An Old Monk Biografieën Josse De Pauw (°1952) is acteur

An Old Monk
Biografieën
Josse De Pauw (°1952) is acteur, regisseur en auteur. Acteur, auteur en regisseur Josse De Pauw
begon zijn loopbaan in 1976 met Radeis International, een succesvolle theatergroep die tot
1984 voorstellingen speelde in heel Europa en overzee, van Vancouver tot Los Angeles, van Caracas
tot Hong Kong. Vanaf 1985 werkt hij als onafhankelijke theatermaker en gaat hij samenwerkingen
aan met acteurs, regisseurs, muzikanten, componisten, schrijvers en kunstenaars als Tom Jansen,
Dirk Roofthooft, Luk Perceval, Guy Cassiers, Jan Decorte, Jürgen Gosh, Jan Ritsema, Jan Lauwers,
Manu Riche, Peter Vermeersch en FES, Claire Chevallier, George Van Dam, Jan Kuijken, Eric
Thielemans, Rudy Trouvé, Roland Van Campenhout, Collegium Vocale, I Solisti del Vento, Corrie Van
Binsbergen, David Van Reybrouck, Mark Schaevers, Jeroen Brouwers, Koenraad Tinel, Gorik
Lindemans, Benoît Van Innis, David Claerbout, Michaël Borremans, Herman Sorgeloos en
anderen. In 1989 speelt hij zijn eerste grote filmrol, sindsdien speelde hij in meer dan vijftig
Belgische en buitenlandse films. Zelf regisseerde hij er twee: Vinaya en Ubung. Hij werkte met
filmmakers als Dominique Deruddere, Marc Didden, Guido Hendrickx, Eric Pauwels, Jos Stelling, Franz
Weisz, Orlow Seunke, Marc-Henri Wajnberg en anderen. Naast teksten voor het theater, schrijft hij
ook verhalen, observaties, notities, en reisverslagen. De teksten zijn verzameld in twee boeken: Werk
en Nog (Uitgeverij Houtekiet). Hij bewerkte Heart of darkness van Joseph Conrad en Under the
volcano van Malcolm Lowry tot theater voor Guy Cassiers en In Ongenade van J.M.Coetzee voor Luk
Perceval. Maar hij is vooral de schrijver, speler en maker van succesvolle theaterstukken als: Weg,
Larf, Ubung, die Siel van die Mier, Ruhe, Strange News, Liefde/zijn handen, Een Nieuw Requiem, De
Versie Claus, Over de bergen, De Gehangenen, Boot & Berg, An Old Monk,… In 2014 gaat HUIS, zijn
nieuwe productie in samenwerking met Jan Kuijken, in première.
Kris Defoort (°1959) studeerde blokfluit en oude muziek aan het Conservatorium van Antwerpen en
volgde jazzpiano, compositie en vrije improvisatie aan het Conservatorium van Luik. Tussen 1987 en
1990 woonde hij in New York. Terug in België zette Kris Defoort zijn muzikale weg verder als
componist, improviserend pianist en groepsleider van het sextet KD's Basement Party, zijn trio KD's
Decade, Octurn, Dreamtime en recent Sound Plaza. Hij werkte samen met verschillende performers
en gezelschappen uit de hedendaagse jazzscene (Jim Black, Mark Turner, Aka Moon, Vegetable
Beauty, Garrett List, Paul Rodgers, Han Bennink…). Sinds 1998 is Kris Defoort componist in residentie
bij LOD|muziektheater. Eind 2001 componeerde hij in opdracht van LOD de opera The Woman Who
Walked into Doors in een regie van Guy Cassiers. Eind 2003 creëerde hij voor LOD Stringquartet n°1
en ConVerSations/ConSerVations i.s.m. sopraan Claron McFadden, Dreamtime en het Danel Kwartet.
