Document

Nieuw Ensemble
Persbericht
Amsterdam 26 april 2010
Nieuw Ensemble speelt twee wereldpremières in Muziekgebouw aan ’t IJ
Op donderdagavond 13 mei speelt het Nieuw Ensemble met chef-dirigent Ed
Spanjaard in het Amsterdamse Muziekgebouw aan ’t IJ een programma met
twee wereldpremières. Van de Vlaamse componist Wim Henderickx wordt
Mudra ten doop gehouden, dat is geïnspireerd door oosterse mystiek. Met de
Amerikaanse violiste Jennifer Koh, winnares van het Tsjaikovski Concours in
Moskou, geeft het ensemble de primeur van Klas Torstenssons nieuwe
vioolconcert. Voorafgaand aan zowel Mudra als aan het vioolconcert klinken
Anton Weberns Fünf Stücke für Orchester, opus 10.
De Vlaamse componist Wim Henderickx krijgt in binnen- en buitenland
steeds meer erkenning voor zijn geavanceerde, maar ook verrassend
toegankelijke muziek. Hij laat zich graag inspireren door oosterse filosofie en
mystiek en noemde zich in een interview “een oosterling verdwaald in het
Westen.” Mudra is het slotdeel van zijn zevendelige Tantric Cycle. Mudra’s
zijn de handhoudingen die in het Hindoeïsme en Boeddhisme een
symbolische betekenis hebben, bijvoorbeeld bij Boeddhabeelden en Balinese
danseressen. Binnen het tantrisme, een mystieke stroming, drukken ze
verschillende energieën en staten van bewustzijn uit. Dit inspireerde Wim
Henderickx tot een veelkleurige compositie die bestaat uit zeventien delen,
waarin elk deel een eigen klankwereld en tempo heeft.
De Zweedse componist Klas Torstensson, sinds 1973 werkzaam in
Nederland, geldt als een van de meest vooraanstaande en origineelste
componisten in ons land. Het vioolconcert, Torstenssons eerste soloconcert,
heeft als ondertitel “Zelfportret met viool” en is deels geïnspireerd door
Zweedse volksmuziek. In het concert krijgt niet alleen de soloviool, maar ook
het slagwerk een centrale rol. Torstensson componeerde een contrastrijk
werk, waarin, aldus de componist, “Wroeten in de aarde, maar ook fragiele,
hemelse klanken” te horen zijn.
De Amerikaans/Koreaanse violiste Jennifer Koh won in 1994 het
Tsjaikovski Concours in Moskou. Sindsdien treedt zij wereldwijd op met
vooraanstaande symfonieorkesten. Zij is veelzijdig en wordt zowel geprezen
voor haar vertolkingen van modern repertoire, als voor haar visie op Bach en
de grote romantische soloconcerten. Haar laatste cd is genomineerd voor een
Grammy Award.
Amsterdam, Muziekgebouw aan ’t IJ, Donderdag 13 mei 2010, 20.15 uur
Nieuw Ensemble o.l.v. Ed Spanjaard, Jennifer Koh (viool). Wim Henderickx:
Mudra, slotdeel van Tantric Cycle (wereldpremière); Klas Torstensson:
Vioolconcert (2010) (wereldpremière); Anton Webern: Fünf Stücke für
Orchester, opus 10.
Toegangsprijs: € 23,– / CJP: € 18,–. Kaarten zijn te koop bij de kassa (020 788 2000) of via de website van het Muziekgebouw aan ’t IJ:
www.muziekgebouw.nl.
Voor de redactie
Wim Henderickx, Klas Torstensson, Jennifer Koh en Ed Spanjaard zijn
beschikbaar voor interviews. Neem voor interviewafspraken, perskaarten voor
het concert, persfoto’s of geluidsmateriaal contact op met Dimitri van der Werf
([email protected] /
06 – 4935 26 16) of Lucas Wiegerink ([email protected] / 020 –
519 18 80)
Biografie Wim Henderickx
Wim Henderickx (°1962) studeerde compositie (bij Willem Kersters) en
percussie aan het Conservatorium van Antwerpen. Hij nam verschillende
malen deel aan de Internationale Ferienkurse für Neue Musik in Darmstadt en
volgde sonologiestudies aan het IRCAM Parijs en het Koninklijk
Conservatorium in Den Haag.
