10... Het spreken in tongen

10. Het spreken in tongen
10.1. Het is een geestegave
Het staat in de lijst.
"allerlei tongen" (1 Kor. 12:10)
10.2. Het gaat om een echte taal
Handelingen 2:4 en :6-8.
"in hun eigen taal"
Het kan daarom ook vertaald worden (1 Kor. 14:13).
10.3. Het spreken in tongen is het vermogen om, door de Geest, in een
andere taal te spreken.
Het gaat om een taal (een tong) die je nooit geleerd hebt.
(Handelingen 2:7,8).
10.4. De gave van het vertolken, het vertalen, van tongen
1 Kor.12.10
"en weer een ander vertolking van tongen"
Naast de gave van het spreken in tongen is er ook de gave van het vertolken (het vertalen) van
tongen. Iemand spreekt in tongen en een ander met de gave van het vertolken van tongen
vertaalt het vervolgens.
"dan moet hij bidden dat hij het mag uitleggen" (1 Kor. 14:13)
"is er geen uitlegger" (1 Kor. 14:28)
In plaats van vertalen (vertolken) wordt ook gesproken over uitleggen.
Als tongen wordt vertaald dan staat het gelijk aan profetie (1 Kor. 14:5 "tenzij").
10.5. Niet iedereen krijgt deze gave
Hierboven, in 8.6, is reeds besproken dan niet iedere christen dezelfde geestesgave krijgt. Dit
betekent dus ook dat niet iedere christen de geestegave van het spreken in tongen krijgt of kan
krijgen. Het is de Heilige Geest die bepaalt of dit al of niet gebeurt (1 Kor.12:11). Omdat over dit
punt zoveel verwarring bestaat zal ik hieronder opnieuw uitgebreid op deze kwestie ingaan1.
Niet iedereen krijgt de gave van het spreken in tongen want:
10.5.1. De een krijgt dit en de ander dat.
In 1 Kor. 12:4-10 wordt duidelijk gezegd dat de ene christen een bepaalde gave krijgt en een
andere christen weer een andere gave. Zie speciaal de verzen 8-10. De een krijgt "dit" en de
ander weer "dat". Dit geldt ook voor de gave van het spreken in tongen (zie :10). De ene
christen krijgt die gave en een andere christen weer een andere gave.
1Het
gevolg is dat het gedeeltelijk een herhaling is van wat eerder in 8.6. is besproken.
10.5.2. In strijd met het beeld van het lichaam
De lering dat iedere christen in tongen zou kunnen spreken, zoals velen uit de charismatischeen de pinksterbeweging leren, is in strijd met het beeld van de gemeente als het lichaam van
Christus. In 1 Kor. 12 vergelijkt Paulus de gemeente met het menselijk lichaam. De gemeente
van Christus is een geestelijk lichaam met Christus als het hoofd en de christenen als
ledematen (1 Kor. 12:27). Bij onze bekering worden we in de Geest in (tot) het lichaam van
Christus gedoopt (1 Kor. 12:132). Zo worden we ingelijfd in de gemeente. Het lichaam bestaat
uit vele ledematen die verschillende functies of werkingen hebben. Bijvoorbeeld:
- Het oog heeft de functie van zien.
- Het been heeft de functie van lopen en staan.
- De hand heeft de functie van grijpen, vasthouden.
De verschillende functies vullen elkaar aan. Als het gehele lichaam uit "oog" zou bestaan dan
zou het niet kunnen lopen.
Het lichaam van Christus bestaat ook uit vele ledematen (christenen) die op grond van hun
verschillende geestesgaven ook verschillende functies hebben. De geestesgave die je hebt
bepaalt je plaats en functie in het lichaam van Christus. Net zoals de ledematen van een
gewoon lichaam niet allen dezelfde functie hebben, zo hebben ook de ledematen van het
lichaam van Christus niet allen dezelfde functie (geestesgaven).
Het was juist de fout van de gelovigen uit de gemeente van Korinthe dat ze allemaal dezelfde
geestesgaven (o.a. het spreken in tongen) wilden hebben. Paulus zegt daarover: "dat zou een
mooi lichaam worden als elk lid de functie van b.v. oog zou hebben. Zo kan een lichaam niet
bestaan" Geestelijk gezien is het net zo dwaas als iedereen dezelfde gave, b.v. het spreken in
tongen, zou willen uitoefenen.
"Als het lichaam geheel en al oog was waar bleef het gehoor? Als het geheel en al gehoor was
waar bleef de reuk. Nu heeft God echter de leden, elk in het bijzonder, hun plaats in het lichaam
aangewezen, zoals Hij heeft gewild." (1 Kor. 12:17,18)
10.5.3. Spreken soms allen in tongen? Nee, natuurlijk niet.
Vanuit het beeld van het lichaam heeft Paulus in 1 Kor 12:4-27 uitgelegd dat niet iedere christen
dezelfde geestesgave krijgt.
Hij heeft uitgelegd dat God in de gemeente allerlei mensen aangesteld heeft met verschillende
geestesgaven die elkaar aanvullen. In de verzen 28-30 geeft Paulus tenslotte nog een
samenvattende conclusie. In vers 28 zegt hij nogmaals dat God in de gemeente allerlei mensen
met verschillende geestesgaven heeft aangesteld3. En dan stelt hij in verzen 29 en 30 de
volgende zeven vragen4: "Zijn soms allen apostelen? Allen profeten? Allen leraars? Allen
krachten? Hebben soms allen gaven van genezing? Spreken soms allen in tongen? Vertolken
zij soms allen?" Het zijn zogenaamde retorische vragen, dat zijn vragen waarvan het antwoord
aan ieder vooraf al duidelijk is. Zijn soms allen apostelen? Nee, natuurlijk niet want dat is in strijd
met het beeld van het lichaam. Zijn soms allen profeten? Nee, natuurlijk niet want dan zou de
gemeente lijken op een lichaam dat alleen uit oog bestaat. Zijn soms allen leraar? Nee,
natuurlijk niet. Spreken soms allen in tongen? Nee, natuurlijk niet.
