Wat is Thuiszorg ? De zorgensector evolueert steeds meer naar een gecoördineerde thuisverplegingszorg. Deze volledige zorgenen hulpverlening is pas mogelijk als alle zorgenverstrekkende diensten nauw samenwerken. Samenwerkingsverbanden ontstaan tussen huisartsen, verpleegkundigen, maatschappelijk werkers en gezins- en bejaardenhelpsters. Binnen deze samenwerking staat de patiënt centraal. En het uiteindelijke doel bestaat er in te voorkomen dat de patiënt onnodig, te vlug of langer dan nodig in het ziekenhuis wordt opgenomen. De thuisverpleegkundige heeft in deze extramurale (buiten het ziekenhuis) gezondheidszorg een zeer specifieke plaats. Hij of zij moet voor de hulpbehoevende mens direct toegankelijk zijn. Omdat de thuisverpleging een volwaardige en noodzakelijke schakel is in de algemene gezondheidszorg moet de thuisverplegende voldoende opgeleid zijn op de individuele benadering van de zieke mens. De verpleegkundige dient met succes een opleiding te hebben gevolgd om binnen een dienst of als zelfstandige aan de slag te kunnen gaan (A2 opleiding verpleegkunde). De verpleegkundige voert geneeskundige taken uit bij de patiënten aan huis. Dit laat de patiënt toe om van zijn comfortabele situatie thuis verder maximaal te genieten en toch de nodige medische zorgen te ontvangen. De verpleegkundige heeft echter uitsluitend een verzorgende taak. Het is de huisarts die, behalve voor de hygiënische verzorging, een voorschrift uitschrijft voor elke te ondernemen handeling. In dat voorschrift omschrijft de arts de aard van de verzorging, de frequentie, de duur en eventueel de toe te dienen geneesmiddelen. Telkens wanneer een termijn is verstreken of wanneer iets wijzigt in de verzorging is er een nieuw voorschrift nodig. De kosten verbonden aan thuisverpleging. Over de kosten dienen een thuisverpleging met zich meebrengt bestaan er vele misvattingen. In feite is elke tussenkomst van een verpleegkundige voor de patiënt kostenloos. Zowel voor prestaties geleverd door organisaties als door zelfstandige verplegers betaalt de ontvanger van de zorgen niets. Het volstaat een ziekteverzekering te hebben waardoor de patiënt verzekerd is tegen kleine risico's. De verzorging wordt door het RIZIV, via het ziekenfonds vergoed. Een veelzijdige taak. De verpleegkundige komt tegemoet aan de materiële en geestelijke noden van de zieke mens thuis. Anders dan in het ziekenhuis is de verplegende bij de patiënt te gast. De verplegende is daarom gebonden door een strikt beroepsgeheim. Van de gestelde handelingen en van de vooruitgang van de zieke wordt er een dossier aangelegd waarover de verpleger aan de huisarts rapporteert. De meest voorkomende verzorgingen zijn hygiënische hulp, inspuitingen, wondverzorgingen, blaasspoelingen, lavementen, enz…; De verzorgingen worden elke dag van het jaar gegeven, zonodig meermaals per dag. Ook tijdens weekends en op feestdagen is er permanentie verzekerd. De verpleegkundige brengt alle materialen voor de verzorging zelf mee : spuiten, naalden, of sets voor blaasspoeling. Verbandmateriaal, steriele verbanden en geneesmiddelen moeten door de patiënt zelf worden voorzien en betaald. Diverse uitleendiensten bieden verder materiaal te huur aan naargelang de noodzaak. Onder meer krukken, bedtafels, ruggensteunen, dekenbogen en bedverhogers zijn aldus gemakkelijk te bekomen. De verpleegkundige geeft hierover de nodige adviezen. De zelfstandige verpleegkundigen werkten vroeger volledig onafhankelijk en geïsoleerd. De laatste jaren organiseren steeds meer zelfstandige verplegers samen met enkele collega's diverse vormen van samenwerking. Via een beurtrolsysteem, wederzijdse vervangingen enz… is een continuïteit ook bij intensieve verzorging verzekerd.