ChristenUnie Assen Wij spelen geen spelletjes met mensen. De ChristenUnie zegt nee tegen gokken Harmke Vlieg-Kempe Assen, oktober 2006. Het hoe en waarom van het Nee van de ChristenUnie in Assen tegen de verruiming van de verordening gokbeleid en tegen het gokken zelf. Nee tegen de verruiming van de verordening gokbeleid De ChristenUnie is heel duidelijk in haar oordeel over de plannen die de VVD tentoonspreidt ten aanzien van de verruiming verordening gokbeleid: NEE. Er wordt door de VVD gesteld dat een casino in TT world essentieel is voor een gezonde exploitatie van TT world. De VVD-fractie wil daarom de bestaande verordening met één gokvergunning specifiek voor TT world uitbreiden naar twee. Het veronderstelde economische belang voor Assen weegt in deze redenering zwaarder dan de beschermende verantwoordelijkheid die de overheid heeft voor haar burgers. De ChristenUnie gelooft niet dat er een balans te vinden is tussen financieel gewin en het riskeren van verslaving. Elke gok waar mensen op het spel staan is er één te veel. Wij geloven niet dat voorzieningen op het preventieve vlak probleemgevallen zullen voorkomen. En wat betreft de curatieve voorzieningen die de exploitant aanbiedt: voorkomen lijkt ons beter dan genezen. Wij zien het als de zorgplicht van een gemeente om te voorkomen dat het mis gaat! In het collegeprogramma wordt in hoofdstuk 8 met de titel “iedereen telt mee”, gezegd dat de overheid zich op zal stellen als een schild voor de zwakken. In hetzelfde hoofdstuk wordt gesproken over het verminderen en voorkomen van problematische schulden. Middelen om deze doelen te bereiken zijn: Voorlichting op onder meer scholen door de GKB over voorkomen van schulden bij jongeren; Verbetering van de mogelijkheden van schuldsanering, meer maatwerk. Op 21 september jl. heeft de raad unaniem ingestemd met voorstellen voor armoedebestrijding. Een belangrijk onderdeel daarvan was de schuldhulpverlening. De ChristenUnie vindt het onbegrijpelijk dat er een maand later een voorstel op tafel ligt waarmee wij als gemeente het mogelijk gaan maken dat mensen grote schulden kunnen oplopen. Hebben we dan als raad op 21 september de nazorg geregeld voor de problemen die de raad nu zelf gaat creëren? De ChristenUnie wil dat de gemeente haar roeping waarmaakt en hen beschermt die bescherming nodig hebben. Tenslotte menen wij dat de verantwoording voor het speelautomatenbeleid, en indirect de geestelijke gezondheid van mensen, niet deels bij een exploitant gelegd kan worden. Hoe kan men van een exploitant verwachten dat hij probeert te voorkomen dat zijn klanten te veel geld uitgeven in zijn bedrijf? Te goede preventie zou de uitbater de das om doen! De overheid in Assen moet zélf opkomen voor haar burgers en een schild voor de zwakken willen zijn. Nee tegen gokken Gokken is geen onschuldige vorm van vrijetijdsbesteding. Gokken kan makkelijk leiden tot een verslavende werking, die vergelijkbaar is met alcohol- en drugsverslaving. "Een gokker die stopt, ervaart net als andere verslaafden onthoudingsverschijnselen. Wetenschappers hebben ontdekt dat tijdens het gokken in het menselijk lichaam een stof wordt aangemaakt met een vergelijkbare werking als morfine. Wanneer deze stof, endorfine genaamd, niet meer aangemaakt wordt, ontstaan er ontwenningsverschijnselen. Dit gegeven maakt de overeenkomst van kansspelverslaving met verslaving aan opiaten wel heel erg groot. Lichamelijke bijwerkingen kunnen zijn: hoofdpijn, vermoeidheid, trillen, transpireren, slaapstoornissen, geheugenverlies, maag- en darmklachten en anorexia. Psychische klachten die bij onthouding kunnen optreden zijn: rusteloosheid, snel geïrriteerd zijn, gedachten aan zelfdoding, angsten, achterdocht, schuldgevoelens, agressieve gevoelens en minderwaardigheidsgevoelens. Daarnaast krijgt de gokker ook problemen in de sociale sfeer: schuldeisers willen hun geld terug, de gokker raakt geïsoleerd. Echtscheiding en verbroken relaties zijn het gevolg. De hoop dat de financiële problemen opgelost kunnen worden, wordt steeds minder. Veel kansspelverslaafden zien in de criminaliteit nog de enige manier om aan geld te komen. Vaak moet de gokverslaafde diep in de put zitten voordat hij hulp zoekt. Soms is het gokken dan al drie tot zeven jaar een vaste gewoonte." 