De zes basisangsten.doc

Mijn visie is dat angst het gevolg is van het innerlijk niet compleet zijn. Ergens op jouw lange weg
door het universum heb je een deel van je energie, een deel van jezelf, achtergelaten. En dus is er
een leegte in jezelf ontstaan. Die leegte vult zich met angst. Angst is innerlijke leegte. Als je niet weet
wat je moet doen in je leven zoek dan je angst op. Angst is een richtingaanwijzer, angst wijst jou de
weg naar dat verloren stuk. Volg je angst naar de bron en je zult het vinden, hoe diep het ook zit. Kijk
om je heen en zie dat mensen altijd hun angsten opzoeken, innerlijk voelen ze aan dat ze hier naar
toe moeten. Doe je dat niet dan blijf je stil staan.
Iedereen lijdt wel eens aan één van de zes basisangsten, of aan de combinatie daarvan. Sommige
mensen hebben het geluk dat ze niet aan alle zes angsten tegelijk lijden. In volgorde van
verschijningfrequentie zijn het:
De angst voor armoede
De angst voor kritiek
De angst voor een slechte gezondheid
Deze bovenste drie vormen de basis van de meeste zorgen en stress.
De angst voor het verlies van iemands liefde
De angst voor ouderdom
De angst voor de dood
Alle andere angsten zijn minder belangrijk, ze zijn bij deze zes onder te brengen. Angsten zijn niets
meer dan geestestoestanden. Iemands geestestoestand is onder controle te krijgen en te leiden. De
mens kan niets tot stand brengen wat hij niet eerst in de vorm van een gedachte schept. Op deze
stelling volgt er nog één die nog belangrijker is.
Namelijk dat iemands gedachten zich onmiddellijk in hun fysieke lichaam beginnen te vertalen,
ongeacht of het willekeurige of onwillekeurige gedachten zijn. Gedachten die bij toeval worden
opgepikt, kunnen iemands financiële, zakelijke of sociale lot bepalen, net zoals de gedachten doen
die iemand bewust en met een bepaald doel creëert.
We hebben nu de basis gelegd voor een verklaring van het feit dat sommige mensen gelukkig
schijnen te zijn, terwijl anderen met minstens zoveel talent, intelligentie, opleiding en ervaring tot
tegenslag gedoemd schijnen te zijn.
De verklaring daarvoor luidt dat iedereen het vermogen heeft om zijn eigen geest onder controle te
krijgen en daardoor kan iedereen zijn geest openstellen voor de ronddolende gedachten die anderen
hebben vrijgegeven, of de deur strak dichthouden en alleen de gedachten toelaten die hij zelf kiest.
Het enige waarover de mens absolute macht heeft, is zijn denkvermogen. Voeg daaraan toe dat alles
wat de mens creëert begint in de vorm van een gedachte en je bent al heel dichtbij het principe
waarmee jij je angst kunt overwinnen. Elke gedachte heeft de neiging zich om te zetten in haar
fysieke equivalent, daar valt niet aan te twijfelen. En gedachten van angst en armoede kunnen niet
vertaald worden in termen van moed en geluk.
De angst voor armoede.
Armoede en rijkdom zijn niet met elkaar te verenigingen! De wereld die naar armoede respectievelijk
rijkdom leiden, gaan tegengestelde kanten uit. Als je rijk wilt worden, moet je elke situatie afwijzen
die naar armoede leidt. Het woord rijkdom gebruiken we hier in de ruimste zin van zijn betekenis.
1
Het pad dat naar rijkdom leidt, begint bij verlangen. Als je om rijkdom vraagt, bepaal dan hoeveel en
in welke vorm je dit wilt krijgen. Als je hier je schouders ophaalt en denkt: ”dat weet ik niet”. Dan is
dat jouw verantwoordelijkheid, jouw geestestoestand, jouw onvermogen om de rijkdom in je leven
toe te laten! Een geestestoestand is iets wat je ZELF maakt, je kunt hem niet kopen, je moet hem zelf
in het LEVEN roepen.
Angst voor armoede is een geestestoestand, verder niets! Maar die angst is voldoende om iemands
kansen op succes in welke onderneming of doel dan ook te vernietigen.
