DE WOLKEN

DE WOLKEN.
DE WOLKEN
DOOR
HERMAN MIDDENDORP.
De
en
de
en
wolken, de wolken, die drijven zoo laag,
angstig scheemren de sterren;
nacht is zoo diep als een raadslige vraag,
de vrede, de vrede is zoo verre.
De wolken, de wolken, die jagen zoo snel,
als boden van toornende goden;
en de glans van de maan is zoo koud en zoo schel
als de star-witte lach van een doode.
De wolken, de wolken gaan stormend voorbij,
als machten, die onheil verzinnen;
en de lach van mijn Lief is vergaan in geschrei;
o God, wat moet ik beginnen....
147