensen.
Dat mensen tot zo iets groots in staat zijn,
dat hun de onmetelijke vrijheid en macht
gegeven is het roer van hun leven in eigen
hand te nemen, is een reden tot grote
vreugde en iets van deze vreugde moet
doorklinken op ieder huwelijksfeest.
Zover God staat boven de mens, zover staat
de heiligheid, het recht en de belofte van het
huwelijk boven de heiligheid, het recht en de
belofte van de liefde.
Toch is het huwelijk meer dan jullie
wederzijdse liefde. Het huwelijk heeft meer
gewicht, meer waarde; want het is Gods
heilige instelling, waardoor Hij de mensen tot
het einde der dagen wil behouden.
Je hebt de ring eerst aan elkaar gegeven en
toen opnieuw ontvangen uit de hand van de
predikant; de liefde komt voort uit jullie zelf,
het huwelijk komt van boven, van God.
Jullie liefde draagt niet het huwelijk, van nu af
draagt het huwelijk jullie liefde.
Vrij van alle onzekerheid, die steeds in de
liefde woont, mogen jullie nu zonder twijfel en
met vol vertrouwen tot elkaar zeggen: wij
kunnen elkaar nooit meer verliezen, wij horen
door Gods wil bij elkaar tot de dood.
In je liefde zie je op de wereld alleen elkaar,
in het huwelijk ben je een schakel in de keten
der geslachten, die God tot zijn eer laat
komen en gaan en roept tot zijn Rijk. In je
liefde zie je alleen de hemel van je eigen
geluk, door je huwelijk aanvaard je
verantwoordelijkheid tegenover de wereld en
de mensen.
Het huwelijk is…
Dietrich Bonhoeffer
HUWELIJK
Liefde kan pas
liefde heten,
als ze door
trouw bevestigd is,
als ze standhoudt
in het leven,
ook in moeite en gemis.
Liefde kan pas
liefde heten,
als de trouw
haar heeft gevoed.
Liefde, het is er
het eerst van alles,
maar… de trouw
volgt op de voet.
Het huwelijk is…