Genetica van Kanker

advertisement
Genetica van Kanker
en toepassing van moleculaire bepalingen
in de routine pathologie diagnostiek
Winand Dinjens
Afdeling Pathologie
Josephine Nefkens Instituut (JNI)
Erasmus MC, Rotterdam
Basiscursus Oncologie, 2 februari 2009, Ellecom
Statement:
Kanker is een ziekte van het DNA
DNA in de Cel
chromosome
cell nucleus
Double stranded
DNA molecule
Individuele nucleotiden
Karyogram van normale cellen van een man
Het genoom
•
2 x 23 chromosomen
•
2 x 3.000.000.000 baseparen
•
2 x 20.000 genen
DNA: 3 x
9
10
baseparen
Haploide genoom = 3 x 109 basen
3 x 109 bp = 6 x 109 basen
Diploide genoom: 12 x 109 basen
3 x 106 dubbelzijdige A4 (pts 12) = 150 meter
GEN
(DNA)
mRNA
Eiwit
gemuteerd
Gen (DNA)
*
*
gemuteerd
mRNA
gemuteerd
*
Eiwit
Normale cel
meerdere genetische veranderingen
ongecontroleerde groei
clonale expansie
benigne tumor
meerdere genetische veranderingen
invasief en metastaserend
maligne tumor
Mutator hypothese
Tumorcellen accumuleren mutaties
•
chromosomale instabiliteit (CIN)
•
microsatelliet instabiliteit (MIN)
Karyogram van normale cellen van een man
Chromosomale instabilieit (CIN)
Spectraal karyogram van een kankercel
MICROSATELLIET INSTABILITEIT
N
T (MSI)
MSS
MSI
Proto-oncogenen activatie Oncogenen
(gereguleerd)
(gedereguleerd)
activatie celcyclus
activatie celcyclus
remming apoptose
remming apoptose
Kankergenen I: RAS
ACTIVERING CELCYCLUS
RAS-GTP
RAS-GDP
GROEIFACTOR
CYCLIND/
CDK4↑
↑
Kankergenen I: RAS
AUTONOME CELCYCLUS
RAS-GTP
RAS-GDP
--GTGGGCGCCGGCGGTGTGGGC--- Val Gly Ala Gly Gly Val Gly
--GTGGGCGCCGTCGGTGTGGGC--- Val Gly Ala Val Gly Val Gly
CYCLIND/
CDK4↑
↑
Tumorsuppressorgenen inactivatie
remming celcyclus
remming geïnactiveerd
stimuleren apoptose apoptose geremd
DNA schade
DNA
Normale cel
P53
P53
Hoge concentratie P53 eiwit
Verandering van expressie
van P53 gereguleerde genen
Stop in G1- fase cel cyclus
apoptosis
DNA herstel
P53 negative cel
P53
Niet - functioneel P53
Geen verandering van expressie
van P53 gereguleerde genen
Geen stop in de cel cyclus
Geen DNA herstel of cel-dood
Grote kans op mutaties die
aanleiding geven tot een tumor cel
GENETISCHE
STABILITEIT
GENETISCHE
INSTABILITEIT
PROTO-ONCOGEN ACTIVATIE EN
TUMORSUPPRESSORGEN INACTIVATIE
Tumor fenotype
afwijking
wildtype
PROTO-ONCOGEN
ACTIVERENDE
MUTATIE
DELETIE OF
INACTIVERENDE
TUMOR
SUPPRESSORGEN
MUTATIE
DELETIE OF
INACTIVERENDE
MUTATIE
Tumoren:
A: clonaal
B: DNA afwijkingen (CIN en MIN)
C: activatie proto-oncogenen
D: inactivatie tumorsuppressorgenen
PATHOLOGIE
Tumor macroscopie
PATHOLOGIE
Tumor macroscopie
Tumor histologie
PATHOLOGIE
Resectie randen macroscopie
PATHOLOGIE
Resection borders macroscopy
Resectie randen histologie
PATHOLOGIE
Histologie
H&E
PATHOLOGIE
Histologie
H&E
Immunohistochemie
NCL5D3
PATHOLOGIE
Histologie
PATHOLOGIE
Histologie
Moleculaire
bepaling
P53 mutatie
Toepassing van moleculaire
bepalingen in de routine pathologie
diagnostiek van solide tumoren
Bepaling clonale relatie tussen
meerdere tumoren binnen één patiënt
Tumorcellen onderscheiden zich van
normale cellen door het voorkomen
van afwijkingen in hun DNA
Die DNA afwijkingen kunnen worden
gebruikt als tumor-specifieke clonale
markers
DNA polymorfismen:
In de natuur voorkomende
variatie in de DNA volgorde
binnen één soort
Polymorfismen
Microsatelliet:
