2e nieuwsbrief

Beste ouders,
Bij deze ontvangt u de tweede nieuwsbrief over onze pestaanpak M5.
Sociale veiligheid is een basisvoorwaarde om te kunnen leren
Vorige week zijn we als school officieel begonnen met een nieuwe aanpak om het op en rond school
nog veiliger voor kinderen te maken. De opkomst tijdens de ouderavond was enorm. Overdag hebben
we alle groepen bezocht om de kinderen uitleg te geven. De reacties bij de groepen waren vaak
ontwapenend.
Veiligheid en met name sociale veiligheid - je veilig voelen tussen andere mensen - is een essentiële
voorwaarde voor een gezonde sociaal emotionele ontwikkeling Als kinderen zich veilig voelen komt er
een natuurlijke behoefte bij kinderen op gang om te ontdekken en te leren. Als kinderen zich veilig
voelen, durven ze nieuwsgierig te zijn en nog belangrijker: ze durven openlijk fouten te maken. Leren
wordt dan een feestje.
Op elke school wordt gepest, dus ook op onze school. Het verschil tussen incidenteel pesten en
structureel pesten is tijdens de ouderavond uitgelegd. Wij willen er als school zeker van zijn dat er geen
kinderen zijn die structureel pesten of gepest worden. Dat is zowel beschadigend voor het kind dat zich
slachtoffer voelt, als voor de kinderen die het doen. Bovendien is bekend dat als er op of rond een
school gepest wordt, meer dan 40% van de kinderen daar last van heeft. Het leidt af, ze maken zich
zorgen, ze gaan zichzelf steeds onveiliger voelen.
We willen als school een nieuwe norm neerzetten waar het gaat om sociale veiligheid
We besteedden op school natuurlijk altijd al de nodige aandacht aan sociale veiligheid. Het is onderdeel
van het dagelijkse leerproces. Maar we willen als school naar een nog veel hoger niveau van sociale
veiligheid. We willen van de eerste divisie, naar de eredivisie. We nemen geen genoegen met een
beetje veilig, we gaan voor ‘super veilig!’ Eerst op de Antoniusschool, maar als het kan straks ook in heel
Beesd.
Er zijn veel dingen die we als volwassenen niet zien. We horen daar soms iets over en - zoals u wellicht
ook thuis doet - reageren we dan meestal op het incident. Het lastige is echter dat er vaak meerdere
versies van een verhaal zijn. Voor je het in de gaten hebt word je als volwassenen meegezogen in een
welles-nietes discussie en gebeurt er niets.
Dat gebeurt ons als team natuurlijk ook regelmatig. We blussen de branden, maar de haard van de
branden kan daarbij soms volledig buiten beeld blijven. Met de M5 aanpak kunnen we patronen gaan
zien en krijgen we geleidelijk in beeld wat er buiten ons zicht gebeurt. Daar gaan we dan gericht mee
aan het werk. Vooral op school! In de groep!
We stappen daarbij uit de schuldvraag. De schuldvraag lost namelijk niets op en maakt het alleen maar
complexer. Kinderen die slachtoffer zijn hebben geen schuld. Kinderen die over de grenzen van anderen
gaan, geven we niet de schuld, maar ze moeten daar wel mee stoppen. We maken deze laatste groep
kinderen bewust van het effect van hun gedrag en we gaan hen helpen om ander gedrag te
ontwikkelen. Op die manier werken we systematisch en duurzaam aan een nog groter gevoel van
sociale veiligheid op en rond onze school. Niet voor een paar kinderen, maar voor álle kinderen!
Wie meldt is een held
Ouders, leerkrachten en kinderen kunnen nu alles melden dat ‘niet oké’ is, of ‘niet oké’ voelt. Dat
melden kan via de button op de website van onze school. Alle meldingen die binnenkomen worden
gelezen. Op basis van de meldingen spreken we met kinderen over de sociale rol waarin ze klaarblijkelijk
terecht zijn gekomen. Het is het moment waarop alle kinderen weten dat wij nu ook weten waar zij
soms al jaren lang mee te maken hebben. Dat is het gedrag dat wij niet kunnen zien en waar kinderen
ons zelden iets over vertellen. Voor veel kinderen (ook voor de kinderen die pesten) valt er dan een last
van hun schouders. Het geheim is er af. De spanning
kan eindelijk weg. Wat een opluchting.
Sommige mensen denken dat
melden hetzelfde is als klikken.
We zijn – zoals gezegd - dus NIET meer bezig met de
schuldvraag.
Wanneer we dit uitstralen naar de kinderen en de
schuldvraag uit het proces halen, wordt het ook veiliger
voor kinderen om te praten over hetgeen er plaatsvindt
in hun omgeving. Kinderen moeten niet bang hoeven
zijn om straf te krijgen of om ons teleur te stellen.
We helpen onszelf en onze kinderen het meest door
weg te blijven bij onze angst en oordelen en om pesten
te zien voor wat het is en het gewoon helpen op te
lossen.
We vroegen dat op school. Eén
kind drukte het prachtig uit: “als je
klikt dan wil je dat die ander straf
krijgt! Als je meldt dan wil je
helpen om een probleem op te
lossen”.
Dat is een wereld van verschil
Mocht u bij uzelf een oordeel voelen over kinderen die pesten, weet dan dat 70% van de kinderen die
slachtoffer is, ergens in hun leven de rol van pester pakt. Waarom? Om zichzelf te beschermen: “dat
gaat mij niet nog een keer gebeuren!” Dat is precies dezelfde reden waarom 98% van de kinderen die
nu pest, ooit begonnen is.
Samen kunnen we het voor alle kinderen fantastisch maken
Tijdens de ouderavond werd het al als belangrijk genoemd. Graag noemen we het nog een keer:
Pesten is niets anders dan een onhandige manier van kinderen om hun eigen veiligheid te regelen.
Wanneer we ons dit realiseren, kan de lading er van af. Dan kan iedereen ontspannen en kunnen we het
sociaal veiliger maken dan ooit. Daar kunt u als ouder nu wezenlijk aan bijdragen. Simpelweg door te
melden wat u ziet, of te melden waar u zich zorgen over maakt. Dat kan soms een gevoel zijn.
Het creëren van sociale veiligheid gaat niet over ingewikkelde voorwaarden, maar heel simpel over ons
gedrag als volwassenen: leerkrachten, directie, opa’s, oma’s en ouders. Kinderen gaan niet af op onze
intenties, maar ze kijken wat wij voorleven. Als wij willen dat kinderen zich veilig voelen, dan moeten
we onze rol als opvoeder pakken, grenzen aangeven (dit is oké, dit is niet zo oké) en op een liefdevolle
manier deze grenzen handhaven.
We gaan het in en rond onze school voor iedereen tot een super veilige plek maken. Onze school wordt
het podium bij uitstek waarop kinderen zich veilig voelen en zich kunnen ontwikkelen als nooit tevoren!
Namens de stuurgroep M5
Simone Lemmers,
Directeur St. Antoniusschool