Hij doceert compositie en muziekanalyse aan de Conservatoria van
Antwerpen en Amsterdam. Jaarlijks organiseert Musica een compositiestage
voor jongeren met Wim Henderickx als hoofddocent. Sinds enkele jaren is hij
huiscomponist bij Muziektheater Transparant.
Wim Henderickx componeerde zowel kamermuziek, orkestwerken als
opera (uitgegeven bij CeBeDeM, Brussel). Zijn werk wordt bekroond in
binnen- en buitenland; hij ontving o.a. de Jeugd- en Muziekprijs Vlaanderen,
de Compositieprijs voor Hedendaagse Muziek in Quebec (Canada), de
driejaarlijkse prijs Eugène Baie I (1999) van de Provincie Antwerpen voor een
talentvol Vlaams kunstenaar en hij werd in 2002 Laureaat van de Koninklijke
Vlaamse Academie van België voor de Klasse Kunsten. In 2006 werd hij door
minister Anciaux genomineerd voor de Cultuurprijs Vlaanderen 2006 in de
Klasse Muziek.
Zijn partituren worden gekenmerkt door een solide bouw, wisselende
klankkleuren en een intense expressiekracht. Buitenmuzikale impulsen
stimuleren zijn componeren. Veel inspiratie vindt hij in oosterse filosofie, al
sinds zijn vroegere werken, zoals Mysterium (1989) voor 10 blazers, Om
(1992) voor strijkkwartet en Dawn (op tekst van Kahlil Gibran) (1992) voor
mezzosopraan en ensemble.
Op cd verschenen de 3 Raga’s (bij Megadisc) uitgevoerd door de
Filharmonie, onder leiding van Grant Llewellyn ; Raga I (1994) voor percussie
en orkest, Raga II (1995) voor orkest en Raga III (1995) voor altviool en
orkest.
De opera Triumph of Spirit over Matter (2000), geschreven in opdracht van
Muziektheater Transparant, ging in première in de Muntschouwburg (Brussel)
en was te zien tijdens een tournee door België en Nederland. Achilleus (een
opera voor jongeren) ging in première in 2003 bij de Vlaamse Opera in
Antwerpen en werd vertaald in het Deens en meerdere keren opgevoerd in de
Opera van Kopenhagen in 2006. In 2006 gingen de muziektheaterproducties
Een totale Entfuhrung (in samenwerking met Ramsey Nasr) en Olek schoot
een beer... (in samenwerking met Bart Moeyaert) op tournee door Vlaanderen
en Nederland. Olek tourde in 2009-2010 door Nederland en Vlaanderen in
een nieuwe enscenering (I Solisti del Vento en Theater Taptoe).
In 2007 schreef Wim Henderickx Canzone voor stem en piano in opdracht
van de Internationale Muziekwedstrijd Koningin Elisabeth Van België, voor de
halve finales van de editie 2008.
Tussen 2004 en 2010 werkte Wim Henderickx aan zijn Tantric Cycle, een
zevendelige compositiereeks met het Oosten als inspiratiebron. The Seven
Chakras (2004) voor strijkkwartet, Nada Brahma (2005) voor sopraan,
ensemble en elektronica en Maya’s Dream (2005) voor hobo en ensemble
waren de drie eerste werken in deze cyclus. Void/Sunyata voor 5 zangers,
ensemble en elektronica (2007) werd opgevoerd op internationale podia
(Zürich, Antwerpen, Stavanger, Brugge, Zwolle en Rotterdam), telkens met
Wim Henderickx als dirigent. Disappearing in Light (2008) voor mezzo, altfluit,
altviool en percussie, Tejas (What does the sound of the universe look like?)
(2009) voor orkest en Mudra (2010) voor ensemble voltooien deze cyclus.
