patriarchale en synodale encycliek over het samenroepen van het

Prot. Nr. 314 PATRIARCHALE EN SYNODALE ENCYCLIEK OVER HET SAMENROEPEN VAN HET GROOT EN HEILIG CONCILIE VAN DE ORTHODOXE KERK + B A R T H O L O M E O S DOOR DE GENADE GODS AARTSBISSCHOP VAN CONSTANTINOPEL, NIEUW ROME, EN OECUMENISCH PATRIARCH AAN DE GEHELE KERK GENADE EN VREDE GODS Onze Heilige Orthodoxe Kerk, die "ʺals met purper en byssos"ʺ getooid is door het bloed van haar martelaren, de tranen van haar eerbiedwaardige vaders, en de strijd en offers van haar belijders, viert vandaag haar naamdag. Na een eeuw van bittere strijd, wordt deze dag met recht en reden "ʺZondag van de Orthodoxie"ʺ genoemd, en zo bestempeld, omdat de waarheid geschitterd heeft en de leugen overwonnen door de verering van de Heilige Iconen als dragers van de persoonlijke aanwezigheid van de goddelijke genade van de Zoon en het Mensgeworden Woord van God en Zijn Heiligen. Op die wijze werd nogmaals erkend en verkondigd dat "ʺhet Woord is mensgeworden en onder ons heeft gewoond"ʺ (Johannes 1:14), en zo de stoffelijke schepping en ons lichaam heeft geëerd en geheiligd, opdat wij "ʺdeelnemers aan de goddelijke natuur"ʺ zouden worden (vgl. 2 Petrus 1:4), deelnemers aan de Goddelijke Genade en het Leven. In die grootse en verlossende waarheid, die werd aangevallen door de weigeraars van de iconenvering, werd de weg van de overwinning van de waarheid op de leugen, ook ditmaal van bij aanvang, en doorheen de hele loop van haar geschiedenis, door de Kerk gevolgd. Die was niets anders dan de synodaliteit [of sobornost nvdv]. Het onderscheid tussen waarheid en leugen, orthodoxie en ketterij, is niet steeds onderscheidbaar. De ketters geloofden en geloven dat ze de waarheid bezitten, en er zullen steeds mensen zijn die iedereen die het niet met hun inzichten eens is, als "ʺketters"ʺ zullen bestempelen. In dat geval erkent de orthodoxe Kerk slechts één enkel gezag: het concilie (synode) van haar canonieke bisschoppen. Zonder synodale beslissing is geen onderscheid tussen orthodoxie en ketterij mogelijk. Alle dogma'ʹs van de Kerk en haar heilige canons dragen de stempel van de synodaliteit. De orthodoxe Kerk is de Kerk van de synodaliteit. De orthodoxe Kerk is de Kerk van de synodaliteit. De orthodoxe Kerk heeft van bij haar aanvang dat ecclesiologisch beginsel gehuldigd, en past het getrouw toe op plaatselijk vlak. Het is ook op wereldwijd en pan-­‐‑orthodox vlak eeuwenlang van kracht geweest, maar werd lange tijd onderbroken, wegens historische omstandigheden. Vandaag bevinden we ons in de aangename toestand om officieel vanop deze Heilige en Oecumenische Troon aan te kondigen dat, door de genade Gods, met het akkoord van alle Hoofden van de Zeer Heilige Orthodoxe Kerken, de sinds meer dan vijftig jaar besliste gebeurtenis werkelijkheid zal worden: het Groot en Heilig Concilie van de Gehele Orthodoxe Kerk, en dit op het eiland Kreta, van 18 tot 27 juni van dit jaar. Diens werk zal op de grote en betekenisvolle Pinksterdag aanvangen met een pan-­‐‑orthodoxe Goddelijke Liturgie in de Heilige Minaskerk te Iràklion, en voortgezet worden in de Orthodoxe Academie van Kreta te Kolymbàri, bij Chanià. Dat Heilig en Groot Concilie zal worden voorgezeten door Onze Nederigheid, omringd door de andere Hoofden van de Orthodoxe Kerken; de andere hiërarchen zullen als leden van het Concilie deelnemen met de afvaardigingen van al die Kerken. Het hoofddoel van dit pan-­‐‑orthodox Concilie is om aan te tonen dat de Orthodoxe Kerk de Ene, Heilige, Katholieke en Apostolische Kerk is, verenigd in haar sacramenten, en in het bijzonder in de Goddelijke Liturgie en het Orthodoxe Geloof, maar ook in de synodaliteit. Daarom werd het