Kamper dienst

Boekien veur de Kamper dienst
Vanuut de Westerkärke, de kathedraal van Brunnepe.
Zeuvenentwintig september tweeduzendnegen
Woord veurof
Vandage ollen we veur et eerst een dienst in et Kamper dialect. An et einde van de Middeleeuwen
ielen ze in disse umgeving ok diensten in de streektaal. Zerbolt van Zutphen numen in
dättienonderdtachtig verskillende redenen op um diensten in et dialect te ollen. Ie raken met de
streektaal de mensen direct in et ätte. Want et is oe moedertaal. De drumpel wodt leger en ie euren
op een ele andere meniere de inold van de biebel. We willen met mekare proberen um ies te kieken
of det klopt.
Verskeiden mensen ebben ons e-olpen bi’j et vertaal- en skriefwärk; en ok bi’j de organisatie. We
numen ier sommige namen.
Vertaalwärk: Dik Kasper – van Dijk en Etty Rens
Correctie op spelling: Iesselakedemie
Verzörgen informasie: Willem van Halem
Gästvrouwen: Gré Noordhof, Dikkie Tijmes en Greet van der Weerd
Olderling van dienst: Kor van Dijk
Lezing van de biebel: Gert Rens
Veurganger: Klaas van der Kamp
Örgenist: Hans Noordhof
Muziek: Grupien van de Broederband
Köster: Truus van Bodegraven
Adviezen: Philomène Bloemhoff, Anne van der Meiden, Bert van Oene, Thea Kroese
Wi’j open op een mooie en een gezegende dienst en det we eerlijk en vol respect God anspreken.
Veur de dienst: Et grupien van de Broederband speult
Zingen veur de dienst: Psalm 103 : 1, 3 en 4
1.
Zegen, mien ziel’, de grote name ’s Eren.
Laot al wat binnen in mien is em eren.
Vergeet niet oe zien liefd’oe ef eleid
Gedenk zien goedeid, die oe wil vergeven
Die oe genes, die uut et graf oe leven
Verlöst en kroont met goedertiereneid.
3.
IJ is een God van liefde en genaode
Barmärtigeid en goedeid bin de daoden
Van em die niet veur altied met ons twist
Die ons niet dut naor alles wat wi’j deden
Ons niet naor onze ongerechtigeden
Vergeldt, maar onze skuld ef uutewist.
4.
Zo oog en wied de emel stiet erezen
Boven de eerde, is veur wie em vrezen
Zien liefde en zien goedertiereneid
Zo vär verwiederd ’t westen is van ’t oosten
Zo vär dut IJ van en die IJ wil troosten
De zunden weg, jao IJ ef ons bevri’jd.
Ofkondigingen deur de olderling van dienst
Zingen: ‘Deur de wereld giet een woord’
1.
Deur de wereld giet een woord
en et dref de mensen voort:
‘Breek oe tent’op, gao op weg
nao et land det Ik oe zeg’.
Refr.:
Ere God, wi’j bin vervreemden
deur te luus’tren naor Oe stem,
breng ons saam met oe onteemden
nao et ni’j Jeruzalem.
2.
Deur de wereld giet een stoet
die de ban brek van et bloed.
Die bi’j wat de wereld gef
now gien börgerrecht meer ef.
Refr.
3.
Menigeen gink zelf op pad
umdet-ie thuus gien vree meer ad,
en deur eimwee ärg ontdaon
laot ons toch et woord verstaon.
Refr.
4.
Deur de wereld klinkt een lied
tegen angsten en verdriet.
Tegen onrecht, tegen dwang
richten pelgrims eur gezang.
Refr.
5.
Mensen die de moed begef,
blieven staon of dwalen weg.
Unk’rend nao eur olde land,
reisgenoten griep eur and.
Refr.
Wijding
Begroeting
Zingen um de toon te zetten: Psalm 27: 1, 2, 4
1.
Mien licht mien eil is IJ mien God en Ere.
Wöör is et donker det mien bange maakt?
Mien stärke borg is IJ, niks kan mien deren.
In Zien beskärming bin ik wel bewaard!
As al wat slecht is teeg-n mien samenspant,
en op mien loert en mien geluk anrant,
ik eb gien angst veur nood en overval:
Et is de Eer, die mien bewaren zal.
2.
Een dink kan ’k maar van onze God verlangen
alleen maar da-k zal zingen, dankzij Em.
En da-k dan elke dag met die gezangen
zal wonen in Zien uus zo lang ik bin.
Zo lief’lijk straolt zien skooneid nao ons toe.
O, ziel zie det verwonderd an, en oe
die ziet oe mooi en zuver et wel is
det Licht, det licht gef in de duusternis.
4.