De angst voor armoede verlamt het denkvermogen, verwoest de verbeeldingskracht, is dodelijk voor
het zelfvertrouwen, ondermijnt het enthousiasme, leidt tot doelloosheid, moedigt besluitenloosheid
aan en maakt zelfcontrole onmogelijk. Hij verziekt de charme van iemands karakter, vernietigt het
vermogen om zorgvuldig na te denken, doet afbreuk aan het concentratievermogen, hij ondergraaft
de volharding, verwoest de wilskracht, vernietigt ambitie, verduistert het geheugen en omarmt
mislukking in elke denkbare vorm, hij doodt liefde en de fijnere emoties van het hart, ontmoedigt
vriendschap en het leidt tot slapeloosheid, ellende en ongeluk. En dat alles desondanks de
overduidelijke waarheid dat we leven in een wereld vol overvloed van alles wat ons hart verlangt,
terwijl er niets tussen ons en onze verlangens staat, behalve het ontbreken van een duidelijke doel.
Je moet jezelf toestemming geven te zijn wat je wilt zijn.
Er is voor een mens geen groter gevaar dan de veroordeling
van zichzelf, want dat ontneemt je de wezenlijke kracht
waardoor de dingen in je leven kunnen gebeuren.
Het ontneemt je al je inspiratie en iedere kans van slagen. Mansukh Patel.
De angst voor armoede is ongetwijfeld de meest destructieve angst van de zes basisangsten. Hij staat
boven aan de lijst omdat hij de moeilijkste is om te overwinnen. De angst voor armoede is
voortgekomen uit de aangeboren neiging van de mens om zijn medemens in economisch opzicht als
prooi te beschouwen. Bijna alle dieren worden gedreven door dit instinct, maar hun denkvermogen
is beperkt, zodat het ene dier het andere als prooi behandelt.
De mens, met zijn goed ontwikkelde intuïtie, met zijn vermogen tot denken en redeneren, eet zijn
medemens niet lichamelijk op, het geeft hem meer voldoening hem “financieel” op te eten. De mens
is zo hebzuchtig dat elke denkbare wet is uitgevaardigd om hem tegen zijn medemens te beveiligen.
Niets is voor de mens zo pijnlijk en vernederend als armoede!
Alleen zij die wel eens echt arm zijn geweest, vatten de volle betekenis van deze uitspraak. Het is niet
verwonderlijk dat de mens bang is voor armoede. Ervaringen van talloze generaties hebben
uitgewezen dat sommige mensen niet te vertrouwen zijn als er geld of andere aardse goederen in
het geding zijn. De mens is er zo op belust weelde te verwerven dat hij dat op welke manier dan ook
zal doen, op legale manieren, als dat kan en op anderen manieren als dat nodig of handig blijkt.
Zelfonderzoek kan zwakheden aan het licht brengen die iemand niet graag toegeeft. De vorm van
onderzoek is van essentieel belang voor iedereen die in het leven meer wil bereiken dan
middelmatigheid en armoede. Als jij jezelf stap voor stap onderzoekt, onthoud dan dat je zowel de
officier van justitie als de rechter bent, zowel de aanklager als de verdediger en dat je zowel de eiser
als de beklaagde bent en dat je ook terechtstaat.
2
Zie de harde feiten onder ogen, stel jezelf scherpe vragen en eis duidelijke antwoorden. Aan het eind
van het onderzoek zul je meer over jezelf weten.
Symptomen van de angst voor armoede:
Onverschilligheid. Komt in het algemeen tot uiting in gebrek aan ambitie, de bereidheid om armoede
te accepteren, de berustende aanvaarding van elke compensatie die het leven biedt, geestelijke en
lichamelijke luiheid, gebrek aan initiatief, fantasie, enthousiasme en zelfcontrole.
Besluiteloosheid. De gewoonte om het denken aan anderen over te laten. Aan de zijlijn blijven staan.
Twijfel. Komt over het algemeen tot uiting in excuses die bedoeld zijn om iemands mislukkingen te
bedekken, weg te beredeneren of te verontschuldigen, soms geuit in de vorm van kritiek op of
jaloezie jegens diegene die succes hebben.
