Europese asielcrisis TIEN EUROREALISTISCHE - N-VA

Europese asielcrisis
Persconferentie N-VA delegatie Europees parlement
7 september 2015
TIEN EUROREALISTISCHE MAATREGELEN VOOR DE ASIELCRISIS:
VERANTWOORDELIJKE LIDSTATEN IN EEN VERANTWOORDELIJKE EU
Inhoud
Inleiding ................................................................................................................. 2
Algemeen kader ........................................................................................................ 2
Europese grenzen ................................................................................................. 3
Grenzen aan wat de EU kan doen ................................................................................ 3
N-VA standpunt mbt EU Commissievoorstel tot spreiding ...................................................... 3
Europese grenzen ...................................................................................................... 4
1.
Asielzoekers overtuigen de gevaarlijke overtocht niet te maken ................................................ 4
2.
Andere regio's in de wereld tot meer substantiële inspanningen bewegen ..................................... 4
3.
Een harde aanpak van mensensmokkelaars faciliteren ......................................................... 4
4.
Hotspots oprichten in Italië, Griekenland en Hongarije .......................................................... 5
5.
Een versnelde en efficiënte terugkeer van economische migranten die niet in aanmerking komen voor asiel 5
6.
Met onmiddellijke ingang push-backs op zee naar Turkije organiseren ......................................... 6
Grenzen aan wat de EU kan doen .................................................................................... 6
7.
Een effectieve toepassing van de Dublinregels afdwingen ...................................................... 6
8.
Systeem van verplichte spreiding van asielzoekers over alle lidstaten invoeren ............................... 6
9.
Wettelijke basis voor tijdelijke interne grenscontroles verbreden ............................................... 7
10.
De Europese sociale regelgeving aanpassen .................................................................. 7
1
Europese asielcrisis
Persconferentie N-VA delegatie Europees parlement
7 september 2015
Inleiding
Wereldwijd zijn er zestig miljoen mensen op de vlucht. De grootste vluchtelingenstroom sinds de
Tweede Wereldoorlog. In de eerste zeven maanden van 2015 werden reeds 565.000 asielaanvragen
genoteerd in de EU. Daarmee evenaren we nu reeds het totaal aantal aanvragen dat tijdens het
volledige jaar 2014 werd ingediend.
Dit verhaal kent alleen maar verliezers. De asielzoekers laten hun leven achter voor een onbekende
toekomst, als ze die al hebben. Tot en met augustus 2015 lieten naar schatting 2.500 mensen het leven
bij de oversteek via de Middellandse Zee. Onvoorstelbaar en absoluut onaanvaardbaar. En ook Europa
staat aan de kant van de verliezers. Europa worstelt met deze ongeziene uitdaging, waarvoor geen
makkelijke oplossingen bestaan. De toestroom van asielzoekers vormt een grote uitdaging voor ons
sociaal weefsel en onze sociale welvaartsstaat. Uit de herkomst en motieven van de betrokkenen blijkt
dat er ook sprake is van een groot aantal economische migranten
Iedereen beseft dat een écht antwoord op de vluchtelingencrisis niet ligt in het louter opvangen van
vluchtelingen. Enkel een structurele, allesomvattende oplossing kan een duurzame verandering
brengen. Hoe krijgen we een degelijke regering in Libië? Welk antwoord bieden we aan de problemen
in Syrië? Hoe pakken we de criminele mensensmokkelaars en de beulen van IS aan?
Maar we beseffen allen ook dat deze structurele oplossing helaas tijd en veel moeite zal vergen. We
mogen ons dan ook niet verschuilen achter deze ultieme pacificatie. Onmiddellijke maatregelen
dringen zich op. Vandaag stelt onze Europese N-VA-delegatie dan ook tien concrete maatregelen
voor, die vertrekken vanuit onze eurorealistische visie. Ook in dit dossier is er nood aan
verantwoordelijke lidstaten in een verantwoordelijke EU.
Algemeen kader
Enkele zogenaamde hotspots installeren aan de Europese grenzen en 40.000 tot 160.000 asielzoekers
spreiden. De oplossing tot het complexe asieldebat lijkt zich steeds meer tot deze twee elementen te
beperken. Wie meent dat deze maatregelen alleen zaligmakend zijn, dwaalt.