Mudra zal gecreëerd worden door het Nieuw Ensemble op 13 mei 2010 in het
Muziekgebouw aan ‘t IJ in Amsterdam.
Opdrachten voor 2011 zijn een symfonisch werk voor percussie en orkest
(Vro) en een nieuwe opera in opdracht van Muziektheater Transparant, het
HermesEnsemble en de Veenfabriek.
Confrontations voor Afrikaanse en westerse percussie (2003) is geregeld te
horen op podia in binnen- en buitenland. De cd Confrontations, met Gert
François en Adama Dramé werd uitgebracht door het Wereldculturencentrum
Zuiderpershuis.
De cd In Deep Silence, Modern Guitar Music met twee werken voor gitaar
van Wim Henderickx, In Deep Silence I en Saeta, met Raphaëlla Smits als
soliste, verscheen op het label Accent.
www.wimhenderickx.com
Toelichting Mudra
Mudra voor ensemble (fluit, hobo, klarinet, mandoline, gitaar, harp, piano,
viool, altviool, cello, contrabas en percussie) is het zevende en laatste deel
van de Tantric Cycle, een compositiereeks geïnspireerd door oosterse
filosofie. Het werd geschreven in 2009-2010 in opdracht van het Nieuw
Ensemble en Muziekgebouw aan ’t IJ in Amsterdam en is geïnspireerd op de
handposities (mudra’s) die in het Oosten bekend zijn in het Boeddhisme en
het Hindoeïsme.
11 Mudra’s (uitdrukkingen van bescherming, verlichting, devotie,…) worden
niet programmatisch maar overschouwend behandeld. In het Tantrisme drukt
een mudra de vorm uit van een devata (een godheid), een kwaliteit of een
staat van bewustzijn.
De verhoudingen tussen microkosmos en macrokosmos worden muzikaal
geschetst, zowel in de grote vorm als in de kleine muzikale frase. Typerend in
Mudra is de confrontatie tussen getemperde en microtonale stemming en het
heterofone gebruik van de blazers. Het werk bezit een ritueel karakter met
een duidelijk onderbouwde muzikale grondslag.
De compositie bestaat uit 17 delen en 3 interludes.
Elk onderdeel heeft
een eigen klankwereld, tempo en tijdsorganisatie.
Als melodisch en
harmonisch materiaal werd gebruikt gemaakt van de ‘tantric mode’, die de
basis vormt van de volledige Tantric Cycle.
In Mudra versmelten de klank (mantra), de vorm (yantra) en de beweging
(mudra).
Mudra gaat enerzijds over energie en anderzijds over een staat van
bewustzijn. Twee muzikale onderdelen (Lotus en Om) staan centraal in de
compositie.
Lotus bevindt zich op de gulden snede van het werk waarin het melodisch
karakter primeert, tijd en metrum worden hier vrij behandeld.
Om (refererend naar de Boeddhistische klank) – als de conclusie van de
compositie en ook van de ganse cyclus – lost op in ruis bij de strijkers, terwijl
de blazers van achteraan het podium een etnisch getinte melodie vertolken.
In de opstelling van het ensemble wordt een onderscheid gemaakt tussen
tokkelinstrumenten (in het midden), strijkinstrumenten en houtblazers (aan de
buitenkanten) en resonerende instrumenten; piano, harp en percussie
(achteraan). Hier was de Shri Yantra (geometrische figuur die de leidraad
vormt voor meditatie en ontwikkeling van het bewustzijn) de inspiratiebron.
Wim Henderickx
Indeling Mudra
Devotion
Offering (I, II)
Teaching
Discussion (I, II, III)
Knowledge (I, II)
Interlude 1
Lotus
Interlude 2
Meditation
Enlightment (I, II)
Protection (I, II)
Healing
Interlude 3
Om
Biografie Klas Torstensson
De Zweeds-Nederlandse componist Klas Torstensson (1951) woont en werkt
sinds 1973 in Nederland. Zijn composities worden uitgevoerd door orkesten,
ensembles en solisten over de hele wereld. Torstenssons muziek was te
horen op de meeste belangrijke festivals voor nieuwe muziek in Europa. Hij
was gastcomponist op festivals als Stockholm New Music 1999 (samen met
Mauricio Kagel en György Kurtág), Time of Music 2001, Viitasaari (Finland)
en Montréal-Nouvelles-Musiques 2003 (Canada).