Kan het nog duidelijker gezegd worden? En toch beweren heel veel christenen tegenwoordig
dat iedereen die wil in tongen kan spreken. Hoe trachtten ze dit dan te bewijzen uit de Schrift?
2
Voor een uitgebreide bespreking van dit vers, zie 7.2.
3Het
sleutelwoord van dit vers is "sommigen"
4Het
sleutelwoord in deze verzen is "allen."
10.6. Tegenwerpingen
De klassieke methode is te wijzen op de Pinksterdag. In Handelingen 2:1-5 wordt de komst van
de Geest beschreven. De gehele groep van de discipelen werd vervuld met de Geest en allen
spraken in tongen. Zie je wel, zeggen de pinksterchristenen. Als je vervuld wordt met de Geest
ga je altijd in tongen spreken. Maar dat staat er helemaal niet. Er staat dat een aantal mensen
vervuld werden met de Geest en dat ze daarbij in tongen spraken. Dat is alles.
De fout in de redenering is dat je niet kan stellen dat, als God iets een of enkele malen op een
bepaalde wijze doet, Hij dit altijd zo moet blijven doen. Door deze fout te maken leest men er
meer in dan er staat. De bijbel stelt nergens dat het altijd zo moet gaan zoals het gegaan is met
de joden op de Pinksterdag, of zoals het gegaan is bij de halfjoden in Samaria, of zoals het
gegaan is met de heidenen in het huis van Cornelius. Dit waren bijzondere gebeurtenissen
waarin de overgang van "Israël onder het oude verbond" naar "de gemeente onder het nieuwe
verbond" beschreven wordt5.
Het is trouwens goed te begrijpen waarom God toen in tongen liet spreken. Het tongen spreken
is een teken voor de ongelovige joden (1 Kor. 14:20-22, Jesaja 28:11-12). Zo werkte het ook op
de pinksterdag. Het was heel zinvol in die situatie. Er waren immers joden uit allerlei landen
aanwezig die door het wonder van het spreken in tongen (het wonder van het spreken in
andere talen) het evangelie in hun eigen taal hoorden. Daardoor beseften ze dat er iets
bovennatuurlijks aan de hand was. Dat er een wonder, een teken, plaats had. Er staat dat ze
buiten zichzelf van verwondering waren (Hand. 2:7) vanwege dit wonder. Bedenk dat dit joden
waren die vlak daarvoor nog de Here Jezus verworpen hadden. In die zin waren ze ongelovig.
Bij andere gelegenheden functioneerde het spreken in tongen als een teken voor sceptische
joodse christenen die eigenlijk nauwelijks konden geloven en aanvaarden dat God de halfjoden
(de Samaritanen) en de niet-joden (de heidenen) zomaar als medegelovige had aanvaard,
zonder hen te verplichten eerst jood te worden door zich te laten besnijden en als jood te gaan
leven6. God herhaalde daarom in deze gevallen in grote lijn het pinkstergebeuren. Zodat
niemand van de joodse christenen het kon wagen om deze gelovigen, met een heidense of
samaritaanse achtergrond, niet als volwaardige medeleden van Christus te aanvaarden. "Zou
iemand het water kunnen weren, om deze te dopen, die evenals wij de Heilige Geest hebben
ontvangen?" (Hand. 10:44-47), "net als in het begin bij ons" (Hand. 11:15).
Hierboven, in punt 10.5., is uitgebreid op grond van 1 Kor 12 aangetoond dat niet iedere
christen in tongen kan spreken. Dan kan men niet op grond van een beschrijving van een
historische gebeurtenis, waarin men meer leest dan er staat, dit heldere onderwijs van tafel
vegen. Op allerlei manieren heeft men getracht om het heldere onderwijs van 1 Kor. 12:30
onderuit te halen7.
5Zie
de hoofdstukken 2 en 3 en ook 4.2.
6Voor
7Hoe
een uitgebreide bespreking, zie 4.2.
probeert men onder 1 Kor. 12:30 uit te komen?
(1) Velen negeren deze tekst. Men praat er gewoon niet over.
(2) Anderen hebben geprobeerd om er onderuit te komen door te veronderstellen dat er twee soorten
spreken in tongen zijn. De ene soort zou iedere christen krijgen, als hij vervuld wordt met de Geest en de
andere soort zouden alleen sommigen krijgen. Deze laatste groep zou, zo stelt men, een publieke taak in
het spreken in tongen krijgen. De oplossing is dan dat men stelt dat het in 1 Kor 12:30 alleen om deze
tweede soort van spreken in tongen zou gaan. Voor deze redenering is geen enkele grond in de bijbel te
vinden. Zo kun je trouwens alles uit de bijbel wegredeneren wat je niet uitkomt. Heb je b.v. problemen met
het verbod tot overspel. Veronderstel dan dat er twee manieren zijn om overspel te plegen. Verklaar
vervolgens dat alle verboden tot overspel op die andere manier slaan. Zodat jij vrij bent om op die ene
manier overspel te plegen. Zo tracht men trouwens ook af te rekenen met het bijbelse verbod op homofilie. Homofilie uit lust zou, zo stelt men, verboden worden, maar homofilie in een relatie van liefde en trouw
10.7. Drie teksten die men laat buikspreken
- Efeze 6:18
"bidt ... in de Geest"
- Romeinen 8:26
"maar de Geest zelf bidt voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen"
- Judas :20
"Door te bidden in de Heilige Geest."
Men stelt dan dat het in deze teksten om spreken, om bidden in tongen, gaat.