De asielcijfers blijven stijgen. Verschillende Europese lidstaten nemen hun morele en humanitaire
verantwoordelijkheid op en bieden veel vluchtelingen bescherming en opvang. Helaas, verschillende
landen die vragen om Europese sociaaleconomische solidariteit, blijven aan de kant staan wanneer om
een eerlijke asielsolidariteit wordt gevraagd binnen de EU.
Elke oplossing van de asielcrisis zal een eerlijke spreiding van asielzoekers over alle lidstaten vereisen.
Maar die spreiding zal niet volstaan. Meer nog, de vraag tot spreiding zou slechts de laatste schakel
van de oplossing moeten zijn. We zullen allen tot het besef moeten komen dat dit een complex verhaal
van grenzen is. Naast de fysieke Europese grenzen, zijn ook de opvang- en integratiemogelijkheden
van de EU en haar lidstaten begrensd.
2
Europese asielcrisis
Persconferentie N-VA delegatie Europees parlement
7 september 2015
a) Europese grenzen
Massaal veel mensen moeten hun land ontvluchten omwille van vrees voor oorlog en geweld. Hoe
kunnen we ervoor zorgen dat zoveel mogelijk van hen veilig en in de best mogelijke omstandigheden
worden opgevangen? Dat zou de centrale vraag moeten zijn van elk structureel vluchtelingenbeleid.
En dus niet: Hoe kunnen we zoveel mogelijk mensen in Europa opvangen?
Cruciaal voor elk asiel- en migratiebeleid is een degelijk grenzenbeleid. Dit houdt niet enkel in dat een
correct grenzenbeleid en een effectief terugkeerbeleid moeten worden gevoerd, maar ook dat de EU
een morele plicht heeft om bijstand te verlenen om veilige opvang in derde landen mogelijk te maken.
Zodat minder mensen de levensgevaarlijke oversteek maken.
b) Grenzen aan wat de EU kan doen
Een sterke sociale welvaartsstaat dient per definitie samen te gaan met een selectief toegangsbeleid.
Een opendeurpolitiek zal onvermijdelijk een impact hebben op de sociale welvaartsstaat. Niet iedereen
zal dus in Europa kunnen worden opgevangen. Net daarom is het onethisch dat de EU en haar lidstaten
onrealistische verwachtingen scheppen die ze niet kunnen waarmaken. Het is gewoon fout om met de
voeten van mensen te spelen, meer nog wanneer het vluchtelingen betreft.
Tegelijk moeten we stappen kunnen zetten om mensen die deel zullen uitmaken van onze samenleving
te versterken, zodat zij ook onze samenleving kunnen versterken. Inburgeren, activeren, bijdragen, zijn
dan ook centrale vereisten. Daarin moet de EU ten dienste staan van de lidstaten. Europese
regelgeving blijkt echter al te vaak een remmende factor.
c) N-VA standpunt mbt EU Commissievoorstel tot spreiding
Zal de N-VA delegatie in het Europees Parlement het commissievoorstel tot spreiding goedkeuren?
Net als in het verleden zullen wij elk concreet voorstel grondig bestuderen en steunen wanneer tegelijk
en met evenveel ambitie:
- maatregelen worden genomen voor een correct grenzenbeleid; en
- de mogelijkheid wordt geboden aan lidstaten om een kordaat inburgerings-, activerings- en
participatiebeleid te kunnen voeren; en
- tenslotte als sluitstuk gekozen wordt voor een eerlijk spreidingsplan waarin elke lidstaat zijn
evenredig deel doet, rekening houdend met o.a. de grootte van het land, historische
migratiestromen en reeds verwerkte asielaanvragen. De herverdelingsparameters die in het
verleden circuleerden voldeden niet aan deze voorwaarde. Niet elk spreidingsvoorstel is voor
de N-VA een correct spreidingsvoorstel.