In 1991 kreeg Torstensson de Matthijs Vermeulenprijs, de belangrijkste
compositieprijs van Nederland, in 1999 het Zweedse equivalent: Stora Christ
Johnson Priset van de Zweedse Kungliga Musikaliska Akademien.
Van 1994 tot 1999 componeerde Torstensson De Expeditie, voor solisten,
orkest en (live-)elektronica. Deze opera, met een zelfgeschreven libretto,
beleefde zijn concertante wereldpremière o.l.v. Peter Eötvös tijdens het
Holland Festival van 1999 in het Amsterdamse Concertgebouw. Hierna
volgden enthousiast ontvangen uitvoeringen in Duitsland, Zweden en
Noorwegen. In april 2006 werd De Expeditie genomineerd voor de
prestigieuze Nordic Council Music Prize 2006.
Van 1999 tot 2002 componeerde Torstensson Lantern Lectures, Volumes IIV, een avondvullende cyclus voor groot ensemble, een gezamenlijke
opdracht van Le Nouvel Ensemble Modern (Montréal), het ASKO Ensemble
(Amsterdam), KammarensembleN (Stockholm), Klangforum Wien en Oslo
Sinfonietta. Nadien is Lantern Lectures meer dan 25 keer uitgevoerd door
ensembles binnen en buiten Europa.
In oktober 2004 gaven Charlotte Riedijk en het Osiris Piano Trio in het
Concertgebouw de première van In großer Sehnsucht, een liederencyclus op
teksten van vijf ‘tragische’ vrouwen: Camille Claudel, Frida Kahlo, Cristina di
Svezia, Rosa Luxemburg en Louise Michel. Ook in het seizoen 2006/2007
was de cyclus te horen, onder andere tijdens een tournee door Zweden en als
muziektheaterproductie tijdens de Rotterdamse Operadagen (Onafhankelijk
Toneel Opera).
In mei 2006 speelden Peppie Wiersma en het Asko Ensemble tijdens de
Wittener Tage für neue Kammermusik de première van Self-portrait with
Percussion (Lantern Lecture, Volume V) voor slagwerk en groot ensemble.
Torstensson werkt momenteel aan A Cycle of the North, een vierluik voor
orkest. De eerste aflevering, Fastlandet, geschreven in opdracht van de
ZaterdagMatinee, werd op 6 oktober 2007 in het Concertgebouw uitgevoerd
door het Radio Filharmonisch Orkest o.l.v. Jaap van Zweden als
openingswerk van de serie Sibelius en de Nieuwe Muziek. De tweede
aflevering Polarhavet is geschreven in opdracht van het Sveriges Radios
Symfoniorkester/Berwaldhallen (Stockholm) en het Stavanger
Symfoniorkester (Noorwegen). Dit werk beleefde zijn première in augustus
2008 tijdens het Baltic Sea Festival in Stockholm. Het Koninklijk
Filharmonisch Orkest van Stockholm en het Brabants Orkest hebben de
opdracht gegeven voor de derde aflevering van A cycle of the North; de
première vindt plaats in het seizoen 2010-2011. De meeste composities van
Torstensson zijn verkrijgbaar op cd.
www.klastorstensson.nl
Toelichting Vioolconcert (2010)
Ondertitel: ‘Zelfportret met viool’ –
Concert in drie delen voor viool en groot ensemble
Geschreven voor en opgedragen aan Jennifer Koh en het Nieuw Ensemble,
met financiële ondersteuning van het Fonds Podiumkunsten
Van zwartwit naar grijs naar kleur – en terug
Lyrische passages tegenover ruige glissandi – als krassen op een
gepolijste oppervlakte. Monolithische blokken naast melodieën die in de verte
doen denken aan Zweedse volksmuziek – of laat mijn geheugen mij in de
steek?
