R.W. Wijs, M. Meleti, E. Bloemena, I. van der Waal Casuïstiek Een niet-gepigmenteerde naevus als ongewone gingivazwelling Een 67-jarige vrouw had een epulisachtige zwelling van de gingiva in de regio van de gebitselementen 32 en 33. Bij histopathologisch onderzoek bleek het te gaan om een in de mond zelden voorkomende intramucosale niet-gepigmenteerde naevus. Wijs RW, Meleti M, Bloemena E, Waal I van der. Een niet-gepigmenteerde naevus als ongewone gingivazwelling Ned Tijdschr Tandheelkd 2012; 119: 283-284 doi: 10.5177/ntvt.2011.06.11291 Gegeven Een 67-jarige vrouw werd door haar tandarts verwezen naar de afdeling Mond-, Kaak- en Aangezichtschirurgie van een universitair medisch centrum vanwege een nietpijnlijke iets verheven zwelling van de gingiva buccaal van de gebitselementen 32 en 33. Afb. 1. Klinisch aspect van de zwelling van de gingiva en de alveolaire mucosa. Anamnese, onderzoek en behandeling De patiënt vertelde dat de zwelling al ten minste enkele jaren aanwezig was en haar nooit enig ongemak had bezorgd. De medische anamnese bracht geen bijzonderheden aan het licht. Bij intraoraal onderzoek werd een vastelastische, enigszins gesteelde, epulisachtige zwelling van de buccale gingiva en alveolaire mucosa bij de gebitselementen 32 en 33 geconstateerd. De afmeting bedroeg ongeveer 0,6 cm in doorsnede (afb. 1). Op een röntgenopname van de gebitselementen werden geen afwijkingen gezien. Elders in de mond werden geen afwijkingen aangetroffen. Onder de werkdiagnose ‘fibroom’ werd een excisiebiopsie verricht. Verrassenderwijs maakte het histopathologisch onderzoek duidelijk dat het ging om een niet-gepigmenteerde, intramucosale naevus (afb. 2). De genezing verliep ongecompliceerd. Bij controle na 1 jaar werden geen tekenen van recidief gezien. Afb. 2. Onder het oppervlakte-epitheel liggen groepen naevuscellen zonder vorming van melaninepigment (oorspronkelijke vergroting x 100). Met de term ‘naevus’ wordt over het algemeen een naevus naevocellularis bedoeld. Het Latijnse woord naevus slaat op een overmaat aan normale huidsamenstellende bestanddelen, zoals talgklieren (naevus sebaceus) of haren (naevus pilosus). De oorsprong van de naevuscellen is niet duidelijk. Vermoedelijk zijn ze afkomstig van melanocyten die vanuit het epitheel in het bindweefsel zijn gemigreerd. Een orale naevus is, in tegenstelling tot naevi van de huid, tamelijk zeldzaam. Voorkeurslokalisaties zijn het slijmvlies van het palatum, het wangslijmvlies, de lippen en de gingiva. Het gaat meestal om slechts enkele millimeters grote verheven en meestal bruin-zwart of blauw gepigmenteerde afwijkingen maar soms zijn ze iets groter. Het is betrekkelijk zeld- zaam om een niet-gepigmenteerde naevus in de mond aan te treffen (Buchner et al, 2004). De geschatte incidentie bedraagt ongeveer 5 per 10.000.000 personen per jaar. Dat wil zeggen dat in Nederland jaarlijks minder dan 10 nieuwe patiënten met een orale naevus kunnen worden gediagnosticeerd. Op grond van histopathologische kenmerken kan de naevus naevocellularis primair worden onderverdeeld in de intramucosale naevus, de grensvlaknaevus en de samengestelde naevus. Bij een grensvlaknaevus bevinden de naevuscellen zich op het grensvlak van het epitheel en het bindweefsel. De samengestelde naevus is een combinatie van een intramucosale en een grensvlaknaevus. Daarnaast wordt nog een zogenoemde blauwe naevus onderscheiden. Klinisch heeft deze onderverdeling geen consequenties. In feite is histopathologisch onderzoek de enige mogelijkheid om de diagnose met zekerheid te kunnen stellen. Bij patiënten met een orale naevus, die tussen 1980 en 2005 waren geregistreerd in het Pathologisch-Anatomisch Nederlands Tijdschrift voor Tandheelkunde 283 Beschouwing 119 | juni 2012 Wijs e.a.: Een ongewone gingivazwelling Casuïstiek Landelijk Geautomatiseerd Archief, is nagegaan of de naevus overging in een melanoom. Bij geen van hen is gedurende een gemiddelde controleperiode van ruim 8 jaar een melanoom tot ontwikkeling gekomen (Meleti et al, 2007). In de differentiële diagnose kan een groot aantal benigne aandoeningen van het mondslijmvlies en de gingiva worden opgenomen en zelfs ook enkele maligne, zoals een niet-gepigmenteerd, amelanotisch melanoom of een metastase van een elders in het lichaam gelegen primaire tumor. Literatuur Discussie A non-pigmented naevus as an uncommon gingival swelling Hoewel de beschreven gingivalaesie geen klachten veroorzaakte, is het terecht dat de patiënt door haar tandarts werd verwezen voor nader diagnostisch onderzoek en eventuele behandeling. Het zou immers niet goed te verantwoorden zijn een onbegrepen gingivazwelling ongediagnosticeerd te laten. De enige manier om bij een onbekende gingivalaesie tot een zekere diagnose te kunnen komen, is het verrichten van een proefexcisie ter verkrijging van weefsel voor histopathologisch onderzoek. In de huidige casus is besloten tot een excisiebiopsie. Ook een incisiebiopsie was verantwoord geweest. Aspiratie van vocht uit een wekedelenzwelling voor cytologisch onderzoek leidt zelden tot een zekere diagnose en is hier derhalve achterwege gelaten. A 67-year-old woman had an epulis-like swelling of the gingiva in the region * Buchner A, Merrell PW, Carpenter WM. Relative frequency of solitary melanocytic lesions of the oral mucosa. J Oral Pathol Med 2004; 33:550-557. * Meleti M, Mooi WJ, Casparie MK, Waal I van der. Melanocytic nevi of the oral mucosa - no evidence of increased risk for oral malignant melanoma: an analysis of 119 cases. Oral Oncol 2007; 43: 976-981. Summary of teeth 32 and 33. On histopathologic examination, it became clear that it was a non-pigmented intramucosal naevus which rarely occurs in the oral cavity. Bron R.W. Wijs, M. Meleti, E. Bloemena, I. van der Waal Uit de afdeling Mondziekten-, Kaak- en Aangezichtschirurgie van het Vrije Universiteit Medisch Centrum/Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam Datum van acceptatie: 12 januari 2012 Adres: prof. dr. I. van der Waal, VUmc, postbus 7057, 1007 MB Amsterdam [email protected] Leermoment Bij een in eerste instantie onbekende epulisachtige gingivazwelling dient een niet-gepigmenteerde naevus in de differentiaaldiagnostiek te worden opgenomen. Nederlands Tijdschrift voor Tandheelkunde 284 119 | juni 2012