In afwachting van een structurele oplossing die rust en veiligheid biedt in de conflictgebieden, is er
dringend nood aan dergelijke directe maatregelen. Zolang deze maatregelen uitblijven zal de N-VAdelegatie in het Europees Parlement geen steun verlenen aan elk dossier dat financiële hulp verleent
aan EU-lidstaten die weigeren hun verantwoordelijkheid op te nemen in deze historische
migratiecrisis. Voor wat, hoort wat. De N-VA ziet een streng, maar eerlijk migratie- en asielbeleid als
enige juiste optie.
3
Europese asielcrisis
Persconferentie N-VA delegatie Europees parlement
7 september 2015
Europese grenzen
1. Asielzoekers overtuigen de gevaarlijke overtocht niet te maken
Europa moet een ambitieuze bijdrage leveren om de levensomstandigheden in de
vluchtelingenkampen en de naburige noodlijdende steden te verbeteren. Dit door middel van extra
humanitaire hulp aan de buurlanden van Syrië en bijkomende financiële steun aan de VNvluchtelingenorganisatie UNHCR.
Bovendien moet Europa bij de lokale regeringen in derde landen aandringen om arbeidskaarten uit te
reiken en de betrokkenen er een directe toekomst te bieden. Een hogere levenskwaliteit mét
perspectieven moet gelukszoekers de moed helpen ontnemen voor een gevaarlijke oversteek.
Ontradingscentra in belangrijke transitlanden voor economische migranten (bv. Niger) kunnen
bovendien informatie en een vrijwillige terugkeer aanbieden. Het is belangrijk dat gelukszoekers,
voordat ze de gevaarlijke overtocht maken, weten dat ze sowieso niet aan de voorwaarden voldoen
om als vluchteling erkend te worden en bijgevolg geen legaal verblijf in Europa zullen krijgen.
2. Andere regio's in de wereld tot meer substantiële inspanningen bewegen
Europa – met België als een van de koplopers - doet veel, terwijl vele anderen hun rug keren.
Voornamelijk de rijke Golfstaten, nochtans grenzend aan de oorlogszones, nemen nauwelijks een
handvol mensen op. Hun beleid lijkt de betrokken conflicten soms zelfs in de hand te werken.
3. Een harde aanpak van mensensmokkelaars faciliteren
Libië heeft dringend nood aan een regering van nationale eenheid die de mensensmokkelaars opjaagt
en opsluit. Criminelen die duizenden de dood in jagen, verdienen een harde aanpak. Daarom blijven
we de inspanningen van de VN-gezant en de Hoge Vertegenwoordiger voor Buitenlandse Zaken en
Veiligheidsbeleid van de Europese Unie, Federica Mogherini, voor de vorming van een
eenheidsregering steunen. Libië moet tevens de heropgestarte bewaking van zijn eigen kustlijn
verderzetten.
Ondertussen moet Europa elke mogelijkheid onderzoeken en aangrijpen om onmiddellijk een militaire
missie op poten te zetten. Mensensmokkelaars begaan zware schendingen van de mensenrechten, het
is dan ook onze morele plicht een dergelijke humanitaire interventie op te zetten. Deze militaire
interventie op zee moet boten die voor mensensmokkel worden gebruikt tot zinken brengen, voor
vertrek in Libische wateren.
Ten slotte moet Europa de Golfstaten onder druk zetten om hun bancaire systeem te hervormen. Net
als in de EU reeds is voorzien, moeten financiële transacties naar Syrië en Irak ook daar als verdacht
worden bestempeld en opgevolgd.
4
Europese asielcrisis
Persconferentie N-VA delegatie Europees parlement
7 september 2015
4. Hotspots oprichten in Italië, Griekenland en Hongarije
In landen met een enorme toestroom van asielzoekers dienen zogenaamde hotspots te worden
opgericht. Deze gesloten registratiecentra screenen alle asielzoekers die de EU via die plaats willen
binnenkomen. Economische migranten die duidelijk niet in aanmerking komen voor asiel dienen terug
te keren. Asielzoekers die wellicht in aanmerking komen voor een statuut als vluchteling worden in het
spreidingssysteem opgenomen. Bij spreiding verzekert het bestemmingsland de behandeling van de
asielaanvraag.