In 1 Kor 14:14,15 is sprake van bidden MET mijn Geest. Hier worden het bidden met het
verstand en het bidden met de geest los van elkaar gekoppeld. Het normale gebed gebeurt met
de geest en met het verstand. Als er in tongen wordt gebeden valt het verstand weg. Degene
die in tongen bidt weet immers niet wat hij bidt. Let wel dat in deze tekst staat "mijn geest." Het
gaat hier niet om de Heilige Geest maar om de eigen menselijke geest8.
zou dan kunnen. Men laat alle teksten waarin de homofilie verboden wordt dan slaan op het het bedrijven
van homofilie uit lust.
(3) Een andere manier is het volledig uit het verband halen van 1 Kor. 12:30. Men legt een betekenis in de
tekst, zonder naar het verband te kijken. Dit wordt b.v. gedaan door Nicky Gumbel in zijn boek "Een
kwestie van Leven". (Nicky Gumbel is de auteur van de bekende Alphacursus.)
Hij doet dat als volgt. Hij neemt de vraag "spreken soms allen in tongen?" en hij geeft daar het volgende
antwoord op: "Nee, niet allen spreken in tongen, maar dat komt omdat nog niet allen hun voorrecht van
het ontvangen van de gave van het spreken in tongen hebben opgevraagd bij God. Ze zouden het wel
kunnen, maar ze doen het (nog) niet en daarom moeten we op de vraag "Spreken soms allen in tongen"
met "Nee" antwoorden.
Deze redenering slaat nergens op als je de vraag in zijn verband leest. Aan de vraag "spreken soms allen
in tongen?" gaat een hele uitleg van Paulus vooraf waarin hij, aan de hand van het beeld van het lichaam,
juist uitlegt dat niet iedereen dezelfde gave krijgt. De een krijgt dit en de ander krijgt dat. De een de gave
van apostel en de ander de gave van profetie, enz. Dat brengt Paulus tot zijn slotkonklusie met de zeven
retorische vragen. "Zijn soms allen apostelen? Nee natuurlijk niet, want in het lichaam van Christus
hebben niet alle leden dezelfde geestesgave. Spreken soms allen in tongen? Nee, natuurlijk niet want in
het lichaam van Christus hebben niet allen dezelfde geestesgaven?" Gumbel laat, door de tekst uit zijn
verband te nemen, de tekst dus precies het tegenovergestelde zeggen van wat de tekst in zijn verband
genomen leert. Trouwens wat zou Gumbel met de andere 6 rethorische vragen uit het rijtje doen? Wat
doet hij b.v. met de vraag "Zijn soms allen apostelen?" Antwoord hij dan ook met: "Nee, niet allen zijn al
apostel, maar dat komt omdat een aantal christenen nog geen gebruik heeft gemaakt van hun
mogelijkheid om apostel te worden." De dwaasheid is duidelijk.
Gumbel geeft in zijn boek nog een drogreden voor zijn stelling dat iedereen in tongen kan spreken. Hij
wijst op 1 Kor. 14:5 waar Paulus zegt: "Ik wilde wel dat allen in tongen spraken." Dus, zo redeneert
Gumbel, als Paulus dat wenst dan moet het ook mogelijk zijn. Ook dit is geen schriftuitleg maar
schriftinleg. Hij leest er meer in dan er staat. Hij trekt er een konklusie uit die in strijd is met de logica.
Immers het enige dat er staat is dat Paulus dat wenst. Maar het feit dat Paulus dit wenst maakt het nog
niet mogelijk. Paulus zegt ergens anders in dezelfde brief dat hij wel wenste dat alle christenen "de gave
van het ongetrouwd kunnen blijven" zouden ontvangen (1 Kor. 7:7-9,32). Betekent dit nu dat iedereen die
dat wil ook deze gave kan ontvangen? Natuurlijk niet. Het is net zo dwaas en onlogisch om uit de wens
van Paulus dat iedere christen in tongen mocht spreken te konkluderen dat ieder dus die gave heeft of
kan ontvangen.
8De
mens bestaat uit lichaam, ziel en geest. (1 Thess. 5:23) Voor nadere uitleg zie de bijbelstudie over
de mens.
In de drie hierboven genoemde teksten gaat het niet over dit soort bidden. Het gaat dus niet
over het bidden MET (alleen) mijn eigen geest. Het gaat daar over het bidden IN de Heilige
Geest. In de Heilige Geest bidden houdt in dat ons bidden geïnspireerd en geleid wordt door de
Heilige Geest. Dit heeft niets met spreken in tongen te maken. Als je vervuld bent met Gods
Geest zal de Geest je leiden in je gebeden, Hij zal je b.v. een gebedslast voor iets of iemand op
het hart leggen, de drang om ergens dringend voor te bidden9.
10.8. De verschillende bronnen van het spreken in tongen
10.8.1. Er zijn drie bronnen mogeljk:
(1) De Heilige Geest
Dan is het de echte gave.
(2) De menselijke ziel
Het is in dat geval niet meer dan gebrabbel dat voortkomt uit de eigen ziel. Hier gaat het om
bedrog.
(3) De demonen of boze geesten
Ook demonen kunnen door iemand heen spreken en ze zijn in staat zich voor te doen als de
Heilige Geest10.
10.8.2. Voorbeelden van spreken in tongen uit demonische bron
Demonische oorsprong is geen louter theoretische mogelijkheid
In het pastoraat zijn we verschillende van dit soort gevallen tegengekomen. Een vrouw uit onze
gemeente is opgegroeid in een pinkstergemeente, waar zij op twaalfjarige leeftijd bewust de
Here Jezus als haar verlosser heeft aangenomen. In haar gemeente werd getrouw het bijbelse
evangelie verkondigd. Zo rond haar achtiende jaar ging ze, door de prediking, nadenken over
de onbijbelse pinksterversie van de doop met de Geest11.
