13 juli 2003 Welkom V. Welkom, lieve mensen, van overal of dichtbij

13 juli 2003
Welkom
V. Welkom, lieve mensen, van overal of dichtbij,
zomaar alleen of samen; voel je hier maar thuis.
Dit uurtje rust, bezinning en geluk zij ze gegeven onder de zondagsboom
in de naam van de + Vader...
Wellicht kan een liedje je hierbij helpen,
een liedje ook om niet te vergeten wie wij zijn.
Vandaag kiezen we telkens voor het tweede liedje uit de rij.
Te beginnen met: Soms ben je alleen en een beetje bang misschien...
Je vind de tekst onderaan bladzijde 1.
Na het openingslied:
L. Vrienden zijn als bomen,
ze wachten tot je nog eens langs komt,
en ze zijn onverstoorbaar als je wegblijft;
ook na maanden afwezigheid,
kan je de draad weer opnemen,
omdat ondertussen niets werd afgebroken.
Vrienden zijn als bomen,
op een goede afstand van elkaar geplant
zo moeten ze elkaar niets betwisten,
ze kennen ook geen afgunst
maar nodigen wel elkaar uit,
hoger te groeien.
Vrienden zijn als bomen,
en bomen buigen niet
maar wuiven. (stiltemoment)
V. Kondigt het Verzoeningsmoment aan met een zinnetje...
Lezer: - zie misblaadje
Kyrie eleison
Gebedsmoment
V. Soms gaat een mens
het ene huis uit en het andere binnen
maar hij voelt zich nergens thuis.
Hij komt niet tot rust. Hij komt niet tot zichzelf.
In dit huis wil ik tot rust komen, God,
om voluit, vrij en ongebonden te zien
en niemand of niets te herleiden tot wat ik er 'in zie'.
Want wie een mens of God herleidt tot wat hij van hem ziet
gunt hem geen eigen weg, geen eigen trektocht meer.
(stilte... en daarna de mensen uitnodigen om de tekst van het
'Gebedsmoment' samen te bidden: -zie misblaadje midden van blz. 2)
Eerste lezing
lezer
In de trein van Berlijn naar Praag is het goed toeven.
Links en rechts van de trein is het één en al Midden-Europa.
Ik lees een boek.
Ik lees het boek: 'Terugblik op mijn leven' van Lou Andreas Salomé,
een 19de eeuwse Russische schrijfster
die al jong haar vaderland verliet om in Zurich
filosofie en godsdienstwetenschappen te gaan studeren.
Ze sleet haar verdere leven in Midden-Europa,
in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland.
Daar raakte ze bevriend met Raimer Maria Rilke, Pragenaar van geboorte.
Kan deze vrouw mij -drukke berekenende westerling-,
binnenleiden
in de trage, ondoorgrondelijke melancholie van Midden-Europa?
Zal ik op mijn eindbestemming te Praag goed ontvangen worden?
Zal daar een plaats zijn waar men mij goed ontvangt?
Als ik er mij niet thuis zal voelen en geen vrede voelen,
zal ik dan opstaan en doorgaan?
Lied: blz. 3
De mensen zijn als bomen...
op blz. 3 in het midden
Evangelie en nadien: Een zee van mensen...
Voorbeden
hierbij wordt ook dankbaar teruggedacht aan de overledenen....
en een lied: De Doornvogels blz 4
Gebed bij de gaven:
V. Getrouwe God, Gij hebt beloofd
dat Gij aanwezig zult zijn in ons midden
telkens wanneer wij, in uw Geest,
verenigd zijn rond uw tafel
en met elkaar delen van brood en wijn.
Geef, dat wij
-onder deze zondagsboom samengekomendie liefde doorgeven aan heel uw schepping,
zoals Gij ons hebt voorgedaan.
Daarom bidden wij samen (tekst misblaadje onderaan p. 4)
Lied na de communie: Hoewel onklaar en met tegenstand onderaan blz. 7
Slot
L.
(na het communielied)
Ik zie uit naar vakantie.
Graag ga ik op reis.
Mijn wandelstok en mijn wandelschoenen
staan al klaar.
Ik neem niet te veel mee.
Vooral 'mezelf' zal ik meenemen.
Ik zal genieten van al de verschillende mensen
en al die verschillen tussen de mensen.
Daar waar ik ontvangen wordt
zal voor mij een plaats van vrede zijn.
... en dit willen we samen be-amen
met de tekst onderaan op laatste bladzijde: