Lees de hele nieuwsbrief. - Stichting Oogzorg ver weg dichtbij

Nieuwsbrief 12, juni 2009
Welkom
In deze 12e nieuwsbrief willen wij u als donateurs, maar ook bezoekers van onze website,
informeren over de activiteiten van de stichting en dr. Hian oei en zijn vrouw Loes en de
oogheelkundige praktijk in Papua. In de vorige nieuwsbrief hebben we reeds geïnformeerd
over de bestuurswisselingen die in april 2008 hebben plaatsgevonden; in vervolg daarop
informeren wij u ook graag nader vanuit het bestuur.
Overzicht 2008.
2008 is binnen de stichting een onverwacht wat rustig jaar geweest. Enerzijds is de
bestuurswisseling reden geweest om onze visie op de toekomst van de stichting samen met dr.
Hian Oei nadere onder de loupe te nemen. Anderzijds hebben ook persoonlijke
omstandigheden binnen het bestuur tijdelijk voor een wat minder actieve periode gezorgd.
Papua.
De werkzaamheden van dr. Hian Oei hebben in de afgelopen periode vooral in het teken
gestaan van consolideren van de hoe graad van oogzorg binnen het ziekenhuis.
Dat had natuurlijk ook al vorm gekregen in de komst van de 2e oogarts, dr. Januar, alweer
enkele jaren geleden. Maar ook in Papua gaan de ontwikkelingen noodzakelijkerwijs door.
Nieuwe operatie technieken worden ook in ziekenhuizen als Dian Harapan noodzakelijk.
Immers, naast de grote zorg voor de oogheelkundige patient die het niet kan betalen, is het
werk voor de patient die het wel kan betalen minstens zo belangrijk geworden. Uit die
werkzaamheden kunnen namelijk gelden gereserveerd worden voor de armste patiënten.
Die nieuwe technieken moeten geleerd worden en personeel moet opgeleid worden om met de
meer moderne apparatuur om te kunnen gaan. Hoe meer techniek er komt kijken bij een
operatie, hoe belangrijker het is om het instrumentarium goed te onderhouden. Een klein
afwijking is bij een oogoperatie als gauw van nadelige invloed. Dr. Januar en enkele
verpleegkundigen van de oogafdeling hebben daarom cursussen gevolgd buiten Papua. Dat
kost geld , zowel voor de cursus als voor het verblijf. En ondertussen moet de zorg in Papua
ook door kunnen gaan. Dank zij gelden van de Stichting Oogzorg Ver weg dichtbij is dat
mogelijk geworden. Ook de administratieve organisatie van een oogafdeling en de
organisatie van het hele ziekenhuis hebben veel inzet gevraagd van Dr. Hian Oei. Zo is er een
nieuw salarissysteem ingevoerd, waar uiteraard geen fouten in mogen zitten, en waar men
goed mee moet kunnen omgaan.
Zoals in eerder nieuwsbrief al gemeld, is er in 2007 een bijzondere donatie ontvangen ten
behoeve van de bouw en inrichting van een kindercrèche. Begin 2009 zijn de plannen
rondgekomen, en is de bouwgrond overgedragen van de bisschop van Jayapura aan het
ziekenhuis. De crèche is bedoeld voor ruim 25 kinderen vooral van medewerkers van het
ziekenhuis, zodat ook voor hen een beter mogelijkheden bestaan om werk en gezin te
combineren. Dat bevordert uiteraard de zeer belangrijke continuïteit van het personeel.
Op de website is een tekening van de crèche te zien alsmede 2 foto’s van de eerste
steenlegging. Als alles goed gaat is mie/juni de bouw afgerond. Helaas ontbreken nog enige
financiën om het helemaal rond te krijgen.
Dr. Hian Oei gaf ook aan dat er een werkgroep opgericht is die een sociale uniot ten behoeve
van de minvermogende patient in het ziekenhuis gaat opstarten. Inmiddels draait die unit
alweer bijna 1 jaar en is bedoeld voor de patiënten die de rekening niet kunnen betalen. In het
verleden liepen patiënten nogal eens weg uit het ziekenhuis omdat ze de rekening niet konden
betalen, nu wordt hen uitgelegd dat er oplossing voor bestaan. Dat geeft rust en daardoor
kunnen patiënten hun behandeling afmaken.