Getob. Bestaat gewoonlijk uit het maken van opmerkingen over anderen, de neiging meer geld uit te
geven dan binnenkomt, nerveus en een gebrek aan zelfvertrouwen.
Overdreven voorzichtigheid. De gewoonte om naar de negatieve kant van elke situatie te kijken en
over een mogelijke mislukking te praten, in plaats van zich te concentreren op de betekenis van
succes. Wachten op het juiste tijdstip, want niet komt. Ze zien de gaten in de krakeling, maar niet de
krakeling zelf.
Aarzeling. Dit symptoom hangt nauw samen met overdreven voorzichtigheid, getob en twijfel.
Weigering om verantwoordelijkheid te nemen als dat om maar enigszins vermeden kan worden. De
bereidheid om compromissen aan te gaan in plaats van assertief te zijn. Het uit de weg gaan voor
moeilijkheden in plaats van ze te gebruiken om vooruit te komen.
De angst voor kritiek.
Niemand weet hoe de mens voor het eerst bang voor kritiek is geworden, maar één ding is zeker: hij
is het in hoog ontwikkelde vorm. Ik ben geneigd de basisangst voor kritiek toe te schrijven aan dat
deel van de menselijke natuur dat hem niet alleen laat stelen, maar die de diefstal ook rechtvaardigt
met kritiek op het slachtoffer. Het is bekend dat een dief kritiek levert op degene die hij besteelt en
dat politici niet hogerop proberen te komen op grond van hun eigen deugden en kwaliteiten, maar
door hun tegenstanders te belasteren.
Slimme kledingfabrikanten hebben nooit geaarzeld deze basisangst voor kritiek, die de hele
mensheid in zijn ban houdt, in geld om te zetten. Elk seizoen wisselt de mode. Wie stimuleert dat?
Niet de koper van de kleding, maar de fabrikant. Waarom verandert hij de mode zo vaak? Het
antwoord is duidelijk, hij kan op die manier meer kleding verkopen. Om dezelfde reden veranderen
autofabrikanten hun modellen zo vaak. Niemand wil in een auto van een verouderd model rijden.
We hebben de invloed beschreven die angst voor kritiek op mensen heeft in kleine, dagelijkse
dingen. Laten we nu die invloed onderzoeken op de belangrijkere gebieden van menselijke relaties.
Neem bijvoorbeeld de mensen die de leeftijd hebben bereikt waarop ze geestelijk rijp zijn te
noemen, gemiddeld tussen de 35 en 40 jaar. Als we hun geheime gedachten konden lezen, zouden
we een hardnekkig ongeloof aantreffen in de meeste fabels die dogmatici hun enkele tientallen jaren
geleden vertelden. Waarom durft de gemiddelde mens, zelfs in deze tijd van verlichting en vrije
meningsuiting, niet uit te komen voor zijn ongeloof in fabels?
Het antwoord is: uit angst voor kritiek.
3
In het verleden zijn mensen op de brandstapel terechtgekomen omdat ze er openlijk voor uitkwamen
dat ze niet in spoken geloofden. Het is dus niet vreemd dat we ergens nog steeds bang zijn voor
kritiek. Er is een tijd geweest en nog niet eens zo lang geleden dat op kritiek zware straffen konden
volgen, in sommige landen komt dat nog steeds voor.
De angst voor kritiek beroofd de mens zijn eigen initiatief, verwoest zijn verbeeldingskracht, beperkt
zijn individualiteit, vernietigt zijn onafhankelijkheid en brengt hem schade toe op nog honderd
andere manieren. Ouders berokkenen hun kinderen vaak onherstelbare schade door kritiek op hen
uit te oefenen. Kritiek is de enige dienstverlening waarvan iedereen een te grote voorraad heeft.
Iedereen heeft er een magazijn vol van en deelt er gratis van uit, te pas en te onpas. De meest nabije
familieleden hebben vaak de ergste kritiek. Het leveren van kritiek zou als misdaad erkend moeten
worden (in werkelijkheid is het een misdaad van de ergste soort) als een ouder zijn kind
minderwaardigheidsgevoelens bijbrengt door onnodige kritiek te uiten. Werkgevers die de
menselijke natuur begrijpen, weten de sterke kanten van hun medewerkers te benutten, niet door
kritiek te leveren, maar door hun constructief te stimuleren.