Wroeten in de aarde, maar ook: fragiele, hemelse klanken.
De nu en dan opvlammende, glinsterende arpeggioakkoorden zijn bedoeld
als hommage aan het Nieuw Ensemble en haar zo kenmerkende bezetting
(en repertoire), met – naast blazers en slagwerk – de snaarinstrumenten
mandoline, gitaar, harp, piano (in dit stuk: synthesizer), viool, altviool, cello en
contrabas.
Het tweede deel is gebaseerd op het centrale lied Le dolci parole uit mijn
liedcyclus In grosser Sehnsucht uit 2004. Ook hierin speelt de Zweedse
volksmuziek een (bescheiden) rol: vooral in het begin en het einde van het
deel is dit duidelijk te horen. Als schakels tussen de melodiefragmenten laat
de solist veelvuldig bariolage-passages horen: een snelle afwisseling van een
en dezelfde toon op verschillende snaren.
Het laatste deel, dat begint met een cadenza-achtige solo, lijkt eerder van
de andere kant van de wereld te komen. De viool doet in veel opzichten
denken aan een fiddle, o.a. door het – ook in de akkoorden – veelvuldige
gebruik van open snaren. De snelle, repeterende loopjes in dit deel grijpen
weer terug naar het begin.
In het vioolconcert als geheel speelt het slagwerk een prominente rol: als
aanjager, als begeleider, als sparring-partner. Zodoende worden hier de twee
hoofdrolspelers uit mijn beide ‘zelfportret-stukken’ (het andere is Self-portrait
with percussion uit 2006) samen ten tonele gevoerd.
Klas Torstensson
Biografie Nieuw Ensemble
Het Nieuw Ensemble heeft zich onder leiding van dirigent Ed Spanjaard tot
een internationaal toonaangevend ensemble voor hedendaagse muziek
ontwikkeld. De groep heeft een geheel eigen repertoire opgebouwd van
ongeveer vijfhonderd in opdracht geschreven stukken. Geprezen om zijn
baanbrekend werk op het gebied van programmering- en
repertoirevernieuwing onderneemt het NE een grote diversiteit aan activiteiten
en geeft het per jaar veertig tot vijftig concerten in de gehele wereld.
In 1998 werden het Nieuw Ensemble en artistiek leider Joël Bons
onderscheiden met de Prins Bernhard Cultuurfonds Muziekprijs vanwege de
‘uitgesproken avontuurlijke en speelse programmering die letterlijk en
figuurlijk als grensoverschrijdend kan worden betiteld’. Het ensemble
introduceerde een groot aantal niet-westerse componisten. In
premièreprogramma’s stonden het Midden-Oosten en Midden- en ZuidAmerika centraal. Groot succes oogstten de concertseries Nieuwe Muziek uit
China in 1991 en 1992. Als vervolg daarop bracht het Nieuw Ensemble
diverse Chinese opera’s in première: Wolvendorp, Night Banquet en
Fengyiting (Guo Wenjing) en The death of Oedipus en Life on a String (Qu
Xiaosong).
In het voorjaar van 1997 vond een tournee naar China plaats en in 2008
keerde het ensemble terug in Beijing. In april 2010 gaven zij concerten in
Hong Kong en Shanghai (wereldtentoonstelling).
Het Nieuw Ensemble werkte nauw samen met componisten als Boulez,
Carter, Donatoni, Ferneyhough, Kagel, Ton de Leeuw, Ligeti en Kurtág. De
groep initieerde thematische festivals zoals Complexity? (1991), Regels &
Spel (1995), Improvisaties (1996), het Tokkelfestival (1998) met westerse- en
niet-westerse muziek, Het Verfijnde Oor (2002-3) over stemmingen en
microtonen, Bezielde Tijd (2004-5) over ritme, OpenMusic (2005-6) over
computer aided composition en Orientations (2006-7) over westerse en nietwesterse instrumenten.
