GRIEPERIG

Blindganger door Wim Pierik, rubriek in De Stem van Grave mei 2011
Grieperig
Ik lig in bed. Zeer hoofd, al die holtes verstopt, gevoelige keel, pijnlijke spieren. Wat
hoor ik? O, dat is mijn gesproken boek – waarschijnlijk net iets harder gezet dan
normaal. Maar eens even uitzetten. De voorlezeres heeft erg haar best gedaan, maar ik
heb geslapen, als een os... Mag ze straks in de herhaling.
Laat ik er maar eens uitkomen. Tijd om wat te drinken en medicijnen in te nemen. Ik
loop naar de douche. Ai, rakelings met mijn schouder langs het deurkozijn. Au, met mijn
voet tegen het badkamerkastje. Op weg naar de keuken om thee te zetten. Hé, waar ben
ik? Dit is niet het aanrecht... Nee, een muurtje, naast het aanrecht, ik moet meer naar
rechts.
Mijn oren zitten verstopt. Alles klinkt veel onduidelijker dan normaal. Net of er iets over
mijn oren zit dat het geluid dempt. Daardoor heb ik veel meer moeite om me te
oriënteren - zelfs in mijn eigen huis, waar ik anders moeiteloos en zonder echte
botsingen overal kom. De thee is klaar. Zal ik die mee naar bed nemen? Nee, beter van
niet met die akelige oren. Ik neem het theeglas in de linkerhand, volg met mijn
rechterhand het aanrecht en het muurtje, dan volgt een oversteekje zonder houvast.
Aha, de bank gevonden. Ik hevel het theeglas over naar mijn rechterhand en zoek met
links mijn stoel. Zo, nu rustig gaan zitten en het theeglas neerzetten op de tafel voor me.
Ik ben zelf aan het dokteren. “Als je jeuk hebt in je oren, kun je die druppels gebruiken.
Maar als je oren echt dicht zitten en ze niet willen open klappen, moet je een neusspray
gebruiken.”, zei de huisarts een tijdje terug. Ik gebruik ze allebei, want de zaak zit dicht
en het jeukt. Maar het helpt niet erg. ’s Avonds besluit ik maar eens te gaan stomen.
Ondanks een paar bloedneuzen en de ervaring dat die zich door stomen makkelijk
herhalen. Kokend water in de bak, handdoek over mijn hoofd en de stoom zijn werk laten
doen. Dan hoor ik druppels in het water vallen; toch een bloedneus. Maar ik wil nog even
volhouden, de stoom laten doordringen in al die holtes.
Even later zit ik rustig, de bloedneus gestopt. Zoals altijd voelt het in mijn hoofd wel
lekkerder na het stomen. Ik snuit mijn neus – voorzichtig. En dan.... mijn ene oor klapt
open. Daarna het andere oor. Hoera, alles klinkt weer gewoon!
Wim Pierik (48) is getrouwd met Hermine