Symptomen van de angst voor kritiek
De angst voor kritiek is bijna net zo universeel als de angst voor armoede en de effecten zijn net zo
fataal voor persoonlijk geluk en succes. Dat komt vooral omdat deze angst het initiatief doodt het
gebruik van de fantasie ontmoedigt. Hier volgen de belangrijkste symptomen van deze angst:
Verkeerd zelfbewustzijn. Komt over het algemeen tot uiting in zenuwachtigheid, bedeesdheid in
conversatie en in ontmoetingen met onbekenden, onhandige bewegingen met de armen en handen,
snel bewegende ogen.
Gebrek aan zelfvertrouwen. Is te merken aan gebrekkige stembeheersing, nervositeit in
aanwezigheid van anderen, slechte lichaamshouding, slecht geheugen. Een gebrek aan
besluitvaardigheid, charme en het vermogen om een mening duidelijk naar voren te brengen. De
gewoonte om problemen te omzeilen in plaats van ze aan te pakken. Het met andere mensen eens
zijn, zonder hun eigen mening te onderzoeken.
Minderwaardigheidscomplex. De gewoonte om in woord en daad zichzelf goed te keuren ten einde
een gevoel van minderwaardigheid te verhullen. Aangepast gedrag, andere imiteren in kleding,
manier van praten en gedrag. Opscheppen over denkbeeldig succes, dat kan aan de oppervlakte een
meerderwaardigheidsgevoel lijken. Moeite met geld, geeft meer uit dan er binnenkomt, dit om een
bepaalde stand op te houden.
Gebrek aan initiatief. Onvermogen om kansen voor zelfverbetering aan te grijpen, angst om een
mening te geven, gebrek aan vertrouwen in de eigen ideeën, het geven van ontwijkende antwoorden
op vragen die leidinggevende stellen, aarzeling in gedrag
en manier van praten, oneerlijkheid in woord en daad.
Gebrek aan ambitie. Geestelijk en lichamelijke luiheid, onvermogen om voor zichzelf op te komen,
trage besluitvorming, veel te gemakkelijk te beïnvloeden, achterdochtig en niet bereid de schuld voor
zijn of haar fouten op zich te nemen. Gecompliceerde denker, met een onvermogen om te voelen
wat er echt speelt.
4
Onze grootste angst is niet dat we het
niet kunnen, onze grootste angst is dat
we eindeloos veel meer kunnen dat we denken.
Ons licht, niet onze duisternis jaagt ons angst aan
We zeggen tegen onszelf: “Wie ben ik dat ik
briljant, betoverend, begaafd en fantastisch
zou zijn”? Maar wie ben jij eigenlijk
om dat niet te zijn?
Je bent een kind van God.
De wereld heeft er niets aan als je doet
alsof je klein bent.
Nelson Mandela
De angst voor een slechte gezondheid.
Deze angst is te beschouwen als een fysieke en sociale erfenis. De oorzaken zijn nauw verbonden
met die voor ouderdom en dood, want hij leidt iemand tot aan de rand van vreselijke werelden, die
de mens niet kent, maar waarover hij wel akelige verhalen heeft gehoord. Over het algemeen is de
mens bang voor een slechte gezondheid vanwege afschuwelijke beelden in zijn hoofd van wat er
allemaal kan gebeuren als de dood bezit van hem neemt. Hij is er ook bang voor vanwege de
economische tol die ziekte kan heffen. Een bekende arts schatte eens dat 75% van alle mensen die
een dokter raadplegen, aan hypochondrie (ingebeelde ziekten) lijdt. Het is wetenschappelijk
aangetoond dat de angst voor ziekten, ook als er geen reden voor is, vaak de lichamelijke
symptomen veroorzaakt die bij de gevreesde ziekte horen.
