VITAMINE G, DE HILVERSUMSE PIONIERSPLEK Het initiatief van ds. Gerard Kansen voor een 'evangelische' geloofsgemeenschap onder de paraplu van de Protestantse Gemeente in Hilversum, is officieel 'pioniersplek' van de Protestantse Kerk in Nederland. Pioniersplekken zijn nieuwe, creatieve initiatieven, gericht op mensen die geen contact (meer) hebben met de kerk. De Protestantse Kerk in Nederland wil in het hele land in de komende jaren 100 pioniersplekken in het leven roepen. Het Hilversumse project heeft de naam ‘Vitamine G’. De ‘G’ verwijst naar God, Geest, Geloof en Gebed. De geloofsgemeenschap wordt in een flyer getypeerd met de kernwoorden: informeel, diepgaand, interactief, spiritueel en intiem. In september 2011 begon de christelijke gemeenschap als aanvulling op het bestaande aanbod van kerkdiensten in de stad. Twee keer per maand, op zondagmorgen om 12 uur is er een kerkdienst met een meer ‘evangelische’ liturgie. Inhoudelijk beoogt Vitamine G een combinatie van de theologische diepgang van de protestantse traditie met het levende en missionaire van de evangelische traditie’, schreef Gerard. Op creatieve en experimentele wijze zoekt Vitamine G nieuwe wegen om met elkaar en anderen het evangelie te delen. ‘Vanuit de persoonlijke en gemeenschappelijke verbinding met Jezus Christus willen we groeien in een getuigende levensstijl.’ Kantelpunt Gerard is ingenomen met de (financiële) steun vanuit de landelijke kerk, voor het initiatief. ‘Er is een lang proces aan voorafgegaan. We begonnen met een klein clubje van 8 mensen. Nu zijn er soms zeventig, waaronder een substantieel aantal jongeren. We naderen nu het kantelpunt, waarbij er meer mensen om 12.00 uur in de kerk zitten, dan in de ochtenddienst om 10.00 uur. En dat komt dan niet doordat mensen de overstap hebben gemaakt. Vitamine G trekt nieuwe Hilversummers, nieuwe gelovigen en mensen potentiële afhakers, die deze manier van kerkzijn wél inspirerend vinden.’ Door de groei van de geloofsgemeenschap, ontstaan nu nieuwe mogelijkheden voor missionair werk, via bezoekwerk en het contact met scholen in de wijk. ‘Dat droppen we niet van bovenaf, maar komt uit de relaties van de betrokkenen.’ Toegewijd Een jaar geleden had de predikant niet durven hopen op de nieuwe mogelijkheden die zich nu aandienen. ‘Ik zat op een dood punt. Wordt het ooit nog werkelijkheid? We zijn doorgegaan, omdat we geloofden dat God dit ons op het hart had gelegd. De betrokkenheid groeit, ook de verbondenheid met elkaar. Mijn droom is niet een vol kerkgebouw, hoewel dat ook mooi is. Maar ik hoop dat mensen als toegewijde volgelingen van Jezus gaan leven.’