Toespraak van Dhr. Christian Dupont, Belgische Minister van Gelijke Kansen, op de 49ste zitting van de Commissie voor de Status van de Vrouw van de Organisatie van de Verenigde Naties (New York, 3 maart 2005) 27 februari 2005 Mijnheer de Voorzitter, Dames en heren, De 20ste eeuw was de eeuw van de extremen. Totalitarisme en democratie, onderdrukkende regimes en organisatie van de solidariteit, broederoorlogen en regionale integratie volgden elkaar op. Een humanistische waarde overtreft de onzekere balans van deze eeuw : het is de bevordering van de gelijke rechten tussen vrouwen en mannen. Er werd enorme vooruitgang geboekt op het vlak van gelijkheid van de geslachten, onafhankelijkheid ten opzichte van het traditionele rolmodel, verwerping van seksisme en seksueel geweld. Nu er onrustwekkende reacties opduiken omwille van vaak veranderde tradities, herinnert België eraan dat het iedere stap die de Internationale Gemeenschap zet om iedere vorm van discriminatie en iedere vorm van achterstelling van de vrouw op onze planeet te bestrijden, volledig steunt. België zal op die manier trouw blijven aan zijn gedragslijn. De conclusies van de Conferentie van Peking werden immers ruim verspreid in België, meer bepaald door de vrouwenbewegingen, de verenigingen voor de verdediging van de rechten van de mens, de politieke wereld. Met duidelijke resultaten. Onze grondwet werd dan ook in deze zin herzien. 1 Het openbaar leven is vervrouwelijkt: - binnen de politieke partijen, - binnen de wetgevende organen, - binnen de Regeringen. Zoals wij weten, is de waarborg van de rechten en de waardigheid van vrouwen ook afhankelijk van de waarborg van hun economische zelfstandigheid en van het absolute respect voor hun fysieke integriteit. De economische zelfstandigheid wordt uiteraard sterk bepaald door de toegang tot een degelijke baan met hetzelfde loon als dat van hun mannelijke collega’s. Zoals Simone de Beauvoir zei: “het is enkel het werk dat (vrouwen) concrete vrijheid kan waarborgen”. België legt zich hier eerst op toe en voert een doelgerichte publieke actie, in het bijzonder inzake steun aan het ouderschap, om beroeps- en privé-leven harmonieus op elkaar af te stemmen. Maar er is meer dan het werk alleen. Helaas zijn er in talrijke landen nog discriminerende wetten van kracht ten opzichte van de vrouw. In deze context lijkt het een zeer interessant idee om een speciale Verslaggever te benoemen inzake de discriminerende wetten ten opzichte van de vrouw. Zijn mandaat, zijn complementariteit en zijn coherentie met de bestaande mechanismen verdienen het bestudeerd te worden. De doelstelling van gelijkheid en respect vereist een strijd tegen alle vormen van partnergeweld. 10 jaar na de aanbevelingen van het Platform van Peking maakt partnergeweld deel uit van het publiek debat in België en is het uit de privé-sfeer gehaald. De autoriteiten hebben deze echte mentaliteitsverandering aangemoedigd door de initiatieven op te voeren, meer bepaald 2 inzake preventie, opleiding van beroepsmensen en bescherming van de slachtoffers. Zo heeft België ook een concreet antwoord ontwikkeld op dit afschuwelijke en extreem gewelddadige fenomeen dat de mensenhandel is. Kort gezegd, dit antwoord is erop gericht de netwerken te ontmantelen en de slachtoffers te beschermen. Naast deze vaststellingen, zal mijn land de toepassing van gendermainstreaming in zijn wetgeving versterken naar aanleiding van deze Conferentie. Het zal zo de doelstellingen inzake geslacht in het economisch, sociaal en veiligheidsbeleid duidelijker bepalen. In dezelfde lijn wil België ook de invoering bevorderen van de gelijkheid van de geslachten in de Millennium Ontwikkelingsdoelstellingen. En dit om twee redenen: als doelstelling van het sociaal en economisch ontwikkelingsbeleid, maar ook als één van de voorwaarden die nodig zijn voor de uitvoering van de ontwikkelingsdoelstellingen. In dit kader legt België in het bijzonder de nadruk op drie prioriteiten: - de investering in de opvoeding van meisjes als factor van ontwikkeling op wereldvlak, - de gezondheid en de rechten op het vlak van seksualiteit en voortplanting (de strijd tegen AIDS inbegrepen) - en de bevordering van de internationale vrede en veiligheid. Ik zou dit publiek eraan willen herinneren : - dat 350 miljoen vrouwen geen toegang hebben tot anticonceptiemiddelen, - dat vroegtijdige zwangerschappen voorkomen bij 14 miljoen adolescenten, - dat jaarlijks 500 000 vrouwen sterven aan de gevolgen van een zwangerschap, - en dat abortus in gevaarlijke omstandigheden verantwoordelijk is voor 14% van de moedersterfte. 3 Het is in het licht van deze dramatische vaststellingen dat België in de agenda van het Millennium een expliciete referentie wil opnemen aan de rechten van de vrouwen op het vlak van seksualiteit en voortplanting, zoals deze werden bepaald in de artikelen 96 tot 99 van het Platform van Peking. Mijnheer de Voorzitter, Dames en Heren, tot slot herbevestigt België zijn sterke, unanieme steun aan het behoud en de versterking van het Actieplatform van Peking, aan de integratie ervan in de Millennium Ontwikkelingsdoelstellingen, alsook aan de doelstellingen en de maatregelen die opgenomen werden in de gemeenschappelijke verklaring van de Europese Unie. Ik dank u. 4