De menselijke geest is groots en machtig! Hij bouwt of vernietigt. Fabrikanten van medicijnen en
apothekers hebben fortuinen verdiend door op de angst voor slechte gezondheid in te spelen. Er zijn
overweldigend veel bewijzen dat ziekte soms begint in de vorm van negatieve gedachte. Zo´n
gedachte kan van de ene geest op de ander worden overgedragen, maar iemand kan haar ook zelf
vormen. De angst voor slechte gezondheid ligt in ieders geest op de loer. Zorgen, gepieker,
moedeloosheid, teleurstelling in de liefde en zaken roepen die angst op. Teleurstellingen in zaken en
liefde zijn de meest voorkomende oorzaken van angst voor een slechte gezondheid.
Symptomen van de angst voor slechte gezondheid.
Zelfsuggestie. De gewoonte om zelfsuggestie op een negatieve manier te gebruiken door de
symptomen van allerlei ziekten te zoeken. De gewoonte om alle trends en grillen te proberen die
anderen aanbevelen als bevorderlijk voor de gezondheid. Experimenteren met diëten,
vermageringskuren, zonder deskundige begeleiding. Huismiddeltjes, geneesmiddelen,
homeopathische middelen, vitaminen door elkaar gebruiken.
5
Hypochondrie (ingebeelde ziekten). De gewoonte over ziekten te praten, zich vooral bezig houden
met ziekten en verwachten dat er elk moment één kan uitbreken, totdat er een zenuwinstorting
komt. Tegen deze toestand is geen kruid opgewassen. Negatief denken is er de oorzaak van en alleen
positief denken biedt genezing.
Overgewicht. Angst voor slechte gezondheid is vaak een belemmering voor onvoldoende
lichaamsbeweging en resulteert in overgewicht.
Vatbaarheid. Angst voor slechte gezondheid breekt het natuurlijke weerstandsvermogen van het
lichaam af en schept een gunstige conditie voor vele soorten ziekten.
Zelfverwennerij. De gewoonte om sympathie naar zich toe te trekken met een ingebeelde ziekte als
lokaas. De gewoonte ziekte veinzen om pure luiheid te verdoezelen of als excuus voor gebrek aan
ambitie.
Obstakels zijn die enge dingen die je ziet als je
je ogen niet op je doel gericht houdt.
Henry Ford.
De angst voor het verlies van liefde.
De bron van deze diepgewortelde angst ligt duidelijk in de polygame gewoonte van de man om de
vrouw of man van zijn kameraad af te pakken en zijn gang met haar of hem te gaan, wanneer hij
maar wou. Jaloezie en andere vormen van neurose ontstaan uit de aangeboren angst voor het verlies
van iemands liefde. Deze angst is de pijnlijkste van alle zes basisangsten. Hij brengt waarschijnlijk
meer schade aan lichaam en geest toe dan de andere basisangsten.
De angst voor het verlies van liefde dateert waarschijnlijk uit het Stenen Tijdperk, toen mannen met
grof geweld vrouwen stalen. Ze zijn vrouwen blijven stelen, maar hun tactiek is veranderd. In plaats
van fysieke kracht gebruiken ze nu overtuigingskracht, de belofte van mooie kleren, dure auto´s en
ander lokaas dat veel effectiever is dan fysiek geweld. De gewoonten van de mens zijn dezelfde als bij
de dagenraad van de beschaving, maar ze hebben een andere verschijningsvorm. Zorgvuldig
onderzoek heeft uitgewezen dat vrouwen bevattelijker zijn voor deze angst dan mannen. Dat is
gemakkelijke te verklaren. Vrouwen weten uit ervaring dat mannen van nature polygaam zijn en dat
ze niet te vertrouwen zijn in de buurt van rivalen.
Symptomen van de angst voor het verlies van liefde.
Jaloezie. De gewoonte argwanend tegenover vrienden en geliefden te zijn zonder enige reden of enig
bewijs. Algemeen wantrouwend tegen iedereen.
Kritiek uitoefenen. De gewoonte bij de minste aanleiding of zelfs zonder enige aanleiding kritiek uit
te oefenen op vrienden, familieleden, collega´s en geliefden.
Gokken. De gewoonte te gokken, te bedriegen en op andere manieren risico´s te lopen om aan geld
te komen voor geliefden, in het geloof dat liefde te koop is. Dit brengt slapeloosheid, nervositeit,
gebrek aan doorzettingsvermogen, zwakke wil, gebrek aan zelfcontrole, slecht humeur met zich mee.