CA/TG di-nucleotide repeat
aatgcCACACACACACACACACACACAgggat
ttacgGTGTGT GTGTGTGTGTGTGTGTcccta
Aantal CA: 19, 20, 21, 22, 23, 24
Frequentie: 0,1 - 0,3 - 0,1 - 0,2 - 0,05 - 0,25
Polymorfismen
CA/TG di-nucleotide repeat:
- Hoog polymorf (19-20-21-22-23-24)
- Frequent in het genoom ( > 30.000 maal)
- Geflankeerd door uniek DNA
Analyse van polymorfe microsatellieten om
DNA afwijkingen te detecteren
Loss Of Heterozygosity (LOH)
NORMAAL DNA
p
p
q
q
CA(20)
14(a)
14(b)
Heterozygoot
14(a)
(CA)20
14(b)
(CA)15
CA(15)
PCR amplificatie van normaal
DNA
Hoog-resolutie fragment scheiding
Analyse van polymorfe microsatellieten om
DNA afwijkingen te detecteren
Loss Of Heterozygosity (LOH)
NORMAAL DNA
p
p
q
q
CA(20)
14(a)
14(b)
14(a)
(CA)20
14(b)
(CA)15
CA(15)
PCR amplificatie van normaal en
tumor DNA
Hoog-resolutie fragment scheiding
NORMAAL
Heterozygoot
TUMOR DNA
p
p
q
CA(20)
14(a)
14(b)
Analyse van polymorfe microsatellieten om
DNA afwijkingen te detecteren
Loss Of Heterozygosity (LOH)
NORMAAL DNA
p
p
q
q
CA(20)
14(a)
14(b)
14(a)
(CA)20
14(b)
(CA)15
CA(15)
p
p
PCR amplificatie van normaal en
tumor DNA
q
CA(20)
Hoog-resolutie fragment scheiding
NORMAAL
Heterozygoot
TUMOR DNA
TUMOR
LOSS
LOH
14(a)
14(b)
Vrouw 49 jaar:
Mammatumor (T1)
35 maanden later tumor (T2) in
lies lymfeklier
Vraag: tumor in liesklier
metastase mammatumor?
DNA isolatie:
-
normaal weefsel
-
mammatumor (T1)
-
liesklier tumor (T2)
LOH-analyse: hoog % tumorcellen
P53 mutatie-analyse
Mammatumor (T1)
Lymfeklier tumor (T2)
Laser Capture Microscopie microdissectie
D13S155
N
T1
LOH - Upper
T2
No - loss
T1 # T2
D8S133
N
T1
No - loss
T2
LOH - Lower
T1 # T2
D17S786
N
T1
LOH
T2
LOH
T1 # T2
Lower
Upper
P53 sequencing (exon 8)
N
TCT
269Ser
T1
TCT TTT
296Ser Phe
P53 sequencing (exon 5)
N
TGC
135Cys
T2
TGC TAC
135Cys Tyr
Resultaat:
-
Beide tumoren vertonen een
verschillend LOH patroon en
verschillende p53 mutaties
Conclusie:
-
Lymfeklier metastase waarschijnlijk
niet afkomstig van mammatumor
Patiënte opnieuw onderzocht:
Ovariumtumor (T3)
LOH en p53 analyse
Ovariumtumor (T3)
D13S155
N
T1
LOH - Upper
T2
No - Loss
T3
No - Loss
T2 = T3 # T1
D8S133
N
T1
No - Loss
T2
LOH - Lower
T3
LOH - Lower
T2 = T3 # T1
D17S786
N
T1
LOH
T2
LOH
Lower
Upper
LOH
T3
T2 = T3 # T1
Upper
P53 sequencing (exon 5)
N
T3
TGC
135Cys
TGC TAC
135Cys Tyr
(identiek T2)
Resultaat:
-
Ovarium- (T3) en liesklier tumor (T2)
identiek LOH patroon en identieke p53
mutatie
-
Mammatumor (T1) verschillend LOH
patroon en andere p53 mutatie
Conclusie:
Lymfekliermetastase zeer waarschijnlijk
afkomstig van ovariumtumor
In de diagnostische Pathologie
kunnen moleculaire bepalingen in
een (beperkt) aantal gevallen extra
informatie opleveren.
De resultaten moeten echter
geïnterpreteerd worden in de
context van de routine Pathologie
en de klinische gegevens.
Samenvatting:
• Kanker onstaat door veranderingen in protooncogenen en tumorsuppressorgenen
• Er moeten meerdere genen in 1 cel veranderd zijn
voordat een tumor kan ontstaan
• Een aantal genen is bij veel soorten kanker
betrokken; er zijn ook genen die maar bij 1 type
kanker een rol spelen
• Bepaling van DNA afwijkingen heeft klinische
toepassingen
Statement:
Kanker is een ziekte van het DNA
Klopt: de primaire oorzaak van
kanker is gelegen in mutaties (in
oncogenen en tumorsuppressorgenen)
Download