1 Een (te) grote groep mensen blijkt vatbaar voor gokverslaving. De ChristenUnie wil in geen geval meewerken aan een beleid dat het risico meebrengt dat er ook maar één persoon te kampen krijgt met gokverslaving. 'Van de mensen die met risicovolle kansspelen experimenteren, ontwikkelt 6 á 7 procent serieuze gokproblemen. Van hen voldoet eenderde aan de criteria voor pathologisch gokken', zegt dr. Maarten Koeter van het AIAR (Amsterdam Institute for Addiction Research). 'Weliswaar krijgen meer gokkers verschijnselen zoals "meer geld uitgeven dan men van plan was", en "mislukte pogingen om met gokken te stoppen", maar die leiden niet altijd tot serieuze problemen. Een deel van de gokkers raakt ze weer kwijt voor het een echte verslaving wordt. Overigens lijkt ook een deel van de verslaafden weer te herstellen'. Evengoed telt Nederland naar schatting tweehonderduizend probleemgokkers en zeventigduizend gokverslaafden.2 De ChristenUnie wil met name ook op Bijbelse gronden het gokken van de hand wijzen. De begeerte, het verlangen om te winnen ligt ten grondslag aan het kansspel. De Bijbel vertelt ons duidelijk dat de puur materiële begeerte voor de mens geen goede drijfveer is. Begeerten kunnen de mensen binden, dit in tegenstelling tot Gods bedoeling voor de mens om vrij te zijn. 1 2 Bron: "Vraagbaak bij verslavingen" (pagina 97) Bron: Gedeelte uit artikel Volkskrant 19 maart 2005. "Wat me heel erg in het gokken aantrok, was de kick van het winnen. Maar ik hield mezelf voor de gek. Ik zag alleen wat ik won en niet wat ik verloor. Alleen daar speelde ik voor. Als ik eens flink verloor, was ik heel kwaad op de kast en op mezelf. Ik was dan altijd heel teleurgesteld in mezelf. Als ik veel verloor, had ik ook altijd zin om te stelen. Ik wilde wraak nemen, de kast als het ware terugpakken. Ik was de gokkast als een mens gaan zien, die me in de maling nam." Michiel, ex-gokverslaafde Conclusie De conclusie is: de ChristenUnie is pertinent tegen de verruiming van de verordening gokbeleid. Het veronderstelde economische voordeel weegt nooit op tegen het risico van gokverslaving. De raad moet niet de verantwoordelijkheid willen dragen voor het veroorzaken of in de hand werken van gokverslaving. De ChristenUnie vindt het ongeloofwaardig en onverantwoord om geld beschikbaar te stellen voor schuldhulpverlening en tegelijk als raad verruiming van het gokbeleid mogelijk te maken. Preventie mag niet bij de exploitant neergelegd worden, dit is weglopen voor de eigen verantwoordelijkheid van de overheid. Kortom de ChristenUnie komt óp voor de kwetsbare mensen in de Asser samenleving wij laten ze niet aan hun lot over: wij spelen geen spelletjes met mensen!. Gebruikte bronnen: AGOG (Anonieme Gokkers Omgeving Gokkers / zelfhulporganisatie) digitale informatie. http://www.agog.nl Burgercomité Zwolle. “Voetbal oké, gokhal nee”, (Zwolle, maart 2005.) http://www.referendumzwolle.nl ChristenUnie en hulporganisaties, “Manifest: geen gok met kansspelen.” (Amersfoort Februari 2004.) http://www.christenunie.nl/documenten/www/2004-0308%20GOKKEN%20-%20Manifest.doc College van toezicht op de kansspelen. “Persbericht: College maakt zich zorgen over speelautomatenhallen” (Den Haag, 29 maart 2005.) http://www.toezichtkansspelen.nl/index.htm Koopmans, F. “Vraagbaak bij verslavingen.” (Dordrecht, 2002.) Hamster, H.J. “notitie geen gokhal” (stadskanaal, 2005)