6
Op een dag, nadat we de winden, de golven, de getijden en de zwaartekracht hebben leren
beheersen, zullen we de kracht van de liefde leren gebruiken. Dan zal voor de tweede keer in de
geschiedenis van de wereld de mens het vuur hebben ontdekt.
Teilhard de Chardin.
De angst voor ouderdom.
Over het algemeen heeft deze angst één belangrijke bron. De gedachte dat ouderdom armoede met
zich mee brengt. De mens heeft twee hele goede redenen om bang te zijn voor de oude dag. De ene
is dat hij zijn medemens niet vertrouwt omdat die zijn goederen kan stelen, de andere is het
vreselijke beeld dat hij heeft van de “andere wereld” onbekende wereld die hem of haar te wachten
staat. De mogelijkheid van slechte gezondheid, die reëler wordt naarmate de mens ouder wordt,
draagt ook bij tot deze angst voor ouderdom.
De erotiek speelt hierin ook een rol, want niemand vindt het een prettige gedachte dat zijn seksuele
aantrekkingskracht vermindert. De meest verbreide oorzaak van angst voor ouderdom hangt samen
de mogelijkheid van armoede. Het woord “bijstand” heeft geen prettige bijklank. Nog een oorzaak
van angst voor ouderdom is de mogelijkheid de vrijheid en onafhankelijkheid te verliezen, want de
oude dag kan het verlies van de lichamelijke en economische vrijheid met zich meebrengen.
Symptomen van de angst voor ouderdom.
De neiging rond het veertigste levensjaar trager te worden en minderwaardigheidsgevoelens te
ontwikkelen, op een leeftijd waarop met geestelijk rijp is, maar men denkt dat met al aan het
afglijden is. (De waarheid is dat de nuttigste jaren in geestelijk en spiritueel opzicht tussen de veertig
en zestig liggen).
De gewoonte op verontschuldigende toon te praten over zichzelf als “oud”, omdat men de leeftijd
veertig, vijftig of zestig heeft bereikt, in plaats van de regel om te draaien en dankbaar te zijn voor
het bereiken van de leeftijd van inzicht en wijsheid.
De gewoonte om initiatief, fantasie en zelfvertrouwen te doden door ten onrechte te geloven dat
men te oud is voor die eigenschappen.
De zon gaat op hetzelfde punt op als waar ze ondergaat.
Net zoals de zon nooit werkelijk ondergaat komt er ook nooit een eind aan de reis van onze ziel.
Mansukh Patel.
De angst voor de dood.
Voor sommige is dit de wreedste van alle basisangsten. De reden is duidelijk. De vreselijke angst die
de gedachte aan de dood oproept, kan in de meeste gevallen herleid worden tot religieus fanatisme.
Zogenaamde barbaren zijn minder bang voor de dood dan de meer beschaafden. Al vele miljoenen
jaren lang heeft de mens zich de vragen gesteld: “van waar en waarheen”? Waar ben ik vandaan
gekomen en waar ga ik heen?
7
In de donkere dagen van het verleden waren de slimmeriken en doortrapten niet te beroert op tegen
bepaalde vergoeding een antwoord op deze vragen te geven. Kom in mijn tempel, omhels mijn
geloof, neem mij dogma´s aan en ik zal je mijn kaartje geven waarmee je zo de hemel in kunt als je
sterft. Veel oorlogen in het verleden zijn zo begonnen, mijn God is de echte! En jij heiden, jij zal
branden in de hel!
Het klinkt wellicht wreed en simpel, maar veel van deze angst zit nog in onze genen opgeslagen. De
angst voor de dood heeft deze eeuw een enorme verandering door gemaakt, middels de
hogescholen en universiteiten. Dankzij biologie, astronomie, geologie en aanverwante
wetenschappen zijn de angsten uit donkere tijden, die de mensen in de greep hielden, verdreven. De
hele wereld bestaat uit slechts twee dingen: energie en materie. We weten dat energie en materie
niet geschapen en ook niet vernietigd kunnen worden. Materie en energie zijn om te vormen, maar
niet te vernietigen.
