Doe het zelf stottertherapie. In mijn tienerjaren was ik er al van overtuigd dat mijn stotteren werd veroorzaakt door een vorm van nervositeit. Een nervositeit die ik door mijn hele lichaam voelde .Wat voor mij betekende dat logopedie een zinloze weg was. Voor mij was het heel duidelijk dat ik van die nervositeit af moest komen om van het stotteren te genezen, maar hoe?. Dan is er nog de spraakangst die het gevolg is van het stotteren wat het nog erger maakt. Later bemerkte ik dat ook het roken van sigaretten en vleesproducten stress kunnen veroorzaken . Toen ik ongeveer 15 jaar was kreeg ik van iemand het advies om elke dag een half uur te gaan zwemmen ,wat zeker zou helpen, zo verzekerde hij mij. Zwemmen is er bij mij nooit van gekomen. Elke dag hield ik mij met het stotteren bezig ,en hoopte eens de oplossing te vinden .Ik kon niet geloven dat ik er nooit van af zou komen. Ik stotterde vreselijk en kon soms geen woord uitbrengen , toch waren er ook perioden dat het beter ging en dat gaf mij weer hoop en betekende voor mij een mogelijke opening naar herstel . ik was 48 jaar toen ik mij er intensief mee bezig gaan houden door hardop te lezen en te experimenteren met voedselwaren ,vooral met vleesproducten . Vleesproducten die stress veroorzaken moet men zeker niet onderschatten ,deze kunnen ongemerkt het probleem verergeren. Ik had het meest last van varkensvlees. IK ging vooral stotteren als ik mijn stem ging verheffen ,bijvoorbeeld wanneer ik iemand wilde aanspreken, de z.g.n, blokkade. Maar net als ieder ander die stottert kon ik wel zonder enige moeite de krant lezen als ik alleen was. In het andere geval ging de nervositeit en de spraakangst een rol spelen en ging ik stotteren. Die blokkades voelde voor mij alsof ik mijn spraakorganen niet goed had kunnen ontwikkelen. Van stotteren ga je stotteren had ik ontdekt, op deze wijze ga je zelf stotteren ontwikkelen . Door elke dag op een tactische wijze hardop te lezen heb ik mij er doorheen kunnen slaan. Na een aantal jaren van elke dag een paar uur hardop lezen was mijn spraak aanzienlijk verbeterd, mijn nervositeit en spraakangst voor een groot deel gereduceerd. Ik had een goed resultaat bereikt. Een aantal jaren later bracht ik mijn leestherapie in verband met de zwemmer die door elke dag te gaan zwemmen van het stotteren was genezen, en kwam tot de ontdekking dat de langzame uitademing van de zwemmer overeenkomt met die van de vlotte prater .Zingen is daarom ook geen probleem ,omdat zang altijd gepaard gaat met een langzame uitademing . Toen begreep ik dat ik door hardop te lezen de lange langzame uitademing had getraind. Op dat moment was er voor mij een nieuwe stottertherapie geboren, en betekende voor mij een doorbraak in de stotterproblematiek. Vanaf nu kon iedereen die stottert zelf aan de slag om van zijn stotteren af te komen, door enkel elke dag de zwemademhaling te doen, d.w.z. inademen, tuitmond vormen dan langzaam tot diep uitademen. Dit Is de ademstroom van de vlotte prater. Voor hen die het willen proberen. Een goede regel is om s-morgens voor het opstaan deze oefening al een paar keer te doen Het is noodzaak deze oefening elke te dag doen ,regelmatig herhalen. Vorderingen worden snel teniet gedaan wanneer men niet meer oefent. Na verloop van tijd zal men merken dat men door te stoppen niet meer vervalt in het stotteren . Nervositeit, blokkades, spraakangst en alle andere belemmeringen zullen langzaam verdwijnen , en zal je zonder angst de telefoon van de haak nemen en zonder stotteren kunnen communiceren. Deze therapie is, doeltreffend ,natuurlijk ,duurzaam en kost geen moeite en tijd, en is voor iedereen bereikbaar. Elke dag de oefening doen, op de fiets, in de bus of trein en overal waar je bent. Ik ben er met deze methode in geslaagd om er voorgoed vanaf te komen dus waarom de ander niet?. Niet in een paar dagen, weken, of een paar maanden, deze methode heeft veel meer tijd nodig ,maar het resultaat is verbluffend. Leeftijd en de ernst van het stotteren zullen ongetwijfeld mede een rol spelen. Het is voor iedereen die stottert goed en ook noodzaak om te weten wat hij/zij er zelf aan kan doen, meer mensen zullen er mee geholpen zijn. Ik ben geen wetenschapper of therapeut en heb hiervoor geen enkele studie gedaan, dit zijn alleen mijn bevindingen ,en die wil ik graag uitdragen . J. Frits