Wie Europa binnenkomt via een land met een hotspot, moet zich in die hotspot aanmelden. Doen ze
dit niet, dan zullen ze later naar dat betrokken land worden teruggestuurd om de procedure correct te
doorlopen. België zal dus geen enkele aanvraag meer dienen te verwerken van asielzoekers die via
Italië, Griekenland of Hongarije naar ons land komen zonder zich te hebben aangemeld in de relevante
Italiaans, Griekse of Hongaarse hotspot. Enkel zo kan een eerlijke spreiding worden gegarandeerd.
Asielzoekers die via landen zonder hotspots Europa binnenkomen, vallen onder de bestaande
Dublinregels. Deze regels bepalen dat het eerste EU-land van aankomst moet zorgen voor de opvang
van de asielzoeker en de verwerking van zijn aanvraag.
De Europese Commissie dient een lijst van veilige landen op te stellen om dit hele proces te
vergemakkelijken. Essentieel is dat ook wie zijn asielaanvraag afgewezen zag, hoe dan ook in een veilig
derde land terechtkomt.
5. Een versnelde en efficiënte terugkeer van economische migranten die niet in
aanmerking komen voor asiel
Echte asielzoekers die op de vlucht zijn voor gewapende conflicten en die volgens de Conventie van
Genève recht hebben op bescherming, moeten toegang hebben tot een efficiënte en snelle
asielprocedure. Oneigenlijke asielaanvragen maken dit onmogelijk en moeten dan ook worden
bestreden.
De betrokken economische migranten zullen in gesloten centra aan de grens dienen te verblijven.
Nadien brengt de betrokken lidstaat en/of Frontex hen terug. Hiervoor moet de EU het mandaat van
Frontex aanpassen en haar budget uitbreiden. Zo kan Frontex deze operaties autonoom voltooien en
ze niet langer enkel coördineren. In het geplande budget voor 2016 zal Frontex € 15 miljoen besteden
aan terugkeeroperaties op een totaal budget van € 172 miljoen (in 2015 was dit ongeveer €9 miljoen
op €142 miljoen). Dat is amper 8,7% en dus veel te weinig voor een organisatie die de grenzen van de
EU moet bewaken.
Cruciaal is daarbij dat de Europese Commissie volop inzet op het afsluiten van de nodige
terugnameakkoorden. Ook met landen als Marokko en Algerije. Als het land van herkomst hieraan niet
wil meewerken, dan kan dit een opschorting van de ontwikkelingssamenwerking met dat land
betekenen. Ook bij het afsluiten van handelsakkoorden moet de Commissie het afsluiten van
terugnameakkoorden als voorwaarde stellen.
5
Europese asielcrisis
Persconferentie N-VA delegatie Europees parlement
7 september 2015
6. Met onmiddellijke ingang push-backs op zee naar Turkije organiseren
De Europese Commissie neemt maatregelen zodat asielzoekers die vanuit Turkije over de Oostelijke
Middellandse Zee de EU via Griekenland willen binnenkomen, teruggedrongen worden naar Turkije.
Grenzen aan wat de EU kan doen
7. Een effectieve toepassing van de Dublinregels afdwingen
De Dublinregelgeving blijft het basisprincipe. Als enige uitzondering hierop geldt de verplichte
spreiding vanuit de hotspots.
De Commissie dient te verzekeren dat deze Dublinregelgeving door en voor alle lidstaten effectief
wordt toegepast. Daarom moeten waar nodig inbreukprocedures tegen onwillige lidstaten worden
opgestart.
Om een effectieve tenuitvoerlegging te garanderen en daarbij ook solidariteit met de betrokken EUlidstaten te organiseren, werd een systeem uitgewerkt waarbij zij een beroep kunnen doen op
Europese noodfondsen en budgetten, waaronder het Asiel, Migratie en Integratiefonds (AMIF) en het
Interne Veiligheidsfonds (ISF). Ook bijvoorbeeld Griekenland moet de Dublinregels dus kunnen
toepassen , gezien voor hen onlangs nog een enveloppe van 474 miljoen euro beschikbaar werd
gemaakt in fondsen (lopende tot 2020) en nog eens € 2,74 miljoen in noodfondsen. Zo kunnen
asielzoekers die worden teruggestuurd naar het eerste Europese land van aankomst een humane
opvang krijgen.
