STABAT MATER van PERGOLESI door BERLAGE SAXOPHONE QUARTET Allerheiligst Sacramentkerk -28 maart Witte Donderdagaanvang 20.30 uur – duur: 1½ uur – gratis toegang Solisten: Sabine Wüthrich, sopraan; Francine Vis, mezzosopraan Het ‘Stabat Mater’ is een kerkelijk gezang. Het gaat over Maria die lijdt omdat haar Zoon is gekruisigd. Sopraan Sabine Wüthrich stelde voor om een eigen versie van Pergolesi’s geliefde meesterwerk te maken. Het Berlage Saxophone Quartet nam de uitdaging aan. Altist Peter Vigh bewerkte het stuk voor het kwartet Hij gebruikte daarbij ook Psalm 51 van Bach. De bewerking bleek een schot in de roos. In gesprek met Eva van Grinsven, lid Berlage Saxophone Quartet door Gerda Coolen De jaren vallen weg als Eva van Grinsven op zaterdagmorgen 2 februari jl. de keuken binnenstapt. Hetzelfde blije, open gezicht dat ze als 13-jarige al had toen ze als lid van de Jeugdhofkapel en van Harmonie TOG bij ons over de vloer kwam. Intussen zijn we 18 jaar verder en is Eva één van de leden van het succesvolle Berlage Saxophone Quartet dat de ene na de andere concoursprijs in de wacht sleept. Op donderdag 28 maart a.s. kunnen we genieten van haar passie voor de muziek die zij en de andere drie leden van het Berlage Saxophone Quartet delen. Samen voeren ze op Witte Donderdag een heel bijzondere bewerking van het Stabat Mater van Pergolesi uit in de Sacramentskerk in Middelrode. Dit werk verbindt fundamentele emoties: verdriet van een moeder om haar zoon en de ontroering van zang en muziek door enthousiaste getalenteerde jonge mensen. Het kwartet zal het Stabat Mater omlijsten met Canzona's van Giovanni Gabrieli en het Strijkkwartet in f klein opus 20 nr. 5 van Joseph Haydn. Als opmaat naar dit bijzondere concert een gesprek over muziek, passie, leven, het kwartet, heden en toekomst met Eva, van oorsprong Berlicumse, in Amsterdam samenwonend met Lars. Waarom naar Berlicum-Middelrode? “In 2012 hebben we een lunchconcert gegeven in Oisterwijk. Daar woont Peter Vigh, onze altsaxofonist, tevens componist van ons kwartet. Dat was heel leuk om te doen. Vooral voor Peter. Ik wilde dat ook graag een keer voor en in mijn eigen geboorteplaats doen. Nu deed zich de kans voor. We Eva van Grinsven (1981) begint op haar 9e jaar met saxofoon spelen. Op de muziekschool Veghel, bij Harmonie TOG en bij de (Jeugd) Hofkapel van dun Blaouwun Beer groeit het plezier van het samen spelen. Op haar 18e gaat ze taal- en cultuurstudies doen aan de universiteit van Utrecht. Daar steekt ze veel van op. Toch blijft de muziek meer dan gemiddeld ‘trekken’ en op haar 20e maakt ze de overstap naar het conservatorium in Tilburg. Na 2 jaar studeert ze verder in Amsterdam waar ze in 2003 (22 jaar oud) cum laude afstudeert. De vervolgmasteropleiding sluit ze in 2008 ook zeer succesvol af. Tussendoor vormt ze in 2002 het duo “Sax en Stics” waarin Eva de saxofoonpartij voor haar rekening neemt en Ramon Lormans het slagwerk. In 2008 richt ze met drie andere bevlogen saxofonisten het Berlage Saxophone Quartet op. Debuut CD verschijnt in de zomer van 2013. trekken deze dagen kris kras door het land met het Stabat Mater en wat is er nu een betere plek om het lijdensverhaal te vertolken in de Goede Week in de kerk nabij het dorp waar ik lang heb gewoond en waar de basis is gelegd van mijn passie voor de muziek? Ik vind het heel fijn om de mensen in Berlicum-Middelrode het Stabat Mater door vier saxofoons te laten horen. Zo’n tien jaar geleden hoorde ik dit zelf voor het eerst. Ik vond het prachtig en dacht: ‘Als ik dat eens kon doen’ Nu is het zover. Het leuke van een saxofoon is dat je er zoveel mee kunt. Van funky, swingende klanken tot lange lyrische melodieuze lijnen …het kan allemaal. Het lijkt soms net een kameleon.” De half Brabantse - half Duitse crew van het Berlage Saxophone Quartet bestaat uit: Lars Niederstrasser, sopraansaxofoon; Peter Vigh, altsaxofoon; Kirstin Niederstrasser, tenorsaxofoon en Eva van Grinsven, baritonsaxofoon www.berlagesaxophonequartet.com Hard werken Met zijn afwisselende programma’s was het Berlage Saxophone Quartet o.a. te horen in het Concertgebouw Amsterdam, Muziekgebouw aan het IJ, Vredenburg Utrecht, op het Grachtenfestival, Holland Festival, Festival Classique Den Haag en op Radio 4 (Viertakt, Virus, Spiegelzaal, de Ochtend van Vier) en de Concertzender. Daarnaast speelde het Quartet concerten in Frankrijk, Spanje, Italië en Duitsland. Het Berlage Saxophone Quartet dankt zijn naam aan het Berlage Blok, een