CKV-VERSLAG PRETPARK DOWNLOAD JE CKV-VERSLAG! Titel: Waar en wanneer: Je eigen naam: Klas / School: Pretpark (theatervoorstelling) In een omgebouwde trailer op school, ……… - ……… - ……… (vul de datum in) ……………………………………………………………………………………………………………………….. ……………………………………………………………………………………………………………………….. DE GEZELSCHAPPEN De voorstelling Pretpark is gemaakt door Theater Sonnevanck en Toneelgroep Oostpool. Theater Sonnevanck Theater Sonnevanck maakt nieuw muziektheater met een stevige inhoud en een avontuurlijke vorm, voor kinderen en jongeren van 4 tot 18 jaar. Die voorstellingen gaan over leven en samenleven in deze tijd, volwassen thematiek voor een jong publiek. Jaarlijks speelt Sonnevanck circa 400 voorstellingen voor meer dan 30.000 bezoekers in kleine en middenzalen van de landelijke theaters, in speellokalen van basisscholen en op schoolpleinen in een tot theater omgebouwde vrachtwagen. Sonnevanck maakt en repeteert zijn voorstellingen in Enschede, en speelt ze door heel Nederland. Toneelgroep Oostpool Toneelgroep Oostpool stelt de vraag: Hoe nu mens te zijn? Toneelgroep Oostpool gelooft in theater als middel voor onvoorziene ‘ontmoetingen’ met andere mensen, tijden en denkbeelden. Het gezelschap laat je ervaren dat gevoelens tegenstrijdig kunnen zijn en gedachtes kunnen veranderen. Dat we samenleven met andere mensen, die zich net als wij elke dag opnieuw verhouden tot de onbevattelijkheid van ons bestaan. Toneelgroep Oostpool is in 1953 opgericht in Arnhem en sinds die tijd hét toneelgezelschap van OostNederland. Toneelgroep Oostpool speelt ruim 400 voorstellingen per jaar en bereikt daarmee ruim 50.000 bezoekers. SAMEN: Theater Sonnevanck & Oostpool Theater Sonnevanck en Toneelgroep Oostpool willen met hun voorstellingen jongeren inspireren om na te denken over onderwerpen die in onze samenleving belangrijk zijn. Beide gezelschappen vinden het belangrijk dat zoveel mogelijk jongeren geraakt worden door theater. Dat zij onverwachte en onbekende dingen zien op het toneel. Dat ze plezier aan theater beleven en ervaren dat het een mooie kunstvorm is, die je op nieuwe gedachten kan brengen. Wat vind je hiervan? a. b. c. d. e. Wat een onzin, ik bepaal zelf wel of ik ergens over nadenk of niet. Daar heb ik geen theater voor nodig. Theater kan je misschien wel op nieuwe gedachten brengen, maar dan moet je wel uit vrije wil gaan. Ik moet nu verplicht van school naar deze voorstelling, daardoor ben ik minder open dan wanneer ik zelf ergens voor kies. Leuk geprobeerd. Ik snap dat de theatermakers een bedoeling hebben maar ik denk niet dat jongeren daar veel van meekrijgen. Heel goed. Theater is iets nieuws en dat is altijd welkom, zeker tijdens schooltijd. Laat maar zien wat jullie me te zeggen hebben. Super, ik hou van boeken, van film en dus ook van theater: verhalen en beelden die je kop openmaken en waardoor je dingen over het leven leert. CKV-VERSLAG PRETPARK MIJN VERWACHTING VAN DE VOORSTELLING De voorstelling heet Pretpark dus ik denk dat het in een pretpark speelt. Onder de titel staat ‘een realtime morality check’, ik weet niet wat daarmee bedoeld wordt. In het tekstje op de site staat dat het over een vader en een dochter gaat die quality time beleven. In een pretpark dus, goed idee. Dan komen er twee buitenstaanders die hun familieweekendje verstoren en een slagveld achterlaten. Ik ben benieuwd hoe dat er uit gaat zien. Maar het kan wel leuk worden want ik heb gelezen dat Oostpool en Sonnevanck krachtige, gedurfde en muzikale voorstellingen voor jongeren maken. Ik las ook dat hun vorige voorstelling ‘Bromance’ de prijs van de beste jeugdvoorstelling 2015 heeft gewonnen. Ik verwacht een spectaculair decor met veel kleur, ik