EYE on Finance juni 2017: Het woord leergeld kun je ook in een

Het woord leergeld
kun je ook in een positieve
context gebruiken
Jonge mensen die ik begeleid met hun master­
scriptie vraag ik altijd naar hun ambitie. Als ze er
zelf niet mee komen, houd ik ze steevast voor
dat ze bereid moeten zijn om te blijven leren.
Je kunt vaktechnisch een graad van perfectie
hebben bereikt, maar om relevant te blijven moet
je jezelf ontwikkelen. Dat houdt nooit op. In een
internationale omgeving zoals die van financial
services moet je met elkaar dezelfde taal spreken.
Dat vereist dat je goed luistert naar anderen, niet
te snel conclusies trekt en desnoods checkt of
je de ander goed hebt begrepen. Want op de
universiteit heb je niet geleerd hoe iemand uit
Hong Kong op bepaalde situaties reageert.
Ieder jaar verzorg ik een meerdaagse training
voor een groep dertigers die de transitie maken
van een technisch inhoudelijke oriëntatie naar
een rol als leidinggevende. Ze betreden on­
bekend terrein, ze moeten de samenwerking in
een groep gaan managen en zorgen voor
efficiënte output. Sommigen vinden dat eng, ze
zijn bang om te falen. Maar een cultuur gericht
op leren moet toestaan dat je mag falen. Als
manager moet je het idee, dat fouten maken
mag, durven omarmen. De grootste valkuil is
dat niet te doen.
Het aardige is: in een cultuur die het maken van
fouten toelaat, worden dezelfde fouten gemaakt
Gastcolumn
als in een cultuur die fouten maken niet toestaat.
Het is echter veel beter dat je ze durft toe te
geven. De kracht van een organisatie zit namelijk
in het probleemoplossend vermogen. Als je in
staat bent om een fout toe te geven en die ver­
volgens op te lossen, dan smeedt dat ijzersterke
banden en is daarmee effectiever dan in een
cultuur waarin fouten niet toegestaan zijn.
Zowel intern tussen medewerkers als extern
richting klanten. Hoe creëer je een omgeving
waarin het zo werkt? Door mensen vertrouwen
te geven en ze niet af te branden als ze een
keer de mist ingaan. Als manager moet je
staan voor je mensen. Als je je rug niet recht
houdt en achter je mensen gaat staan, is het
vertrouwen meteen weg.
Als in een organisatie het gevoel heerst dat
fouten maken slecht voor je carrière kan zijn, is
dat de dood in de pot. Dan kun je de innovatie
die de financiële sector zo bikkelhard nodig
heeft wel uit je hoofd zetten. Als iemand met
een idee komt, vervolgens duizend fouten
maakt en daarvan leert – dan is het bestraffen
van zo iemand het domste wat je kunt doen.
Rond de eeuwwisseling ging er in Silicon Valley
een beroemd verhaal over een ondernemer
die de vijf miljoen dollar die hij had gekregen
voor de uitvoering van een dotcom-project
volledig had verbrand. De investeerders waren
hun geld kwijt. ‘Die vent vliegt er nu zeker
wel uit?’, werd de investeerders gevraagd.
‘Ben je gek’, antwoordden zij, ‘wij hebben net
vijf miljoen dollar in die kerel geïnvesteerd.’
Leergeld is een woord dat je dus ook in een
positieve context kunt gebruiken.
In tal van bedrijven en instellingen in de
financiële sector zitten nog genoeg managers
die niet volwassen genoeg zijn om fouten
te accepteren. Terwijl hun organisaties juist
in dit tijdsgewricht nieuwe oplossingen moeten
vinden. Op zoek naar die oplossingen moeten
medewerkers nieuwe wegen inslaan die
bezaaid liggen met voetangels en klemmen.
Dan gaat er heus weleens iets mis.
Een cultuur waarin een taboe op falen heerst,
is gedoemd te verdwijnen. Fouten maken is
geen schande. Wie bereid is over gemaakte
fouten te praten, kan daar veel van leren.
En wordt er uiteindelijk een stuk sterker van.
Diederik Fokkema
Executive director EY Financial Services Risk
T +31 (0)88 407 08 36
E [email protected]
Educatie & cultuur | 17