Ze bad wat ze moest doen? Daarop kreeg ze drie nachten een droom waarin ze zichzelf naar
voren zag gaan in de samenkomst in haar gemeente voor handoplegging en gebed om de doop
met de Geest, waarna ze zichzelf in tongen zag spreken. Na de derde keer dezelfde droom te
hebben gehad dacht ze: "Dit moet van de Heer zijn." Niet beseffend dat ook boze geesten zulke
dromen kunnen geven, en niet beseffend dat ze in de bijbel had moeten kijken of deze
voorstelling van de doop met de Geest wel juist is. Daarop is ze in de dienst naar voren gegaan
voor het ontvangen van de doop in de Geest (via handoplegging en gebed). En inderdaad sprak
ze in tongen. Enkele jaren later is ze getrouwd en via haar huwelijk is ze in de baptistengemeente terechtgekomen. Ze had in die jaren regelmatig nachtmerries, waarin een demonische
persoon haar achtervolgde. De nachtmerries waren zo hevig dat haar man het merkte en haar
9Over
de leiding van Gods Geest bij het bidden, studie 24 "Het gebed -bidden en ontvangen II" in "De
praktijk van het christenleven I."
10De Duivel kan zich voordoen als een engel des lichts (2 Kor. 11:14). Hij kan zich dus voordoen als
iemand die hij niet is. Hier staat dat hij zich kan vermommen als een engel des lichts, als een engel van
God. Hetzelfde kan hij doen met de Heilige Geest. In 2 Kor. 11:4 staat dat de christenen een "andere
geest" hadden ontvangen. Ze dachten dat het de Geest van God was, maar het was een andere geest.
Alles werd vervalst: het evangelie, de persoon van Jezus, de Geest. En ze hadden blijkbaar niets in de
gaten.
11De
doop in de Geest als tweede ervaring na de bekering, met als bewijs voor het ontvangen van die
doop het spreken in tongen.
wakker moest maken. Als ze dan samen baden kalmeerde ze weer. Na het ontvangen van de
gave van het spreken in tongen maakte ze ook mee dat een macht haar hand bewoog als ze
schreef, waardoor ze een boodschap doorkreeg. (In occulte kringen staat dit bekend als
“automatisch schrift”) Enkele jaren geleden hield Rob Matzken een spreekbeurt in onze
gemeente. In zijn lezing wees hij er op dat tongentaal van demonische oorsprong kan zijn. De
vrouw sprak hem daar na afloop van de samenkomst op aan. Ze vertelde hem dat ze in tongen
sprak. Matzken stelde haar voor om de zaak aan de Heer voor te leggen. "Heer wilt U laten zien
uit welke bron mijn spreken in tongen komt?" Ze hebben samen gebeden en die nacht kreeg de
vrouw weer een droom. Deze keer verscheen er in een droom een persoon die zijn naam aan
haar bekend maakte. De volgende morgen vertelde ze het aan haar man. Samen met de
voorganger kwamen ze tot de conclusie dat dit niet klopte. In de naam van de Here Jezus
hebben ze de demon bevolen om te vertrekken. De boze geest is vertrokken met als bijkomend
gevolg dat ze geen nachtmerries meer had en niet meer in tongen sprak.
Een ander voorbeeld is wat een zuster uit onze gemeente beleefde. Zij raakte occult gebonden
nadat een "gebedsvrouw" over haar in tongen had gebeden. Dat gebeurde in een bijeenkomst
van de interkerkelijke charismatische "Woman Aglow" vrouwenbeweging. De zuster werd in die
samenkomst misleid door een profetie die de gebedsvrouw in haar lezing uitsprak. De
gebedsvrouw zei: "De Heer zegt me dat er hier iemand is die door moeilijke tijden heengaat,
maar de Heer zegt: Ik ben met je." Dat is natuurlijk een schot voor open doel, want in elke
samenkomst zijn er wel enkele aanwezigen die het moeilijk hebben. Maar de zuster uit onze
gemeente had het op dat moment moeilijk en ze dacht dat die "profetie" voor haar was
bestemd. Na afloop zocht ze de spreekster op. Ze vertelde over de profetie en dat die voor haar
was bedoeld. Ook vertelde ze iets van haar strijd. Daarop stelde de "gebedsvrouw" voor om
met haar te bidden. Daar ging ze mee akkoord Terwijl de gebedsvrouw bad legde ze haar hand
op de schouder van de zuster (handoplegging!!) en na enige tijd schakelde ze in het gebed over
op tongentaal (zonder een vertaling te geven). Diezelfde nacht deden zich in het huis van deze
zuster allerlei occulte verschijnselen voor (geluiden, geestverschijningen, ze werd zelfs fysiek
lastiggevallen door de geestverschijningen) er viel geregeld een verschrikkelijk angst op haar.
Ze heeft hulp gezocht bij de leiding van onze gemeente. Na een voorbereiding in gebed hebben
enkele broeders haar bezocht. Ze heeft tegenover de Here beleden dat ze zich de handen op
had laten leggen en over zich in tongen had laten bidden. De broeders hebben daarna in de
naam van Jezus de machten bevolen om haar niet meer lastig te vallen. De occulte
verschijnselen verdwenen vanaf dat moment. Wat deze gebedsvrouw al tongensprekend
overdroeg was niet een zegen van de Heilige Geest, maar een binding van demonen.
Een asielzoeker uit Afrika vertelde een tijd terug een van onze toenmalige oudsten dat in een
grote pinkstergemeente in Rotterdam hij een van de aanwezigen, die in tongen sprak, verschrikkelijk lastertaal in een hem bekende Afrikaanse taal had horen uitspreken. Terwijl de
aanwezige christenen en de persoon die in tongen sprak dachten dat de Heilige Geest aan het
woord was.