verwacht goede muziek, ik hoop op een goed verhaal en ik hoop dat het heel grappig wordt. LOCATIE Theater Sonnevanck en Toneelgroep Oostpool hebben de voorstelling Pretpark gemaakt in een tot theater omgebouwde vrachtwagentrailer. De vrachtwagen rijdt naar middelbare scholen en parkeert op het schoolplein. Er passen maximaal 60 bezoekers in de trailer en de voorstelling duurt ongeveer een uur. Ieder schooljaar wordt de vrachtwagen twee keer verbouwd, zodat er verschillende voorstellingen gespeeld kunnen worden. Dit schooljaar zijn dat Pretpark (voor jongeren vanaf 12 jaar) en It’s my mouth I can say what I want to (vanaf 15 jaar). Sonnevanck en Oostpool maken de voorstellingen in een vrachtwagentrailer zodat ze zoveel mogelijk jongeren op hun eigen school kunnen bereiken. Op deze manier kunnen ook de jongeren die nooit naar het theater te gaan, deze ervaring opdoen. Vind je het een goed idee van de gezelschappen om met theater in de vrachtwagen op schoolpleinen van VO-scholen te staan? a. b. c. d. Ja, de trailer was tof ingericht, ik had het gevoel dat ik in een theater was, wat een goede ervaring. Ik vond het wel leuk dat de trailer op school kwam maar ik vond de voorstelling niet echt interessant. Mwah. Ik vond het niet prettig om met twee klassen in die warme benauwde vrachtwagen te zitten. Nee, ik wil helemaal niet naar het theater, dus ook niet in een vrachtwagen. DE SPELERS Serin Utlu Serin speelt Micky in de voorstelling. Ze is geboren op 20 mei 1987. Ze volgde de Performance opleiding aan de Toneelschool in Maastricht, waar ze in 2012 afstudeerde. Serin speelt in de serie Als de dijken breken, die vanaf 5 november te zien is op NPO 1. Verder speelde ze in de film Brasserie Valentijn uit 2015. Daarnaast maakte ze in 2015 een eigen voorstelling, We moesten ons eens troosten, waar ze zelf ook in speelde. Daniel Cornelissen Daniel speelt de rol van Louis. Hij is 26 jaar en studeerde in 2012 af aan de Amsterdamse Toneelschool & Kleinkunstacademie. Hij had een hoofdrol in de speelfilm Feuten: Het feestje (2013). Begin 2014 werd Daniel bij de Shortcutz Awards bekroond als beste acteur voor zijn rol in de korte CKV-VERSLAG PRETPARK film Flirt van Gabriel Bauer. Daarnaast speelde hij in de tv serie Jeuk II en III, waarin ook Thomas Acda en Peter Heerschop spelen. Judith Noyons Judith speelt Alies (de dochter van Frank) in de voorstelling. Ze studeerde aan de Toneelacademie ArtEZ in Arnhem, waar ze in 2011 afstudeerde. Ze was op televisie onder andere te zien in Love hurts (RTL), Dokter Deen (MAX) en in de speelfilm Feuten: Het feestje. Judith is 28 jaar en spreekt 5 talen: Nederlands, Duits, Engels, Frans en Spaans. Yorick Zwart Yorick speelt de vader Frank. Hij is 38 jaar en studeerde in 2002 af aan de Arnhemse Toneelschool. Daarna studeerde hij aan The Stella Adler Studio of Acting in New York. Hij speelde onder andere in de televisieseries Overspel en Danni Lowinski. Ook speelde hij rollen in Spangas, Goede Tijden, Slechte Tijden en Flikken Maastricht. Professionele acteurs In de voorstelling Pretpark worden de personages (een vader, een dochter van 15 en twee jonge buitenstaanders) door volwassen professionele acteurs gespeeld. Oostpool en Sonnevanck willen dat jongeren in het publiek écht geraakt worden. Daarom werken zij alleen maar met goede, professionele acteurs. Zodoende spelen volwassen mensen soms jongeren. De acteurs moeten zich inleven in het denken van een jongere, zodat de jongeren in de zaal zichzelf herkennen in de voorstelling. Wat vind je, kan dit? a. b. c. d. e. Ik vind het raar, de enige mensen die jongeren begrijpen zijn jongeren zelf. Ouderen snappen daar niets van. Het is zo lelijk als