Concilie sinds lange tijd voorbereid door een reeks voorbereidende commissies en preconciliaire consultaties, zodanig dat die beslissingen zouden geïnspireerd worden door eensgezindheid, en opdat de boodschap zou overgebracht worden "ʺmet één stem en één hart"ʺ. De reeds op pan-­‐‑orthodoxe wijze, bij de beslissing tot bijeenroepen vastgelegde onderwerpen die het Heilig en Groot Concilie zal behandelen, betreffen vooral problemen van interne orde en van het Orthodoxe Kerkleven, die een onmiddellijke oplossing vereisen. Daarnaast zijn er de vraagstukken over de verhoudingen tussen de Orthodoxie met de rest van de christelijke wereld, en de missie van de Kerk in onze tijd. We weten uiteraard dat de wereld de stem van de Orthodoxe Kerk verwacht inzake talrijke dringende problemen die de hedendaagse mens bezighouden, maar het werd noodzakelijk geacht dat de Orthodoxe Kerk in de eerste plaats haar interne problemen regelt, vooraleer ze zich tot de wereld richt, iets wat ze onophoudelijk als haar plicht beschouwt. Het feit dat de Orthodoxie, na zovele eeuwen, haar synodaliteit uitspreekt op wereldvlak, vormt de eerste, beslissende stap waarvan, door de genade Gods, verwacht wordt dat die leidt tot de bijeenroeping, als het God belieft, van andere pan-­‐‑orthodoxe Concilies. Beminde broeders en zusters en geliefde kinderen in de Heer, De grote historische gebeurtenissen worden geleid door de genade Gods. Uiteindelijk is Hij de Heer van de geschiedenis. Wij zaaien en zwoegen, maar Die doet groeien, is God (vgl 1 Kor. 3:8). Het Heilig en Groot Concilie van de Orthodoxe Kerk vormt echt een historische gebeurtenis, en enkel aan God vertrouwen we het welslagen toe. Wij roepen ook de orthodoxe gelovigen wereldwijd, geestelijken en leken, op tot gebed tot de Drie-­‐‑Ene God, zodat Hij die gebeurtenis mag kronen met Zijn zegeningen, opdat daardoor Zijn Kerk wordt verheven en Zijn Alheilige Naam verheerlijkt wordt. De tijden zijn kritiek, en de eenheid van de Kerk heeft als plicht om een voorbeeld van eenheid te stellen voor de door verdeeldheid en conflicten verscheurde mensheid. Het slagen van het Heilig en Groot Concilie is een zaak van alle leden van de Kerk, die geroepen worden om hun belangstelling ervoor te tonen. De teksten die een pan-­‐‑orthodox akkoord hebben gekregen, en voorgelegd worden aan het Heilig en Groot Concilie, werden reeds uitgegeven en ter beschikking gesteld aan elke welwillende gelovige, opdat die er weet van heeft en op de hoogte wordt gehouden, maar ook om zijn mening en verwachtingen te uiten over het Heilig en Groot Concilie. Bij deze aankondiging aan de gehele Orthodoxe Kerk wereldwijd, op dit betekenisvol Feest, wensen wij dat de Heer aan Zijn Kerk en aan ons allen Zijn overvloedige genade en Zijn zegen mag schenken, en dat hij aan de gehele wereld "ʺte allen tijde en op allerlei wijze vrede"ʺ mag geven! (2 Thess. 3:16). In het Jaar onzes Heren 2016 op de 20e van de maand maart † Bartholomeos, aartsbisschop van Constantinopel, vurig voorspreker u bij de Heer † Metropoliet Ioánnis van Pérgamon, voorspreker in Christus † Metropoliet Isaías van Denver, voorspreker in Christus † Metropoliet Aléxios van Atlanta, voorspreker in Christus † Metropoliet Iákovos van de Prinseneilanden, voorspreker in Christus † Metropoliet Iosíf van Prikonisos, voorspreker in Christus † Metropoliet Melíton de Filadelfia, voorspreker in Christus † Metropoliet Emmanuel van Frankrijk, voorspreker in Christus † Metropoliet Nikítas van de Dardanellen, voorspreker in Christus † Metropoliet Nikólaos van Detroit, voorspreker in Christus † Metropoliet Gerásimos van San Francisco † Metropoliet Máximos van Selyvria † Metropoliet Amfilóchios van Adrianopel