2D en 3D Om te begrijpen hoe virtual reality werkt, is het handig om eerst wat te weten over 2D- en 3Dbeelden: • Tweedimensionaal (2D) beeld is plat en beweegt niet. Je televisiescherm, een foto of je telefoonscherm zijn voorbeelden van tweedimensionaal beeld. • Driedimensionaal (3D) beeld is relatief nieuw. Deze techniek is voornamelijk bekend door bioscoopfilms die alleen te bekijken zijn met een speciale 3D-bril. Het 3D-effect, ook wel stereoscopisch effect genoemd, werd al zo'n veertig jaar geleden gecreëerd. De kleuren rood en cyaan (een soort blauw) werden in een afbeelding toegevoegd. Met een zogenaamde anaglyph bril creëerde je vervolgens de illusie dat het beeld driedimensionaal was. Hiernaast zie je een 2D-beeld van een stad vanuit de lucht (bron). Doordat het beeld plat is, zien onze ogen dezelfde foto over elkaar, maar het beeld blijft plat. Pas als je een anaglyph bril met rood en cyaan draagt, krijgt de afbeelding diepte. Deze is nu opeens 3D. Hoe komt dit? De bril maakt het ene oog immuun voor rood en het andere voor cyaan. Door deze kleuren op een bepaalde afstand van elkaar in een afbeelding te voegen, krijgt de afbeelding diepte. De oude techniek waarin een bril je realiteit veranderde, bestaat nog steeds, maar is wel flink gemoderniseerd. De VR-bril biedt een stereoscopisch beeld: het beeld krijgt diepte doordat je met elk oog dezelfde afbeelding bekijkt op korte afstand. Samen worden de beelden een (stereo)beeld doordat de lenzen van de bril die beelden vervormen. Je zintuigen worden bovendien aangesproken doordat audio is toegevoegd. Bij geavanceerde toestellen is interactie mogelijk, via een keyboard, een joystick of een zogenaamd head mounted display (HMD).