volwassenen ‘jong’ proberen te doen! Bovendien hoeven we onszelf niet te herkennen in een voorstelling, we kennen onszelf zo toch al? De actrice speelde de 15 jarige Alies best heel goed, dat vond ik knap, maar ik kon ook wel vaak zien dat ze echt geen 15 is. Wat fijn dat de voorstelling door professionele acteurs gespeeld werd, dat merkte je wel. Ze waren totaal in hun rol en het kwam heel echt over. Ik leefde mee. De acteurs gingen wel erg ver in het spelen van hun personages, ik kan me bijna niet voorstellen dat ze in het echte leven gewoon aardige mensen zijn. DE REGISSEUR Timothy de Gilde Timothy (1982) regisseerde de voorstelling. Hij is vaste regisseur bij Toneelgroep Oostpool. Timothy maakt zijn theater in eerste instantie voor jongeren tussen de 12 en 20 jaar. Hij won met de voorstelling Bromance (voor jongeren vanaf 14 jaar) de Gouden Krekel voor Meest Indrukwekkende Jeugdtheaterproductie van 2016. Timothy wil de toeschouwers met zijn voorstellingen verleiden te reflecteren op hun ‘zijn’ als mens. ‘Volg ik mijn verlangens tot het uiterste, of ga ik de grenzen van de wereld aan?’ De strijd tussen deze vragen komt in zijn voorstellingen tot uiting door middel van een ‘vuist’: een onverwachte klap in het gezicht van de kijker. Een verwarring en verheldering tegelijk, aantrekkelijk verontrustend. CKV-VERSLAG PRETPARK Wat vind jij van Timothy’s ambitie? a. b. c. d. Hè? Wat bedoelt hij hier nou mee? Reflecteren op mijn ‘zijn’ als mens? Ik kan toch alleen maar wat zeggen over de voorstelling? Die heeft niets met mij te maken. Het ging over een vader en zijn dochter… niet over mij… Ik snap wel dat Timothy je probeert te laten nadenken. Wat kun je wel maken en wat niet? In zijn voorstelling volgden de personages hun verlangens tot het uiterste en dat liep niet goed af. Ik vond de voorstelling vooral heel heftig. Zo heftig dat ik niet over mezelf heb nagedacht. Wat hier allemaal gebeurt, dat zou ik nooit doen, tenzij iemand het bij mij zou doen. Dan zou ik hen terugpakken… DE SCHRIJVER Jibbe Willems Jibbe is in 2003 als theatermaker afgestudeerd aan de Toneelacademie Maastricht. In zijn werk is de tragedie even belangrijk als de humor. In zijn teksten onderzoekt hij de schoonheid van mislukken en de rafelranden van de taal. Zijn werk is vertaald en opgevoerd in vele landen. Jibbe is huisschrijver voor Toneelgroep Maastricht. DE HERKOMST VAN HET VERHAAL Het verhaal in de voorstelling is gebaseerd op de film ‘Funny Games’. Deze film is een psychologische thriller/horrorfilm over een vriendelijk gezin dat op zijn vakantieadres geterroriseerd wordt door twee jongens die de vakantie tot een hel maken. De twee blijven er redelijk en onschuldig uitzien, maar vermoorden uiteindelijk met veel geweld alle drie de gezinsleden. Toneelschrijver Jibbe Willems heeft de film herschreven en er een nieuw verhaal van gemaakt voor het theater. Van het liefdevolle gezin maakte hij een vader met een opstandige dochter. De twee jongens zijn nu een jongen en een meisje. De personages zijn moderner en het verhaal is daardoor relevanter voor nu. De gedachte achter het stuk is dat de #omdathetkan de nieuwe religie is geworden. Mag je altijd alles doen wat je wilt? Waarom zou je niet doen waar je toevallig zin in hebt? Die vraag staat centraal in Jibbe Willems’ toneelstuk. Wat vind jij, is #omdathetkan belangrijk in deze tijd? a b. c. d. e. Hè, #omdathetkan? Nooit van gehoord. Niet echt belangrijk, er zijn niet zo veel mensen die zo denken. Ze zeggen het maar om cool te doen. Geen idee, je ziet en hoort het wel vaak dus het zal wel belangrijk zijn Ja ik vind het wel belangrijk. Er zijn wel wetten die bepalen wat niet mag, maar een heleboel gewone dingen