Een rondreizende evangelist die ik reeds vele jaren ken vertelde me het volgende verhaal over
zichzelf. Hij was opgegroeid in een volslagen heidense omgeving. Op zeventienjarige leeftijd
was hij tot geloof gekomen door contact met een baptist. Die had hem het evangelie goed
uitgelegd. Hij had hem ook geleerd om systematisch de gehele bijbel door te lezen. Vlak daarna
verhuisde de broeder die hem tot de Heer had geleid. Na enige tijd kwam hij pinksterchristenen
tegen die hem vroegen of hij de Heilige Geest al had ontvangen en of hij al was gedoopt met de
Geest. Hij kende zijn bijbel niet en als enthousiast jong christen wilde hij alles ontvangen wat je
kon ontvangen. Dus is hem de handen opgelegd en na enige aanmoediging sprak hij in tongen.
Enkele jaren gingen voorbij. Doordat hij systematisch zijn bijbel bleef lezen kreeg hij steeds
meer vragen bij de pinksterleer over de doop in de geest. Uiteindelijk heeft hij die leer, op grond
van zijn inzicht in de bijbel, verworpen en na gebed kwam hij tot de conclusie dan zijn spreken
in tongen slechts "gibberisch", d.w.z. gebrabbel, was geweest. In die tijd studeerde hij aan een
theologische hogeschool. Toen hij dit verhaal aan zijn vriend, die medestudent was, vertelde
schrok deze. Hij zei: "Maar ik spreek ook in tongen." Deze vriend is daarop naar zijn kamer
gegaan en heeft gebeden: "Heer ik ga in tongen spreken. Laat U mij deze keer verstaan wat ik
bid." De Heer verhoorde dit gebed en het bleken godslasteringen te zijn.
Dit zijn geen verhalen "van horen zeggen". Ik ken de mensen persoonlijk en er zijn vele
getuigen die de waarheid kunnen bevestigen. Ook anderen kunnen dit soort verhalen vertellen.
We moeten rekening houden met de mogelijkheid van een andere bron dan de Heilige Geest.
10.9. De noodzaak van toetsen
De bijbel zegt: "toetst alles" (1 Thess. 5:21). Dus moeten we ook geestesgaven, zoals het
spreken in tongen, toetsen. Er staat in 1 Johannes 4:1 dat we de geesten moeten beproeven of
ze uit God zijn. Het gaat hier om de geesten die in valse profeten werken, maar hetzelfde moet
zeker ook met de geest achter tongenspreken gedaan worden.
10.10. Hoe toetsen?
Hoe kun je onderscheiden uit welke bron het spreken in tongen afkomstig is?
10.10.1. Gebed
Denk aan het voorbeeld van de vrouw uit onze gemeente (Zie 10.8.2.). Zij vroeg samen met br.
Matzken of de Heer haar wilde laten zien uit welke bron haar spreken in tongen afkomstig was.
Of denk aan het voorbeeld van de theologiestudent die aan de Heer vroeg of hij mocht verstaan
wat hij zei, als hij in een andere tong sprak.
Je kunt zelf bidden of samen met een of meerdere volwassen christenen.
10.10.2. Er zijn een aantal dingen die er op wijzen dat er iets mis kan zijn.
(1) Het voorkomen van verdachte verschijnselen
Zijn er verdachte dingen, zoals b.v. de zware nachtmerries12 zoals de eerder genoemde vrouw
uit onze gemeente (zie 10.7.2). Het is speciaal verdacht als die verschijnselen zijn ontstaan vlak
na het ontvangen van het spreken in tongen.
(2) Wat is het effect op je leven?
Controleer hoe het geestelijk met je is gegaan na het ontvangen van de gave. Niet alleen op het
punt van verdachte verschijnselen, maar ook in het algemeen met je geestelijk leven. Heeft de
beleving van het in tongen spreken b.v. de oriëntatie van je leven verlegd van de tekst van de
bijbel naar het zoeken van ervaringen? Ben je gericht geraakt op spreken in tongen, profetieën
visioenen, innerlijke woorden van de Heer, zweven en leven op gevoel, etc, in plaats van op het
geschreven woord van God? Als die tendens er is dan is dat een zeer bedenkelijk verschijnsel.
Zie ook hoofdstuk 14.
(3) Verkregen via handoplegging13?
12Denk
b.v. aan de zware nachtmerries van de eerder genoemde vrouw uit onze gemeente, zie punt
10.8.2. Het gaat om de normale dingen die kunnen wijzen op een occulte belasting. Voor een bespreking
van dit laatste zie de bijbelstudie over de engelen, het punt dat gaat over occultisme, gebondenheid,
bezetenheid en bevrijding.
13Zie
de bijlage over handoplegging.
Is het in tongen spreken ontstaan nadat je de handen zijn opgelegd? Zo ja, wie heeft dat dan
gedaan? Wat is de geestelijke achtergrond van degene of degenen die de handen hebben
opgelegd?
In de bijbel wordt overigens ook in tongengesproken zonder dat er sprake is van
handoplegging14.
Als het spreken in tongen15 via handoplegging is verkregen dan is dat een reden tot extra
waakzaamheid. Dit geldt vooral als de handoplegging is gedaan door christenen met een
charismatische of pinksterachtergrond. De pinkster- en charismatischebeweging16 is
"gemengd". Er zijn in die bewegingen twee geesten werkzaam17. Voor zover de bijbel en het
evangelie er worden gebracht werkt de Heilige Geest daar. Maar omdat er daarnaast ook onbijbelse leringen worden gebracht en er onbijbelse ervaringen worden gezocht en getolereerd,
krijgen ook de boze geesten de kans om zich te manifesteren. Dit kan leiden tot occulte gebondenheid (besmetting).
Die besmetting kan via handoplegging18 overgebracht worden. Op die manier heeft b.v. de
eerder genoemde vrouw (zie 10.8.2.) een boze geest, die in haar in tongen sprak, ontvangen.