Ooit e-j al ies eluusterd nao mien roepen,
zeg ’t nog ies weer, oe knecht eurt, geef em licht.
Mien ätte zeg: ‘De liefelijke woorden
die Ie ok zeggen: ‘zuuk mien angezicht’.
Oe angezicht, det wil ik zuken Eer.
Verbärg et niet, maak ’t mien niet muuilijk meer.
Ik wacht’ op ’t eil de-j veur mien ebb-n bewaard.
’k Kan aost niet wachten, tot ’t zich openbaart.
Meniere van leven
God zeeg tegen Israël en döörmee ok tegen ons:
Ik bin de Ere, jullie God
Die jullie uut Egypte eleid ef.
Ik eb jullie verlöst van de slavernij.
Döör eb ik laoten zien de-k et beste met oe veur eb.
Ik wil jullie vri’jeid geven en gelukkig maken.
Döörumme doe-j der verstandig an nao de volgende regels te luusteren.
Want dan zullen jullie gelukkig leven en iederene tot zien recht laoten komen.
Vereer naost mien gien andere goden.
Maak ok gien ofgoden.
Gien ofbeelding van wat in de emel ierboven is.
Of wat onder op de aarde is.
En ok niet wat a-j vanuut de onderwereld nao boven alen.
Dien die ofgoden niet.
Want ik, de Ere oe God, verdrage gien andere goden naost mien.
Ik laote de kienders opdreien veur de skuld van de olders.
Det wärkt deur tot in drie, vier geslachten van diegenen die an Mien veurbi’j leven.
Mar as de olders Mien lief ebben, en doen wat Ik zegge, zal Ik un Mien liefde bewiezen tot in
duzend geslachten nao eur.
Misbruuk de name van de Ere, jullie God niet.
Want diegene die as de name onterecht gebruukt, löt God niet vri’juut gaon.
Old de sabbat in ere.
Et is een eilige dag.
Zes dagen lang ku-j wärken en alles doen.
Maar de zeuvende dag mag ie rusten.
Die dag is ewi’jd an de Ere, jullie God.
Dan mu-j ok gien slaaf wezen van oe eigen agenda.
Det gelt veur oezelf, det gelt veur oe kienders.
Det gelt veur oe pärsoneel. Det gelt veur de dieren en ok veur de mensen die bi’j oe op bezuuk
komen.
Want in zes dagen ef de Ere de emel en de aarde emaakt, de zee en alles wat er leeft, maar op de
zeuvende dag rustten de Ere God.
Döörumme ef de Ere de rustdag ezegend en eilig verklöörd.
Teun eerbied veur oe vader en oe moeder.
Dan wö-j ezegend met een lank leven in et land det de Ere, oe God deur middel van oe olders oe
gef.
Stao mekare niet nao et leven.
Ie mutten trouw wezen a-j wat beloofd ebben.
Steel niet.
Laoten oe woorden betrouwbaar wezen.
Zet oe zinnen niet op et uus van een ander.
Ok niet op de mensen die bi’j een ander euren, et pärsoneel, de dieren, of wat de Ere, oe God ok
maar an de ander ef toevertrouwd.
Zingen as antwoord op et gebod: Psalm 139: 1
Eer die mien ziet zoas ik bin,
dieper as ik mienzelf ooit ken,
ken Ie mien, wöör ik zit of stao,
Ie volgen mien, wöör as ik ok gao,
Wat mien ten diepste olt beweugen
is altied vast in oe ge-eugen.
Stille wezen um et woord te kriegen
De kienders gaon naor een eigen dienst
De muzikanten speulen een stukkien.
Lezen van de biebel: 1 Koningen 19: 8 – 18
Elia stund op.
En toen ie ad egeten en edrunken liep ie, estärkt deur det eten, veertig dagen en veertig nachten
deur de woestijn,
tot ie bi’j de Oreb kwamp, de bärg van God.
Döör gink ie een grot in um döör de nacht deur te brengen.
Toen zeeg de Ere tegen em: ‘Elia, wat doe-j ier?’
Elia antwoordde en zeeg: ‘Ik ebbe mien elemaole in-ezet veur de Ere de God van de Emelse
machten.
Maar de Isrelieten ebben oe verbond met eur naost zich neer elegd, oe altaren verinneweerd, en oe
profeten edood.
En ik bin allenig over ebleven.
En now ebben ze et ok nog op mien leven emunt.
‘Kom nao buten’, zeeg de Ere: ‘en gao op de bärg veur mien uut’.
En döör kwamp de Ere verbi’j mien.
Der gink een grote ädde störmwind veur de Ere uut.
Die spleet de bärgen, en sleug de rotsen an stukken.
Maar de Ere was niet in de störmwind.