Europa moet echter middelen binnen haar budget verschuiven om deze fondsen verder uit te bouwen.
In het bijzonder om die lidstaten te kunnen ondersteunen die vandaag een onevenredig hoog aantal
asielzoekers opvangen, zoals België. De Europese Commissie bevestigde zelf dat de vandaag voorziene
middelen ontoereikend zijn om aan de budgetaanvragen van de lidstaten te voldoen. Een herallocatie
binnen het Europese budget dringt zich dan ook op.
De betrokken landen aan de buitengrenzen kunnen voor de effectieve toepassing van de Dublinregels
bovendien ook een beroep doen op operationele steun van EU-agentschappen, zoals EASO die
ondersteuning biedt bij de registratie van asielzoekers, en de hulp van andere EU-lidstaten onder het
civiele beschermingsmechanisme. Dit mechanisme activeert het verschaffen van materiële hulp door
andere EU-lidstaten, zoals bvb. tenten voor opvang. Wat opvalt is dat Griekenland zelfs nog geen
aanvraag hiervoor heeft ingediend.
8. Systeem van verplichte spreiding van asielzoekers over alle lidstaten invoeren
Op basis van dit systeem zal Europa de asielzoekers vanuit de hotspots verdelen over de lidstaten.
Idealiter participeren ook landen die nauwe relaties met de EU onderhouden (zoals Noorwegen en
Ijsland). Deze spreiding gebeurt volgens een eerlijke verdeelsleutel, waarbij rekening wordt gehouden
met o.a. de grootte van een land, historische migratiestromen, het aantal vluchtelingen per duizend
inwoners die er reeds langs eigen buitengrenzen zijn aangekomen, ….
6
Europese asielcrisis
Persconferentie N-VA delegatie Europees parlement
7 september 2015
Er komt een clausule in het spreidingsplan die de schorsing van die spreiding vanuit de hotspots
mogelijk maakt, wanneer de landen aan de buitengrenzen van de EU hun asielverplichtingen niet
nakomen. Dat gaat onder meer over de registratie en kwalitatieve opvang van iedereen die de EU
binnenkomt.
9. Wettelijke basis voor tijdelijke interne grenscontroles verbreden
Het Schengenverdrag laat nu tijdelijk grenstoezicht voor voorzienbare gevallen toe onder volgende
voorwaarden:
- Ernstige bedreiging voor de openbare orde of de binnenlandse veiligheid;
- Proportionaliteit: grenstoezicht moet beperkt blijven tot hetgeen strikt noodzakelijk is om op
de bedreiging te reageren;
- Enkel te gebruiken als uiterste middel;
- Bij het herinvoeren van controles moet de E.U.-lidstaat o.a. rekening houden met de
verwachte gevolgen van de bedreigingen voor de openbare orde of veiligheid.
Om elke discussie uit te sluiten moet een ‘onevenredige instroom’ als bijkomende grond worden
ingevoegd. Zo zullen de grenzen kunnen worden gecontroleerd wanneer bepaalde lidstaten hun
solidariteitsverplichtingen die kaderen binnen de hotspots of de Dublinregelgeving niet nakomen.
Hierbij is het niet de bedoeling om met de controles de echte vluchtelingen de mogelijkheid te
ontnemen dat ze hun asielaanvraag kunnen afhandelen volgens de correcte procedure. Integendeel,
de identificatie en terugkeer van economische migranten zal ruimte bieden aan echte vluchtelingen
die recht hebben op een efficiënte procedure en bescherming.
Dit alles zal ook bijdragen tot bijkomende druk op de landen die vandaag onvoldoende asielsolidariteit
betonen.
10. De Europese sociale regelgeving aanpassen
De Kwalificatierichtlijn, die vanaf de eerste dag dezelfde sociale rechten toekent aan erkende
vluchtelingen als aan eigen onderdanen, is niet langer houdbaar. Met respect voor de Conventie van
Genève moet Europa ruimte bieden voor maatwerk op nationaal niveau. De EU moet daarbij ten
dienste staan van de lidstaten die een beleid van inburgering, activering en participatie willen voeren.
En dus mag de Europese regelgeving daarbij geen remmende factor zijn.
7