Schildklierproblemen bij de kat Inleiding Een te snel werkende schildklier (hyperthyreoïdie) is een van de meest voorkomende aandoeningen van de oudere kat (ouder dan 10 jaar). Het lijkt een erfelijke ziekte te zijn, die zich pas op latere leeftijd openbaart. Gelukkig is deze ziekte meestal goed te behandelen. Katten hebben 2 schildklieren, gelegen langs de luchtpijp in de hals. Normaal zijn ze niet te voelen, maar bij oudere katten kan een vergroting van één of beide schildklieren optreden. In 98% van de gevallen is dit goedaardig bij de kat. De schildklieren produceren een hormoon, thyroxine, dat invloed heeft op de stofwisseling van de kat. Bij katten is het meestal zo dat een vergrote schildklier ook meer schildklierhormoon produceert. Als de schildklier vergroot is en dus harder werkt, versnelt hierdoor de stofwisseling. Dat heeft effect op de functie van onder andere het hart, de nieren en de lever. Die moeten harder werken en dat is nadelig voor deze organen. Ook kan de bloeddruk te hoog worden. Een te snelle hartslag en een hoge bloeddruk kunnen er voor zorgen dat het hart uitgeput raakt en eerder slijt. Een te snel werkende schildklier kan dus veel schade aanrichten aan de diverse organen. Symptomen De volgende verschijnselen kunt u opmerken: Vermageren ondanks veel eten, zeuren om eten / meer eten dan vroeger, druk en rusteloos gedrag, vooral ’s nachts, veel miauwen, soms meer drinken, soms braken en / of diarree, liggen op koele plekken, een bonzend hart. Bij langer durende schildklierproblemen kunnen ook benauwdheid en soms verlamming van de achterpoten optreden. Diagnose De diagnose is te stellen door een bepaling van de (hoge) thyroxine waarde (T4) in het bloed. Vaak worden ook de lever- en nierwaarden bepaald, dit is van belang voor de verdere behandeling. Als eerste behandeling wordt gestart met schildklierremmende medicijnen om het lichaam weer in balans te brengen zodat de organen kunnen herstellen. Na een aantal weken wordt het bloedonderzoek herhaald om te kijken of de nier- en schildklierwaarden normaal zijn. Het komt voor dat de schildklierwaarde weer normaal is maar de nierwaarde toch verhoogd blijkt te zijn. Een te snel werkende schildklier kan namelijk een slechte nierfunctie maskeren. Na het stabiliseren zijn er meerdere behandelmogelijkheden: Medicijnen Bovengenoemde medicatie om de schildklierfunctie of te remmen kan bij goed resultaat levenslang gegeven worden. Nadeel is dat deze medicatie op lange termijn schade kan geven aan de lever en soms braken of diarree als bijwerking kan geven. Daarnaast laat niet iedere kat zich eenvoudig tabletten ingeven. Tevens dient vooral in het begin van de therapie regelmatig een bloedonderzoek uitgevoerd te worden om de juiste dosering en eventuele bijwerkingen vast te stellen. Indien Uw kat eenmaal goed ingesteld is, voldoen halfjaarlijkse bloedcontroles. Operatie De vergrote schildklier wordt verwijderd. Toch zal in ongeveer 70% van de gevallen de overgebleven schildklier na enkele maanden tot jaren dezelfde problemen gaan geven. Twee schildklieren tegelijk verwijderen wordt afgeraden in verband met risico op ernstige hormoonstoringen. Voorwaarde voor een operatie is dat de kat in goede conditie is en dat de lever, nieren en het hart in orde zijn om de narcose aan te kunnen. Soms hebben katten zogenaamd “ectopisch” schildklierweefsel. Dit zijn stukjes schildklierweefsel die op een abnormale plaats in het lichaam liggen, bijvoorbeeld in de borstholte. Dit weefsel is op te sporen met een schildklierscan. Dit kan meestal niet geopereerd worden. Radioactief jood Bij deze gespecialiseerde behandeling wordt radioactief jood ingespoten bij de kat. Dit radioactieve jood wordt specifiek in schildklierweefsel opgenomen en zorgt zodanig voor een destructie van het afwijkende schildklierweefsel. Dit geeft een definitieve oplossing van het probleem. Deze behandeling kan slechts op enkele plaatsen in Nederland en België gedaan worden. Omdat de radioactieve stof wordt uitgescheiden via de urine en de ontlasting, moet de kat na deze behandeling een aantal dagen worden opgenomen. Als er kleine kinderen of zwangere vrouwen in huis zijn is het advies om de kat 14 dagen langer in opname te houden. Na deze behandeling zijn medicijnen of een operatie niet meer nodig. Voeding De schildklier gebruikt jodium uit de voeding voor de aanmaak van schildklierhormoon. Bij hyperthyreoïdie is de schildklier vergroot en maakt ze overmatige hoeveelheden schildklierhormoon aan. Deze overmaat aan schildklierhormoon leidt tot een versnelde stofwisseling (verbranding) in het lichaam met alle negatieve gevolgen van dien. Hill’s Prescription Diet y/d Feline bevat een zeer beperkt jodiumgehalte waardoor het lichaam minder schildklierhormoon aanmaakt en vrijgeeft. Uitvoerig onderzoek naar de werking heeft uitgewezen dat bij het gebruik van y/d voer de hoeveelheid schildklierhormoon in het lichaam binnen 3 weken vermindert. Belangrijk om te weten Het is heel belangrijk dat katten met hyperthyreoidie y/d voer als enige voedingsbron gebruiken en er geen jodium uit andere voedingsbronnen (zoals o.a. kattenmelk, snoepjes, vis of gewoon kattenvoer) wordt opgenomen. Daarnaast is het belangrijk om geleidelijk over te schakelen op het nieuwe voer. Er staat een periode van 7 dagen voor het overzetten van de oude voeding naar Hill’s Prescription Diet y/d. Andere volwassen katten in huis kunnen probleemloos mee-eten van Hill’s y/d, dit voorkomt natuurlijk ook dat uw kat jodium via een andere voedingsbron binnenkrijgt. Jonge katten dienen dagelijks een eetlepel van een maaltijdzakje erbij te krijgen. Hill’s Prescription Diet y/d Feline is verkrijgbaar in blik en in brokjes. U dient dit voer altijd gecombineerd te geven. Prognose De vooruitzichten van een patiënt met hyperthyreoïdie zijn over het algemeen goed. Als de aandoening onder controle of opgelost is en de functies van de overige organen in orde zijn, heeft de kat een goede levensverwachting.