Terwijl ze dacht dat het van de Heer was19. Of denk aan de zuster die in de "Woman Aglow"
bijeenkomst occult belast was geraakt, mede door handoplegging20.
Ik ben vroeger zelf door handoplegging in een charismatische gemeente occult belast geraakt.
Het gebeurde toen ik een doopdienst bezocht in een charismatische gemeente (Een Berea
gemeente). Er werd een bekende gedoopt. Tegen het einde van de dienst riep de voorganger
de aanwezigen op om elkaar te zegenen. Ik had zoiets nog nooit meegemaakt en werd er
volkomen door verrast. Voor ik het door had legde mijn buurman zijn hand op mijn schouder en
begon hij me te zegenen. Na afloop van de dienst ontdekte ik dat er een dikke mist over mijn
contact met God was neergedaald. Het was net of ik God niet meer kon bereiken. God was er
nog wel maar het is net alsof hij ver weg was. Alsof er een gordijn tussen mij en God in hing. Ik
ben direct in gebed gegaan en na een strijd van enkele uren verdween de "mist". "Biedt
weerstand aan de duivel, en Hij zal van u vlieden21" (Jak. 4:7)
14Op de pinksterdag (Handelingen 2:1-5) begonnen de discipelen spontaan in andere tongen te
spreken. Er werden geen handen opgelegd. Het is waarschijnlijk dat ze er zelf door verrast werden.
Hetzelfde gebeurde bij de bekering van Cornelius (Hand. 10:44-46).
15Dat
geldt ook voor andere geestesgaven, zoals b.v. profetie.
16In
hoofdstuk 11 "De evangelischen en de pinkster/charismatische beweging" van de studie "Wat is er
aan de hand in de evangelische wereld?" wordt het verschil tussen de pinksterbeweging en de
charismatischebeweging besproken. De studie staat op mijn homepage http://www.solcon.nl/apgeelhoed
(Bovenaan, in het linkerframe).
17Het ene moment sprak Petrus door de Heilige Geest en het volgende sprak hij door de Satan
(Mattheus 16:16,17 en 16:22,23). Als dit in een persoon kan, dan kan het ook in een verzameling van
personen, in een beweging.
18Zie
de bijlage over handoplegging.
19Zie
hierboven, onder punt 10.8.2. Het is gevaarlijk om ervaringen te zoeken die de bijbel niet toezegt.
In dit geval zocht de vrouw de pinksterversie van de doop in de Geest, ze zocht de doop in de Geest als
een tweede ervaring, los van de bekering, en in hun visie moet deze doop altijd gepaard gaan met
spreken in tongen. (Over de doop in Geest, zie hoofdstuk 7).
20Zie
21Zie
punt 10.8.2., hierboven.
de bijbelstudie over engelen. Daar wordt geestelijke strijd met de boze machten, bevrijding,
weerstand bieden en het gezag van de naam van Jezus besproken.
Er kan dus via handoplegging iets overgedragen worden. Iets van God en iets van de vijand.
Daarom moeten we voorzichtig zijn met handoplegging. Het is raadzaam om je alleen door
vertrouwde christenen, die je persoonlijk kent, de handen op te laten leggen. Het is zeer af te
raden om je door iemand uit de charismatische beweging de handen op te laten leggen22.
Als in het verleden door mensen uit charismatische/pinksterkringen of uit katholieke kring, bij
iemand de handen zijn opgelegd, dan is het verstandig om dit in gebed bij de Heer te brengen.
Dat elke mogelijke verkeerde invloed daarvan verbroken mag worden.
(4) Waar heb je die gave verkregen?
Als het in een pinkster/charismatische omgeving gebeurde dan is dat, om de hierboven bij (3)
genoemde redenen, aanleiding tot waakzaamheid. Dan is zeker onderzoek geboden, vooral als
het ook met handoplegging gepaard ging.
(5) Zijn er technieken gebruikt om het spreken in tongen op gang te brengen?
Het vermogen om in tongen te spreken is zeer sterk verdacht als het op gang gebracht is met
de een of andere psychische techniek.
Enkele van deze "technieken":
Onder handoplegging wordt gebeden voor de doop in de Geest23. Waarna men aanwijzingen
geeft om het spreken in tongen op gang te laten komen. Ik noem er enkele:
- Begin maar te brabbelen, dan zul je merken dat de Geest het over neemt.
- Begin maar te spreken, het geeft niet wat, als het maar geen taal is die je kent. Dan zal de
Geest het over nemen.
- Herhaal telkens de naam Jezus. "Jezus, Jezus, Jezus,.." Net zolang tot de Geest het
overneemt en je in tongen spreekt.
- Degene die de handen heeft opgelegd zegt: "Ik zal beginnen met in tongen te spreken. Zeg
het maar na en zo zal het spreken in tongen bij jou ook opgang komen".
Deze methoden zijn volledig onbijbels. Er is geen enkele bijbelse grond voor te vinden. In het
boek Handelingen zien we (b.v. in Hand. 2:1-5) dat het spreken in tongen, als God het gaf,
spontaan op gang kwam.
Deze methoden zijn niet alleen onbijbels maar ze zijn ook nog zeer gevaarlijk. Door zulke
dingen te doen stel je jezelf open voor elke invloed uit de onzienlijke wereld, ook voor demonische24.
22
Dat geldt ook voor iemand die charismatische gedachten aanhangt. Je kunt je beter ook niet door
iemand, die zich in charismatische kringen zelf de handen op heeft laten leggen, de handen op laten
leggen.
23De doop in de Geest hier opgevat als een tweede ervaring, met als bewijs het spreken in tongen.
Voor een uitleg over de bijbelse doop in de Geest, zie hoofdstuk 7.
24Passiviteit
is een van de de belangrijkste invalspoorten van boze geesten in het leven van een mens.