De oogafdeling zelf loopt heel goed, maar natuurlijk wordt ook gekeken naar de toekomst.
Het is belangrijk dat er naast dr. Hien oei en dr. januar een nieuwe oogarts gaat komen.
Immers de werkzaamheden worden door het achterblijven van een werkvergunning ook
steeds beperkter. En het is niet wenselijk, dat dr. Januar er ook als enige moet zorgdragen
voor de oogoperaties in de buitengebieden. De stichting wil daarom samen met dr. oei en dr.
Januar bezien welke mogelijkheden er zijn. Moet je zelf een oogarts op gaan leiden, is het
mogelijk om zijn opleiding elders in of buiten Indonesië te gaan bekostigen, en op welke
wijze kun je een oogarts voor langere periode binden aan het ziekenhuis?
Kortom de juiste persoon vinden en voldoende financiële middelen hebben gedurende de
komende jaren om dat in gang te zetten. de stichting zal actief meedenken en zomogelijk
zullen we gerichte actie moeten ondernemen om donaties voor langere tijd te waarborgen.
Maar, alle kleintjes maken ook vele grote, dus iedere € is welkom. En in het jaarverslag over
2008 kunt u lezen dat er gelukkig niets aan de strijkstok blijft hangen.
De Stichting Oogzorg ver weg Dichtbij.
De stichting gaat zich de komende dus ook richten op specifieke wensen vanuit Papua, zoals
de noodzaak voor een nieuwe oogarts. Informatie vanuit Papua en mogelijkheden zullen door
dr. Oei op een rijtje gezet worden.
Daarnaast worden de middelen die hij nu al heeft ontvangen o.a. gebruikt voor het aanleren
van nieuwe operatie technieken voor staar operaties, waarvoor dr. Januar en 2
verpleegkundigen o.a. naar India moesten gaan.
Ook het aanleren van bepaalde onderzoek technieken met oogcamera’s en behandelingen met
laserapparatuur behoren steeds meer tot het palet van hun afdeling. Maar ook daarvoor is een
reis naar India nodig.
Cursussen voor staf en personeel van operatiekamers in Jakarta zijn worden gefinancierd. En
uit de eerste analyse blijkt dat de opleiding die dr. Hian Oei zelf deed (met middelen van de
stichting) in het ziekenhuis er voor zorgden dat zijn personeel niet achterliep bij het personeel
van oogklinieken in Java. Hij mag daar terecht trots op zijn.
Hian en Loes Oei.
In de afgelopen periode zijn zij verhuisd naar een andere woning. Zij wonen nu wat verder
weg van het ziekenhuis maar zijn nog steeds zeer nauw met alles betrokken. Het nieuwe huis
heeft gelukkig wat meer moderne mogelijkheden, en maakt het daardoor ook makkelijker om
hun periode van verblijf aldaar te verlengen. Uitstapjes naar Nederland blijven zeer beperkt,
maar gelukkig is email en soms telefonisch contact toch nog steeds de beste manier om
informatie door te geven.
Dank.
Bijna aan het eind van deze nieuwsbrief willen wij alle schenkers nogmaals hartelijk dank
zeggen voor hun bijdragen. Het is ons doel om een ieder altijd met een brief te bedanken,
maar mocht om de een of andere redenen dat niet goed zijn aangekomen, dan nogmaals bij
deze. DANK, namens dr. Hian Oei en zijn vele patiënten.
Tot slot:
Een van de bestuursleden van de Stichting (dr. H.A.L.F.Hoogstede) heeft in dit jaar 2
onderscheidingen mogen ontvangen, onder andere vanwege de werkzaamheden binnen de
stichting. Graag wil hij u laten weten dat de vele reacties, ook van donateurs van deze
stichting¸hartverwarmend waren. Maar het echte werk wordt gedaan in Papua, en daarom is
het goed te beseffen dat heel veel van die eer moet en mag afstralen op de harde werkers ver
weg. Het is vele malen eenvoudiger om als bestuurslid werkzaam te zijn, dan in een klimaat
van Papua, met beperkte middelen en mensen, de échte zorg te geven aan de allerarmsten van
deze wereld. Daarom bij deze alle eer voor Hian en zijn vrouw Loes.