staan niet in de wet, bv. dat je niet zomaar een onbekende op straat mag ergeren of pesten. En dan is het heel jammer als #omdathetkan een soort modeverschijnsel is, waardoor iedereen denkt dat het heel cool is om dat soort vervelende dingen te doen. Superbelangrijk! De mensen geloven tegenwoordig nergens meer in en hebben geen enkel respect voor elkaar! CKV-VERSLAG PRETPARK HET DECOR Het decor van Pretpark is ontworpen door Julian Maiwald. Julian Maiwald Julian (1981) studeerde Techniek & Theater aan de Toneelschool/Kleinkunst Academie in Amsterdam. Tijdens zijn studie begon hij zich vooral te oriënteren richting licht- en decorontwerp. Hij is altijd op zoek naar wat een decor voor het spel van de acteurs kan opleveren. Julian was ook vormgever van de vorige 12+ trailervoorstelling van Theater Sonnevanck en Toneelgroep Oostpool, Vanden winter ende vanden Somer uit 2015. Het decor bestaat uit een groene ruimte. Midden in die ruimte hangt een groot, breed, leeg roze zeil dat van het plafond doorloopt tot over de vloer. Op dat zeil wordt tijdens de voorstelling geschreven en getekend. Verder is er niks. Er komen ook maar heel weinig voorwerpen in de voorstelling voor: een golfclub, een aansteker, een weekendtas, een telefoon, een portemonnee, een mes. Omdat het decor zo leeg is moet je als toeschouwer je fantasie gebruiken om de omgeving van de personages voor je te zien. De groene ruimte helpt om een bos te bedenken als de spelers het daar over hebben, maar de vakantiebungalow, en alle spullen daarin moet je helemaal zelf bedenken. Maar omdat het decor zo leeg is, kan je ook verschillende omgevingen tegelijkertijd voor je zien. Je kan een bos en een bungalow zien, maar de groene kleur kan je ook de associatie geven met een operatiekamer of een laboratorium, waarin Micky en Louis een experiment uitvoeren. Een moreel experiment, niet met proefdieren maar met mensen. Wat vind je ervan dat er zo weinig decor is? a) b) c) d) e) Ik vind dat flauw. Het is toch een theatergezelschap dat de voorstelling heeft gemaakt, waarom moet ìk alles bedenken? Zij krijgen er geld voor om dat te doen. Ik vind het heel moeilijk om alles zelf te bedenken. Je weet ook niet of je het goede bedenkt, dus ik zou het fijner vinden als het decor wat duidelijker was. Ik vond het decor er wel gaaf uitzien, maar ik heb echt niks anders voor me gezien dan een groene ruimte met een rose zeil. Ik had geen moeite met het lege decor, de spelers speelden zo duidelijk wat er tussen hen gebeurde dat ik in het verhaal zat. Ik zag dingen voor me als dat nodig was. Ik vond het heel fijn dat het decor zo leeg was. Je werd niet afgeleid door spulletjes en dingetjes en de personages waren los van ruimte en tijd. Er was totale concentratie op: welke keuzes maak je als je in deze situaties beland bent. Julian Maiwald ontwierp ook het licht van Pretpark. Bijzonder aan het licht is, dat het helemaal bestaat uit led-licht. Daarmee kan je alle kleuren licht laten maken, in tegenstelling tot ‘gewone’ theaterspots, die je met een kleurenfilter één kleur licht kan laten geven. Julian gebruikt in de voorstelling veel kleuren licht. De lampen verspringen van kleur op de momenten waarop een van de personages in het stuk voor een belangrijke morele keuze staat. Door dan van kleur licht te wisselen, benadrukt hij het belang van dit moment én draagt het licht bij aan een prettige afwisseling tussen verschillende delen van het stuk. CKV-VERSLAG PRETPARK DE KOSTUUMS De kostuums van Pretpark zijn ontworpen door de regisseur, Timothy de Gilde. Frank, de vader en dochter Alies hebben zomerse vakantiekleding aan. Hun kleren hebben verschillende kleuren blauw. Micky en Louis zijn helemaal