Verbonden met Israël - Christenen voor Israël

Toespraak van B. van der Vlies (SGP) bij opening tentoonstelling Thuis in Israël
Verbonden met Israël
Het christendom wordt wel eens vergeleken met een rivier, die zich door de tijd heen slingert.
Inmiddels een heel lange rivier. Soms breed, bruisend en diep, soms lijkt het slechts een
onaanzienlijk stroompje. Veranderlijk dus. Eén ding verandert echter niet. De rivier van het
christendom ontspringt in de geschiedenis van Israël! Daarom een onverbrekelijke band
tussen christendom en Israël.
Het Joodse volk is Gods oogappel (Deuteronomium 32 vs 10). De Heere Jezus, de Zoon van
God, is uit een Joodse moeder geboren. Deze en andere Schriftgegevens zijn beslissend voor
de bijzondere band die de SGP heeft met het Joodse volk én met de Joodse staat Israël. Ook
ons beginselprogramma legt daarvan uitgebreid getuigenis af.
Daarnaast is de staat Israël de enige democratie in het Midden-Oosten. Als Israël er niet was,
zouden er beduidend minder kerken bestaan in het Midden-Oosten. Helaas bepalen moedwil
en misverstand maar al te vaak de opinievorming rond Israël. Zolang bijvoorbeeld niet wordt
erkend, dat het Arabisch-Israëlische conflict over Palestina in feite een Islamitisch-Joods
conflict is, blijven oplossingen steken aan de oppervlakte.
Israël lijkt steeds meer een eenling te worden op het wereldtoneel. Zelfs de houding van de
meest trouwe bondgenoot – Verenigde Staten – lijkt onder Obama te bekoelen. Daarom moet
Nederland moet waar mogelijk in de EU en in andere internationale verbanden consequent
opkomen voor de gerechtvaardigde belangen van Israël. Bovendien moeten alle middelen
worden aangewend om de Arabische wereld te bewegen de staat Israël te erkennen als Joodse
staat binnen veilige en erkende grenzen.
Ook de recente heftige botsing tussen de Israëlische marine en een konvooi van proPalestijnse activisten wordt zomaar verweten aan Israël. De omgekeerde wereld.
Egypte en Israël blokkeren al geruime tijd de grenzen van Gaza, waar het terroristische
Hamas de scepter zwaait. Beide landen willen terecht voorkomen, dat Hamas zich nog verder
bewapend. Het is een onbegrijpelijke provocatie, dat het pro-Palestijnse konvooi
desalniettemin deze blokkade probeerde te breken. Het siert Israël, dat zij het konvooi
meerdere malen heef gewaarschuwd en zelfs heeft aangeboden om – na controle – eventuele
hulpgoederen door te laten naar Gaza. De activisten bleken echter niet voor rede vatbaar, met
alle noodlottige consequenties vandien. De internationale gemeenschap moet als één man
achter Israel staan en met alle middelen waarborgen, dat de wapensmokkel naar Gaza wordt
geblokkeerd.
Ik noem nog enkele concrete punten waar de SGP zich sterk voor maakt:
 Jeruzalem moet de ondeelbare hoofdstad van Israël blijven. Daarover en over de
terugkeer van Palestijnse vluchtelingen – waarmee de Joodse staat zou worden
opgeheven – mogen geen concessies worden gedaan.
1










Vrede tussen de Joden en Palestijnen zal vooral van ‘onderop’ tot stand moeten
komen, via onder meer economische en humanitaire samenwerking. Druk van
bovenaf om te komen tot een twee statenoplossing wijst de SGP dan ook af.
Territoriale tegemoetkomingen aan de Palestijnen blijken vooral een aanmoediging
te zijn voor voortzetting van de strijd tegen Israël. Judea en Samaria vormen
bovendien de bakermat van de Joodse beschaving. Het is ongewenst, dat vanuit
Den Haag en Brussel wordt bepaald dat Joden zich niet in deze landstreken mogen
vestigen.
De Nederlandse ambassade in Ramat Gan moet worden verplaatst naar Jeruzalem.
De Nederlandse regering en diplomatie dienen zich in te zetten voor een
volwaardige plaats van Israël binnen de VN en haar organen en instellingen, en met
alle middelen het telkens weer opduikende antisemitisme in deze gremia te
bestrijden.
De Palestijnse bevolking heeft helaas veel te lijden, niet in de laatste plaats van
haar eigen leiders. Humanitaire hulp moet royaal verstrekt worden.
Palestijnse groeperingen die terreur als middel gebruiken (zoals Hamas) kunnen
niet als gesprekspartner worden geaccepteerd en ontvangen geen financiële hulp. In
het algemeen moet hulp afhankelijk gesteld worden van de onvoorwaardelijke
erkenning van Israel.
Nederlandse en Europese subsidie voor Palestijns lesmateriaal, waarin onverholen
antisemitisme aanwezig is, dient onmiddellijk te worden gestopt.
De rechten van de christelijke en andere religieuze minderheden in de Palestijnse
gebieden dienen te worden gewaarborgd.
Voorkomen moet worden dat de Islamitische republiek Iran een nucleaire
mogendheid wordt. Dat zou een drama zijn voor de wereld, maar vooral voor
Israël.
De dictatuur Syrië is een bondgenoot van Iran, Hezbollah en Hamas en een
steunpilaar van het internationale terrorisme. Om die redenen zal Nederland het met
de EU onderhandelde associatieverdrag niet ratificeren.
Nederland dient alleen samen te werken met Arabische landen die niet uit zijn op
de vernietiging van Israël.
2