Document

Mark Manders
Bezoek Oosterlicht
17 november
•
Rondleiding (ouders en ll)
• Voordragen verhaal
• Maken kostuums afvalmaterialen
• Modeshow in de kantine voor ouders
Intervisie - de incidentmethode
Een methode met een duidelijke structuur om casussen met een groep te
bespreken, op zo’n manier dat er verschillende antwoorden/oplossingen
uitrollen.
De structuur biedt zekerheid en openheid zodat op een overzichtelijke, veilige
en snelle manier een casus kan worden besproken.
1. Iedereen brengt om de beurt kort zijn casus naar voren. De inbrenger
zoekt nog naar een oplossing.
2. Met zijn allen wordt één casus gekozen
3. Dit voorval wordt uitgebreider door de inbrenger uitgelegd. Ook
bespreekt hij wat hij al heeft bedacht. Waar is hij tot nu toe gebleven en
waarom zit er precies een probleem in?
4. De deelnemers stellen om de beurt open en informatieve vragen. De
inbrenger mag antwoord geven. De vragen zijn open, waardevrij en
zonder oordeel.
5. De deelnemers bespreken wat ze hebben gehoord met elkaar. Ze leggen
verbanden in inhoud/ oorzaken/ aanleidingen/ verhoudingen/
omgevingsfactoren. De inbrenger diet niet mee en luisters alleen maar.
6. Adviesronde: iedere deelnemer geeft een advies (op papier.) De
inbrenger reageert hier niet op.
7. De inbrenger geeft aan welk advies hij meeneemt.
Huiswerk:
• Meenemen woordenlijst. Print al je woorden uit en knip ze los van
elkaar.
• DOC1A: Voorbereiden taken bezoek Ooterlicht
‘Bij de les Ruimtelijk gaan we vandaag schedels boetseren, in het midden van
het lokaal staat een echt mensenschedel. Tijdens de uitleg sta ik achteraan de
groep en kijk niet richting de schedel. De bedoeling is om de schedel goed te
bekijken en dit te boetseren.
Ik loop naar de docent toe en zeg:“Ik weet niet of ik de hele schedel red om te
maken, ik kan namelijk niet goed tegen schedels.” Terwijl ik dit zeg merk ik een
emotie vanuit mijn buik naar mijn keel toestromen en krijg ik tranen in mijn
stem. De docent zegt: “Poe, ik had geen rekening gehouden dat dit kan. Goed
dat je het aangeeft, hier had ik als docent rekening mee moeten houden. Hier
gaan we een oplossing voor vinden. Als je in een hoekje van de klas gaat staan,
zodat je het schedel niet hoeft te zien, en bij jezelf aan je hoofd voelt hoe alles
in elkaar zit, zou dat een oplossing zijn?” Ik antwoord: “Dat is zeker een
oplossing, want als ik aan mijn hoofd voel, voel ik meer dan alleen de schedel.”
Kern: Student trekt het emotioneel niet om een opdracht te doen.
Vragen vanuit student
S: Is het nodig om tegen je eigen emoties in te gaan om een opdracht te maken?
S: Hoe onderzoek je je eigen grenzen?
S: Hoe breng je je gevoel ter sprake?
S: Wat vertel je andere studenten wanneer ze vragen waarom je de opdracht
anders aanpakt dan zij?
Vragen vanuit docent
D: In hoeverre moet je als docent rekening houden met persoonlijke emoties bij het
voorbereiden van een les?
D: Hoe ga ik om met een student die het emotioneel niet aankan om een opdracht
te maken?
D: Hoe creëer je een veilige werkomgeving waarin iedereen zich op zijn haar gemak
voelt?
D: Wat doe je als je ziet dat een student tegen zijn eigen emotie in een opdracht
maakt, maar dit niet durft te zeggen?