in het wit. Hun kostuums lijken op golf- of tenniskleding. De kleding van Frank en Alies ziet eruit als van nu, kleding die echte mensen ook aan zouden kunnen hebben. Doordat Micky en Louis in het wit zijn, en omdat ze spiegelende zonnebrillen dragen lijkt het alsof zij uit een andere wereld komen, en alsof zij geen gewone mensen zijn. DE MUZIEK EN DE GELUIDSEFFECTEN De muziek en de geluidseffecten van Pretpark zijn gemaakt door Bart Rijnink. Bart Rijnink Bart is behalve componist ook acteur en muzikant. Bart werd geboren in Frankrijk, verhuisde vervolgens naar China en kwam daarna te wonen in Purmerend. Hij studeerde in Amsterdam aan de Toneelschool/Kleinkunst Academie. Hij componeerde de muziek voor de voorstelling Bromance¸ winnaar van een Gouden Krekel. Hij is vaste acteur bij het Klokhuis, en had gastrollen in Danni Lowinski en Flikken Maastricht. Daarnaast speelt hij in de band la Garçon. Bart maakte voor Pretpark een aantal tracks met nieuw ingezongen bekende nummers. Daarbij koos hij voor liedjes als ‘we gaan nog niet naar huis’, en voor nummers als ‘Ik heb een toe toe toeter op mijn waterscooter’. Alle nummers hebben een behoorlijk onbenullige tekst. Ze zijn te horen op die momenten in het verhaal waarop Micky en Louis meer macht over Frank en Alies krijgen. De dommige tekst vormt dan een enorme tegenstelling met de serieuze dreiging die er bestaat. Die tegenstelling zorgt voor een belangrijk effect: door de onnozele muziek voel je dat Micky en Louis geen respect hebben voor de gevoelens van Frank en Alies en uiteindelijk ook niet voor hun levens. Geluidseffecten Naast de muzikale nummers maakte Bart de geluidseffecten. Elke keer wanneer er in het verhaal een klap voorkomt, op een autoruit of van het breken van Alies’ botten, hoor je een luid gekraak. Op deze momenten van geweld is er natuurlijk geen echt fysiek geweld op het toneel te zien, maar de kraakgeluiden dragen enorm bij aan je verbeelding. Omdat je het gekraak hoort, maken je hersenen vanzelf de gewelddadige beelden erbij. Wat vind je van deze geluidseffecten? a. b. c. d. Door het geluid van de brekende botten werd ik misselijk. Ik vond de voorstelling veel te gewelddadig. Het werkte heel goed, maar ik moest tegelijkertijd lachen om mezelf dat ik erin trapte. Ik snapte de bedoeling maar het deed me niks. Ik vond het jammer dat er alleen maar geluid was, ik had het geweld liever ook gezien. Het irriteerde me dat je bij deze voorstelling alles zelf moet bedenken. CKV-VERSLAG PRETPARK SAMENVATTING VAN HET VERHAAL Frank en zijn dochter Alies hebben een weekendje verplichte quality-time in een bungalowpark in Oost-Nederland. Frank wil met zijn dochter praten over haar problemen op school. Ze heeft zich misdragen en hij vindt dat Alies zich moet houden aan de normen en waarden van de maatschappij, oftewel ‘de moraal’. Alies moet beseffen wat goed is en wat niet, wat kan en wat niet kan. Vader en dochter krijgen ruzie en Alies gaat naar buiten. Plotseling staan er twee jonge mensen voor haar neus, Micky en Louis. Alies vertelt hen hoe moeilijk ze het heeft met haar vader. Micky en Louis stellen voor om Alies’ vader een beetje te plagen. Alies stemt graag in. Frank roept Alies voor het eten. Uiteindelijk haalt Alies haar vader over om Micky en Louis te eten te vragen. Eenmaal binnen doen Micky en Louis zich voor als streng gelovige jongeren. Ze doen verontwaardigd over Alies vrijgevochten gedrag en haar zogenaamd slechte opvoeding. Ze maken Frank als vader belachelijk. Langzaam wordt de sfeer steeds grimmiger. Na een tijdje wordt Frank boos en uit frustratie geeft hij Micky een duw. Micky jammert vol overdrijving dat Frank met geweld is begonnen. Inmiddels