Hyperthermie - WordPress.com

Wat is het?
Bij een behandeling met hyperthermie
wordt de tumor verwarmd tot een
temperatuur van 40 à 45˚ Celsius.
Kankercellen worden hierdoor aangetast.
Een deel van de kankercellen gaat dood
door de hyperthermie. Andere
kankercellen worden gevoeliger voor een
andere behandeling (meestal
radiotherapie, soms chemotherapie).
Hyperthermie wordt daarom altijd
toegepast in combinatie met
radiotherapie of chemotherapie.
Geschiedenis
Rond 1860 ontdekten artsen bij toeval
dat enkele patiënten met kanker
spontaan genazen na een
infectieziekte met hoge koorts.
Na deze ontdekking werden
verschillende experimenten
uitgevoerd waarbij patiënten werden
ingespoten met bacteriën of andere
middelen om koorts op te wekken.
Vaak werd de patiënt daar erg ziek
van, terwijl de hoogte van de
lichaamstemperatuur niet goed te
controleren was.
Onlangs is ontdekt dat door het
verwarmen van de tumoren een
belangrijk reparatiemechanisme van
de cellen wordt uitgeschakeld.
Daardoor worden de kankercellen
gevoeliger voor bestraling en
chemotherapie.
Probleemstelling
Hyperthermie werkt goed, alleen het is
moeilijk om alleen de tumor te verwarmen.
Wetenschappers zijn nog hard bezig om hier
verandering in te brengen.
Rode draad
Deze nieuwe methode is nog aan de
nieuwe kant, en er is nog veel onderzoek
voor nodig. Maar wel zijn er weer
nieuwe varianten uitgevonden,
bijvoorbeeld oncothermie. Dit maakt
gebruik met elektriciteit in plaats van
hitte, het schijnt dat dit beter werkt.
Ook hebben ze hyperthermie toegepast
op honden, dat ging goed. Maar bij
hyperthermie moet je niet vergeten dat
buiten de warmte, het moet altijd nog
met radicale –of chemotherie in
combinatie gebruikt worden. En die
dragen veel negative dingen met zich
mee. Een grote uitdaging is om het
gebruikelijk te maken op meer plekken
van het lichaam, het is nu namelijk
beperkt.
ANW-module 1 Materie
Maurits Kamphuis, Lean van Engelen, Ard Hendriks en Koen Heuft
Manfred von Ardenne
Het laatste doel in zijn leven
was de bestrijding van de
kanker. “Je moet als
wetenschapper de moed
hebben met deze ziekte het
gevecht aan te gaan.” De
door hem ontwikkelde
therapie is in medische
kringen hoogst omstreden en
heeft ook nauwelijks
resultaten gehad.