Voor de geit van Umberto Saba Geluk is overal Laat ons eerlijk zijn. De wereld is een tranendal van stervelingen. En spijt? Spijt is overal én van iedereen. Het is een troost. Want nooit of te nooit is verdriet exclusief alleen van u. De miserie is -echt waar- altijd al eens eerder opgegeten. Jazeker, het leven is een oude beer die staat te dansen op een stinkend tapijt vol korsten en vlekken. En confetti is gescheurd papier. Ik ben eens in een confettifabriek geweest, zelden zoiets treurigs gezien. De reusachtige perforator klopte en beukte, maakte geen muziek. De operator was mager, sprak iets dat op Russisch leek. Maar geen ondergang is zo verrassend als die van confetti. Die wirrelwarreling is niets anders dan een heerlijke belofte. In het stinkend tapijt loopt een zilverdraadje, gaat op en neer, en op en neer. Het zit verweven in de spijt. En als het licht van de juiste kant komt, twinkelen tranen zoals dure stenen. Helaas heb ik geen verstand van licht, daarvoor moet een mens fotograaf zijn. Ik schrijf niet met stralen. Ik spreek in zwarte inkt. Ergens achter mijn rug stookt iemand een vuurtje. Het is de meester-leugenaar. Hij draagt een vrolijke pofbroek van aan elkaar genaaide vodden en een puntmuts met verroeste belletjes. Zo heb ik hem verzinnebeeld omdat geluk overal is. Het zijn de vonken van de meester-leugenaar die van spijt een grapje maken. Hihihi. Het enige wat ik heb gedaan is gekeken, 80 keer vierkant per ongeluk natuurlijk. Anders was ik wel een échte fotograaf geweest. An Olaerts https://www.facebook.com/olaerts.an?fref=ts http://www.anolaerts.be