loopt Louis rond met een keukenmes, hij bedreigt Frank en Alies en laat ze voelen dat hij nu de baas is. Het is niet meer duidelijk of het plagen nog een spel is, of een heel wrede werkelijkheid. Louis draagt Alies op haar vader te slaan met een golfclub. Volgens hem is dit alleen maar het logische gevolg van haar eigen keuze om Frank te plagen. Volgens Louis moet Alies konsekwent zijn: zij wil vrij zijn, dus moet Frank weg. Echt weg, voor altijd. Langzaamaan gaan Louis en Micky steeds verder, er is geen uitweg meer. Moraal Nadat Louis en Micky met Alies hebben afgesproken om Frank te gaan plagen, dagen ze Frank uit om morele keuzes te maken: blijft hij beleefd tegen zijn gasten of gooit hij ze de deur uit. Hoe bepaal je of je iets wel of niet kunt maken? Louis en Micky hebben hierover een heel andere mening dan Frank en Alies. Een ander idee over moraal. Je moraal zegt je wat ‘goed’ en wat ‘fout’ is, hoe je je ten opzichte van andere mensen moet gedragen. Waar haal jij je moraal vandaan? a) b) c) d) e) Volgens mij leer je van je ouders wat goed of slecht is. Mijn ouders hebben me bv geleerd dat ik niet mag schelden maar veel mensen in mijn klas doen dat wel. Die hebben dat denk ik niet geleerd van hun ouders. Mijn geloof heeft me geleerd wat wel en niet mag. In de kerk en door het bestuderen van mijn geloof heb ik leefregels geleerd, bijvoorbeeld over seks, drank en hoe je met elkaar omgaat. Ik houd me aan die regels en vind dat anderen dat ook zouden moeten doen. Als iedereen zich aan deze regels zou houden, kunnen we makkelijker samenleven. Iedereen heeft zijn eigen ideeën over moraal, dus moet er je samen in gesprekken uitkomen welke moraal je afspreekt. Die geldt dan voor iedereen. Het kan best dat je dan tegen je eigen gevoel voor moraal moet ingaan, jammer dan, je moet je houden aan de moraal waarover je het democratisch eens bent geworden. Dit vind ik een heel moeilijke vraag. Ik denk dat de meeste mensen wel voelen wat goed is en wat slecht, maar er zijn situaties waarin je dat niet meer weet. Bijvoorbeeld in vechtpartijen… Soms worden mensen zo boos op elkaar dat ze niets anders meer willen dan de ander pijn doen. Dat is natuurlijk helemaal niet goed, en past niet binnen onze moraal, maar op zo’n moment weet je niet meer wat wel en niet goed is. Een gezamenlijke moraal bestaat niet. Mensen zijn onbegrijpelijke wezens die maar wat doen in het leven. Daarom is er ook zoveel oorlog. CKV-VERSLAG PRETPARK DE PERSONAGES Er zijn in Pretpark vier personages. FRANK Frank is de vader van Alies. Hij is 45. Hij is een vriendelijke, zachtaardige man. Hij leeft gescheiden van de moeder van Alies. Hun huwelijk is kapot gegaan toen Frank vreemd ging met een andere vrouw. Zelf vindt hij dat hij daar niet echt iets aan kon doen. ALIES Alies is Franks dochter van 15. Alies is een puber. Ze maakt ruzie met haar vader, scheldt haar moeder uit en wordt geschorst van school omdat ze in de kantine haar blote borsten heeft laten zien. Ze is erg boos op Frank vanwege zijn overspel. LOUIS Louis is een raadselachtige figuur, zijn leeftijd is niet te schatten. Hij maakt eerst een ei kapot, dan een auto en vervolgens twee mensen, zonder dat je een idee krijgt waarom hij dat allemaal doet. Hij praat veel, en zegt een aantal keer dat hij het best te vergelijken is met een natuurramp. MICKY Micky is steeds bij Louis in de buurt. Ze praat veel minder dan hij, is minder filosofisch, veel ongeduldiger en minstens even wreed. DE RELATIES TUSSEN DE PERSONAGES FRANK---ALIES Frank maakt zich zorgen om Alies. Hij vindt dat ze rare en verkeerde dingen doet, en is bang dat ze ongelukkig is. Hij wil veel met haar praten, nader tot elkaar komen en hij hoopt