Daisy is bang voor de dood.

Daisy is bang voor de dood.
Daisy is 7 jaar en heeft in haar leven al een paar keer te maken gehad met het overlijden van
een familielid. Ze begrijpt het niet en dat maakt haar bang. Om er grip op te krijgen heeft ze
voor zichzelf een soort uitleg gemaakt. Deze uitleg is voor haar zo echt dat haar angst voor
de dood overal in terugkomt. Bv. Als ze een tuin tekent, tekent ze daarin ook een kruis als
grafsteen. Als Daisy s’ nachts droomt komt er altijd iets over de dood in voor.
Je ziet hier dat Daisy voor haar probleem een oplossing heeft bedacht. Door er een beeld
van te maken probeert ze grip te krijgen op het onderwerp dood. Daisy weet, behalve dat de
opa’s en oma er niet meer zijn, niet zoveel over wat er gebeurd is. Ze heeft haar eigen
ervaringen gekoppeld aan dat wat ze gehoord heeft over doodgaan.
Een voorbeeld daarvan is dat haar moeder haar heeft gewaarschuwd voor giftige
paddenstoelen. Als je dat in je mond krijgt kun je doodgaan. Een waarschuwing die we
allemaal, op welke manier dan ook, aan onze kinderen meegeven.
Daisy heeft gif aan dood gekoppeld. Ze droomt vaak dat ze die paddenstoelen tegenkomt en
er niet af kan blijven. Verder koppelt Daisy afwezigheid aan de dood. Ze heeft al
verschillende keren horen zeggen dat het jammer is dat oma dit niet meer mee kan maken.
Daisy ontdekt dat het leven doorgaat als je er niet meer bent. Je mist dus van alles, is haar
conclusie en dat wil ze niet.
Twee voorbeelden van koppelingen die gemaakt zijn door een onvolledig verhaal.
Voor Daisy is het belangrijk om een goede en volledige uitleg te krijgen over de dood van de
familieleden. Dat gedeelte pakken haar ouders op.
Het stukje over, waar je bent na je dood, pakken we al tekenend aan.
Daisy vertelt over de plek waar zij denkt dat haar opa’s en oma zijn. Zij tekent haar beeld
ervan. Het is de hemel waar ze nu niet meer ziek en oud zijn en allemaal hebben ze een
ster. Ze kunnen nog wel zien wat er op aarde gebeurd en missen dus niks ; )
Tijdens het tekenen praat Daisy aan één stuk door. Ze heeft nu een heel ander idee over de
dood. Het is nu allemaal veel duidelijker voor haar ook al blijven er stukjes bij die je nooit zult
begrijpen. Door haar bij te praten en zich tekenend te laten uiten is haar beeld nu kloppend.
Ze weet nu hoe het zit met giftige paddenstoelen en waarom mensen sterven. Daisy slaapt
weer en is niet meer bang voor de dood. Wat ze wel blijft volhouden is dat ze nog niet dood
wil omdat ze dan veel te veel leuke dingen mist!