EBV serologie

EBV diagnostiek
EBV LOUK vergadering
18 februari 2003
EBV diagnostiek: huidig schema
• 6 testen kunnen aangevraagd worden:
–
–
–
–
–
–
Heterofiele antistoffen (123/311)
EBV IgG (302/311)
EBV IgM (291/311)
EBV IgA (54/311)
EBV EBNA-1 IgG (54/311)
Epstein-Barrvirus DNA (16)
• Serologie => interpretatie door ASO/GSO
EBV diagnostiek: wijzigingen
• Diagnostiek ifv. patiëntenpopulatie
– Immuuncompetente patiënten
• EBV EBNA-1 IgG
• Indien negatief (zelfde dag):
– EBV IgM
– EBV IgG
– Immuungecompromitteerde patiënten
• Epstein-Barr virus DNA
Immuuncompetente patiënten
• Primo-infectie
– “Therefore EBV serology has the major task to differentiate
between acute EBV infection and acute infections with CMV, HIV,
HAV, HBV, HCV, rubella virus and mumps virus.”
Clin. Lab. 2001; 47: 223-230
• Reactivatie?
– “After primary infection, EBV persists in latent form in normal
individuals and can rarely cause recurrent symptoms attributable to
EBV reactivation in immunocompetent hosts”
Critical reviews in oncology/hematology 2002; 44: 239-249
– “During the subsequent lifelong infection, the virus carriers do not
manifest symptoms as long as they are immunocompetent”
Critical reviews in oncology/hematology 2002; 44: 203-215
Immuuncompetente patiënten
Immuuncompetente patiënten
• EBNA-1 IgG antistoffen:
– Detectie rond 4-6 weken na primo-infectie
– Positief resultaat wijst op vroegere blootstelling
• “Anti-EBNA-1 is missing during the first four weeks after the
onset of disease. Its positivity therefore allows a rather clear
exclusion of acute EBV infection.”
Clin. Lab. 2001; 47: 223-230
– Negatief resultaat:
•
•
•
•
•
Geen EBV drager
Primo-infectie
Vroegere infectie (5%)
Immuunsuppressie met secundair verlies
CAEBV
Immuuncompetente patiënten
• “A reliable test for EBNA antibodies can be used as a screening test
since the presence of EBNA antibodies excludes primary EBV
infection. Antibodies against other EBV antigens must then be
analyzed only if EBNA antibodies are absent”
J. Clin. Microbiol. 1997; 35(11): 2728-2732
• Biotest Anti-EBV EBNA IgG ELISA
– Sensitiviteit
– Specificteit
– PPW
97%
100%
99,8%
Immuuncompetente patiënten
• Seroprevalentie
– “In West-Europa en de USA bereikt de prevalentie van EBVantistoffen een plateau van > 95% rond 20 jaar met
incidentiepieken tussen 1 en 6 jaar en tussen 14 en 20 jaar.”
Wegwijzer in Microbiologie, Editie 2000
– “Een groot deel van de bevolking wordt tijdens de kinderjaren of
adolescentie besmet met het EBV. Meer dan 97% van alle mensen
boven de dertig jaar heeft een infectie doorgemaakt en is
seropositief voor EBV.”
RIVM rapport 605148010
– september 2001: 150/253 EBV aanvragen >30 jaar (59.3%)
Eindconclusie
• Gelet op:
– Antistofverloop bij primo-infectie (na 4-6 weken
verschijnen EBNA-1 IgG As)
– Klinische vraag (primo-infectie?)
– Hoge seroprevalentie (>95% rond 30 jaar)
• Kan besloten worden dat:
– Het vernieuwde schema een vergelijkbare tot betere
EBV diagnostiek geeft (oa. geen problemen met
polyclonale respons)
– 60-80 % van de stalen slechts 1 test (EBNA-1 IgG As
detectie) vereisen voor adequaat beantwoorden van de
klinische vraag.
(september 2001: 18,5% EBNA-1 IgG negatief)
Immuungecompromitteerd ptn.
• Immuungecompromitteerde patiënten:
– Primaire immunodeficiëntie (Tcell deficiëntie)
– Secundaire immunodeficiëntie
• Orgaan en beenmerg transplant patiënten
• HIV patiënten
• Klinische vraag:
– Primo-infectie/reactivatie in het kader van
lymfoproliferatieve aandoeningen
Immuungecompromitteerde ptn.
• Serologie?
– “The laboratory diagnosis of primary and reactivated EBV
infection is based on serologic methods in immunocompetent
patients. However, in immunocompromised patients, serologic data
are difficult to interpret and do not often correlate with clinical
data.”
J. Med. Virol. 2001; 65: 348-357
– “…we observed delayed EBV-specific IgM and IgG response
compared to EBV DNA detection, indicating serology to be an
insufficient late marker for EBV infection and unsuitable for PTLD
diagnosis.”
Blood 2001; 97(5): 1165-1171
Immuungecompromitteerde ptn.
• PTLD
– “Early identification of patients at risk for developing PTLD could
reduce PTLD-related morbidity and mortality, thereby improving
overall patient management.”
Blood; 97(5): 1165-1171
– “It is now clear that a crucial point of PTLD diagnosis and
management is certainly close monitoring for EBV infection.
Although specific serology can be useful for the diagnosis of EBV
primary infection, there are major limits in sensitivity and
specificty in comparison to PCR, which lead to a reduction in its
usefulness. Its only indication is probably pretransplant EBV status
determination. The cornerstone of EBV infection diagnosis is the
EBV viral load.”
Pediatr. Transplantation 2002; 6: 280-287
Eindconclusie
“EBV viral load determination by quantitative
polymerase chain reaction (PCR) is so far the
only predictive marker for PTLD prevention
and PTLD treatment monitoring, although
limited in specificity.”
Pediatr. Transplantation 2002; 6 : 280-287
Nieuwe schema
• Immuuncompetente patiënten
– EBV EBNA-1 IgG
– Indien negatief (zelfde dag):
• EBV IgM
• EBV IgG
• Immuungecompromitteerde patiënten
– EBV viral load