dat hij dan weer de liefdevolle band met zijn dochter kan terugvinden zoals ze die hadden toen Alies nog een klein kind was. Alies zit helemaal niet op deze toenadering te wachten. Ze wil met rust gelaten worden, en accepteert geen preken van de vader die net zelf een potje van zijn huwelijk gemaakt heeft. MICKY---LOUIS Misschien zijn Micky en Louis broer en zus, misschien vrienden. Louis is de dominante van de twee, hij beslist wat er gebeurt en legt alles uit, Micky volgt hem. Micky is wel sterker dan Louis, hij laat haar dan ook de gevechten doen. ALIES---MICKY EN LOUIS Alies vindt Micky en Louis wel spannende nieuwe vrienden. Leuk dat ze voorstellen haar vader te plagen. Ze snapt heel lang niet dat het geen spelletje is. FRANK---MICKY EN LOUIS Frank vindt Micky en Louis meteen onsympathiek. Hij wil ze niet uitnodigen. Hij vindt echter dat hij gastvrij moet zijn en laat ze toch binnen. Als ze hem bedreigen is hij bang voor ze. Maar hij hoopt door rustig te blijven te kunnen zorgen dat iedereen er heelhuids uitkomt. CKV-VERSLAG PRETPARK Personages Met welke van de personages heb je het meest meegeleefd? Hoe kwam dat? a. Ik leefde het meest mee met Alies. Ik vond haar wel cool en grappig, lekker eerlijk tegen haar vader. Ik snapte dat ze Micky en Louis eerst wel spannende vrienden vond, ze kon niet weten dat ze zo gestoord waren. b. Ik leefde het meest mee met Frank. Hij doet het hele stuk zijn best om de goede keuzes te maken, zowel in zijn relatie met zijn dochter Alies als later met Micky en Louis. Hij zag meteen dat die twee niet deugden en had ze liever buiten laten staan. c. Ik leefde mee met Louis en Micky. Ik vond het wel cool dat ze zich van geen enkele wet of regel iets aantrekken. Ik moest vaak lachen om hun humor. En uiteindelijk waren zij ook de overwinnaars, zij bleven leven. Aan welke van de personages heb je je het meest geërgerd? a. Aan Alies, wat een vervelende domme puber. b. Aan Frank, wat een slappe hap. c. Aan Louis, wat een kletskous die alleen maar onzin verkondigt maar intussen mensen kapot maakt. d. Aan Micky, wat een nietsnut die alleen maar doet wat Louis zegt. BEDOELING VAN DE MAKERS De makers van Pretpark vragen zich af waar je je morele kompas vandaan haalt in een maatschappij waarin ieder zijn eigen moraal kan bepalen. Heb jij een moreel kompas? En zeg jij wel eens ‘Niet doen’ tegen mensen die in jouw ogen foute dingen doen? In het begin van Pretpark vragen Micky en Louis om een reactie van het publiek, en wie niet reageert is volgens hen medeplichtig aan hun daden. Klopt dit? a. Nee. Ik heb ze niet tegengehouden, want het zijn hún daden, niet de mijne. Ze kunnen wel zeggen dat ik medeplichtig ben maar dat is niet waar en dus niet eerlijk. b. Nee. Wij zijn publiek, wij spelen geen rol in de voorstelling. Als je kijkt naar een acteur ben je toch niet medeplichtig aan de wreedheden die hij op het toneel pleegt? c. Tja… het is wel theater maar ik vond het zo walgelijk wat Louis en Micky deden, dat ik er eigenlijk liever niet naar was blijven kijken Maar dat heb ik dus wel gedaan en dat geeft me een soort vies gevoel. Ik wou dat ik ‘stop’ had geroepen. Ook al had ik me daarmee onsterfelijk belachelijk gemaakt. d. Ja, wie zwijgt stemt toe. Ik heb niks gedaan of gezegd en nu was het gelukkig maar theater maar ik maak me zorgen of ik dat in het echt ook niet zou durven. e. Ja. Ik merkte dat ik het heel lang grappig vond wat er gebeurde. Ik moest vaak op dezelfde momenten lachen als Micky. Toen ik dat merkte, voelde ik me wel betrapt. Hoe kan het dat ik dit grappig vind? Dat is het toch helemaal niet? Het was gewoon heel naar, en gemeen. Ben ik nu dus ook naar en gemeen? CKV-VERSLAG PRETPARK