Tijdens het seizoen 2006–2007 was hij artiest in residentie in het Paleis voor Schone Kunsten
(BOZAR). In opdracht van de Koningin Elisabethwedstrijd 2007 componeerde hij het opgelegde werk
voor pianosolo: Dedicatio 6; Treasure of Emotions (to Keith Jarrett). In 2009 ging zijn tweede opera
House of the Sleeping Beauties (LOD, Toneelhuis, De Munt), geregisseerd door Guy Cassiers, in
wereldpremière in De Munt. Bij LOD creëerde hij samen met Dirk Roofthooft De Brodsky Concerten
(2010). In 2014 staat een orkestwerk gepland in opdracht van het Koninklijk Concertgebouworkest,
alsook de compositie van een Circusopera. Met The Time of our Singing plant hij voor 2018 een
nieuwe opera in opdracht van LOD en De Munt.
Nicolas Thys (°1968) woont momenteel in Brussel, na zeven jaar in Amsterdam en zeven jaar in New
York vertoefd te hebben. Hij is te horen op grote festivals over de hele wereld (Japan, Verenigde
Staten, Canada, Afrika, Europa) met onder andere Toots Thielemans, Kenny Werner, Lee Konitz,
Brussels Jazz Orchestra, Mal Waldron, Philippe Catherine, Thomas Sztanko, David Linx en Zap Mama.
Verder maakt hij deel uit van Tuur Florizonne: Mixtuur, Kris Defoort Trio, Tutu Puoane Quartet. Een
eigen project samen met Chris Cheek leverde in 2009 de CD Virgo op, uitgebracht door zijn eigen
platenlabel Pirouet. Ook enkele filmtracks staan op zijn naam (Love the hard way met Adrian Brody,
Diamant 13 met Gérard Depardieu en The Visitor, waarin hij ook een rol heeft). Nic geeft les aan de
masterstudenten van het conservatorium in Antwerpen en Leuven.
Lander Gyselinck (°1987) heeft zich in korte tijd ontpopt van aanstormend jong talent tot gevestigde
waarde in de Belgische jazz- en improvisatiescène. Niet alleen achter de drums maar ook als
componist voor zijn eigen bands LABtrio en STUFF laat hij zich inspireren door hedendaagse
elektronische muziek. Zijn inventieve en explorerende drumpraktijk leverde hem een persoonlijk en
breed klankpalet op dat in een ruim muzikaal veld geapprecieerd wordt. Hierdoor gedijt hij in erg
uiteenlopende artistieke omgevingen, gaande van jazz, over hedendaagse elektronica tot
experimentele improvisatorische muziek. Zo maakt hij deel uit van het Kris Defoort Trio, Jazz Plays
Europe en Network of Stoppages (Sanne Van Hek). In 2010 won hij de Toots Thielemans Jazz Award
en in 2012 ontving hij de SABAM-Jeugd en Muziekprijs op het Gent Jazz Festival. Momenteel woont
Lander in New York.
Benoît van Innis (°1960) studeerde aan Sint-Lucas Gent. Hij werd in de jaren tachtig bekend door zijn
vaak absurd humoristische tekeningen in bladen als De Morgen, De Standaard, De Volkskrant, Paris
Match, Lire, The New Yorker,... Zijn schilderijen passen in de traditie van de vernieuwende
picturaliteit zoals die zich vanaf het eind van de jaren tachtig in de Vlaamse schilderkunst aandiende.
Hij stelde tentoon in tal van kunstgalerijen en musea als Museum Dhondt-Dhaenens in Deurle (2008–
2009) of het Roger Raveelmuseum in Machelen (2010).
Bache Jespers (°1970) ging na zijn studies aan het RIKSO en Sint-Lucas aan de slag bij
modeontwerper Dries Van Noten. Daar is hij vandaag nog altijd verantwoordelijk voor de visuele
beeldvorming en muziekcoördinatie. Zijn passie voor muziek en fotografie resulteerde in langdurige
samenwerkingen met Belgische muzikanten. Bache leverde beelden voor het artwork van onder
anderen Zita Swoon, El Tattoo Del Tigre, Flowers For Breakfast en Rudy Trouvé (Dead Man Ray, Kiss
My Jazz , Lionel Horowitz e. a. Heaven Hotel projecten).