Nao die störmwind kwamp er een aardbeving.
Maar de Ere was niet in de aardbeving.
Nao de aardbeving was er vuur.
Maar de Ere was ok niet in et vuur.
Nao et vuur klunk et gefluuster van een zachte wind.
Toen Elia det euren, sleug ie zien mantel veur zien gezichte.
IJ kwamp nao buten en gink in de opening van de grot staon.
En ij euren een stemme die tegen em zeeg: ‘Elia, wat doe-j ier?’
En Elia antwoordden en zeeg: ‘Ik ebbe mien elemaole in-ezet veur de Ere de God van de Emelse
machten.
Maar de Isrelieten ebben oe verbond met eur naost zich neer elegd, oe altaren verinneweerd en oe
profeten edood.
En ik bin allenig over ebleven en now ebben ze et ok nog op mien leven emunt.
Toen zeeg de Ere tegen Elia: ‘Gao weerumme naor de woestijn van Damascus’.
Döör an-ekomen mu-j Azaël tot koning van Aram zalven.
Jehu, de zeune van Nimsi mu-j zalven tot koning van Israël.
En Elisa, de zeune van Safat, uut Abel Mechola, mu-j tot oe eigen opvolger zalven.
Wie ontkump an et zweerd van Azaël zal edood wödden deur Jehu.
En wie ontkump an et zweerd van Jehu zal edood wödden deur Eliza.
Ik zal in Israël niet meer dan zeuvenduzend mensen in leven laoten,
allenig diegene die niet veur Baäl ebben eknield en em niet ebben ekust.
Zingen: Psalm 62: 1, 4
1.
Mien ziel is stil veur God mien Eer.
Op Em vertrouw ik altied weer,
as op een rots kan ’k op Em bouwen.
Et woord van eil kump uut Zien mond.
Mien voeten staon op vaste grond.
Op zien verlössing kan ’k vertrouwen.
4.
Mien ziel is stil veur God de Eer,
IJ gaf mien mien verwachting weer.
Ik kan mien an Em toevertrouwen.
Ik twiefel niet, want IJ stiet vast,
ok as de zee van rampen wast
as op een rots kan ’k op Em bouwen.
Verkondiging
Thema: ‘Stille wezen’
Zingen: Gezang 463: 3, 4, 5
3.
O vrede van et Iesselmeer,
o meeuwen in de lucht.
Wij priezen Jezus, onze Eer,
die mensen lief ef zonder meer
en met ons ätte zucht.
4.
O Ere laot ons stille wödden
en luuster-n naor Oe stem’,
dät ’t in ons ätte rustig wödt
en maak ons innerlijk bewust
oe mooi Oe vrede is.
5.
O vrede van et polderland
die God ons geven wil.
Geluk en vreugde uut Gods and;
de liefde gef een stärke band,
verwacht et rustig, stil.
Kienders komen weer in de kärke
De diaken leest de gebedsintentie veur
Gebeden / posien stille wezen / Onze Vader
Onze Vader in de emel,
Laot oe name e-eiligd wödden
Laot oe koninkriek komen
En oe wille edaon wödden
Ier op aarde, zoas ok in de emel.
Geef ons vandage et brood
Det wi’j neudig ebben.
Vergeef ons onze skulden
Zoas ok wij ebben vergeven
Wie ons wat skuldig waren.
En breng ons niet in bezuking
Maar red ons uut de greep van et kwaod.
Want an oe eurt et Koningskap
De macht en de majesteit tot eeuwigheid.
Amen.
Et Kärkezäkkien
As et kärkezäkkien rondgiet speult de Broederband.
Zingen: Gezang 325: 1, 2, 3
1.
Niet as een störm, as een vloed,
niet as een biele-an de wöttel
treff-n ons de woorden van God,
niet as een slag of een skot.
2.
Maar as een straole van licht,
een grune twieg in de winter,
döstig en äd disse grond,
det is de riekdom van God.
3.
Stem’ die de stilte niet brek,
’t woord as een knecht in de wereld,
naam zonder klank zonder macht,
vreemdeling zonder geslacht.
Zegen
As Amen zingen we: Psalm 66: 7
De naam van d’Ere mutt-n we priezen,
IJ is zo trouw, ie zull-n et zien.
IJ zal nooit ons gebed ofwiezen,
de Eer is goed veur oe en mien.
An ’t ende van de dienst speult et grupien van de Broederband
Nao ofloop van de dienst ku-j bi’j een lekker bäkkien koffie naopraoten.
Van disse dienst op zien Kampers ku-j veur € 5 een CD bestellen.
Bi’j de gästvrouwen ku-j oe name op een lieste zetten. De CD wödt oe dan an uus ebracht.