EIGEN MENING Zijn je verwachtingen van de voorstelling waargemaakt? a) Nee, de voorstelling was echt totaal anders dan ik had verwacht. Ik dacht bij Pretpark aan een leuk stuk met veel kleur, muziek en een soort achtbaan in het decor. Maar er was bijna geen decor en de muziek bestond uit rare kinderliedjes. Het verhaal was heel wreed. Ik vond het eigenlijk niet leuk. b) Nee, de voorstelling was heel anders dan ik verwachtte maar ik was verrast. Ik raakte echt geboeid door het verhaal, ik wist niet hoe het zou eindigen. Vooral de acteurs waren heel goed, het leek net echt wat ze deden. Het decor was wel erg saai, daar hadden ze best wat meer van kunnen maken. c) Een beetje. Ik had verwacht dat het in een pretpark speelde, maar verder liep het verhaal wel zoals ik verwachtte. Ik had gelezen dat twee jongeren het familieweekendje zouden verstoren en een slagveld achterlaten. Nou dat is gelukt. d) Ja en nee, toen ik las dat het Pretpark heette en dat het stuk eindigde in een slagveld dacht ik al dat het heel spannend zou worden, misschien zelfs horror. In de tekst die ik las werd genoemd dat jongeren de opvatting hebben dat het leven een spel is. Nu snap ik dat het ging over hoe je met elkaar omgaat en of dat een spel is. e) Ja. Ik heb al eerder voorstellingen van Theater Sonnevanck en Toneelgroep Oostpool gezien en ik weet dat het nooit letterlijk is wat je denkt. Ook wist ik zeker dat er goede acteurs zouden zijn en goede muziek. Ik had de vrachtwagen al eerder gezien en wist dus dat je heel dicht op de acteurs zit. Het verhaal was natuurlijk wel nieuw voor me maar uit de tekst die ik las kon ik al opmaken dat het spannend zou worden omdat het in een slagveld moest eindigen. Geef een samenvatting van je eigen mening over het stuk. a) Spannend. Ik vond het een heel spannend stuk. Je kon nooit raden wat er ging gebeuren. Ik werd meegezogen in het verhaal en voelde dat ik onderdeel werd van het gesprek. Ik bleef meedenken wat ze moesten doen. De acteurs speelden erg goed. Toen ik binnenkwam en zag dat er bijna geen decor was, dacht ik dat het saai zou worden. Dat er werd gewerkt met stiften en verf vond ik echt een goede oplossing. b) Moeilijk. Ik vond het stuk moeilijk omdat de acteurs steeds vragen stelden en ze moeilijke woorden gebruikten. Tijdens de voorstelling begreep ik niet zo goed waar het over ging. De acteurs deden elkaar geweld aan, maar ze speelden het niet echt, ze gebruikten verf. Daarbij was het decor helemaal leeg, ik weet eigenlijk niet precies waar het zich afspeelde. c) Prachtig. Ik werd helemaal meegenomen in het verhaal. Ik dacht er steeds over na of ik alles wat de acteurs deden wel oké vond. Het raakte me dat de personages zo ver gingen in hun handelingen. Ik vond het mooi dat er geen echt geweld werd gebruikt maar dat de bewegingen en de verf aangaven waar iemand geraakt was. Toen ik weer thuis was heb ik er nog verder over nagedacht, het stuk heeft echt indruk op me gemaakt. e) Verschrikkelijk. Ik vond het onderwerp van de voorstelling zo naar! Wat ik het ergste vond waren de geluiden bij het breken van de vingers. Ik kon het bijna voelen. Ik vond het echt niet leuk dat ik hierbij zat. Ook al weet ik dat het nep was, ik denk wel dat er echt zulke vreselijke mensen bestaan en dat vind ik echt niet oké. Ik had het liever niet gezien. f) Heel fout. Over al het geweld wordt gezegd dat je het maar moet accepteren omdat er net zo goed een natuurramp had kunnen gebeuren en dan had iedereen zich er ook bij neergelegd. Ik vind het fout dat mensen dat soort dingen zeggen, ook op het toneel. CKV-VERSLAG Wat vind je, kàn het eigenlijk wel, je CKV-verslag downloaden? Had je niet beter zelf iets kunnen schrijven?