Op cd is het Nieuw Ensemble te beluisteren met muziek van Carter,
Donatoni, Ferneyhough, Gerhard, Guo Wenjing, Heppener, Kagel, Loevendie,
Poulenc, De Raaff, Tsoupaki en Chinese componisten. Samen met cineast
Frank Scheffer maakte het NE een documentaire over Boulez’ Eclat en met
Eline Flipse De Oogst van de Stilte over Chinese componisten.
Als ensemble in residence bij het Conservatorium van Amsterdam
organiseert het Nieuw Ensemble jaarlijks een educatief
componistenpracticum met jonge compositiestudenten van diverse
conservatoria. Sinds 2002 participeert het Nieuw Ensemble in het Atlas
Ensemble.
Biografie Ed Spanjaard
Ed Spanjaard (1948) werd geboren in Haarlem. Hij kreeg zijn muzikale
opleiding (piano en directie) in Amsterdam en Londen en werkte vanaf 1973
als repetitor en assistent-dirigent in het Royal Opera House Covent Garden
(onder meer met Colin Davis), bij de Glyndebourne Festival Opera, het
Koninklijk Concertgebouworkest (toen nog geleid door Bernard Haitink) en bij
Leonard Bernstein en Herbert von Karajan. Daarnaast assisteerde hij enige
jaren in Bayreuth, waar hij in 1983 betrokken was bij de voorbereiding van
een nieuwe enscenering van Wagners Ring des Nibelungen gedirigeerd door
Georg Solti.
In 2001 maakte hij met opmerkelijk succes zijn officiële debuut bij het
Concertgebouworkest, dat hem sindsdien regelmatig heeft teruggevraagd. Als
pianist heeft hij zich gespecialiseerd als liedbegeleider. In het verleden werkte
hij samen met Elisabeth Söderström, Frederica von Stade en Elly Ameling.
Recenter trad hij op met Charlotte Margiono en Miranda van Kralingen. In mei
2008 was hij bij zijn “eigen” orkest in Maastricht solist in Mozarts Pianoconcert
KV 488 met Jaap van Zweden als dirigent.
Met het Nieuw Ensemble gaf hij talrijke (wereld)premières, waaronder de
kameropera’s Wolvendorp en Night Banquet van Guo Wenjing, een nieuwe
productie van Der Kaiser von Atlantis van Viktor Ullmann, Een Ziel van Hout
van Robert Heppener (Holland Festival 1998) en Alfred, Alfred van Franco
Donatoni. Op initiatief van het Nieuw Ensemble en Ed Spanjaard werd het
Atlas Ensemble opgericht met muzikanten uit alle windstreken – Oost en
West. In 2002 werden door deze groep in Berlijn de premières gegeven van
Seyir van Theo Loevendie en The waters flow their way van Fabio Nieder.
Als operadirigent is Ed Spanjaard werkzaam geweest bij De Nederlandse
Opera, de Opéra National de Lyon, de Nationale Reisopera, Opera Zuid en
“Opera in Ahoy” in Rotterdam, waar hij een aantal grootschalige producties
leidde. Bovendien trad hij op bij de Vancouver Opera en de Frankfurter Oper.
Hij introduceerde Wolvendorp ook in Parijs en New York, in 2007 in Central
City (Colorado) gevolgd door de wereldpremière van een nieuwe opera van
Guo Wenjing: Poet Li Bai.
Met het Limburgs Symfonie Orkest voerde hij september 2007 zowel de
Symfonie nr. 1 van Mahler als de Symfonie nr. 9 van Bruckner uit. In
november/december 2007 stond met hetzelfde orkest Puccini’s drieluik Il
Trittico (Il Tabarro, Suor Angelica en Gianni Schicchi) op het programma bij
Opera Zuid. Begin 2008 leidde hij de wereldpremière van Snow White van
Micha Hamel bij de Nationale Reisopera. In november 2008 werd met de
première van de opera Hotel de Peking van Willem Jeths het nieuwe theater
in Enschede ingewijd. In september 2009 dirigeerde hij Das Rheingold, de
eerste aflevering van Wagners vierluik Der Ring des Nibelungen. De jaren
daarna wordt de complete Ring (voor het eerst) door de Nationale Reisopera
op het repertoire genomen met Ed Spanjaard als dirigent.