Als wij de kontrole over ons spreken opgeven dan geven we, aan de machten uit de onzichtbare wereld,
de ruimte om de kontrole over te nemen. De menselijke ziel met al zijn vermogens kun je vergelijken met
een piano. De toetsen zijn dan alle vermogens zoals denken, wil, gevoelens. Het "ik" van de mens zit
normaal gesproken op het pianokrukje en bespeelt (kontroleert) al de vermogens. Als het "ik", door zich
passief over te geven aan welke invloed dan ook, de kontrole over de eigen ziel opgeeft, dan kun je dat
vergelijken met een pianist die opstaat van het pianokrukje, waardoor hij plaats maakt voor iemand
anders, wie dat dan ook is, om op de kruk te gaan zitten en te gaan spelen.
De Heilige Geest schakelt nooit de werking van de eigen zielevermogens, zoals het denken en de wil, uit.
De Heilige Geest duwt onze eigen ziel niet opzij. Hij schakelt onze ziel niet uit, Hij werkt er mee samen.
Een onderdeel van de vrucht van de Geest is juist "zelfbeheersing" (Galaten 5:22). Zelfbeheersing dat wil
zeggen, zelfkontrole. De Heilige Geest bewerkt dus zelfbeheersing. Zie verder studie 18 "Verbrokenheid"
Als het spreken in tongen opgang is gekomen met dit soort onbijbelse methoden dan is het
bijna honderd procent zeker dat het spreken in tongen ofwel slechts menselijk gebrabbel ofwel
occult is.
(6) Heeft men zich bewust uitgestrekt naar die gave?
Ik ken een broeder die jarenlang om de gave van het spreken in tongen heeft gebeden. Hij had
zich diverse keren de handen op laten leggen, er was voor en met hem gebeden, maar er was
tot zijn grote verdriet niets gebeurd. Na enkele jaren zo gebeden te hebben werd hij op een keer
s'nachts wakker en hij merkte dat hij spontaan in tongen aan het spreken was. Dit is verdacht.
In de bijbel baden de mensen helemaal niet om het spreken in tongen en zeker niet jarenlang25.
Het overkwam hen.
10.10.3. De geest achter het tongenspreken direct aanspreken
Het is mogelijk om de tongengeest direct aan te spreken met het gezag van de naam van
Jezus. Dat aanspreken gebeurt op het moment dat iemand in tongen aan het spreken is (met
toestemming van degene die in tongen spreekt).
Dit doen is echter veelal niet nodig. Een oprecht gebed om duidelijkheid en een onderzoek naar
de omstandigheden waarin en de methode waarlangs je de gave van het spreken in tongen
hebt ontvangen is veelal voldoende om duidelijkheid te krijgen26.
10.11. Maar God geeft toch geen stenen voor brood als je om de Heilige
Geest bidt?
Lucas 11:1327
Kan het werkelijk zo zijn dat als je om de volheid van Gods Geest bidt, je in plaats daarvan een
boze geest laat binnen komen?
De praktijk leer dat dit wel degelijk kan28. Dat komt omdat je wel denkt dat je om de volheid van
de Heilige Geest bidt, terwijl je in werkelijkheid bidt om een bepaalde ervaring (onder meer om
de ervaring van het spreken in tongen) die de bijbel niet heeft toegezegd. Je strekt je uit naar
iets dat in strijd is met de Schrift. Het is altijd gevaarlijk om je uit te strekken naar ervaringen die
de bijbel niet heeft beloofd, zeker als je ook nog eens methoden gebruikt die de bijbel niet kent.
We zien nergens dat in de bijbel wordt gebeden om het spreken in tongen. En toch doet men
dat in feite. Men bidt immers om een ervaring die moet leiden tot spreken in tongen. Men is
alleen tevreden als men in tongen spreekt. Men gaat soms zelfs zo ver dat men de Geest een
handje gaat helpen met allerlei technieken die het spreken in tongen op gang moeten brengen.
uit "De praktijk van het christenleven I", daar worden de gevaren van aan de ene kant passiviteit en aan
de andere kant activisme besproken. Ook de bijbelse weg van het gebruiken van de zielevermogens
onder de leiding van Gods Geest, wordt behandeld.
26Zie
als illustratie het voorbeeld van de vrouw uit onze gemeente, waar een eenvoudig gebed om
inzicht genoeg was (10.8.2.).
27
Voor een bespreking van deze tekst, zie 4.4.; 6.6; 6.7; en 6.9.5.
28
Zie b.v. het getuigenis van de eerder genoemde vrouw uit onze gemeente (10.8.2).
Als we dit soort dingen doen dan gaan we weg onder Gods bescherming. Boze geesten kunnen
alleen greep op mensen (en ook christenen) krijgen als deze mensen voldoen aan bepaalde
voorwaarden. Neem b.v. het bezoek aan een waarzegster. Gods woord verbiedt ons dat. Of je
nu bewust of uit onwetendheid b.v. bij wijze van grap, een waarzegster raadpleegt, daar trekken
de boze geesten zich niets van aan. Door zoiets te doen overtreed je Gods gebod en dan houdt
Gods bescherming op. Zo is het ook met het zoeken van niet door God beloofde ervaringen. Er
is grote kans dat je uiteindelijk de verlangde ervaring krijgt, maar dan niet uit goddelijke bron29.
10.12. De inhoud van het spreken in tongen
De grote daden van God (Hand. 2:11)
10.13. De bijbelse regels voor het in het openbaar in tongen spreken
(1) Niet meer dan twee of drie per samenkomst (1 Kor. 14:27).
(2) Op ordelijke wijze, dus na elkaar en niet tegelijk
(1 Kor. 14:27 en:32,34).
(3) Er moet een vertaling, vertolking, worden gegeven, anders moet worden gezwegen (1 Kor.
14:27,28).
(4) Wat wordt gezegd moet getoetst worden.