Leven is energie. Als materie en energie niet te vernietigen zijn, kan het leven natuurlijk ook niet
vernietigd worden. Het leven kan net als andere vormen van energie, allerlei overgangs of
veranderingsprocessen ondergaan, maar het kan niet worden vernietigd. De dood is slechts een
overgang. Als de dood geen verandering of overgang is, volgt op de dood niets dan een lange,
eeuwige, diepe slaap. Voor slaap hoeven we niet bang te zijn.
Symptomen van de angst voor de dood.
De gewoonte om aan de dood te denken in plaats van zoveel mogelijk uit het leven te halen, meestal
bij gebrek aan een doel of aan een bevredigende bezigheid.
Deze angst komt vooral voor onder ouderen, maar ook jongeren kunnen er het slachtoffer van zijn.
De beste remedie tegen de angst voor de dood is een hevig verlangen naar succes, gesteund door
zinvolle dienstverlening aan anderen. Iemand die bezig is, heeft zelden tijd om na te denken over de
dood. Hij vindt het leven veel te opwindend om zich druk te maken over zijn sterfbed. Soms wordt
de angst voor de dood in verband gebracht met de angst voor armoede, omdat bij een sterfgeval de
naaste familieleden met armoede geconfronteerd kunnen worden. Het komt ook voor dat de angst
voor de dood wordt veroorzaakt door ziekte en de constante afbraak van de fysieke weerstand. De
meest voorkomende oorzaken van de angst voor de dood zijn:
Slechte gezondheid, armoede, gebrek aan plezierige bezigheden, teleurstelling in de liefde,
krankzinnigheid en religieus fanatisme.
Getob over de oude dag. Tobben is een geestestoestand die gebaseerd is op angst. Tobben is een
traag, maar taai geestelijk proces. Het is bedrieglijk en nauwelijks merkbaar. Het graaft zichzelf in,
stap voor stap, totdat het ´t gezonde verstand verlamt en zelfvertrouwen en initiatief vernietigt.
Tobben is een permanente angst die veroorzaakt wordt door besluiteloosheid; Daarom is het een
geestestoestand die onder controle te krijgen is. Een labiele geest is hulpeloos. Besluiteloosheid
maakt iemands geest labiel.
De meeste mensen hebben niet genoeg wilskracht om snel beslissingen te kunnen nemen en zich bij
eenmaal genomen besluiten te houden. We tobben niet over omstandigheden als we eenmaal
hebben besloten om een bepaald actieplan uit te voeren.
Je angst voor de dood is als de angst voor het leven.
Het nieuwe lijkt te groot om het oude op te geven.
Toine Lancet.
8
De zes basisangsten leiden via besluitenloosheid tot permanent getob.
Bevrijd jezelf voorgoed van de angst voor de dood door te besluiten de dood als een onvermijdelijke
gebeurtenis te aanvaarden.
Verjaag de angst voor armoede door te besluiten elke vorm van rijkdom te accepteren die je zonder
problemen kunt krijgen.
Zet je voet op de nek van je angst voor kritiek door te besluiten dat jij je niets aantrekt wat andere
mensen van je vinden, doen of zeggen.
Schakel de angst voor ouderdom uit door te besluiten dat je haar accepteert, niet als handicap, maar
als een gezegende levensfase vol wijsheid, zelfcontrole en inzichten die de jeugd ontgaan.
Ontdoe jezelf van de angst voor een slechte gezondheid door te besluiten de symptomen te
vergeten.
Overwin de angst voor verlies van liefde door te besluiten zonder liefde verder te leven als dat nodig
is.
Schaf de gewoonte af om te tobben, in elke denkbare vorm, door te besluiten dat niets in het leven
de moeite van het tobben waard is. In het kielzog van dat besluit komen zelfvertrouwen,
gemoedsrust en een kalme geest en daar zul jij je prettig bij voelen.
Kom naar de rand, zei hij.
Nee, dat durven we niet.
Kom naar de rand, zei hij.
Ze kwamen, hij gaf hen een duw….. en ze vlogen.
Guillaume Appollinaire
9