Bali in historisch perspectief! Het eiland van de

Bali in historisch perspectief!
Het eiland van de Goden, eiland van smaragd, het meesterwerk van de
natuur met prachtige standen, geweldige surfgolven, heerlijk klimaat en
uitstekende uitgaansgelegenheden; kortom, Bali (het woord betekent
‘offeren’) is een paradijs op aarde. Bali heeft een tropisch klimaat en is
qua luchtvochtigheid het best te bezoeken tussen april en september
maar het hele jaar aangenaam van temperatuur. Het eiland heeft een
rijke flora en fauna en kent mede door de terras-rijstbouw en de keten
van zes vulkanen prachtige landschappelijke vergezichten. Door zijn
beperkte omvang is Bali uitermate geschikt om dagtochten te maken.
Op talloze locaties kan er in het kristalheldere water gedoken worden;
de rijkdom aan vissen en koraal is er adembenemend.
In nog veel meer opzichten dan hierboven beschreven is Bali uniek. De
kaste-indeling, de ceremoniën, de desa-cultuur en het waterdeelsysteem
(subak) zijn evenzeer onderdeel van het leven nu, dat door de Balinezen
in spiritualiteit en vruchtbare samenwerking met elkaar en zoveel
mogelijk in harmonie wordt geleefd.
Die geestelijke en aardse Balinese wereld werden al in de
middeleeuwen met elkaar verbonden door de bouw van negen grote
tempels, zoals de ‘moeder-tempel’ hoog op de helling van de Agung..
De Balinese culturele Gouden Eeuw begon in 1550 en door de 30
weken tellende Wudu-Kalender werd het schema van rituelen en
verplichtingen, dat nu nog bestaat, vastgelegd.
Het uiteenvallen in een tiental staatjes, geleid door raja’s en die 3
eeuwen bleven bestaan, hebben de tradities van dans, muziek,
schilderkunst, beeldhouwkunst, poëzie, toneel en architectuur verder
versterkt. Het respect dat de Nederlandse kolonisator had voor de
Balinezen en hun trots voorkwam de grootschalige verwoestingen, zoals
die wel op andere eilanden in de archipel plaats vonden. Na de
voltooiing van de verovering van Bali rond 1900 kreeg een aantal
vorsten onder het koloniaal bestuur de status van regent. In de koloniale
historie van Bali was echter ook sprake van een serie gruwelijke,
massale zelfmoorden, puputan. Balinese vorsten en hun hovelingen
wierpen zich liever op hun kris, of liepen vol doodsverachting het
Nederlandse geweervuur tegemoet, dan de vernedering van de
overgave, het verlies van autonomie, te moeten ondergaan. Werd hen
door de republikeinse landhervormingen in de jaren ’50 de feodale
macht ontnomen, tot op de dag van vandaag dwingen de Balinese
aristocraten nog veel respect af in hun rol als ‘pengamong’: beheerders
van de meer dan 5000 belangrijke tempels op het eiland.
De geschiedenis van het eiland heeft aangetoond dat Bali in het
verleden grote culturele invasies heeft weerstaan. Ondanks de
gedwongen intreding in de 20e eeuw en de daarna op gang gekomen
invasie van toeristen, zijn de culturele identiteit en inheemse charme van
de bevolking niet verloren gegaan. De veelzijdigheid van de Balinese
kunst is een opvallend voorbeeld van het vermogen van de Balinezen
om nieuwe invloeden in hun eigen traditionele leven in te passen en juist
die elementen af te stoten, die niet in overeenstemming kunne worden
gebracht met hun verfijnde, conservatieve, alomvattende levensstijl.
Het maakt Bali uniek, maar pas op, juist het aangeraakt worden door die
magie doet je levenslang verslaafd raken aan het eiland van de Goden.