studentenwoning van het Conservatorium in Amsterdam waar de vier saxofonisten woonden en studeerden. De vier musici doen alles zelf. Ze zijn als het ware kleine zelfstandigen op creatief gebied. Dat betekent heel hard werken. “Omdat we alles zelf doen, zijn we nu ook bezig om onze debuut-cd van het kwartet gefinancierd te krijgen. Daarvoor startten we een crowdfundingsactie (zie de website). Hoewel een CD in deze tijd bijna ouderwets is, vind ik het toch fijn dat er iets wordt vastgelegd. Muziek kun je immers niet vastpakken. Na een uitvoering is het voorbij. Via een CD kun je er nog eens naar luisteren. Zelf zien we het ook als een mijlpaal in ons leerproces dat altijd doorgaat”, aldus Eva. Vindingrijk De leden van het Berlage Saxophone Quartet zijn niet alleen heel muzikaal, maar ook creatief, vindingrijk en ondernemend. Ze bewerken transcripties voor sax allemaal zelf . Daardoor krijgen ze veel vrijheid en ontstaan er steeds nieuwe mogelijkheden. Ze kunnen daar nog een hele tijd mee doorgaan. Slechts 20% ongeveer van de beschikbare muziek wordt nu benut Ze zoeken ook bewust de uitdaging om het imago van klassieke muziek te verbeteren. In het concertgebouw in Amsterdam bijvoorbeeld geven ze succesvolle concerten van 1 uur met aansluitend een glaasje. Heel veel dertigers en veertigers komen daar op af. Ook ontwikkelen ze theatrale voorstellingen waarbij naast muziek, licht en beeldprojectie een grote rol spelen. Eva gelooft heilig in samenwerking. “Dan is er heel veel mogelijk”. Ook gaat ze graag zelf naar concerten. Ze kan dan als publiek ervaren wat anderen laten horen. “Als ik iets heel mooi vind, vraag ik me bijna altijd af: "Zou ik dat ook ooit kunnen spelen?” Werk en ideaal Eva: “Heel soms valt de scheidslijn weg tussen de musici en de mensen in de zaal. Op zo’n moment valt voor mij werk en ideaal samen. Je voelt dat er iets gebeurt. Emoties komen los en je staat in direct contact met het publiek. Daar doe je het voor. Dit noemen we communicatie waardoor troost, verdriet, vreugde, ontspanning opgeroepen wordt, over en weer. Dat is een krachtige drijfveer die ons alle vier vleugels geeft”. De carrière van Eva gaat als een speer. Het Berlage Quartet sleept de ene na de andere prijs in de wacht en wordt als een veelbelovend viertal gezien. Met “Sax en Stics” viert ze binnenkort het tienjarig jubileum en komt een eerste Cd van dit enthousiaste duo uit. Daarnaast wordt ze steeds meer gevraagd om als soliste in grote orkesten op te treden. Het meest verrast is Eva door het feit dat als je echt iets wilt en er helemaal voor gaat, je een heel eind komt. Het verlengde daarvan is het durven vragen en te laten zien, horen en voelen dat je gepassioneerd bent en enthousiast kunt vertellen over wat je drijft. Dat heeft heel wat opgeleverd. Bijna alles is dan mogelijk. “Het kunnen genieten van het muziek maken en van het feit dat ik van mijn passie mijn werk heb kunnen maken, voel ik als een voorrecht. Fijne mensen om me heen. Ik voel me gezegend met mijn partner Lars die deel uitmaakt van het Berlage Quartet. Daarnaast ben ik blij met een goede gezondheid en met trouwe vriendschappen, ook in Berlicum en Rosmalen”. Inspiratie Eva raakt geïnspireerd door het luisteren naar goede musici. Ella Fizgerald staat met haar veelkleurige stem bij haar op top. Ook Arno Bornkamp, oudconservatoriumdocent, is iemand die haar weet te inspireren. In dit rijtje hoort ook Sergio Azzolini, een Italiaanse fagottist. Het fietsen door Amsterdam brengt haar soms ook op creatieve ideeën. Belangrijke momenten in het leven van vrienden en vriendinnen voelt ze eveneens als inspiratiebron. Vanwege haar onregelmatige werktijden soms ver van huis, is het niet altijd mogelijk om bij alle ijkpunten te kunnen zijn. Dat vindt ze wel heel jammer. Als tegenhanger van een hectisch leven (zonder TV), kan ze ook erg genieten van een bioscoopbezoek of een wandeling door de natuur. Over 5 jaar “Over 5 jaar (dan 36 jaar) hoop ik dat ik nog steeds uiteenlopende concerten mag geven en iets minder hard daarvoor hoef te lobbyen. Ik hoop rond die tijd het geluk te hebben om moeder te mogen worden, dat ik gelukkig en gezond mag blijven en dat muziek nog altijd een hoofdrol in mijn leven speelt. Ik besef hoeveel geluk ik heb dat ik me kan ontwikkelen in de muziek. Ik geniet van alles wat ik wel heb en ga niet treuren om de dingen die ik niet heb. Ik probeer bewust te leven in het NU en hoop veel mensen deelgenoot te mogen blijven maken van mooie muziek.