Als spreken in tongen vertolkt wordt staat het immers gelijk aan profetie (1 Kor. 14:5) en alle
profetie moet
getoetst worden aan de bijbel30. (1 Kor. 14:29)
10.14. Het doel en het nut van het spreken in tongen
10.14.1. "tot welzijn van allen" (1 Kor. 12:7)
Dit geldt voor alle geestesgaven en dus ook voor het spreken in tongen (:10)31.
10.14.2. "die sticht zichzelf"
Het versterkt blijkbaar het eigen geestelijk leven.
(1 Kor. 14:4)
10.14.3. "een teken voor de ongelovigen"
1 Kor. 14:21,22 en Jesaja 28:11,12.
Over de werking van het spreken in tongen als teken voor de ongelovige joden en later ook
voor ongelovige joodse christenen, zie hieronder voetnoot32.
29Het
30
is mogelijk om "een andere geest" te ontvangen (2 Kor. 11:4).
Zie 12.10, voor een bespreking van het toetsen van profetie.
31Spreken
in tongen heeft alleen nut in een samenkomst als het vertolkt wordt, dan staat het gelijk aan
profetie (1 Kor. 14:2-19).
32 Het spreken in tongen was een teken voor de ongelovige joden (1 Kor. 14:20-22, Jesaja 28:11-12).
Zo werkte het op de pinksterdag. Er waren joden uit allerlei landen aanwezig die door het wonder van het
spreken in tongen (het wonder van het spreken in andere talen) de grote daden van God in hun eigen taal
hoorden. Daardoor beseften ze dat er iets bovennatuurlijks aan de hand was. Dat er een wonder, een
teken, plaats had. Er staat dat ze buiten zichzelf van verwondering waren (Hand. 2:7) vanwege dit
wonder. Bedenk dat dit joden waren die vlak daarvoor nog de Here Jezus verworpen hadden. In die zin
waren ze ongelovig.
Bij andere gelegenheden funktioneerde het spreken in tongen als een teken voor sceptische joodse
10.15. Niet belemmeren maar ook niet stimuleren
1 Kor. 14:39.
Het is beter om je op iets anders (iets nuttigers) te richten zoals het profeteren. (Voor uitleg over
profeteren, zie hieronder hoofdstuk 12.)
Wat te doen als iemand, die in tongen spreekt, lid is of wordt van onze gemeente? Mag er in
onze samenkomsten in tongen worden gesproken33?
10.16. Zingen in tongen
Dit is een volledig onbijbels gebruik. Het komt nergens in de bijbel voor. Dat is op zich al genoeg
om het af te wijzen, maar daar komt nog bij dat voor het zingen in tongen uiteraard de bijbelse
regels voor het in het openbaar spreken in tongen gelden. Bij het zingen van een lied wordt
immers door de tekst van het lied een boodschap overgebracht. Zingen wordt dan ook gezien
als een vorm van spreken "spreekt onder elkander ... in .. liederen" (Efeze 5:19).
christenen die eigenlijk nauwelijks konden geloven en aanvaarden dat God de halfjoden (de Samaritanen)
en de niet-joden (de heidenen) zomaar als medegelovige had aanvaard, zonder hen te verplichten eerst
jood te worden door zich te laten besnijden en als jood te gaan leven. God herhaalde daarom in deze
gevallen in grote lijn het pinkstergebeuren. Zodat niemand van de joodse christenen het kon wagen om
deze gelovigen, met een heidense of samaritaanse achtergrond, niet als volwaardige medeleden van
Christus te aanvaarden. "Zou iemand het water kunnen weren, om dezen te dopen, die evenals wij de
Heilige Geest hebben ontvangen?" (Hand. 10:44-47), "net als in het begin bij ons" (Hand. 11:15). Voor
een uitgebreide bespreking van dit laatste zie hoofdstuk 4, punt 2.
33Als iemand in zijn persoonlijk leven in tongen spreekt dan moet er, in een pastoraal gesprek, op
gewezen worden dat het spreken in tongen getoetst moet worden, omdat het ook uit verkeerde bron kan
komen. Zie hierboven 10.7 en 10.8. "Vertrouwt niet iedere geest, maar beproeft de geesten of zij uit God
zijn" (1 Johannes 4:1). "toetst alles" (1 Thess. 5:21).
Bij het spreken in tongen in het openbaar moeten, als het wordt toegelaten, de regels die de bijbel
daarvoor geeft worden gerespekteerd.
Als iemand in het openbaar in tongen spreekt of wil spreken is het zeker nodig dat eerst de geest achter
het spreken in tongen, wordt getoetst. Ook daarna moet nog elke uiting (de inhoud ervan), die via
tongentaal met vertolking wordt doorgegeven, getoetst worden zoals je profetie toetst (12.10)
Moet het spreken in tongen (evenals het profeteren) toegelaten worden in samenkomsten? Er van
uitgaande dat het hierboven genoemde onderzoek heeft plaatsgehad en men de regels wil respekteren.
Het antwoord op deze vraag hangt van twee dingen af. Ten eerste van het standpunt dat men heeft over
het al of niet ophouden van de tekengaven (Zie bijlage A). En ten tweede van wat het toelaten er van zal
doen op de gemeente als geheel. Zal het opbouwen of zal het de oorzaak van veel strijd, verwarring en
aanstoot worden?
Persoonlijk ben ik van mening dat het niet toegelaten mag worden in openbare bijeenkomsten. Ten eerste
omdat de aanwijzingen dat de tekengaven opgehouden zijn sterk zijn, al is het bewijs niet sluitend. En ten
tweede omdat velen juist in de baptistengemeente een schuilplaats hebben gezocht tegen de
charismatische- en pinkstersfeer. Als tussenoplossing kan men er voor kiezen dat men een profetie
afkomstig via vertolkte tongentaal (of een directe profetie) aan de oudsten voorlegd.