De Golf - WordPress.com

Eline Neerinckx
nr.10
6EcMtA
Opvoeringsanalyse van een toneelstuk: ‘De Golf’
1.1 Tekst
De titel van het toneelstuk is ‘De Golf’ van Ron Jones. De personages die een belangrijke rol
hebben zijn de leraar, Frank Boeykens, en de leerlingen. Vooral Xander heeft een belangrijke
rol tussen de leerlingen.
Het verhaal gaat over een leerkracht geschiedenis die een experiment wil uitvoeren op z’n
leerlingen. Hij wil aantonen hoe een dictatuur ontstaat en zo vormt de klas een groep ‘De
Golf’. Het experiment begint uit de hand te lopen, de leden sluiten alle leerlingen die niet bij
de groep horen uit en onderscheiden zich van anderen. Uiteindelijk vertelt de leerkracht dat
het gewoon een experiment was, hierbij loopt het uit de hand en ontstaat er een
schietpartij.
Het thema is dictatuur, de leerlingen geloven niet dat er ooit nog zoiets als het nazisme kan
opkomen. Meneer Boeykens bewijst hun het tegendeel en zorgt ervoor dat ze zelf in een
dictatuur terechtkomen.
1.2 Gezelschap/crew
Het toneelgezelschap van het VTI heeft het toneelstuk opgevoerd. De regisseur is Carlo
Moens, een ex-leraar. De belangrijkste acteurs zijn Pieter Bauwens, die Frank Boeykens
speelt, en Quinten Deleersnyder, die Xander speelt.
Sommigen speelden hun rol zeer realistisch, zoals Pieter Bauwens zelf. Dan was er ook een
meisje die een leerling vertolkte, Lisa. Lisa was de braafste van de klas, die rol werd zeer
overdreven gespeeld. De acteurs hebben zeker luid genoeg gepraat, alles was duidelijk. Ik
heb nooit problemen gehad om ze te verstaan.
De acteurs speelden wel in op het publiek. Als het publiek bijvoorbeeld moest lachen stelden
ze het moment waarbij ze verder moesten acteren even uit.
1.3 Visuele elementen
De kleding van de personages was eerst zeer sober, ze werden gekleed als normale
leerlingen. Je kon er wel bepaalde typetjes uithalen. Vanaf ‘De Golf’ als groep wat meer
begon te vorderen droegen alle leerlingen een zwarte broek/rok en een wit hemd. Dit werd
erom gedaan zodat iedereen van de groep gelijk stond aan mekaar, de groep kreeg dus
eigenlijk een uniform.
Het was vooral realistische kledij, de leerkracht droeg bijvoorbeeld eerst een gewone broek
met een hemd erop. Maar dan was er ook Lisa, die opvallend brave kledij droeg. Ook Xander
droeg in het begin donkere kleren met een kap die zijn gezicht verborg, dit was omdat hij als
een verlegen persoon moest overkomen. Deze twee zijn voorbeelden van symbolische kledij.
Er werden niet veel rekwisieten gebruikt tijdens het toneel. Er stonden op het podium enkel
een paar stoelen en aan de muren hingen posters met het logo van ‘De Golf’. De
basketballen vond ik wel goede rekwisieten. Ze werden gebruikt om op de beat van de
muziek te botsen en zo die sfeer te versterken. Dat vond ik toch geslaagd, het leek alsof de
groep zijn macht aan het publiek wou tonen.
Het decor gaf geen extra informatie over de tijd of de plaats waarin het toneelstuk zich
afspeelde. Je zag enkel stoelen, hiermee wist je eigenlijk niets meer over de plaats waar het
zich afspeelt maar later wordt wel duidelijk dat het een klas voorstelt. Het weerspiegelt ook
geen gevoelens van acteurs.
De belichting was niet speciaal, de scène werd in het algemeen goed verlicht. Er werd op een
bepaald ogenblik black light gebruikt, zodat de witte hemden zeer goed opvielen. Ook werd
de graffiti, die op het decor was aangebracht, benadrukt. Dit gaf een zeer mooi effect, het
versterkte weer het gevoel van macht bij ‘De Golf’.
1.4 Auditieve elementen
De muziek die werd gebruikt was vooral zeer opzwepend en had snelle beats. De muziek gaf
de kracht van ‘De Golf’ weer, het paste zeer goed en het nam het publiek echt mee in het
verhaal. Dankzij de botsingen van de basketballen op de grond werd de muziek versterkt
waardoor dit effect nog meer van toepassing was. Ik vond dat er zeer goed werd omgegaan
met het geluid, het maakte het toneel ook gevarieerder.