Biografie Jennifer Koh
De violiste Jennifer Koh betovert haar publiek met de intensiteit van haar spel
en de manier waarop zij virtuositeit combineert met een scherp intellect. De
New York Times schreef: “Jennifer Koh’s violin recitals are consistently
pleasing, not only because she is in command of a strong technique and a
rich arsenal of tone, but also because she builds her programs thoughtfully,
with a sensible balance of contemporary works and standard repertory.”
Onlangs kreeg haar cd String Poetic (met werken van Jennifer Higdon, John
Adams, Lou Harrison en Carl Ruggles) op het label Cedille een nominatie
voor een Grammy Award.
Hoogtepunten in het seizoen 2009-2010 zijn optredens met de New Jersey
Symphony, de National Symphony of Washington D.C. en New World
Symphony. Zij maakt haar debuut in de Londen Proms met de BBC
Symphony onder leiding van Jiri Belohlávek in de première van Augusta Read
Thomas’ vioolconcert Juggler in Paradise. Ook treedt zij op met het BBC
Scottish Orchestra en het Philharmonisch Orkest van Dresden. In Amsterdam
speelt zij met het Nieuw Ensemble de première van het voor haar geschreven
nieuwe vioolconcert van Klas Torstensson. Om de 325ste geboortedag van
Bach te herdenken geeft zij drie recitals met als titel Bach and Beyond. Daarin
combineert zij Bachs zes sonates en partita’s voor solo viool met nieuwe
opdrachtwerken.
In November 2008 debuteerde Jennifer Koh met het orkest van het Mariinsky
Theater en Valery Gergiev in de Russische première van Ligeti’s vioolconcert.
Nadat zij in 1994 het Tsjaikovksi Concours in Moskou had gewonnen, heeft
zij opgetreden met vele grote orkesten, zoals de New York Philharmonic, de
Los Angeles Philharmonic, het Cleveland Orchestra, het Philadelphia
Orchestra, de Baltimore Symphony, de Chicago Symphony, de Houston
Symphony, het Tsjechisch Philharmonisch Orkest, de BBC London
Symphony, de BBC Scottish Symphony, het BBC National Orchestra of
Wales, het Helsinki Philharmonisch Orkest, de Lahti Symphony en de
Singapore Symphony.
Jennifer Koh speelt recitals in prestigieuze zalen en festivals als Carnegie
Hall, The Kennedy Center, The Kimmel Center in Philadelphia, Marlboro, Wolf
Trap, Spoleto, en het Festival International de Lanaudiere in Canada.
Geregeld brengt zij cd’s uit op het label Cedille. Naast haar recentste cd
String Poetic, heeft zij Schumanns complete vioolsonates opgenomen en
werken van Bach, Schubert, Schoenberg en Ornette Coleman. Met het Grant
Park Orchestra en dirigent Carlos Kalmar nam zij vioolconcerten van
Szymanowski en Martinu op.
Jennifer Koh voelt zich zeer betrokken bij muziekeducatie en nam zeven
jaar geleden het initiatief voor het innovatieve Music Messenger Outreach
Program, waarin zij kinderen door de gehele Verenigde Staten met klassieke
muziek in contact brengt. Zij verklaarde: “Music is a visceral experience which
can create a positive outlet for emotions and a place for inner expression that
is more compelling than time spent in front of the television or at a mall.” Zij is
ook lid van de Board of Directors of the National Foundation for the
Advancement for the Arts, dat beurzen verstrekt aan kunststudenten.
Jennifer Koh is geboren in Chicago en heeft Koreaanse ouders. Zij studeerde
aan het Oberlin College en het Curtis Institute, waar zij intensief werkte met
Jaime Laredo en Felix Galimir. Momenteel woont zij in New York. Jennifer
Koh speelt op de Ex Grumiaux Ex General DuPont Stradivari viool uit 1727,
een bruikleen van een genereuze privésponsor.